از دست دادن دندانها با بروز زوال عقل در دوران پیری ارتباط دارد .

پژوهشگران علوم پزشکی می گویند نتایج نحقیقات نشان می دهد افرادی که دندان های طبیعی خود را از دست می‌دهند بیشتر در معرض ابتلا به زوال عقل و تحلیل رفتن حافظه هستند.
این یافته حاصل مطالعه و آزمایش روی بیش از هزار شرکت کننده ژاپنی ۶۵ ساله و پیرتر است.

این داوطلبان از نظر وضع سلامت دندان ها و شرایط و اوضاع سلامت روانی بررسی و ارزیابی شدند.

این بررسی‌ها نشان داد سالمندانی که هنوز بسیاری از دندان های طبیعی خود را دارند در مقایسه با سالمندانی که تعداد اندکی از دندان های خود را دارند یا همه آنها را از دست داده‌اند بیشتر دچار ضعف حافظه می‌شوند و مراحل ابتدایی بیماری آلزایمر را تجربه می‌کنند.

پزشکان می‌گویند عفونتی که در لثه‌ها تولید می‌شود و می‌تواند عامل از دست دادن دندان ها شود یک ماده التهابی تولید، و التـهاب در مغز را تشدید می‌کند و به مرگ اعصاب و از دست دادن حافظه منجر می‌شود.

این توصیه، پیام یک مطالعه جدید است که در آن بین از دست دادن دندانها و بروز زوال عقل در سنین بالا ارتباطی کشف شده است.

همچنین نتایج تحقیقات محققان بر روی  پرونده دندان پزشکی  ”راهبه‌ها”  و نتایج آزمایش عملکرد مغزی ‪ ۱۴۴‬تن از آنان در مدت ‪۱۲‬ سالنتایج مشابه را  نشان داد .

تحقیق راهبه‌ها یک تحقیق درازمدت در مورد پیری و آلزایمر در بین راهبه‌های کاتولیک مدرسه خواهران نوتردام است.
این افراد ‪ ۷۵‬تا ‪ ۹۸‬سال سن داشتند.
در بین کسانی که در اولین آزمایش ادراکی از نظر زوال عقل سالم بودند کسانی که هیچ دندانی نداشتند یا کمتر از ‪ ۹‬دندان برایشان مانده بود دو برابر کسانی که دستکم ‪ ۱۰‬دندان در دهان داشتند به زوال عقل در سنین بالاتر مبتلا شدند.
حدود یک سوم افراد بی‌دندان یا کم دندان هنگام انجام اولین آزمایش ادراکی به زوال عقل دچار بودند.
دکتر “پاملا اسپارکس اشتاین” از دانشکده پزشکی دانشگاه کنتاکی و همکارانش این یافته‌ها را در مجله انجمن دندان پزشکی آمریکا ارایه کردند.
برخی تحقیقات قبلی نشان داده است سطح بهداشت دهان و دندان به علت بی‌توجهی به این امر در مبتلایان به زوال پایین‌تر است.
این تحقیق جزو معدود مطالعاتی است که نقش رعایت بهداشت را در بروز زوال عقل بررسی کرده است.
دکتر اشتاین می‌گوید بیماریهای معمولی ممکن است بطور هم زمان در بروز زوال عقل و از دست دادن دندانها نقش داشته باشند. علاوه بر بیماریهای لثه، کمبودهای تغذیه‌ای دوران کودکی، عفونتها یا بیماریهای مزمن بطور هم زمان باعث از دست دادن دندانها و آسیب مغزی می‌شوند.

آلزایمر رایج‌ترین شکل زوال عقل است. علائم این بیماری با از دست دادن قدرت حفظ اطلاعات بخصوص حافظهٔ موقت در دوران پیری آغاز شده و به‌تدریج با از دست دادن قدرت تشخیص زمان، افسردگی، از دست دادن قدرت تکلم، گوشه‌گیری و سرانجام مرگ در اثر ناراحتی‌های تنفسی به پایان می‌رسد.

مرگ پس از پنج تا ده سال از بروز علائم اتفاق می‌افتد؛ اما بیماری حدود بیست سال قبل از ظهور علائم آغاز شده‌است.

این بیماری با از دست رفتن سیناپس‌های نورون‌ها در برخی مناطق مغز، نکروزه شدن سلول‌های مغز در مناطق مختلف سیستم عصبی، ایجاد ساختارهای پروتئینی کروی شکلی به نام پلاک‌های پیری (SP) در خارج نورون‌های برخی مناطق مغز و ساختارهای پروتئینی رشته‌های به نام NFT در جسم سلولی نورون‌ها، مشخص می‌شود .

