یک قدم تا قلم

"گاه گاهی به من سری بزن"

این عنوان آخرین نوشته من است حسی به من می گویم که دیگر نوشته ای در کار نیست....

.

باز هم  طبق عادتی روزانه به کافه می روم و روی آن میز دو نفره می نشینم ؛ همان میز آبی رنگ را میگویم.

دفترم را باز می کنم و قلمم را میان دشت پر از برف رها...

قلم من کودکی است که با خط خطی کردن برف ها ارام میگیرد

موسیقی کافه به لاله های قرمز یخ زده در دشت روح می دهد و شمع روی میز برای نوشته هایم پروانه وار می سوزد.

اما امروز گویا قلم بزرگ شده است خط خطی نمی کند و کم حرف می زند.

قهوه چی می گوید:تلخ یا شیرین آقای شاعر؟؟؟

زبانم سنگین شده نه مینویسم نه چیزی می گویم...

ناگهان ... شمع خاموش می شود

برف ها آب تبدیل شده اند

قلم سر خود را می شکند

موسیقی را نمی شنوم

چشمانم چیزی را نمی بیند

گویا مرده ام

آری مرده ام

تنفس مصنوعی مرا در کما نگه می دارد اما می دانم برگشتی در کار نیست.

.

بی تو من با هرتنفس های مصنوعی شعر

زنده می مانم ولی از بی تو بودن سخت تر

.

"محمدامین آقایی"





طبقه بندی: اشعار، دلنوشته،
تاریخ : 1398/05/20 | 23:03 | نویسنده : محمدامین آقایی | نظرات

قوی تر آمدم اما خداقوت به بازویت

که بردی لشکر قلب مرا با تارِ گیسویت


نمی دانم میان برق چشمانت چه وردی بود

که هم جادوگران ماندند در تفسیر جادویت


تو آن سیلی و من آوار گیلانم تو میدانی

که هر دم غرق می گردم میان این هیاهویت


نمی دانم کجا آموختی علم قضاوت را

که هر جا بوده حق با من تو گفتی از ترازویت


شبیه تنگ بی ماهی بدون تو چه آرامم

دچارت بودم و در انتظار نوش دارویت


کتابی یافتم در "عمق تنهایی" خود از خود

از امشب می شوم با شعرهایم من غزل گویت


"محمدامین آقایی"





طبقه بندی: اشعار،
تاریخ : 1398/05/16 | 13:14 | نویسنده : محمدامین آقایی | نظرات

از رویاهایت برایم نوشتی ، خندیدی ، به طعنه گفتی مرد رویاهایت نیستم،،،
لبخند تلخم دلیلش این بود که نمی دانستی!
.
"سالهاست که دیگر شاهزاده ها اسب سواری نمی کنند...

"محمدامین آقایی"





طبقه بندی: دلنوشته،
برچسب ها: دلنوشته، محمدامین آقایی نویسنده، یک قدم تا قلم، هوای شرجی-محمدامین آقایی، شاهزاده ها، عاشقانه.تیکه دار.تکست.عکس و متن.نوشته های دست نویس، از رویاهایت برایم نوشتی،
تاریخ : 1398/05/9 | 19:23 | نویسنده : محمدامین آقایی | نظرات

 .

توی ذهنم سکوتِ انباری است

که پر از بمب های ساعتی است

کوه آتشفان کاغذ ها

در دلش خاطرات خط خطی است

.

پای میز همیشه یک رنگم

می نشینم که دردِ دل دارم

کاغذ من به زیر باران ماند

گریه کرده دوباره افکارم

.

می نویسم "دوباره تنهایی"

شب شده دوباره مهتاب است

می نویسم همیشه بیدارم

می نویسم شب است و او خواب است

.

در تماشای دیگران هستم

پرده ها را کنار من زده ام

شهر من بی ستاره تر شده است

چشم در چشم آسمان شده ام

.

قاصدک آمد و کنارم ماند

حرف ها را یکی یکی گفتم

گریه هم سهم کودکان باشد

من که مَردم ، همیشه سر سختم

.

قهوه ی تلخ از دهان افتاد

زندگی که همیشه بی او نیست

گر چه قلبم پر از تَرَک شده است

قلب یک مرد ، بند به یک مو نیست

.

آتشی در میان ذهن من است

خاطرات سیاه می سوزد

چرخ خیاطی قدیمیِ مان

قلب من را دوباره می دوزد


"محمدامین آقایی"






طبقه بندی: اشعار،
برچسب ها: اشعار محمدامین آقایی، هوای شرجی-محمدامین آقایی، محمدامین آقایی، شعر دوباره تنهایی.چهرپاره.ترانه.عاشقانه، یک قدم تا قلم، متن ترانه، . توی ذهنم سکوتِ انباری است که پر از بمب های ساعتی است کوه آتشفان کاغذ ها در دلش خاطرات خط خطی است . پای میز همیشه یک رنگم می نشینم که دردِ دل دارم کاغذ من به زیر باران ماند گریه کرده دوباره افکارم . می نویسم "دوباره تنهایی" شب شده دوباره مهتاب است می نویسم همیشه بیدارم می نویسم شب است و او خواب است . در تماشای دیگران هستم پرده ها را کنار من زده ام شهر من بی ستاره تر شده است چشم در چشم آسمان شده ام . قاصدک آمد و کنارم ماند حرف ها را یکی یکی گفتم گریه هم سهم کودکان باشد من که مَردم،
تاریخ : 1398/05/6 | 12:05 | نویسنده : محمدامین آقایی | نظرات

تعداد کل صفحات : 6 :: 1 2 3 4 5 6