-
مهمترین پایگاه شیعیان شیفته و عاشقان دل سوخته حضرت بقیة الله، ارواحنا فداه، مسجد مقدس جمكران در شش كیلومترى شهر مذهبى قم است. مطابق آمار همه ساله بیش از پانزده میلیون عاشق دل باخته از سر تا سر میهن اسلامى و جهان، در این پایگاه معنوى، گرد مى آیند، نماز تحیّت مسجد و نماز حضرت صاحب الزمان، عجل الله تعالی فرجه الشریف را در این مكان مقدس به جاى می آورند با امام غایب از ابصار و حاضر در امصار و ناظر بر كردار، رازِ دل می گویند، استغاثه مى كنند، نداى یا بن الحسن سر مى دهند، از مشكلات مادّى و معنوى خود سخن مى گویند، با دلى خونبار، از طولانى شدن دوران غیبت، شكوهها مى كنند.تاریخچه مسجد مقدس جمكران
در 17 رمضان سال 393 هجری قمری به دستور حضرت صاحب الامر(عج) مسجد مقدس جمکران بنا شد، مرحوم میرزا حسین نورى در کتاب نجم الثاقب درباره تاریخچه تأسیس مسجد جمکران چنین مى نویسد شیخ فاضل حسن بن حسن قمى، معاصر شیخ صدوق، در کتاب تاریخ قم از کتاب مونس الحزین فى معرفة الحق و الیقین (از تألیفات شیخ صدوق) بناى مسجد جمکران را به این عبارت نقل کرده است شیخ عفیف صالح حسن بن مثله جمکرانى مى گوید من شب سه شنبه 17 ماه مبارک سال 393 هجری قمری در خانه خود خوابیده بودم که ناگاه جماعتى از مردم به در خانه من آمدند و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند برخیز و خواسته امام مهدى(عج) را اجابت کن که تو را مى خواند. آن ها مرا به محلى که اکنون مسجد (جمکران) است آوردند. حضرت مهدى مرا به نام خواندند و فرمودند «برو به حسن بن مسلم بگو اینجا زمین شریفى است و حق تعالى این زمین را از زمین هاى دیگر برگزیده و شریف کرده است تو آن را گرفته به زمین خود ملحق کرده اى...».
حسن بن مثله عرض کرد سید و مولاى من! مرا در این باره نشانى لازم است، زیرا مردم سخن مرا بدون نشانه و دلیل نمى پذیرند. امام فرمودند «تو برو رسالت خود را انجام بده، ما در اینجا، علامتى مى گذاریم که گواه گفتار تو باشد. برو به نزد سید ابوالحسن و بگو تا بیاید و آن مرد را بیاورد و منفعت چندساله را از او بگیرد و به دیگران دهد تا بناى مسجد بنهند و باقى وجوه را از رهق به ناحیه اردهال که ملک ماست، بیاورد و مسجد را تمام کند و نصف رهق را بر این مسجد وقف کردیم که هر ساله وجوه آن را بیاورند و صرف عمارت مسجد کنند. مردم را بگو تا به این (مکان روى بیاورند) و چهار رکعت نماز در اینجا بگذارند دو رکعت تحیت مسجد در هر رکعتى یک بار سوره حمد و هفت بار سوره «توحید» بخوانند و تسبیح رکوع و سجود را هفت بار بگویند، و دو رکعت نماز صاحب الزمان بگذارند، (به این ترتیب) که در هنگام خواندن سوره حمد چون به «ایاک نعبد و ایاک نستعین» برسند، آن را صد بار بگویند و بعد از آن، فاتحه را تا آخر بخوانند. رکعت دوم را نیز به همین طریق انجام دهند، تسبیح رکوع و سجود را نیز هفت بار بگویند. هنگامى که نماز تمام شد، تهلیل «لااله الاالله» بگویند و تسبیح فاطمه زهرا(س) را بگویند. آن گاه سر بر سجده نهاده، صد بار صلوات بر پیغمبر و آلش بفرستند. پس از آن، حضرت به من اشاره کردند که برو! چون مقدارى راه پیمودم، مرا صدا کردند و فرمودند «در گله جعفر کاشانى(چوپان) بُزى است، باید آن بز را بخرى، اگر مردم پولش را دادند با پول آنان خریدارى کن وگرنه پولش را خودت بپرداز. فردا شب آن بز را بیاور و در این (محل) قربانى کن و گوشت آن را بر بیماران و کسانى که مرض صعب العلاج دارند انفاق کن که حق