از خصلت های بسیار زیبا و پسندیده، امانتداری و بازگرداندن بموقع و همراه با حفظ

سلامت امانت است. معمولاً انسان در زندگی به انسان های امین نیازمند می شود، تا

مال، وسیله، راز یا مطلب مهمی را نزد آنها به امانت بسپارد. امانت گذاری ناشی از

اعتماد به امانت گیرنده است. حفظ امانت دیگران، مراعات اعتماد آنها و احترام به

احساسات پاک انسانی است.

امانت و امانتداری از موضوعاتی است که در فرهنگ دینی بسیار مورد تاکید است؛ در

قرآن کریم در آیات متعددی به رعایت امانت توصیه شده است؛ از جمله در سوره نساء

آیه 58 :«ان الله یامرکم ان تودوا الامانت الی اهلها » (خداوند به شما فرمان می‌دهد که

امانت‌ها را به اهلش برگردانید.)

پیامبران امین پروردگار

پیامبران که رهبران جامعه دینی هستند و در همه ابعاد، پیوسته باید الگوی زیبا و کامل

زندگی و معونیت باشند در قرآن کریم به عنوان امانتداران و انسان‌های امین معرفی

شده‌اند. در سوره‌های دخان آیه 17، شعراء آیه 106، 125، 142، 162، 178 نام

برخی از پیامبران همانند حضرت موسی، نوح، هود، صالح، شعیب ، لوط به عنوان

فرستادگان امین پروردگار ذکر شده است.

امانتداری در اسلام

همه ادیان مقدس الهی، خصوصاً اسلام در تقویت این صفت نیک توصیه های فراوان

کرده اند.

• قرآن مجید می فرماید: «إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُکُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَماناتِ إِلى أَهْلِها» (نساء؛58)
• همانا خداوند به شما فرمان می دهد که امانت ها را به اهل آن بدهید.
• در آیه هشتم از سوره مؤمنون نیز امانتداری و رعایت امانت از صفات و
• خصلت‌های انسان‌های باایمان معرفی شده است:«والذین هم لاماناتهم و عهدهم
• راعون»
• حضرت امام صادق ـ علیه السلام ـ فرمود: «ان الله عزوجل لم یبعث نبیاً الا
• بصدق الحدیث و اداء الامانة الی البر و الفاجر»

خداوند هیچ پیامبری را بر نیانگیخته، جز به راستگویی و ادای امانت به نیکوکار و

بدکار.

• حضرت باقر ـ علیه السلام ـ فرمود: «ثلاث لم یجعل الله عزوجل لاحد فیهن
• رخصة: اداء الامانة الی البر و الفاجر...» خداوند اجازه ترک سه چیز را به
• هیچ کس نداده: یکی رد امانت (به صاحبش) می باشد چه نیکوکار باشد چه
• بدکار... .

پیامبر اسلام، قبل و بعد از بعثت به «محمّد امین» معروف بود و مردم اشیای گرانبهای

خود را نزد آن حضرت به امانت می سپردند. حتی در شب هجرت (لیلة المبیت) که

رسول خدا مخفیانه از مکه خارج شد، امانتهای مردم را که اغلب از کفار بودند، نزد

«امّ ایمن» نهاد و به امیرمؤمنان ـ علیه السلام ـ فرمود که در موقع مناسب به صاحبانش

برگرداند.

• امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ فرمود: سوگند می خورم که لحظه ای قبل از وفات
• پیامبر ـ صلی الله علیه و آله ـ سه بار از او شنیدم که فرمود:«یا اباالحسن اد
• الامانة الی البر و الفاجر فیما قل و جل حتی فی الخیط و المخیط» ای علی!
• امانت را به نیکوکار و بد کار پس بده، کم باشد یا زیاد، حتّی نخ و سوزن.
• همچنین آن حضرت در یکی از وصیتهایش فرمود:«ادّوا الامانات ولو الی قتلة
• الانبیاء» امانتها را رد کنید، گرچه به قاتلان پیامبران باشد.

