اندازه گیری فاصله ی زمین تا خورشید با استفاده از روش Huddle

ابزارهای مورد نیاز: هر ابزاری که با رصد ایمن خورشید بتواند تصویری جهت عکس برداری ارائه کند:
A. تلسکوپ:
* نوع و اندازه: اندازه و نوع مهم نمی باشد.
* روش های ایمن سازی: فیلتر بادر (مایلار)، قیف خورشیدی، تصویر سازی نمای بزرگ شده (برای تلسکوپ های کوچک).
B. دوربین های دوچشمی: نوع و اندازه: اندازه و نوع مهم نمی باشد.
* روش های ایمن سازی: فیلتر بادر (مایلار)، تصویر سازی نمای بزرگ شده
C. ابزارهای بدون بزرگ نمایی:، تصویر سازهای سوراخ سوزنی بزرگ.
D. ابزارهای زمان سنجی: رجوع کنید به قسمت ویژه ی زمان سنجی.
E. دوربین عکاسی: هر نوع دوربینی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
- داده های مورد نیاز: عکس برداری از گذر تا پایان آن به همراه زمان هر عکس با فاصله های زمانی حدود ۱۰ دقیقه.
- روش های داده گیری:
1. زمان: زمان سنجی بصری، زمان سنجی تصویری.
2. عکس: یک عکس هر ۱۰ دقیقه از قرص کامل خورشید و زهره.

توضیح پروژه را در ادامه مطلب بخوانید

ادامه مطلب

طبقه بندی: مقالات جالب نجومی، اصطلاحات نجومی، منظومه شمسی،
برچسب ها: فاصله زمین تا خورشید، اندازه گیری فاصله زمین تا خورشید، روش huddle، اندازه گیری فاصله زمین تا خورشید به روش huddle، huddle،

جمعه 14 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

اندازه گیری فاصله ی زمین تا خورشید با استفاده از روش Halley

ابزارهای مورد نیاز: هر ابزاری که با رصد ایمن خورشید، بتواند لحظه ی برخورد سوم را مشخص کند:
A. تلسکوپ:
* نوع و اندازه: اندازه و نوع مهم نمی باشد.
* روش های ایمن سازی: فیلتر بادر (مایلار)، قیف خورشیدی، تصویر سازی نمای بزرگ شده (برای تلسکوپ های کوچک).
B. دوربین های دوچشمی: نوع و اندازه: اندازه و نوع مهم نمی باشد.
* روش های ایمن سازی: فیلتر بادر (مایلار)، فیلتر اچ-آلفا، تصویر سازی نمای بزرگ شده.
C. ابزارهای بدون بزرگ نمایی:، تصویر سازهای سوراخ سوزنی بزرگ.
D. ابزارهای زمان سنجی: رجوع کنید به قسمت ویژه ی زمان سنجی.
- داده های مورد نیاز: زمان دقیق برخورد دوم و سوم.
- روش های داده گیری
1. زمان: زمان سنجی بصری، زمان سنجی تصویری.

توضیح پروژه را در ادامه مطلب بخوانید

ادامه مطلب

برچسب ها: فاصله زمین تا خورشید، اندازه گیری فاصله زمین تا خورشید، روش halley، اندازه گیری فاصله زمین تا خورشید به روش halley، halley،

چهارشنبه 12 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

کهکشان کارت ویل

یک کهکشان با آهنگ تولید ستاره ای زیاددر صورت فلکی جنوبی سنگتراش.این کهکشان در فاصله 500 سال نوری قرار داردوبدلیل عبور از نزدیکی یک کهکشان کوتوله شکل اصلی آن تغییر کرده وبه شکل یک حلقه در آمده است.این عبور موجب تحریک آن وتولید ستاره های بیشتر شده است.قطر حلقه 150000 سال نوری است وجریانهایی دودی شکل از غبار وگاز از سمت مرکز به سمت کناره های حلقه جریان دارد.