اگر شما تعدادی دندان از دست داده اید و می خواهید آنها را جایگزین کنید، چند راه دارید: پروتز ثابت (بریج)، پروتز متحرک (پلاک یا دست دندان) و ایمپلنت که هر کدام بسته به مورد شما می تواند مناسب باشد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، ایمپلنت ( implant ) پین های باریکی هستند که از تیتانیوم خالص سازگار ساخته شده که درون استخوان فک گذاشته می شود. البته باید بدانید که هر کسی، کاندید مناسبی برای دریافت ایمپلنت نیست.

از ایمپلنت می توان به عنوان ریشه دندان جهت نگهداری روکش هایی که جایگزین تاج دندان می شوند استفاده کرد که این روکش ها بطور ثابت توسط سیمانهای دندانپزشکی به ایمپلنت چسبانیده می شوند. همچنین در مواردی که برای دندانهای مصنوعی فرد گیرکافی در دهان نداشته باشد، می توان از ایمپلنت به عنوان محل گیر مناسبی جهت ثابت نگداشتن دندان مصنوعی استفاده نمود.

یک کاندیدای مناسب باید دارای شرایط زیر باشد:

سلامت کلی بدن، لثه های سالم و مقدار کافی استخوان برای جوش خوردن ایمپلنت. بعضی مردم چنان استخوان فک شان را از دست داده اند که تنها راه موجود برای درمان آنها ایمپلنت است ولی پیش از آن باید استخوان به روشهای خاصی تا اندازه مطلوب بازسازی شود و همکاری بسیار مناسب در جهت مراقبت از ایمپلنت ها و لثه های اطراف آنها شامل مسواک زدن روزانه و کشیدن نخ دندان، لازم است. همین طور ویزیت های منظم از سوی دندانپزشک هم مهم است.

به طور کلی افرادی که مناسب دریافت ایمپلنت نیستند شامل: افراد بسیار جوانی که فک آنها به حد کافی رشد نکرده است، بانوان باردار، افراد سیگاری (کشیدن سیگار با ترمیم طبیعی بافت های بدن تداخل می کند و احتمال موفق بودن ایمپلنت ها را کاهش می دهد)، افراد الکلی یا معتاد، افرادی که پرتو درمانی در ناحیه سر و گردن داشته اند، افرادی که بیماری های مزمن مثل فشار خون بالا، دیابت و هموفیلی و بیماری های بافت همبند داشته اند. افرادی که داروهای خاصی مثل استروئید و کورتن استفاده می کنند و افرادی که دندان قروچه دارند، احتمال شکست ایمپلنت زیاد است.

نگران نباشید، دندانپزشک با کمک شما می تواند تشخیص دهد شما کاندید مناسبی هستید یا خیر. بررسی شامل معاینه دهان و دندان و بررسی تاریخچه پزشکی و دندانپزشکی است. از فک شما عکس های رادیوگرافی تهیه می شود و در صورت نیاز CT اسکن هم گرفته می شود تا اطلاعاتی راجع به تراکم استخوان و حتی شکل آن بدست آید و پس از مشورت با شما در مورد راهها و هزینه ها و مشکلات و مراحل کار، درمان صورت می گیرد.

دندان متحرک، قابل اتصال به این ایمپلنت ها هستند. حدود ۳ تا ۶ ماه زمان لازم برای رشد و ترمیم استخوان اطراف ایمپلنت است.

هنگام انتخاب ایمپلنت میزان استخوان در دسترس، میزان استحکام استخوان و زمان گذاشتن ایمپلنت در نظر گرفته می شود. اگر استخوان کافی برای گذاشتن ایمپلنت در دسترس نباشد می توان در شرایط خاص مقداری استخوان برگرفته از نقاط دیگر پیوند زد.همچنین بر حسب میزان سختی استخوان انواع پیچ دار و بدون پیچ ایمپلنت انتخاب می شود. ایمپلنت می تواند بلافاصله پس از از دست رفتن دندان و کشیدن آن یا پس از زمان طولانی ترمیم، جایگزین شود. شکل ایمپلنت مانند ریشه دندان طبیعی است. پس از از دست رفتن دندان در صورت عدم جایگزینی سریع با ایمپلنت امکان تحلیل استخوان و کاهش توانایی جویدن و کج شدن دندانهای کناری است. اگر گذاشتن با تاخیر ایمپلنت پیشنهاد می شود ایمپلنت های کوچکتر و استوانه ای به دلیل در دسترس بودن استخوان کمتر استفاده می شود.