مطالبی که بیان شد، اهمیت بسیار زیاد امانتداری را می رساند که ضامن قوام و بقای

روابط اجتماعی بر پایه اعتماد عمومی است.

• ابوحمزه ثمالی می گوید: از امام سجاد ـ علیه السلام ـ شنیدم که به شیعیان می
• فرمود: بر شما باید به ادای امانت، به خدا سوگند اگر قاتل پدرم حسین بن علی ـ
• علیه السلام ـ شمشیری را که با آن پدرم را به قتل رسانده، نزد من امانت گذارد
• به او بر می گردانم.

امانتداری، نشانه مسلمانی

• خداوند سبحان در قرآن رعایت امانت را یکی از صفات مؤمنان دانسته و می
• فرماید: «وَ الَّذِینَ هُمْ لِأَماناتِهِمْ وَ عَهْدِهِمْ راعُونَ» مؤمنان کسانی هستند که امانتها و
• پیمان خویش را رعایت می کنند.
• امیر مؤمنان ـ علیه السلام ـ فرمود:«راس الاسلام الامانة» سر اسلام، امانتداری
• است.
• و نیز فرمود: «اذا احب عبدا حبب الیه الامانة» وقتی خدا بنده ای را دوست
• بدارد، امانتداری را محبوب او می گرداند.

امانتداری، رحمت اجتماعی

امانتداری اگر در جامعه گسترش یابد، سایه رحمت «دیگر دوستی را» بر سر مردم می

گستراند و پیوند میان افراد اجتماع را محکمتر می کند.

• پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرمود: «لا تزال امتی بخیر مالم یتخاونوا و
• ادوا الامانة» امت من همیشه در خیر و سلامت است تا زمانی که به یکدیگر
• خیانت نورزند و ادای امانت کنند.
• امام کاظم ـ علیه السلام ـ فرمود: «انّ اهل الارض لمرحومون ما تحابّوا ادّوا
• الامانات و عملوا بالحقّ» تا وقتی که زمینیان به یکدیگر محبت کنند و امانت دار
• باشند و به حق عمل نمایند مورد رحمتند.
• امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ فرمود: «استعمال الامانة یزید فی الرّزق» به
• کارگیری امانت، روزی را زیاد می کند.

خیانت در امانت

در اسلام به همان اندازه که امانتداری، شریف و ارجمند است، خیانت در امانت،

نکوهیده و زشت است و در ردیف گناهان کبیره جا گرفته است.

• پیامبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ فرموده است: «لیس منا من خان مسلماً فی
• اهله و ماله» آنکه به ناموس و مال مسلمانی خیانت کند، از ما نیست.
• امیر مؤمنان علی ـ علیه السلام ـ فرمود:«شر الناس من لا یعتقد الامانة و لا
• یجتنب الخیانة» بدترین مردم کسی است که به امانت معتقد نباشد و از خیانت
• پرهیز نکند.

یکی از نشانه های حتمی ظهور حضرت مهدی علیه السلام ندای آسمانی است؛ در

احادیث بسیاری به این نشانه و یا حتمی بودن آن اشاره شده است.

امام صادق علیه السلام:

