« الف »

آتِش (âtesh) : آتش
آجان (âjan) : پاسبان (آژان) نام قدیم
آچار (âchâr) : ترشی
آدم (âdam) : نوکر ، مستخدم ، ادم
آرد کنار (ârdekonâr) : کوبیده‌ی میوه‌ی سدر که با آب مخلوط می‌کنند و به طور تفتنی می‌خورند.
آردوامُش (ârdevâmosh) : جاروی دستی کوچک که با آن آرد اطراف دست آس را جمع‌آوری می‌کنند.
آرد و هو (âed-o-how) : نوعی سوپ که از ترکیب آرد و روغن و تخم‌مرغ و ادویه و آب تهیه و در زمستان برای رفع سرماخوردگی مصرف می‌نمایند.
آرگیز (ârgiz) : الک ، آردبیز
آزاری (âzâry) : صدمه‌ای که به اعتقاد بعضی‌ها از موجودات نامرئی مانند جن و پری به انسان وارد می‌شود.
آزگار (âzegâr) : زمان طولانی ، زمان دراز ، هازگار هم گفته می‌شود.
آزمودَه (âzemoodah) : دانه گیاهی با طعم تیز و تند که برای رفع دل‌درد با قند می‌کوبند و می‌خورند.
آس (âs) : آبستن ، باردار
آسَمُن (âsamon) : آسمان
آسیو (âsiow) : آسیا
آشنا (âshenâ) : فاسق زن ، آشنا
آشیات (âshiât) : جانوران درنده
آغر (âqer) : یک نوع قارچ که در سال‌های پرباران در دشت‌ها می‌روید.
آغِلی (âqely) : زفرین در
آل‌مهتری (âlmehtary) : یک نوع نخل با قامتی رسا و باریکه که رطب آن زودتر از سایر انواع به بازار می‌آید و با استقبال روبه‌رو می‌شود.
آلو (âloo) : سیب‌زمینی (نام قدیمی)
آمُختَه (âmoxtah) : معتاد
آهُره (âhorah) : آخور دام
آیدین (âyedin) : تنتورید
اُپل (opel) : آن‌سو ، آن طرف
اِخکنه (exkenah) : یک نوع بازی بچه‌گانه مخصوص دختربچه‌ها که در آن روی دو پا می‌نشینند و مثل کلاغ می‌پرند .
اَخی (axy) : کثیف ، زننده و بد ، اظهار تنفر از چیزی
اَدووَه (adoovah) : ادویه
ارچن (archen) : یک نوع درخت که در کوهستان‌های مرتفع و سرد می‌روید و چوب‌دستی آن معروف است .
ارخالق (arxâleq') : روپوش ، ردا (در قدیم بزرگان قبا می‌پوشیدند).
ارزه (arzah) : نوعی پای‌افزار که سابقاً ساکنین مناطق کوهستانی می‌پوشیدند.
اُزّا (ozzâ) : همه ، تمام
اسپار (espâr) : نفرین ، دشنام
اسپتال (espetâl) : نام قدیمی بهداری که تا حدود سال 1330 خورشیدی کم و بیش به گوش می‌خورد ، اما اینک مطلقاً به کار نمی‌رود ؛ هاسپتال هم گفته می‌شود.
اِسپل (espol) : طحال ، سپرز
استاله (estâlah) : ستاره
اِستک (estak) : هسته ، هسته خرما
استمه (ostomah) : کفگیر ، ملاقه
اسفند (esfand) : اسپند
اشتُرکلنگ (oshtorcoleng) : راه رفتن با یک پا
اِشکال (eshkâl) : آهو ، شکار کوهی
اشکَفت (eshkaft) : شکاف کوه
اِش‌کِلِنگ (eshkeleng) : اصطلاحی که در مورد کسانی به کار می‌رود که با اندک زمینه‌ای دست به کاری می‌زنند.
اُشکم (oshkom) : شکم ، اشکم
اشکم‌برک (oshkombarak) : اسهال
اشکمبه (oshkombah) : شکنبه
اُشکم‌تلو (oshkomtelow) : شکم گنده
اشکم‌گت (oshkomgot) : شکم گنده ، کلمه‌ی تحقیر
اِشکن (eshkan) : سقط جنین
اَشی (ashy) : اظهار تنفر از چیزی زشت و زننده
اَوشِلنگ (owshelang) : اُشنان که سابقاً در شستن لباس به کار می‌رفت.
اُطرف (o-teraf) : آن سمت
اُف (of) : عکس‌العمل انسان در مقابل سوختن
اَفتُو (aftow) : آفتاب
اَفتوپرست (aftow parast) : آفتاب پرست
اُفو (ofoo) : پلو و آش به زبان بچه‌ها
اُفی (ofaiy) : آخ ، افسوس
اَلحد (alhad) : لَحَد
اَلِش (alesh) : عوض ، عوض کردن
اَلِش کِرده (alesh kerdah) : کسی که جن‌زده شده و تغییر رفتار داده است (عقیده عوام) و اصطلاحی برای تحقیر کودکان حرف نشنو ، ضعیف و رنجور
الَن‌گاچوک (alangâchook) : الاکلنگ
اَمرو (amroo) : امروز
اَمسال (amsâl) : امسال
اُمسید (omsaid) : برداشتم
ام‌صبیان (omme-sabyân) : نوعی بیماری مثل صرع و از گروه بیماری‌های «زار»
اَمُن (amon) : امان ، فرصت
انبا (anbâ) : انبه ، (میوه مشهور)
اندول (andool) : گهواره
اَنک (anak) : مسخره ، مسخره کردن
انگ (ang) : علامت ، نشان که معمولاً در مورد علامت‌هایی که در گمرک روی بسته‌ها و عدل‌ها می‌گذارند ، به کار می‌رود.
اِنگزه (engezah) : انقوزه
انگشت‌بنه (angosht banah) : انگشت دانه (وسیله‌ای که خیاط در موقع کار با سوزن به انگشت خود می‌کنند).
انگشت‌عروسی (angosht-aroosy) : یک نوع نخل با خارک قرمز و درشت
اَنگفت (angaft) : اندود ، اندود کردن
انگل (angol) : انگشت وسطی
اوباد (owbâd) : آب گرم (سرد و گرم)
اودار (ow-dâr) : طنابی از موی بز
اوش (owsh) : هٌش (فرمان ایست به الاغ)
اوشا (owshâ) : مردم ، ایهاالناس
اوشن (owshen) : آویشن (داروی گیاهی)
اوشیات (owshiât) : دیوانه ، احمق ، ابله
ای‌پل (eipel) : این طرف ، این سو
اُحد (o-had) : آن جا
ایجا (eijâ) : این جا
ایرا (eirâ) : این راه ف این سمت
ایسید (eisaid) : برداشت
ایطو (eitow) : این طور
ایطوکا (eitow-kâ) : این طوری ، این طرف
ایکک (eikak) : این‌قدر
ایکدوکو (eikodokoo) : اینقدر (در نشان دادن مقدار کم و اندک)