مکان گذاشتن ایمپلنت و نوع سیستم مناسب تنها بوسیله معاینه ای که دندانپزشک انجام میدهد با در نظر گرفتن سایر شرایط قابل بیان است. میزان حجم و دانسیته استخوان فک، تعداد و موقعیت و استحکام دندانهای طبیعی فرد، شرایط لثه، شرایط و تعداد دندانهای فک مقابل از عوامل مهم حین معاینه است.

در چه مواردی از ایمپلنت استفاده می شود:

۱- فاصله بین دندانهای جلو در اثر از دست رفتن یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۲- فاصله زیاد بین دندان ها در اثر از دست رفتن یک یا بیش از یک دندان بطوری که دندانهای مجاور آن طبیعی باشند.

۳- زمانی که یک یا بیش از یک دندان از انتهای هر قوس دندانی از دست رفته باشد و تنها یک سمت، دندان طبیعی باشد.

۴- زمانی که کلیه دندانهای یک یا هر دو فک از دست رفته باشد.

پیش از کاربرد ایمپلنت با دندانپزشک خود در این رابطه مشورت نمایید. برای استفاده از ایمپلنت سلامتی کامل بدن و همچنین دارا بودن استخوان فک و لثه های سالم از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر شما سابقه بیماری مزمن داشته باشید و یا مبتلا به براکسیسم (سایش دندانها) و یا امراضی از جمله دیابت و غیره باشید، میزان موفقیت ایمپلنت کاهش می یابد. علاوه بر این افرادی که از سیگار و مشروبات الکلی مصرف می کنند مورد مناسبی برای این عمل به شمار نمی روند.

در صد موفقیت انجام ایمپلنت به عوامل مختلفی بستگی دارد که در بیماران مختلف متفاوت است. حتی این مسئله در مورد ایمپلنت فک بالا و پایین نیز تفاوت دارد. به طور متوسط میزان موفقیت ایمپلنت دندانی ۹۵% گزارش شده است.

بهترین حالت قرار دادن ایمپلنت قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان است.

در صورتی که دندان از دست رفته، عفونی نباشد و مقدار زیادی استخوان در اثر عفونت از دست نرفته باشد، شانس زیادی برای برای جایگزینی همزمان ایمپلنت وجود دارد.

در مورد دندانهایی خلفی که معمولاً چند ریشه هستند و مخصوصاً اولین دندانهای خلفی بزرگ که دو یا سه ریشه است، جایگزین همزمان دندان کشیده و ایمپلنت معمولاً مقدور نیست و بهتر است حدود ۶ هفته صبر کرد.

معمولاً پس از کشیدن دندان، مقداری تحلیل استخوان اتفاق می افتد، لذا ایمپلنتولوژیست ها تا حد امکان سعی می کنند بلافاصله پس از کشیدن دندان اگر شرایط فراهم باشد، ایمپلنت را در حفره ی دندان کشیده شده جایگزین کنند.

آیاممکن است پس از قرار دادن ایمپلنت بلافاصله پس از کشیدن دندان تحلیل استخوان در اطراف ایمپلنت اتفاق بیافتد؟

بله، پس از کشیدن دندان و کاشت ایمپلنت مخصوصاً در ۶ ماه اول تحلیل استخوان اتفاق می افتد، البته به میزان کمتر از زمانی که دندان کشیده می شود و ایمپلنت جایگزین نمی گردد.

لذا، ایمپلنتولوژیست، در صورتیکه فوراً پس از کشیدن دندان ایمپلنت را در حفره دندان قرار دهد و استخوان اطراف ایمپلنت استحکام و تراکم کافی را برای قرار دادن پروتز داشته باشد. آنگاه تصمیم به قرار دادن پروتز گرفته می شود.

این پروتز روی ایمپلنت بصورت موقت و خارج از فشارهای جویدن قرار داده می شود و پس از ۶ ماه پروتز نهائی قرار می گیرد تا پروتز روی ایمپلنت در موقعیت نهائی خود قرار گیرد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ، این محققین می گویند تغییرات در باکتری‌های دهانی احتمال رشد و تشدید التهابات ریوی را بویژه در بیمارانی که در بیمارستان بستری هستند، افزایش می‌دهد.