• « پنج نشانه پیش از ظهور قائم علیه السلام است: صیحه، سفیانی، فرو رفتن ،
• کشته شدن نفس زکیه و یمانی »
• « به اسم قائم علیه السلام ندا داده می شود که ای فلان بن فلان! قیام کن !»
• « هنگامی که به حضرت مهدی علیه السلام اجازه ظهور داده می شود، خداوند
• او را با نام عبرانی اش می خواند.»
• « قائم علیه السلام با شنیدن صیحه آسمانی خروج می کند.»
• « همانا از میان ما امام غائب و پوشیده است، آنگاه که خداوند بخواهد امر او را
• ظاهر گرداند در قلب او نکته ای ایجاد می کند پس ظهور می کند و به امر خدا
• قیام می نماید.»
• « هیچ موجودی که خداوند در آن روح دمیده است باقی نمی ماند مگر این که
• ندای آسمانی را می شنود.»
• « منادی از آسمان نام قائم علیه السلام را ندا می دهد، پس ما بین مشرق و مغرب
• آن را می شنوند.»
• عمر بن حنظله پرسید: فدایت گردم! اگر از اهل بیت تو پیش از این نشانه ها
• کسی قیام نکرد، آیا با او قیام کنم! امام فرمود: نه.

سیف بن عمیرة می‌گوید:

نزد منصور دوانیقی بودم که بدون مقدمه گفت:« ای سیف! از آن منادی که نام مردی از

فرزندان ابوطالب را از آسمان ندا می‌دهد، گریزی نیست!»

گفتم:« آیا کسی از مردم آن را برایتان روایت کرده؟»

منصور گفت:« سوگند به کسی که جانم در اختیار اوست، با گوش‌های خود شنیدم که

محمد بن علی باقر می‌گفت:«از منادی که نام مردی را از آسمان ندا می‌دهد چاره‌ای

نیست!»

گفتم:« ای امیر! ما چنین حدیثی نشنیده‌ایم!»

منصور گفت:« ای سیف! در آن زمان ما نخستین پاسخ‌دهندگان به او هستیم چرا که او

یکی از عمو زادگان ماست.»

گفتم:« کدام‌شان؟»

منصور گفت:« مردی از فرزندان فاطمه .»

آن گاه افزود:« ای سیف! اگر من از محمد بن علی باقر نشنیده بودم و همه مردم به من

می‌گفتند آن را نمی‌پذیرفتم ولی او محمد بن علی است.»

عبدالله بن سنان می گوید: در حضور امام صادق علیه السلام بودم که مردی از اهل

همدان به امام علیه السلام عرض کرد: (عامّه به ما عیب می گیرند و می گویند شما

معتقدید که منادی از آسمان نام صاحب الامر علیه السلام را ندا می دهد.)

امام علیه السلام که تکیه داده بود، از این سخن به خشم آمد و نشست، آن گاه فرمود: از

من روایت نکنید، بلکه از پدرم روایت کنید و در این کار گناهی بر شما نیست، شهادت

می دهم که از پدرم شنیدم که می فرمود: به خدا سوگند این مطلب (ندای آسمانی) در

کتاب خدا آشکار و روشن است، آن جا که می فرماید: (ان نشأ تنزل علیهم من السماء

آیه فظّلت اعناقهم لها خاضعین) (شعراء: 4).

اگر بخواهیم از آسمان برایشان نشانه ای می فرستیم تا گردن های ایشان در مقابل آن

خاضع و فرو افتد.

در احادیث بسیاری آمده است که ندای آسمانی از آسمان به گوش می‌رسد و ندای ابلیس

از زمین.

از این مطلب شاید بتوان چنین نتیجه گرفت که ندای آسمانی به وسیله‌ی ابزارهای عادی

بشری نیست، بلکه معجزه است و نیرویی مافوق نیروی بشری آن را ایجاد می‌کند؛ ولی

ندای شیطانی با همین وسایل عادی و زمینی پخش می‌شود که با دست بشر ساخته شده

است؛ و این خود یکی از راه های شناخت ندای حق از ندای باطل است.

امام صادق علیه السلام:

• در پاسخ این سئوال زراره که « آیا این ندا حق است؟ » فرمود: « به خدا سوگند
• آری. ندایی همگانی است و هر قومی به زبان خود آن را می‌شنوند.»
• « این ندا به گونه‌ای است که هر قومی به زبان خود آن را می‌شنود.
• « هیچ موجودی که خداوند در آن روح دمیده است باقی نمی ماند مگر این که
• ندای آسمانی را می شنود.»
• « منادی از آسمان نام قائم علیه السلام را ندا می دهد، پس ما بین مشرق و مغرب
• آن را می شنوند.»