تعالى همه را شفا دهد. آن بز أبلق است، موهاى بسیار دارد، هفت نشان سفید و سیاه، هر یکى به اندازه یک درهم، در دو طرف آن، سه نشان در یک طرف و چهار نشان در طرف دیگر است». آن گاه به راه افتادم. حسن بن مثله مى گوید من به خانه رفتم و همه شب را در اندیشه بودم تا صبح طلوع کرد، نماز صبح خواندم، به نزد على منذر رفتم و قضیه را با او در میان نهادم و همراه على منذر به جایگاه دیشب رفتیم. پس او گفت به خدا سوگند که نشان و علامتى را که امام فرموده بود، این جا نهاده است و آن، (این حدود مسجد) با میخ ها و زنجیرها مشخص شده است. آن گاه به نزد سیدابوالحسن الرضا رفتیم. چون به سراى وى رسیدیم، غلامان ایشان گفتند شما از جمکران هستید؟ گفتیم آرى. پس گفتند از اول (صبح) سیدابوالحسن در انتظار شماست ... به حضورش رسیدیم. گفت اى حسن بن مثله! من خوابیده بودم شخصى در عالم رویا به من گفت شخصى به نام حسن بن مثله، بامدادان از جمکران پیش تو خواهد آمد، آنچه بگوید اعتماد کن و گفتارش را تصدیق کن. از خواب بیدار شدم و تا این ساعت در انتظار تو بودم. حسن بن مثله داستان را مشروحاً براى او نقل کرد. سیدابوالحسن دستور داد بر اسب ها زین نهادند و به سوى ده جمکران رهسپار شدند. چون به نزدیک ده رسیدند، جعفر (چوپان) را دیدند که گله اش را در کنار راه به چرا آورده بود. حسن بن مثله به میان گله رفت و آن بز که از پشت گله مى آمد به سویش دوید. حسن بن مثله آن بز را گرفت. سپس آن را به جایگاه آوردند و سر بریدند. سیدابوالحسن به محل آمد و حسن بن مسلم را احضار کرد و منافع زمین را گرفت. آنگاه وجوه رهق را نیز از اهالى آنجا گرفتند و به بناى مسجد پرداختند. سیدابوالحسن الرضا، زنجیرها و میخ ها را به قم آورد و در خانه خود نگه دارى کرد و هر بیمار صعب العلاجى اگر خود را به زنجیرها مى مالید، شفا مى یافت. ابوالحسن محمد بن حیدر گفت به طور مستفیض شنیدم، پس از آنکه سیدابوالحسن الرضا وفات کرد و در محله موسویان(خیابان آذر فعلى) مدفون شد، یکى از فرزندانش بیمار شد، داخل اطاق شد، سر صندوق را برداشت، ولى زنجیرها و میخ ها را نیافت.
برای دریافت این فایل به صورت PDF اینجا را کلیک کنید
موضوع مطلب : اطلاعات مذهبیبرچسب ها : تاریخچه مسجد مقدس جمكران ، حضرت صاحب الامر(عج) ، سیدابوالحسن الرضا ، حسن بن مثله ، روستای جمکران ، چاه عریضه جمکران ، امام زمان (عج) ،نویسنده: سعید قدیمی | دوشنبه هشتم مرداد 1397 ساعت 12:50 ب.ظ
-
آخرین عناوین
- آقـای گـاو
- اصول آداب معاشرت در محل كار
- ترین های قرآن
- انواع بیماری های ناخن
- هشت روش اثبات شده برای غلبه بر استرس
- قیمت زنی نسخه
- راه های مقابله با بی اختیاری ادرار در خانم ها
- درمان یبوست در دوران شیردهی
- دوز صحیح متوکاربامول و عوارض جانبی
- حقوق دیگران را در نظر بگیرید
- آنچه موها از سلامتی تان می گویند
- چند عادت سالم صبحانه ای
- قوانینی برای رعایت نکردن
- هشت راه برای کاهش درد سینوس
- تاملی بر مطالعه فرهنگی و اجتماعی خانه
- لیست کامل مطالب ارسالی
-
-
دسته بندی مطالب
-
صفحات دیگر
-
درباره سایت
پایگاه جامع اینترنتی بیان
با تجربه چندین ساله در وبلاگ نویسی
به امید خدا دوباره شروع به فعالیت کردم
تا این بار هم بتونم در زمینه وبلاگ نویسی
هم مسیر خوبی برای ارزشی نویسان
همفکر خوبی برای عمومی نویسان
در این راه بی پایان باشم . انشالله
برای ارتباط با من با آیدی زیر تماس بگیرید
https://t.me/BestTechnician
    |