آنها دریافتند بیمارانی که به ذات الریه مبتلا می‌شوند تغییر فاحشی را در ترکیبات باکتریایی موجود در دهانشان تجربه می‌کنند.

دکتر سامیت جوشی دراین‌باره گفت: یافته‌های ما به بهبود روش‌های پیشگیری از ذات‌الریه در آینده با مراقبت از باکتری‌های مفیدی که در محیط دهان زندگی می‌کنند، کمک خواهد کرد.

هرچند انجام مطالعات بیشتر در این زمینه مورد نیاز است، اما این اولین باری نیست که رابطه بین بهداشت نامطلوب دهان و دندان و افزایش خطر بروز بیماری‌های تنفسی مشاهده می‌شود.

ذات‌الریه عفونتی است که منجر به التهاب و پرشدن فضاهای داخل ریه و مجاری هوایی کوچک از مایع می‌شود.

تاکنون تحقیقات علمی مختلفی تاثیرات بهداشت دهان و دندان را در سلامت بدن به اثبات رسانده بودند اما اکنون گروهی از دانشمندان مدرسه پزشکی دانشگاه ییل دریافتند که حفظ سلامت دهان می تواند از بیماریهایی که به دستگاه تنفسی حمله می کنند به ویژه ذات الریه جلوگیری کند.

به گفته این محققان مسواک زدن صحیح دندانها مانع عفونت حفره دهان می شود و با جلوگیری از تکثیر باکتریها در داخل دهان از توسعه بیماریهای ریوی التهابی پیشگیری می کند.

این دانشمندان به منظور دستیابی به این نتایج ۳۷ بیمار بستری شده در بیمارستان این دانشگاه را به مدت بیش از یکماه رصد کردند.

این مشاهدات نشان داد تمام کسانی که به ذات الریه مبتلا شدند یک تغییر قابل ملاحظه از ترکیبات باکتریایی را در دهان به ثبت رسانده بودند.

این محققان در این خصوص توضیح دادند: “این نتایج می توانند روش پیشگیری از ذات الریه را در آینده بهتر کند و با این کار بتوان باکتریهای خوبی که حضور آنها در دهان مثبت است را حفظ کنیم.”

این پژوهشگران افزودند: “در طول ماههای زمستان همه ما به دلیل کاهش دما در معرض سرماخوردگی، سرفه و ویروس‌ها قرار داریم. اما مردم به ویژه افراد نفوذپذیر باید به خاطر بسپارند که در این دوره سال حفظ سلامت حفره دهان می تواند واقعاً به پیشگیری از این بیماریها کمک کند.”

به گفته این دانشمندان، کافی است که به مدت دو دقیقه و دو بار در روز دندانها را با دقت مسواک زد و برای حفظ بهداشت فواصل میان دندانها حداقل یکبار در روز از نخ دندان استفاده کرد. همچنین مصرف غذاها و نوشیدینهای شیرین را کاهش داد.

پژوهشگران در دانشگاه کمبریج مدعی شده‌اند که یک ژل جدید بیهوشی متعلق به گیاهی در اعماق جنگل‌های آمازون در پرو می‌تواند جایگزین آمپول دندانپزشکی شده و ییماران را از هراس درد این آمپول نجات دهد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  قبایل بومی پرو در قرن‌ها پیش موفق به شناسایی ویژگی‌های جالب ضد درد گیاه Acmella oleracea شده و از این ماده برای درمان دندان‌ درد، زخم،‌ آبسه و پاکسازی دندانها استفاده می‌کردند.

دکتر فرانسوا باربیرا فریدمان از دانشگاه کمبریج که در سال ۱۹۷۵ به عنوان اولین غربی در میان جامعه مخفی قبایل پذیرفته شده و ۳۰ سال گذشته را به زندگی در میان این افراد گذرانده، این درمان را در جراحی‌های دندانی مدرن قابل استفاده خوانده است.

به گفته وی این گیاه که با متوقف کردن پایانه‌های عصبی برای ارائه یک تاثیر بی‌حسی کار می‌کند، تا بیش از یک ساعت دوام داشته و در مراحل اولیه کارآزمایی‌های بالینی بدون هیچ تاثیر جانبی با موفقیت عمل کرده و رضایت بیماران را در پی داشته است.

این دارو در صورت ادامه یافتن آزمایشات، احتمالا تا سال ۲۰۱۴ به عنوان یک جایگزین طبیعی برای ضددردهای مصنوعی داروهای ضد عفونت وارد بازار خواهد شد.