امام باقر علیه السلام:

• « صدایی از ناحیه دمشق، مژده فتح و پیروزی می‌دهد.»
• « منتظر صدا باشید که ناگهان از سوی دمشق به طرف شما می‌آید و در آن برای
• شما فرج بزرگی است.»
• « منادی از کنار دیوار شهر دمشق ندا می‌دهد: وای بر اهل زمین از شری که
• نزدیک است!»
• « در مغرب و مشرق جهان آن صدا را می شنوند.»

امام رضا علیه السلام:

• « ندای آسمانی همان گونه که از نزدیک شنیده می شود، از دور نیز شنیده می
• شود.»

هنگام ظهور حضرت مهدی علیه السلام دو ندا شنیده می‌شود که درباره زمان آنها در

احادیث پیشوایان معصوم علیه السلام اختلاف است.

بنا بر برخی از احادیث، هنگام ظهور حضرت مهدی علیه السلام ندایی از آسمان،

طلوع خورشید عدالت را به جهانیان بشارت می‌دهد.

ندای آسمانی در آغاز شب و ندای شیطانی در پایان شب دوم شنیده می‌شود.

اما بنا بر برخی دیگر، ندای آسمانی در ابتدای روز و ندای شیطانی در پایان روز

خواهد بود.

باز در حدیثی دیگر آمده است ندای شیطانی یک روز پس از ندای آسمانی به گوش

خواهد رسید.

امام صادق علیه السلام:

• « قائم علیه السلام ظهور نمی‌کند تا این که در شب جمعه بیست و سوم ماه
• رمضان از آسمان ندا داده شود.»
• هشام بن سالم می گوید: به امام صادق علیه السلام عرض کردم: « جریری
• برادر اسحاق به ما می گوید: شما می گویید که (پیش از ظهور) دو ندا هست.
• پس کدامیک از آنها راستگو و کدامیک دروغگوست؟ » امام علیه السلام می
• فرماید: به او بگویید: همان کسی که آن را به ما خبر داد و تو منکر وقوع آن
• هستی، همان کس راستگوست. یعنی کسی که اکنون حوادث آینده را پیشگویی
• می کند و آنها را به ما خبر می دهد، پس از وقوع آن حوادث، راستگویی او
• معلوم می گردد و همین شخص ویژگیهای آن دو ندا را به ما گفته است.

امام باقر علیه السلام:

• « ندای آسمانی در شب جمعه، بیست و سوم ماه رمضان به گوش خواهد رسید.
• پس در آن شک نکنید و از آن پیروی کنید. در پایان روز ابلیس ملعون ندا می‌دهد
• که عثمان مظلوم کشته شد تا مردم را به شک اندازد و آنان را گرفتار فتنه و
• آشوب کند. پس چه بسیار انسان‌های شکاک که به آتش می‌افتند. »
• « وقتی ندای آسمانی را در ماه رمضان شنیدید شک نکنید که صدای جبرئیل
• است و نشانه‌اش این است که نام قائم علیه السلام و پدرش را ندا می‌دهد، به
• طوری که دختران در سراپرده‌ها هم آن را می‌شنوند و پدر و برادرانشان را به
• قیام تشویق می‌کنند.»

مقارن با ظهور حضرت مهدی علیه السلام ندایی از آسمان نوید پیروزی حق بر باطل را

سر می دهد. این ندا به گونه ای است که در شرق و غرب جهان آن را می شنوند و هر

انسان خوابی را بیدار می کند و به صحن خانه می کشاند و هر بیداری را گرفتار ترس

و وحشت می نماید.

همزمان با ظهور حضرت مهدی علیه السلام، ندایی آسمانی، به شیعیان امیرالمومنین

علی علیه السلام نوید رستگاری می‌دهد.