برچسب ها: کهکشان، کهکشان ها، انواع کهکشان، کهکشان کارت ویل، کهکشان کارتویل، کارت ویل،

چهارشنبه 12 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

نکات جالب در مورد فضا

1- در سال 1543 برای اولین بار نیکولاس کپرنیک اظهار کرد که سیاره ی زمین به دور خورشید می گردد و در سال 1609 گالیله اختر شناس ایتالیایی این ادعا را اثبات کرد
2- طول تلسکوپ هابل تقریبا به اندازه ی طول یک اتوبوس است . این تلسکوپ در ارتفاع 600 کیلومتری از سطح زمین قرار دارد
3- منظومه ی شمسی ما در کهکشان راه شیری در لبه ی یکی از بازوهای مارپیچی اش در بازوی جبار قرار دارد
4- کهکشان ما راه شیری حدود 200میلیارد ستاره دارد (خورشید ما یکی از کوچکترین این ستاره هاست ) و پهنایش 100000 سال نوری است یعنی 100هزار سال طول می کشد تا فضاپیمایی که با سرعت نور حرکت می کند این کهکشان را طی کند
5- نور ستاره ها مستقیم و ثابت وارد جو می شود اما جابه جایی هوا کمی تغییر در این پرتوها ایجاد می کند در نتیجه ما ستاره ها را به صورت چشمک زن می بینیم
6- یک سال نوری معادل 9460000000000 کیلومتر است .

ادامه مطلب

طبقه بندی: مقالات جالب نجومی، آتشفشان ها در فضا، وسایل و ابزار نجومی، منظومه شمسی، آموزش،
برچسب ها: نکات جالب، فضا، کهکشان راه شیری، منظونه شمسی، رکورد فضانوردی، تلسکوپ هابل،

دوشنبه 10 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

هاله تاریک (Dark halo)

بیشترین جرم کهکشان ناشی از همین هالهٔ تاریک است اما به راستی این هاله تاریک از چه ماده‌ای تشکیل شده است؟ در نظر داشته باشید واژهٔ تاریک به این معنا نیست که در محدودهٔ دیدگانی طیف مشاهده نمی‌شوند بلکه این مواد در همهٔ بازهٔ طیفی (از گاما تا رادیویی) قابل کشف نیستند. تنها به دلیل اثرات گرانشی آنها است که به وجود آن‌ها پی برده‌ایم. این مادهٔ تاریک نه از مولکول‌های هیدروژن و نه از مواد ستاره‌ای معمولی تشکیل شده‌است. سیاهچاله‌های با جرم ستاره‌ای، اجرام ماکو(MACHO) که شامل کوتوله‌های قهوه‌ای (ستارگانی که بدلیل جرم کم نتوانسته‌اند واکنش‌های هسته‌ای را شروع کنند)، کوتوله‌های سفید و کوتوله‌های سست و کم جرم سرخ می‌باشد از کاندیداهای مورد نظر می‌باشند.

ادامه مطلب

طبقه بندی: کهکشان ها،
برچسب ها: کهکشان، کهکشان راه شیری، هاله تاریک، راه شیری، انواع کهکشان ها،

دوشنبه 3 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

نوار راه شیری

ضخامت این نوار که در حقیقت مقطع کهکشان از دید خورشید می‌باشد ناهمگون بوده و اندازه پهنای آن میان ۳ تا ۳۰ درجه متفاوت است. روشنایی و پهنای نوار کهکشان در سمت صورت فلکی قوس بیشتر می‌باشد و در شب‌های تابستان بیشتر خودنمایی می‌کند دلیل این مسئله این است که میانه کهکشان راه شیری در این سمت جای دارد و زمانی که به صورت فلکی قوس نگاه می‌کنیم در واقع به قسمت‌های درونی آن نگاه می‌کنیم که شمار ستاره‌ها و سحابیهای آن بیشتر است. کهکشان راه شیری یک کهکشان مارپیچی با چند بازو می‌باشد. حتی با یک تلسکوپ کوچک می‌توان میلیون‌ها ستاره آن را دید که البته این ستارگان همه متعلق به بازوی جبار (یا بازوی محلی) هستند. ناهمگونی‌هایی که در کهکشان می‌بینیم ناشی از وجود ابرهای گازی و غباری تیره کننده (سحابی تاریک) هستند.