این ژل از گیاه گل دار زرد رنگ Acmella oleracea اعماق جنگلهای آمازون حاصل شده و در قرون ۱۸ و ۱۹ با عنوان گیاه دندان درد توسط ملوانان به جنوب آسیا نیز منتقل شد.

از این داروی گیاهی می‌توان در عصب کشی و کاشت دندان و همچنین کاهش درد کشیدن دندان در کودکان استفاده کرد.

تحلیل رفتگی لثه ها معمولا منجر به افزایش حساسیت دندانها شده و می تواند منجر به پوسیدگی ریشه دندان و التهاب مداوم لثه شود، اختلالی که پزشک ایرانی و همکارش شیوه ای نوین را برای درمان آن ارائه کرده اند.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز  ،  شهرام قناتی پزشک و متخصص آسیب شناسی در کلینیک گوته آلمان به همراه همکار خود شیوه ای جدید را برای درمان تحلیل رفتگی لثه ها ارائه کرده است که به واسطه آن می توان با استفاده از کلاژن گاوی میزان ترمیم لثه ها را بهبود بخشید.

استفاده از این شیوه درمانی منجر به ضخیم تر شدن حاشیه دندانها خواهد شد و به این شکل ریشه هایی که به دلیل فرورفتگی لثه باز مانده بودند، کاملا پوشانده خواهند شد.

قناتی به همراه دندانپزشکی به نام “مارکوس اشلی” امکان استفاده از کلاژن استخراج شده از نسوج دور قلب گاو برای ایجاد محافظی برای مرمت لثه های تحلیل رفته و ریشه های روباز را مورد بررسی قرار دادند.

این کلاژن به واسطه فرایندی شامل درمانهای اسمزی، اکسیداتیو و آلکالینی از بدن گاو استخراج شده است. این شیوه ها دیواره های سلولی را تخریب کرده، پروتئینها و چربی ها را حل می کند و هر نوع بیماری و باکتری از بین رفته و غیر فعال می شوند.

قناتی این شیوه را بر روی ۱۴ داوطلب که ۶۰ نمونه بازگشت تحلیل لثه که اختلال تحلیل لثه در آنها وجود داشت آزمایش کرد. دندانها پیش از انجام جراحی به خوبی پاکسازی شده و تکه های کلاژنی با استفاده از بستهایی از نخ بخیه بر روی منطقه آسیب دیده ثابت شدند.

پس از گذشت دو هفته این تکه های پیوندی از روی دندان بیمار برداشته شد در حالی که بیماران پس از برداشته شدن این درمان نیازی به استفاده آنتی بیوتیک نداشتند. این داوطلبان پس از ۶ ماه دوباره مورد معاینه قرار گرفتند و نتایج معاینات نشان داد ظاهر دندانها و لثه ها در تمامی داوطلبان بهبود قابل توجهی داشته و در نیمی از داوطلبان، این شیوه درمانی منجر به بهبود کامل و پوشیده شدن کامل ریشه ها شده است.

به نظر می رسد کلاژن می تواند به عنوان چارچوب سلولهای بدن برای ترمیم آسیبها به کار گرفته شود در حالی که نتایج آن می تواند در حد نتایج پیوند بافت موثر باشد.

دندان مصنوعی که جایگزین دندان های از دست رفته می شود، معمولاً از آکریل یا ترکیبی از آکریل و فلز است. دندان مصنوعی پارسیل جایگزین تعدادی از دندان های از دست رفته (تا زمانی که تمام دندان ها از دست بروند و دندان مصنوعی کامل جایگزین شود) می شود. مانند دندان های طبیعی، دندان مصنوعی نیز می تواند محل تجمع پلاکت ها و ذرات غذایی باشد. خصوصاً زیر دندان مصنوعی محل بسیار مناسبی برای رشد میکروب هاست. به همین دلیل رعایت بهداشت روزانه دهان کاملاً لازم به نظر می رسد.

به گزارش خبرنگار سایت پزشکان بدون مرز ،  بهداشت نامناسب دندان مصنوعی می تواند منجر به تشکیل جرم و بوی بد دهان  شود. در صورت امکان، بهتر است پس از هر بار صرف غذا، دندان مصنوعی را در آورید و آن را بشوئید.