امام صادق علیه السلام:

• « منادی ندا می‌دهد که علی علیه السلام و شیعیانش رستگارند.»
• « منادی ندا می‌دهد: بدانید که حق با علی بن ابی طالب علیه السلام و شیعیان
• اوست.»
• « آن‌گاه ابلیس در پایان روز از زمین ندا می‌دهد:« آگاه باشید که حق در عثمان و
• پیروان اوست.» در این هنگام سست دلان شکّ می‌کنند. »
• « هیچ ایستاده ای نیست مگر این که با شنیدن ندای آسمانی بنشیند و هیچ نشسته
• ای نیست جز آن که از ترس بر روی پا بایستد. »
• « ندای آسمانی دختران را از سراپرده خارج می کند، دختران در سراپرده ندای
• آسمانی را می شنوند و پدر و برادرشان را به قیام تشویق می کنند. »

عبدالرحمن مسلمه به امام صادق علیه السلام عرض کرد: « اهل سنت این سخن ما

شیعیان را که می‌گوییم پیش از ظهور دو ندا در آسمان شنیده می‌شود، تکذیب می‌کنند و

می‌گویند: چگونه ندای حق را از باطل باز می‌شناسید؟»

امام علیه السلام فرمود:« شما چه پاسخی به آنها می‌دهید؟»

عبدالرحمن گفت:« ما پاسخی نداریم!»

امام علیه السلام فرمود:« به آن ها بگویید هر کس قبل از صیحه به آن ایمان داشته

باشد، هنگام وقوع آن را تصدیق خواهد کرد! خداوند عزوجل می‌فرماید:« افمن یهدی

الی الحق احقّ ان یتبّع امّن لا یهدیّ الا ان یهدی فما لکم کیف تحمکون »؛ یونس، آیه‌ی

35، آیا کسی که به سوی حق هدایت می‌کند برای پیروی شایسته‌تر است، یا آن کس که

خود هدایت نمی‌شود مگر هدایتش کنند؟ شما را چه می‌شود، چگونه داوری می‌کنید؟!»

امام باقر علیه السلام:

• « در مکه منادی از آسمان نام و کارش را ندا می دهد، به طوری که تمام اهل
• زمین می شنوند که نامش نام پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم است.»

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله وسلم:

• « هنگام ظهور قائم علیه السلام منادی از آسمان ندا می‌دهد: ای مردم! زمان
• جباران به سر آمد و بهترین پیرو محمد صلی الله علیه و آله وسلم عهده‌دار
• حکومت شد. پس راهی مکه شوید.»
• « آن شمشیر به حضرت مهدی علیه السلام ندا می دهد: ای ولی خدا! برای تو
• جایز نیست که در برابر دشمنان خدا بنشینی و سکوت نمایی.»
• « یا علی! قائم ما علیه السلام شمشیری دارد که در غلاف است؛ پس آن گاه که
• زمان ظهور فرا رسد آن شمشیر به حضرت مهدی علیه السلام ندا می دهد که: «
• ای ولی الله، به پا خیز و دشمنان خدا را بکش !»