ادامه مطلب

طبقه بندی: کهکشان ها،
برچسب ها: کهکشان، کهکشان راه شیری، نوار راه شیری، راه شیری،

یکشنبه 2 مهر 1391 توسط محسن | نظرات ()

کهکشان راه شیری

کَهکِشان راهِ شیری، نوار شیری‌رنگی است که در شب‌های تیره در نواحی بدون آلودگی نوری در آسمان دیده می‌شود. این نوار در حقیقت مکان هندسی ستارگان تشکیل‌دهنده قرص کهکشان ما است که از آسمان به طور دوبعدی دیده می‌شود. این کهکشان، کهکشانی است مارپیچی و متناهی که بخشی از گروه کهکشان‌های همجوار می‌باشد. این کهکشان یکی از میلیاردها کهکشان، در جهان قابل مشاهده است.
نام آن ترجمه کلمهٔ لاتین via lacetea است که دلیل این نام‌گذاری دیده شدن نوارهٔ کم‌رنگی از نور تشکیل شده توسط ستاره‌های وابسته به کهکشان است که از زمین این‌گونه دیده می‌شود. برخی منابع به طور قاطع راجع به این موضوع اعلام نظر کرده‌اند که عبارت راه شیری منحصرا اشاره به نواره نوری دارد که خود کهکشان در شب تولید می‌کند، در حالی که نام کهکشان راه شیری باید برای اشاره به خود کهکشان هم به‌کار رود. با این حال، معلوم نیست گستردگی این قرار داد چگونه است، و عبارت راه شیری به طور مداوم در هر دو مفهوم استفاده می‌شود.

ادامه مطلب

برچسب ها: کهکشان، کهکشانها، انواع کهکشان، کهکشان راه شیری، راه شیری،

جمعه 31 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

کهکشان اندروما

کهکشان آندرومدا-M۳۱ بزرگترین کهکشان در گروه کهکشان‌های محلی است و در فهرست چارلز مسیه M۳۱ نامگذاری شده‌است. این کهکشان در فاصله ۲٬۵۵۵٬۰۰۰ سال نوری جای دارد. گروه کهکشان محلی شاملM۳۱،M۳۲،M۳۳،M۱۱۰ و کهکشان راه شیری است. این جرم آسمانی با چشم غیرمسلح دیده می‌شود. برای نخستین بار به دست عبدالرحمن الصوفی به نام ابر کوچک (Little Cloud) شناخته شده بود، در حالی که چارلز مسیه آن را در ۱۳ آگوست سال ۱۷۶۴ در کاتالوگش به ثبت رسانید. تا زمان زیادی گمان می‌شد که آندرومدا نزدیکترین کهکشان به ماست، حتی ویلیام هرشل هم این لغزش را کرد. جرم این کهکشان نزدیک به ۳۰۰-۴۰۰ میلیارد برابر جرم خورشید است.