بهداشت دهان و دندان های مصنوعی متحرک یکی از مزایای دندان های مصنوعی متحرک این است که می توان به راحتی آن ها را از دهان خارج کرد و بعد از تمیز کردن سرجای خود قرار داد. بنابراین کسانی که از دندان های مصنوعی متحرک استفاده می کنند باید توجه داشته باشند که علاوه بر بهداشت دهان و دندان های طبیعی، دندان های مصنوعی را نیز باید به طور مرتب تمیز کنند.

 بهداشت پروتزهای مصنوعی متحرک کامل بعد از هر وعده غذایی، دندان های مصنوعی باید از دهان خارج و ابتدا با آب گرم شسته شود و سپس به کمک مسواک کلیه سطوح آن بخصوص سطحی که در تماس با مخاط دهان است، ‌از خرده های مواد غذایی باقی مانده تمیز گردد بهداشت دهان در افراد بی دندان بعد از هر وعده غذایی که دست دندان از دهان خارج می شود، دهان باید بطور کامل با آب گرم یا محلول نمکی رقیق شسته و با یک مسواک نرم لثه ها تمیز شود.

برای تحریک جریان خون داخل بافت لثه و افزایش مقاومت آن می توان لثه ها را ماساژ داد. بدین منظور می توانید انگشت شست و نشانه را روی نواحی مختلف بی دندان بگذارید و فشار دهید. هم چنین می توانید با پشت انگشت شست سقف دهان را ماساژ دهید. این کار را حداقل روزی یک بار انجام دهید. بهداشت دهان و پروتزهای مصنوعی متحرک ناکامل بیمارانی که از پروتزهای متحرک ناکامل استفاده می کنند باید بعد از هر وعده غذایی پروتز را از دهان خارج کنند. ابتدا دندان های طبیعی باقی مانده داخل دهان را به کمک مسواک و نخ دندان تمیز کنند سپس به کمک مسواک یا برس های مخصوص کلیه سطوح پروتز بخصوص داخل قلاب های آن، را به طور کامل تمیز کنند سپس پروتز را داخل دهان قرار دهند. این افراد باید از دو مسواک استفاده کنند، یکی برای تمیز کردن دندان های طبیعی که داخل دهان قرار دارد و یکی هم برای تمیز کردن پروتز. مراقبت از دندان های مصنوعی متحرک در طول شبانه روز دندان های مصنوعی متحرک باید برای مدتی از دهان خارج شود تا مخاط دهان که تحت فشار دندان های مصنوعی هنگام غذاخوردن بوده است، استراحت کند و به وضعیت طبیعی خود بازگردد

برای اغلب بیماران،‌ برداشتن دندان مصنوعی هنگام خواب مطلوب است. هم چنین هنگام حمام کردن می توان دندان های مصنوعی را از دهان خارج کرد و آن ها را داخل آب یا یک محلول تمیزکننده قرار داد توجه داشته باشید که جنس دندان مصنوعی از ماده ای است که در خارج دهان باید حتماً در محیط مرطوب(داخل آب) باشد در غیر این صورت دندان مصنوعی تغییر شکل می دهد.

هنگام حمام کردن می توانید دست دندان مصنوعی را داخل یک محلول تمیز کننده قرار دهید. محلول تمیزکننده را می توان به راحتی در منزل تهیه کرد با اضافه کردن یک قاشق چای خوری سرکه) به یک لیوان آب ولرم محلول تمیزکننده تهیه می شود بعد از خارج کردن دندان مصنوعی از محلول تمیزکننده آن را بطور کامل زیر شیر آب بشویید سپس آن را داخل دهان قرار دهید بهتر است هفته ای یک بار دندان مصنوعی را داخل یک محلول ضدعفونی کننده قرار دهید

از دندان مصنوعی محافظت کنیم
دندان مصنوعی شکننده است بنابر این مراقبت صحیح از آن حائز اهمیت می باشد.لازم است که هر روز دندان مصنوعی را از دهان خارج کرده و مسواک بزنید.بهترین روش شستشو این است که از مسواک های ویژه دندان مصنوعی استفاده کنید.