منابع:
بحارالانوار 51 / 38 / حدیث 14.
بحارالانوار 52 / 304 / حدیث 72 ------ الکفایه
بحارالانوار 52 / 304 / حدیث73 ------ الاختصاص
بحارالانوار 52 / / 304 حدیث 74 ------ کافی
بحارالانوار 52 / 244 / حدیث 120 ------ غیبه النعمانی
بحارالانوار 52 / 288 / حدیث 25 ------ غیبه الشیخ
بحارالانوار 52 / 246 / حدیث 126 ------ غیبه النعمانی
ص 223 / حدیث 87 . ص 289 / حدیث 28 و 27. ص 230 / حدیث 16 و 96. ص 119 / حدیث 48. ص 237 / حدیث 105 - ص 269 / حدیث 159 و 189. ص 298 / حدیث 58 و57. ص 208 / حدیث 45. ص 292 / حدیث 40. ص 290 / حدیث 31 و 32 . ص 322 / حدیث 29 و 30. ص 205 / حدیث 35. ص 305 / حدیث 75. ص 294 / حدیث 44 و 45 و 46. ص 234 / حدیث 100. ص 204 / حدیث 34 و 33 و 31. ص 284 / حدیث 11. ص 212 / حدیث 62. ص 203 / حدیث 29. ص 209. حدیث 49. ص 285 / حدیث 14و15. ص 229 / حدیث 95. ص 247 / حدیث 127. ص 161 / حدیث 270. ص 185 / حدیث 9. ص 104 / حدیث 9. ص 235/ حدیث 103 و 102. ص/ 192 حدیث 24. ص 300 / حدیث 65 . ص 233 / حدیث 98. ص 295 / حدیث 48 و 49 . ص 206 /حدیث 40 و 39. ص 368 / حدیث 153. ص 311 / حدیث 4

روایات مختلفی از امامان معصوم، روحیات مردم را در آخرالزمان توصیف می‌کند که

به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

• چشم و هم چشمی: امام صادق فرمود:« مردم مدام به یکدیگر نگاه می‌کنند و
• می‌کوشند از هم کم نیاورند.»
• قساوت قلب: امام صادق فرمود:« دل‌های مردم سخت، چشمان‌شان خشک و ذکر
• خدا برای آنان سنگین می‌گردد.»
• ریا و عجب: علی علیه السلام فرمود:« زمانی خواهد آمد که مردم عبادت را
• سبب برتری خود بر دیگران می‌دانند.»
• غرور و خودبینی: پیامبر اکرم فرمود:« کبر و غرور در قلب ها نفوذ می کند،
• همان‌گونه که زهر در بدن پخش می‌شود.»
• عدم روحیه حق طلبی: امام صادق فرمود:« مردم با کسی هستند که پیروز شود.
• »
• و در روایت دیگر فرمود:« راه خیر خالی می شود و کسی آن را نمی‌پیماید.»
• و نیز فرمود:« مردم به اهل شرّ اقتدا می‌کنند.»
• پیش از ظهور حضرت مهدی علیه السلام تملق و چاپلوسی نیز رواج می یابد.
• مردم در سخنان باطل و ناروا از یکدیگر سبقت می گیرند.
• شنیدن قرآن بر مردم سنگین و شنیدن سخنان باطل بر آنان سبک و خوشایند می
• گردد.
• مردم آشکارا به هم تهمت می‌زنند.
• امام صادق علیه السلام در روایتی فرمود: « مردگان مسخره می شوند و هیچ
• کس ناراحت نمی‌شود.»
• گرسنگی و کمبود مواد غذایی: امام صادق علیه السلام فرمود:« پیش از ظهور
• مهدی علیه السلام ناگزیر سالی فرا خواهد رسید که مردم در آن گرسنه می‌شوند
• و ترس شدیدی از کشته‌شدن و ضرر به اموال و جان‌ها و محصولات آنها را فرا
• می گیرد؛ همه‌ی اینها در قرآن بیان شده است.» آن گاه آیه 155 سوره‌ی بقره را
• تلاوت فرمود:« ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع نقص من الاموال والانفس
• والثمرات و بشر الصابرین »
• ضعف دینداری: پیامبر اکرم درباره‌ی ضعف دینداری در مردم آخرالزمان فرموده
• است:« مردم به دنیا مشغول و از آخرت غافل می‌شوند. تقوا رونق ندارد. از
• مساجد صدای اذان به گوش می‌رسد اما قلب‌های مردم از ایمان خالی است.»
• امام صادق علیه السلام فرمود: « هنگامی که قائم علیه السلام ظهور می‌کند،
• بسیاری از کسانی که خود را معتقد به او می‌دانستند، به او بی‌اعتقاد می‌شوند و
• به مذهب پرستندگان ماه و خورشید در می‌آیند.»