ادامه مطلب

برچسب ها: کهکشان، کهکشان ها، کهکشان اندروما،

پنجشنبه 30 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

ناحیه ساختار مارپیچ

برتیل لیندبلد در سال ۱۹۲۵ پیشگام مطالعه دربارهٔ دوران کهکشان و شکل گیری بازوهای مارپیچ بود او پی برد که ایدهٔ مرتب کردن ستارگان در قالب مارپیچ به علت مسئلهٔ غیر قابل حل مارپیچی غیر قابل دفاع بود. نظر به اینکه سرعت زاویه‌ای دوران دیسک کهکشانی با فاصله گرفتن از مرکز کهکشان تغییر می‌کند (از طریق یک مدل گرانشی منظومه شمسی) یک بازوی محوری (شیبه دود) سریعا به هنگام چرخش کهکشان خم خواهد شد بازو در چرخش کم کهکشان خم شدن خود را افزایش می‌دهد تاجایی به دور کهکشان می‌پیچد. این مسئله، مسئلهٔ مارپیچ نامیده می‌شود. اندازه گیری تا قبل از سال ۱۹۶۰ نشان می‌داد که سرعت مداری ستاره‌ها در کهکشان‌های مارپیچی با درنظر گرفتن فاصله شان از مرکز کهکشان بسیار بالاتر انتظار ما در دینامیک نیوتن است اما هنوز نمی‌تواند استحکام ساختار مارپیچی را توضیح دهد دو تئوری یا مدل برای ساختار کهکشان‌های مارپیچ وجود دارد

توضیح تئوری ها در ادامه مطلب

ادامه مطلب

طبقه بندی: کهکشان ها، اصطلاحات نجومی،
برچسب ها: کهکشان ها، کهکشان های مارپیچی، انواع کهکشان ها، density wave، تئوری density wave، تئوری لین و شو،

چهارشنبه 29 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

شبه کره بسیار عظیم

جثهٔ ستاره‌ها در کهکشان‌های مارپیچی اگرچه در صفحهٔ کهکشان قرار گرفته‌اند اما ستارگان کمی وجو دارند که در یک مدار دایره‌ای به دور مرکز کهکشان قرار گرفته باشند بلکه انها در یک هالهٔ کره‌ای به دور هستهٔ کهکشانی قرار گرفته اندبه هر حال بعضی از ستارگان در یک هالهٔ کروی یا کره کهکشانی ساکن شده‌اند رفتار مداری این ستارگان مور بحث است اما احتمالا ان‌ها برگشت و یا کج شدن مدارها ویا عدم حرکت ستارگان در یک مدار منظم در همیشه را توضیح می‌دهندهاله‌های ستاره‌ای ممکن است از کهکشان‌های کوچک که ادغام می‌شوند با کهکشان‌های مارپیچی حاصل شوند برای مثال کهکشان بیضوی Sagittarius Dwarf در فرایند ادغام با راه شیری است و مشاهدات نشان می‌دهد که بعضی از ستارگان در هاله که در راه شیری وجود دارند حاصل ان است بر خلاف دیسک کهکشانی به نظر می‌رسد که هاله عاری از غبار است و علاوه بر این ستارگان در هالهٔ کهکشانی از تراکم II پیرتر و با نسبت فلزی کمتر نسبت به تراکم I در دیسک کهکشانی (اما بسیار شبیه نسبت به برامدگی کهکشانی)هستندهالهٔ کهکشانی همچنین از خوشه‌های کروی تشکیل شده‌است. حرکت هاله‌های ستاره ان‌ها را در فرصت مناسب میان دیسک میاورد و تصور می‌شود که تعدادی از کوتوله‌های قرمزز نزدیک به خورشید متعلق به هاله‌های کهکشانی می‌باشند برای مثال Kapteyn's Star و Groombridge ۱۸۳۰ بر طبق حرکت نامنظم ان‌ها به دور مرکز کهکشان اگر ان‌ها این حرکت را همواره انجام دهند این ستاره‌ها اغلب اشکار میوند به صورت غیر طبیعی در حرکت مناسب بالا

توضیح اصطلاحات بالا در قسمت اصطلاحات نجومی موجود است

طبقه بندی: کهکشان ها، اصطلاحات نجومی،
برچسب ها: کهکشان، کهکشانها، انواع کهکشان، کهکشان های مارپیچی، شبه کره بسیار عظیم،

