پارسال، دقیقا همین موقع و همین ساعت، نماشا رو باز کردم و رفتم توی بخش کانال های دنبال شده.
تقریبا همه کسایی که دنبالشون کرده بودم یه ویدیو گذاشته بودنو توش سالگرد بی تی اسو تبریک گفته بودن...بی تی اس...اون موقع فقط برام سه تا حرف بود!
منی که 2 سال بلینک بودمو قصدم نداشتم فن گروه دیگه ای بشم، همینجوری یه ویدیو رو باز کردم تا موزیک ویدیوشونو ببینم. یه ام وی به اسم fake love ...
با تک تک حرکاتشون مسخ شدم، صدای جیمین و کوک، نگاه وی، ویژوال جین، دنس جی هوپ، رپ نامجون و شوگا، همشون فقط بهم ثابت میکردن که "این با بقیه فرق داره!"
گذروندن روزایی که قبلا فقط با فورور یانگ و دونت نو وات تو دو ممکن بود، دیگه بدون بوی وید لاو و فیک لاو تموم نمیشد. دنیای کوچولوی منو به راحتی تصاحب کرده بودن.
فک میکنم کارما خودش بی تی اسو سر راهم گذاشت، وگرنه بدون اونا چجوری دو هفته بعد میتونستم دوستمو از مرگ نجات بدم بدون اینکه خودم بمیرم؟
کم کم زندگیم شدن، بهم یاد دادن برای دوست داشتن خودم کم نزارم که نمیتونم به بقیه عشق بورزم، بهم یاد دادن برای گرفتن حقم و رسیدن به هدفم از همه چی مایه بزارم،
بهم یاد دادن نترسم از کسایی که اذیتم میکنن، یاد دادن اگه اونا باعث شدن بشکنم، خودمو با موفقیت زنده کنم و با لبخند بکشمشون.
حتی وقتی فن بقیه گروها شدم، اولین که نه، ولی مهم ترین جا رو توی قلبم گرفتن، همون هفت تا پسر!
کیم نامجونی که بهمون نشون داد خودمونو دوست داشته باشیم،
کیم سوکجینی که اعتماد به نفس رو یادمون داد،
مین یونگی ای که بهمون فهموند هیترا هیچی نیستن،
جانگ هوسوکی که لبخند زدن حتی توی بد ترین شرایط رو توی زندگیمون گذاشت،
پارک جیمینی که الگومون توی تلاش کردن شد،
کیم تهیونگی که یادمون داد لازم نیست همیشه توی یه چهارچوب رفتار کنیم،
جئون جانگ کوکی که نشون داد میتونی به هر چیزی که میخوای برسی،
و بی تی اسی که عشق ورزیدنو سرلوحه زندگیمون گذاشت،
اونا از هیچ به همه چیز رسیدن و بهمون نتیجه تلاش کردنو نشون دادن،
اونا باعث شدن ما، بتونیم با افتخار سرمونو بگیریم بالا و بگیم،
"من یه آرمی ام!"
purple you ARMY,
purple you BTS!
#mitsu
پ.ن:برام تعریف کنین چجوری آرمی شدین، چند وقته آرمی این و بی تی اس چیا بهتون یاد داد؟