منابع: ‌
بحارالانوار، ج 52، ص 364، حدیث 137 ---------- غیبه النعمانی
بحارالانوار، 52/264 حدیث 148
بحارالانوار، ج52،‌ ص 228 و 229، حدیث 93
بحارالانوار 52/259 حدیث 14
بحارالانوار 52/258حدیث 147
بحارالانوار 52/259حدیث147
بحارالانوار 52/264حدیث148
بحارالانوار 52/278حدیث 173
نهج البلاغه - ص 265 حدیث 151
بحارالانوار 52/192حدیث26
بحارالانوار 52/256حدیث 147 علی علیه السلام
بحارالانوار 52/256حدیث147

پیامبر اکرم فرمود:« مهدی علیه السلام هنگامی ظهور می‌کند که جهان یکپارچه هرج و

مرج شده و گروهی، گروه دیگر را غارت می‌کنند. »

و در حدیث دیگری فرمود:« در آن زمان طمع و هرج و مرج زیاد می‌شود. »

امام رضا علیه السلام نیز فرمود:« از فتنه‌ای بزرگ و شدید گریزی نیست. در آن فتنه

همه دوستی‌ها، صمیمیت‌ها و یکرنگی‌ها از میان می‌رود؛ و آن هنگامی است که سومین

نسل از فرزندان من در میان شیعه ناپدید گردد.»

منابع:
بحار الانوار 52 / 380 حدیث 189
بحار الانوار 52 / 264 حدیث 148.
بحار الانوار 52 / 289 حدیث 28

پیش از ظهور حضرت مهدی کشتار و مرگ تمام جهان را فرا می‌گیرد. در این باره

احادیث زیادی از پیشوایان معصوم روایت شده است:

امام رضا علیه السلام فرمود:« پیش از ظهور، کشتاری بی‌وقفه اتفاق خواهد افتاد.»

امام صادق علیه السلام فرمود: « مرگ و میر و کشتار آن چنان مردم را فرا می گیرد

که آنان به حرم پناه می‌برند. در این هنگام منادی ندا می‌دهد: جنگ و کشتار در چه

راهی؟ امام شما فلانی است.»

عمار یاسر نیز در توصیف ایام قبل از ظهور فرمود: « جنگ در زمین زیاد می‌شود.»

منابع :
بحار الانوار 52 / 182 حدیث 6 --------- قرب الاسناد
بحار الانوار 52 / 182 حدیث 6
بحار الانوار 52 / 296 حدیث 53
بحار الانوار 52 / 202 حدیث 28

از امام باقر علیه السلام روایت شده که فرمود: « دو نشانه پیش از این امر { ظهور }

است.

ماه گرفتگی در پنجم ماه و خورشید گرفتگی در پانزدهم ماه، چنین حادثه ای از زمانی

که آدم به زمین هبوط کرده است اتفاق نیفتاده است و در این هنگام محاسبات منجمان از

درجه اعتبار ساقط می شود.»

ابوبصیر از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود: « خورشید در پنجم

ماه رمضان، قبل از قیام قائم علیه السلام می گیرد»

از امام باقر علیه السلام روایت شده که فرمود: « دو نشانه قبل از قیام قائم به وقوع می

پیوندد که از زمان هبوط حضرت آدم ‹ ع › به زمین تاکنون سابقه نداشته است، خورشید

در نیمه ماه رمضان و ماه در آخر ماه رمضان می گیرد»

راوی گفت: « ای فرزند رسول خدا ‹ ص ›! خورشید در آخر ماه و ماه در نیمه آن می گیرد. »

امام باقر علیه السلام فرمود: « من به آنچه می گویی آگاهم، ولی این دو نشانه از زمان

هبوط آدم ‹ ع › بی سابقه بوده است»

منابع:
بحارالانوار، ج52،‌ ص 207، حدیث 41 و 43 ---------- کمال الدین

محمد بن بشیر از محمد بن حنفیه درباره زمان ظهور امام زمان علیه السلام سئوال کرد.