دندان مصنوعی جایگزینی قابل برداشتن برای دندان های طبیعی و مناسب بافت های مجاور می باشد. جنس دندان مصنوعی از اکریلیک رزین می باشد و بعضی مواقع ترکیبات فلزی دیگری نیز در ساخت آن به کار می رود. دندان مصنوعی جایگزینی کامل برای تمام دندان هاست که اصولا یک ماه بعد از کشیدن تمام دندان های طبیعی قابل استفاده است.
اتفاقات قابل پیش بینی در ورای این تغییر
همان طور که گفته شد یک ماه بعد از تخلیه کلیه های دندان های مصنوعی و پس از التیام کامل جای دندان ها و لثه زمان مناسبی برای استفاده از دندان مصنوعی است. بهترین دندان مصنوعی با انجام معاینات متعدد و قالب گیری و دقت در انتخاب رنگ و سایز دندان ها صورت می گیرد اما فراموش نکنید که حتی کار کردن و عادت به بهترین ساخت دندان مصنوعی نیاز به زمان دارد . اصولا صحبت کردن با وجود این نوع دندان ها چندان مشکل نیست اما جویدن غذا بدون اشکال نخواهد بود به خصوص در روزهای اولیه استفاده از دندان مصنوعی. برای کنار آمدن با این مشکل توصیه می شود که ابتدا از غذاهای نرم شروع کنید و به مدت چند هفته همین رویه را دنبال کنید.

در هنگام شستشو، موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
حتماً از مسواک نرم یا مسواک مخصوص دندان مصنوعی استفاده کنید.

از آب ولرم استفاده کنید. آب داغ به دندان مصنوعی آسیب می رساند.

حتماً هر شب پیش از خواب، دندان مصنوعی تان را درآورید و از قرص های تمیز کننده و ضد عفونی کننده مخصوص این کار استفاده نمایید.

در هنگام شستشو، دندان مصنوعی را محکم در دست بگیرید؛ در غیر این صورت ممکن است دندان مصنوعی از دست شما بیافتد و بشکند.

چه مواقعی باید دندان مصنوعی را در بیاوریم؟
طبیعتاً در روزهای اول، ممکن است در طول روز به دلیل ناراحتی، چندین بار آن را از دهانتان خارج سازید. اما به طور معمول باید به خاطر داشته باشید که حتماً پیش از خواب دندان مصنوعی تان را درآورید. این امر اجازه استراحت به لثه ها می دهد. هم چنین با قرار دادن دندان مصنوعی در محلول متشکل از آب و قرص جوشان تمیز کننده دندان مصنوعی، به بهداشت دهانتان کمک شایانی خواهید کرد. صبح روز بعد، پیش از گذاشتن دندان مصنوعی در دهان، حتماً آن را با آب ولرم بشویید.

شیوه مراقبت از دندان های مصنوعی
استفاده از مسواک و خمیر دندان ساینده و سخت اصلا توصیه نمی شود. برای ضد عفونی کردن دندان مصنوعی از روش جوشاندن آن هرگز استفاده نکنید زیرا ممکن است اسیب فیزیکی و جدی ببیند. و اگر نمی خواهید برای مدتی از آن استفاده کنید در محلول های شوینده مخصوص دندان مصنوعی و یا در آب قرار دهید.
آیا استفاده از دندان مصنوعی شب هنگام نیز لازم است؟
اگر چه ممکن است توصیه شود که حتی در هنگام خواب نیز (به خصوص روزهای اول استفاده و به منظور عادت کردن و هماهنگ شدن با بافت دهان) دندان مصنوعی را خارج نکنید اما محققان معتقدند که خارج کردن دندان مصنوعی به مدت ۸ ساعت در روز فرصت مناسبی است تا بافت لثه استراحت نموده و به کمک زبان و بزاق شستشو یافته و تحریک شود و همین روند باعث حفظ سلامت لثه ها می شود.
آنچه در مورد استفاده از دندان مصنوعی توصیه می شود این است که در فواصل زمانی مناسب به دندانپزشک مراجعه کنید. این کار به منظور معاینه سلامت دهان و دندان صورت می گیرد . به مرور زمان دهان دچار تغییر شده و ممکن است استخوان زیر دندان مصنوعی تحلیل رود . مراجعه منظم به دندانپزشک و انجام معاینات لازم مانع از بروز مشکلاتی از این دست می شود. زیرا به مرور زمان حتی لازم است که دندان مصنوعی تعویض شود. هیچ گاه سرخود تلاش نکنید تا به دندان مصنوعی عادت کرده و یا آن را با بافت دهان هماهنگ کنید. استفاده از چسب دندان مصنوعی اصلا توصیه نمی شود.
جایگزینی برای دندان مصنوعی
استفاده از دندان مصنوعی تنها راه احیا ساختمان دهان نیست.اصولا کاشت دندان از روش های جدید و جایگزین برای دندان های از دست رفته است.البته هزینه آن سنگین تر است اما هماهنگی با این نوع دندان ها ساده تر است و تفاوت چندانی با دندان طبیعی ندارد.

