در این جلسه استاد محترم به ادامه شرح صفات اخلاقی پیامبر اکرم صل الله علی و آله پرداختند.

http://s4.picofile.com/file/8185477600/00_150428_001.mp3.html

http://s5.picofile.com/file/8173434734/003.mp3.html

بسم الله الرحمن الرحیم

به لطف الهی جلسه سوم شرح کتاب جهاد النفس نیز برگزار شد. در این جلسه، حدیث اول و حدیث دوم مورد بررسی قرار گرفت. حدیث اول از امام صادق علیه السلام در باره اعمالی است که بر هر عضو از اعضای انسان واجب است و یا حرام استو با این تعبیر نورانی شروع می شود که «ان الله فرض الایمان علی الجوارح ابن آدم  و قسمه علیها ...».

در اینجا نکته حاج آقا نکته جالبی فرمودندکه ذکر آن خالی از لطف نیست:

در قسمت اول آنچه که بر قلب واجب است عبارت است از اقرار و شناخت و پیمان بستن و خشنودی و تسلیم به اینکه لا اله الا الله وحده لا شریک له ...در قسمت دوم که فرایض زبان است می فرماید: خداوند متعال بر زبان واجب کرده است که آنچه که در قلب دارد را بیان کند و به زبان بیاورد. حال نکته اینجاست که در قسمت قبل فرموده بود که قلب باید شهادت به یگانگی خداوند متعال بدهد و ... . حال آیا وظیفه زبان این است که همواره ذکر خدا را بگوید و تنها از خداوند حرف بزند. پاسخ این است که ما اگر رفتار مادر نسبت به فرزند را در نظر داشته باشم متوجه می شویم که مادر همواره به یاد فرزند است و هموراه سخنان که به او می گوید برخاسته از شوق و علاقه به اوست. بنابراین آنچه بر زبان می آورد برخاسته از قلب اوست و محبت قلبی که دارد. این بازتاب زبانی ذکر و توحید نیز به همین صورت امکان پذیر است.

نکات بسیار ارزشمند دیگری نیز در این جلسه بیان شد که شما را به شنیدن آن دعوت می کنیم.

در جلسه هفته پیش مکتب الشهدا استاد رنجبریان شعری خواندند که شوق حضار را برانگیخت. این شعر مثنوی بسیار زیبایی است منسوب به شیخ بهائی(رحمةالله علیه) که در آن اشاره دارد به حقیقت علم، که معرفت و عشق به یار ازلی و ابدی است. ما بقی علوم اگر در راه معشوق بود که سود می دهد و اگر غیر از آن بود همه زیان بلکه فریب شیطان است. این مثنوی به صورت خلاصه خدمت علاقه مندان عرضه می شود.

قد صرفت العمر فی قیل و قال              یا ندیمی قم، فقد ضاق المجال

و اسقنی تلک المدام السلسبیل          انها تهدی الی خیر السبیل

علم رسمی سر به سر قیل است و قال          نه از او کیفیتی حاصل، نه حال

طبع را افسردگی بخشد مدام              مولوی باور ندارد این کلام

وه! چه خوش می‌گفت در راه حجاز        آن عرب، شعری به آهنگ حجاز:

کل من لم یعشق الوجه الحسن           قرب الجل الیه و الرسن

یعنی: «آن کس را که نبود عشق یار      بهر او پالان و افساری بیار»

گر کسی گوید که: از عمرت همین        هفت روزی مانده، وان گردد یقین

تو در این یک هفته، مشغول کدام          علم خواهی گشت، ای مرد تمام؟

فلسفه یا نحو یا طب یا نجوم                هندسه یا رمل یا اعداد شوم

علم نبود غیر علم عاشقی                  مابقی تلبیس ابلیس شقی

سینه، گر خالی ز معشوقی بود            سینه نبود، کهنه صندوقی بود

لوح دل، از فضلهٔ شیطان بشوی            ای مدرس! درس عشقی هم بگوی

چند و چند از حکمت یونانیان؟              حکمت ایمانیان را هم بدان

صرف شد عمرت به بحث نحو و صرف     از اصول عشق هم خوان یک دو حرف

سینهٔ خود را برو صد چاک کن              دل از این آلودگیها پاک کن

بسم الله الرحمن الرحیم

با عنایات و الطاف الهی و با عنایت امام زمان علیه السلام از هفته پیش جلسات هفتگی مکتب الشهدا مجددا آغاز شد. حاج آقای رنجبریان با وجود مشغله فراوان قبول زحمت کردند و دعوت ما را برای برگزاری این جلسات پذیرفتند. از خدای مهربان طول عمر و سلامتی ایشان را خواستاریم.

بنا شد که در این جلسات که به شکل درس و مباحثه برگزار می شود کتاب شریف جهاد النفس از شیخ حر عاملی (ره) خوانده شود که مشتمل بر روایاتی پیرامون موضوع کتاب هست. ان شاالله دوستان هم با حضور گرم و فعال و با قلم و کاغذ در جلسات حضور می یابند و این جلسات را که ظرفیت بسیار بالایی برای بهره گیری دارد مغتنم خواهند شمرد.

من الله التوفیق