محمد بن حنفیه به او گفت:« زمانش مشخص نیست ولی دو نشانه دارد:

نشانه‌ی اول این است که فقر در میان مردم رایج می‌شود و مردم به هم می‌گویند « شب

را گرسنه سپری کردم.» و نشانه‌ی دوم اینکه مردم به دو گونه با هم برخورد می‌کنند.»

محمد بن بشیر پرسید:« نشانه‌ی فقر را فهمیدم ولی مقصود از نشانه دوم چیست؟»

محمد بن حنفیه پاسخ داد:« مردم با صورت گشاده و چهره‌ی خندان با تو برخورد

می‌کنند، ولی هنگامی که برای قرض گرفتن نزد آنان می روی، به گونه‌ای دیگر با تو

روبرو می‌شوند.»

منابع:
بحارالانوار، ج 52، ص 247، حدیث 127 --------- غیبه النعمانی
ص 270 حدیث 161 و ص 185 حدیث 9 به نقل از امام باقر علیه السلام و ص 104 حدیث 9

پیامبر اکرم فرمود:« (در آخرالزمان) شراب نوشیده می شود.»

امام صادق علیه السلام فرمود:« شرابخواری علنی می‌شود و کسانی که از خدا

نمی‌ترسند، گرد آن جمع می‌شوند.»

و نیز فرمود:« شراب آشکارا فروخته می‌شود و هیچ کس مانع آن نمی‌شود. برای

درمان بیماری‌ها شراب تجویز می‌شود. مردم در مساجد برای هم از شراب حرف

می‌زنند. فرد مست پیش‌نماز مردم می‌شود. افراد مست مستی را عیب و ننگ

نمی‌شمارند. هنگامی که مست باشد مورد احترام قرار می‌گیرد، مردم از او حساب

می‌برند، و کسی مجازاتش نمی‌کند.»

منابع:
بحار الانوار 52 / 256 حدیث 147
بحارالانوار 52/ 260 حدیث 147
بحار الانوار 52 / 259 حدیث 147
بحار الانوار 52 / 259 حدیث 147
بحار الانوار 52 / 256 حدیث 147
بحار الانوار 52 / 263 حدیث 148

عید سعید فطر بر یگانه منجی

 

 

عالم بشریت و تمام مسلمین جهان

 

 

مبارک باد

امام باقر علیه السلام فرمود:« قائم علیه السلام زمانی قیام می‌کند که ترس و اضطراب

و آشفتگی و فتنه و بلا مردم را فرا گیرد و طاعون و شمشیر و اختلاف و پراکندگی در

دین و اوضاع زمانه‌شان چنان بر آنها حاکم گردد، که مرگ، آرزوی صبح و شب‌شان

شود.»

منابع:
بحارالانوار، ج 52،ص 231،حدیث 96 — ص 348 حدیث 99

+ امانت و امانتداری در فرهنگ اسلام
+ نداهای غیرعادی آسمانی در هنگام ظهور
+ احوال مردم در آخر الزمان
+ فتنه و آشوب جهانی
+ کشتار و مرگ در جهان قبل از ظهور
+ نشانه های ظهور، کسوف و خسوف
+ نشانه های ظهور، نفاق مردم
+ نشانه های ظهور، شرابخواری
+ تبریک
+ نشانه های ظهور، سختی روزگار
+ نشانه های ظهور، رواج گناه
+ نشانه های ظهور، خیانت در امانت
+ نشانه های ظهور و فساد عملی
+ نشانه های ظهور فساد
+ نشانه های ظهور ریا و تزویر

---

صفحات :
1 2 3 4 5 6 7 ...