سه شنبه 28 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

برامدگی های کهکشانی

برامدگی‌ها(bulge) گروه بسیار زیاد و بسیار فشرده و عظیم ستارگان هستند. این اصطلاح به گروه مرکزی ستارگان در اکثر کهکشان‌های مارپیچی اشاره می‌کند. برامدگی(bulg) کهکشان Sa معمولا از ستاره‌های II تشکیل شده است, که که ستاره‌های قرمز و پیر همراه با حجم فلزی کم می‌باشند علاوه بر این کهکشان‌های saوsba تمایل به بزرگ بودن دارند در مقابل ان برامدگی‌های (bulges)کهکشان‌های Sc و SBc بسیار کوچک تر هستندو غالبا از تراکم ستاره‌های جوان و ابی I تشکیل شده اندبعضی از برامدگی‌ها ویژگی‌های مشابهی با کهکشان‌های بیضوی دارند (تمایل به سمت جرم و درخشندگی کم) و بقیه دارای چگالی دیسک مرکزی بسیار بالا همراه با ویژگی‌های مشابه صفحهٔ کهکشان می‌باشند اینگونه تصور می‌شود که بسیاری از برامدگی‌ها در مرکزشان میزبان سیاهچالهٔ ابر پر جرم می‌باشند اگرچه سیاهچاله تاکنون به صورت مستقیم مشاهد نشده‌است اما شواهد غیر مستقیم ان وجود دارد. به عنوان مثال در کهکشان خودمان شئی که Sagittarius A نامیده می‌شود احتمالا یک سیاهچالهٔ ابر پر جرم می‌باشد یک ارتباط قوی بین جرم سیاهچاله و سرعت انشار ستاره‌ها در برامدگی وجود دارد رابطه یM-sigma

طبقه بندی: کهکشان ها، اصطلاحات نجومی،
برچسب ها: کهکشان ها، کهکشان، انواع کهکشان، کهکشانهای مارپیچی، برامدگیهای کهکشانی، اجزای کهکشانهای مارپیچی،

سه شنبه 28 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

بازو های مارپیچی

بازوهای مارپیچی نقاطی هستند که از مرکز مارپیچی و کهکشان‌های مارپیچی بسته کشیده شده‌اند این نواحی باریک به شکل مارپیچ می‌باشند و از این رو به ان‌ها کهکشان‌های مارپیچی می‌گویند طبقه بندی متفاوت کهکشان‌های مارپیچی بستگی به ساختار بازوهای مشخص در ان هاست. کهکشان‌های Sc و SBc به علت بعد مسافت بازوهای شل و اویزانی دارند در حالی که که کهشان‌های Sa و SBa کهکشان‌هایی با بازوهای تنگ و به هم پیچیده شده‌ای هستند(با مراجعه به طبقه بندی هابل). در هر دو حالت بازوهای مارپیچی از تعداد بسیار زیادی ستارهٔ ابی و بزرگ و جوان تشکیل شده اند(ناشی از چگالی جرمی و نرخ بالای شکل گیری ستارگاان)بازوها را قابل توجه می‌سازد

طبقه بندی: کهکشان ها، اصطلاحات نجومی،
برچسب ها: کهکشان ها، کهکشان، انواع کهکشان، کهکشان های مارپیچی، بازو های مارپیچی، اجزای کهکشان های مارپیچی،

سه شنبه 28 شهریور 1391 توسط محسن | نظرات ()

(تعداد کل صفحات:45) 1 2 3 4 5 6 7 ...

این وبلاگ با هدف افزایش اطلاعات نجومی شما تاسیس شده است امیدواریم که اطلاعات ما مورد استفاده و رضایت شما قرار گیرد . ما را از انتقادات و پیشنهادات خود بهره مند سازید . به دلیل نتایج حاصل شده از نظر سنجی سعی می کنیم تا پست ها را به گونه ای بنویسیم تا بیشتر مورد استفاده دانش آموزان عزیز قرار بگیرد .متشکریم
پست الکترونیک
تماس با مدیر
RSS
ATOM