یکی از مزایای دندانهای مصنوعی متحرک این است که می‌توان براحتی آنها را از دهان خارج کرد و بعد از تمیز کردن سرجای خود قرار داد، بنابراین کسانی که از دندانهای مصنوعی متحرک استفاده می‌کنند باید توجه داشته باشند که علاوه بر بهداشت دهان و دندانهای طبیعی، دندانهای مصنوعی را نیز باید بطور مرتب تمیز کنند.

بهداشت پروتزهای مصنوعی متحرک کامل (دست دندان)
بعد از هر وعده غذایی، دندانهای مصنوعی باید از دهان خارج و ابتدا با آب گرم شسته شود و سپس به کمک مسواک کلیه سطوح آن بخصوص سطحی که در تماس با مخاط دهان است، ‌از خرده‌های مواد غذایی باقیمانده تمیز گردد.

بهداشت دهان در افراد بی‌دندان
بعد از هر وعده غذایی که دست دندان از دهان خارج می‌شود، دهان باید بطور کامل با آب گرم یا محلول نمکی رقیق شسته و با یک مسواک نرم لثه‌ها تمیز شود. برای تحریک جریان خون داخل بافت لثه و افزایش مقاومت آن می‌توان لثه‌ها را ماساژ داد. بدین منظور می‌توانید انگشت شست و نشانه را روی نواحی مختلف بی‌دندان بگذارید و فشار دهید. همچنین می‌توانید با پشت انگشت شست سقف دهان را ماساژ دهید. این کار را حداقل روزی یک بار انجام دهید.

بهداشت دهان و پروتزهای مصنوعی متحرک ناکامل
بیمارانی که از پروتزهای متحرک ناکامل استفاده می‌کنند باید بعد از هر وعده غذایی پروتز را از دهان خارج کنند. ابتدا دندانهای طبیعی باقیمانده داخل دهان را به کمک مسواک و نخ دندان تمیز کنند سپس به کمک مسواک یا برس‌های مخصوص کلیه سطوح پروتزبخصوص داخل قلابهای آن را بطور کامل تمیز کنند، سپس پروتز را داخل دهان قرار دهند. این افراد باید از دو مسواک استفاده کنند، یکی برای تمیز کردن دندانهای طبیعی که داخل دهان قرار دارد و یکی هم برای تمیز کردن پروتز.

مراقبت از دندانهای مصنوعی متحرک
در طول شبانه روز دندانهای مصنوعی متحرک باید برای مدتی از دهان خارج شود تا مخاط دهان که تحت فشار دندانهای مصنوعی هنگام غذا خوردن بوده است، استراحت کند و به وضعیت طبیعی خود باز گردد. برای اغلب بیماران ،‌ برداشتن دندان مصنوعی هنگام خواب مطلوب است. همچنین هنگام حمام کردن می‌توان دندانهای مصنوعی را از دهان خارج کرد و آنها را داخل آب یا یک محلول تمیزکننده قرار داد.

توجه داشته باشید که جنس دندان مصنوعی از ماده‌ای است که در خارج دهان باید حتماً در محیط مرطوب (داخل آب) باشد در غیر این صورت دندان مصنوعی تغییر شکل می‌دهد. هنگام حمام کردن می‌توانید دست دندان مصنوعی را داخل یک محلول تمیز کننده قرار دهید. محلول تمیزکننده را می‌توان براحتی در منزل تهیه کرد. با اضافه کردن یک قاشق چایخوری سرکه یا محلول سفیدکننده خانگی (وایتکس) به یک لیوان آب ولرم محلول تمیزکننده تهیه می‌شود. بعد از خارج کردن دندان مصنوعی از محلول تمیزکننده آن را بطور کامل زیرشیر آب بشویید سپس آن را داخل دهان قرار دهید.

بهتر است هفته‌ای یک بار دندان مصنوعی را داخل یک محلول ضدعفونی کننده قرار دهید. برای ضدعفونی کردن می توان از محلولهای سفیدکننده خانگی استفاده کرد. دست دندان مصنوعی را به مدت ۵ دقیقه داخل محلول سفیدکننده غوطه ور کنید سپس آن را بطور کامل با آب بشویید و داخل دهان قرار دهید. دقت کنید که دندان مصنوعی بیش از ۵ دقیقه داخل این محلول نباشد زیرا رنگ آن تغییر می‌کند.