به جای آن‌كه منتظر بمانی تا كسی برای تو گل بیاورد، چرا باغ خود را نمی‌كاری؟” در حال حاضر شما در چه وضعیتی هستید؟بسیاری از مواقع آن‌قدر چشم به این و آن می‌دوزیم و منتظر می‌مانیم، تا این‌كه كسی كاری برای‌مان انجام دهد و یا آن‌قدر خود را اسیر شرایط و موقعیت‌ها می‌كنیم

كه اصلا از یاد می‌بریم هر یك از ما قادر است مسیر زندگی خود را مشخص كرده و رشد كند. آن‌قدر خود را محدود می‌كنیم كه به یك شاخه گل قانع می‌شویم غافل از این‌كه اگر به خود اعتماد كنیم قادریم باغی از گل برای خود بسازیم.دوستان خوب من، قدرتمند باشید و به نیروی درون‌تان اعتماد كنید،

 آن وقت همه چیز را به ناشناختنی بزرگ بسپارید و شاهد گشوده شدن درهای رحمت و بركت الهی به روی خود باشید.كاینات لحظه به لحظه در حال شنیدن پیام‌های شما و اجابت كردن خواسته‌هایتان است، پس به كم قانع نباشید و ظرف وجودتان را بزرگ كنید! اعتماد كنید و دست به عمل بزنید و شاهد به وقوع پیوستن آرزوهایتان باشید.

بعضی آدم‌ها از كمبودها و نقاط ضعف‌شان آگاه هستند اما دست به هیچ اقدامی نمی‌زنند، در سكون مانده‌اند و احساس می‌كنند درهای زندگی به روی‌شان بسته شده است اما به این پیام زیبا دقت كنید: “با خبر شدن مهم است، اما به طور قطع كافی نیست. امروز صبح متوجه شدم كه اتومبیلم پنچر است،

اما این آگاهی پنچری آن را نگرفت.”دقت كردید! اگر بدانیم چرخ زندگی‌مان پنچر است و كاری نكنیم، دچار ركود می‌شویم. گاهی اوقات لازم است چرخ زندگی‌مان پنچر شود تا كمی تامل كنیم، تا فرصتی برای عمل كردن پیدا كنیم و گاهی كمی با پای پیاده به مسیری كه با شتاب طی می‌كردیم برگردیم و متوجه نكات و درس‌های زندگی شویم.

حالا قدرتمندتر پیش می‌رویم، به خودمان و توانایی‌های‌مان اعتماد بیشتری پیدا می‌كنیم، و مطمئن هستیم كه اگر باز هم چرخ پنچر شد ما قادریم پنچری را بگیریم و به پیشرفت‌مان ادامه دهیم.خوبان! به سمت زندگی یورش ببرید، پرواز كنید و شوق بیافرینید،

فقط كافی است باور كنید كه می‌توانید از پس هر مساله‌ای با قدرت و جسارت بربیایید. كافی است پنچری چرخ زندگی‌تان را ببینید و بعد آستین‌ها را بالا بزنید و پنچرگیری كنید، سپس در مسیر زندگی به حركت و پیشرفت‌تان ادامه دهید و زندگی‌تان را به ناشناختنی بزرگ بسپارید.

سلام دوستان، وقت همگی بخیر و شادی، قبل از اینکه این مطلب رو بخونید دو نکته رو یادآوری کنم!

1. این پیرزن مسلمان نیست ولی ما مسلمانیم....
2. اگه ما به سن 99 سالگی برسیم ( که البته اکثرا نمیرسیم! لااقل خودمو مطمئنم !) آیا ممکنه همچین کاری کنیم!؟

این پیرزن مهربان در کمک کردن از جوان ها هم پیشی گرفته است. هر روز با دوختن لباس برای خیریه از خواب پا میشود تا کمکی هر چند کوچک کرده باشد. عده ای فکر میکنند کهولت سن باعث از کار افتادگی و سربار بودن خواهد شد اما این مورد همیشه درست نیست. برخی مواقع افراد کهنسال دست به کارهایی می زنند که خیلی از جوان ترها از پس انجام دادن آن بر نمی آیند.

 “لیلیان وبر” خانم 99 ساله ای است که به معنای واقعی نشان داده است که “دود همیشه از کنده بلند می شود”. او در حالی که در آستانه 100 سالگی است دست از انجام کارهای خیر برنداشته و همچنان مشغول کمک به خیریه های مختلف مخصوصا کودکان آفریقا است.

این پیرزن خوش قلب هر روز صبح از خواب بلند می شود و بر طبق الگوهای خود یک لباس مخصوص کودکان می دوزد. او روزانه حداقل یک لباس را به پایان می رساند و در انبار مخصوص ارسال به خیریه ها نگهداری می کند.

 خانم وبر از سال 2011 اینکار را آغاز کرده است و تا به امروز نزدیک به 840 لباس دوخته است. این لباس ها برای کمپین کودکان نیازمند در آفریقا یا دیگر نقاط دنیا فرستاده شده اند و حالا بر تن کودکانی است که توانایی خرید لباس ندارند.

 خانم وبر قصد دارد تعداد لباس های دوخته شده را به 1000 برساند و از نظر خودش زمان زیادی برای اتمام این پروژه برای او باقی نمانده است. وی تا به حال چندین بار برنده جوایز مختلف از جشنواره های انسان دوستانه شده است.