|
پایگاه خبری بهگزین (ویژه لوازم خانگی و آشپزخانه) دارای مجوز از هیات نظارت بر مطبوعات و خبرگزاری ها درباره وبلاگ www.behgozeen.ir اصالت این پایگاه خبری با مراجعه به «سامانه جامع رسانه های کشور» به نشانی : www.e-rasaneh.ir قابل راستی آزمایی است. مدیر وبلاگ : بهگزین آرشیو وبلاگ
نویسندگان دوشنبه 21 اسفند 1396 :: نویسنده : بهگزین
مساله واردات لوازم خانگی در کنار رکود اقتصادی دو مقوله‌ای است که از سوی کارشناسان اقتصادی و صاحب‌نظران این حوزه برای توصیف بازار لوازم خانگی مطرح می‌شود، به‌گونه‌ای که بارها شاهد ابراز گلایه‌مندی تولیدکنندگان این صنف بوده‌ایم.
در این بین برخی صاحب‌نظران وجود این موضوع را رد کرده و پدیده‌ای به نام واردات بی‌رویه در بازار لوازم خانگی را قبول ندارند.در همین رابطه «فرهیختگان آنلاین» گفت‌وگویی با محمد طحان‌پور، رئیس اتحادیه لوازم خانگی به بررسی این موضوع پرداخته است که در ادامه باز نشر می شود: براساس آمارها، امسال واردات لوازم خانگی 17 درصد افزایش یافته و حدود 20 درصد نیز از تولید داخلی کاسته شده است. در حال حاضر وضعیت بازار لوازم خانگی را چگونه می‌بینید؟ نه، من این آمارها را تکذیب می‌کنم. من مسئول صنف لوازم خانگی هستم و اصلا این آمارها صحت ندارد. در حال حاضر خوشبختانه کالاهای موجود در بازار لوازم خانگی بین 70 تا 75 درصد ایرانی و 20 تا 25 درصد وارداتی است. این به معنای افزایش واردات نیست و اصلا چنین مساله‌ای صحت ندارد. تولید ما افزایش پیدا کرده است، اما واردات ما نه. البته برخی تولیدکنندگان که از کاهش تولید حرف می‌زنند، درست می‌گویند، زیرا اینها جزء تولیدکنندگانی هستند که کالاهایشان بی‌کیفیت است. وقتی تولیدکننده‌ای که تولید زیاد دارد می‌گوید من در حال حاضر کالایی ندارم که به مردم تحویل بدهم، نشان می‌دهد که ما کاهش تولید نداریم. کجای این مسائل به معنای کاهش تولید است؟ بعضی از این حرف‌ها مغرضانه است. چگونه این آمارها را قبول ندارید؟ آقای شانه‌ساز، دبیر انجمن لوازم خانگی کوچک این آمارها را بیان کرده‌اند. این آمارها مربوط به کالاهای کوچک خانگی مثل چرخ گوشت، آبمیوه‌گیری، جاروبرقی، سشوار و اتو و... است، وگرنه این مساله اصلا برای کالاهای بزرگ خانگی وجود ندارد. باتوجه به مسائلی که مطرح کردید، وضعیت بازار لوازم خانگی در سال جاری چگونه بوده است؟ بازار لوازم خانگی هر سال خوب است. ما بخشی از تقاضا را برای جهیزیه داریم که عمدتا ثابت است. به‌طور میانگین با 10 درصد پایین و بالا همیشه وجود دارد، یعنی حدود یک میلیون جهیزیه نیاز داریم. آیا مردم جهیزیه نمی‌خرند؟ ما در میان مردم هستیم و می‌بینیم که مردم کالاهای خوبی خریداری می‌کنند. ما در زمینه اجاق‌گاز و ماشین لباسشویی و یخچال افزایش تولید داشتیم. همان‌طور که گفتم، کسی که می‌گوید ما کاهش تولید داشته‌ایم، درست می‌گوید، چون جنسی که ارائه می‌دهد بی‌کیفیت است. مردم به دنبال جنس خوب هستند. در حال حاضر ما یخچال فریزری داریم که اصلا مشخص نمی‌شود ایرانی است یا خارجی. لباسشویی تولید داخل داریم که متوجه نمی‌شوید این لباسشویی ایرانی یا خارجی است. درباره اجاق‌گاز هم همین‌طور است. مردم امروز پول خوب می‌دهند و جنس خوب خریداری می‌کنند. برخی معتقدند کاهش تعرفه واردات لوازم خانگی از ترکیه ضد سیاست‌های اقتصاد مقاومتی است، شما این مساله را قبول دارید؟ من این موضوع را هم قبول ندارم. ما در زمینه تعرفه لوازم خانگی آنچنان کاهشی نداشته‌ایم که بگوییم این سیاست‌ها ضد اقتصاد مقاومتی است. اتفاقا در این حوزه تعرفه‌ها را نیز افزایش داده‌اند، اما آنهایی که کالاهایشان به لحاظ قیمت و کیفیت خوب است، دارند می‌فروشند. خاطرم هست کارخانه‌ای در سال گذشته، سمیناری برای نمایندگانش برگزار کرده بود و مدیرعامل کارخانه وقتی پشت تریبون رفت، خیلی راحت مدعی شد که ما در این زمینه با رکود مواجه هستیم، در حالی که این حرف دروغ است، اینها یا سواد این کار را ندارند یا صرفا مساله‌ای به نام رکود به گوش‌شان خورده است، اما معنای آن را نمی‌دانند. وقتی من پشت تریبون رفتم، از وی سوال کردم که شما سال 94 چقدر تولید داشته‌اید؟ گفت: 55 هزارتا، گفتم برای سال 95 چقدر تولید دارید؟ گفت: 87 هزار تا. گفتم صادرات دارید؟ گفت: نه. گفتم انبارهای کارخانه شما پر است؟ گفت: به لطف دوستان و همکاران جنسی در انبارهایمان نداریم. گفتم شما حدود 55 درصد افزایش تولید داشته‌اید، بعد آن‌وقت می‌گویید رکود است؟ به نظر من بعضی‌ها استفاده از واژه رکود را یاد گرفته‌اند. در حال حاضر ممکن است ما برای کولر آبی، رکود داشته باشیم، این را قبول دارم اما این را هم باید در نظر داشته باشید که سیستم خانه‌ها عوض شده است و مردم دیگر کولر آبی نمی‌خرند و برای خانه‌های خود کولر گازی تهیه می‌کنند. چون برای داشتن یک کولر آبی باید یک کولر آبی به قیمت یک میلیون تومان بخرند و سه میلیون تومان هم پول کانال‌کشی بدهند و مصرف آب آن هم بالاست، به همین دلیل مردم سراغ کولر گازی رفته‌اند که هم سرما و هم گرما را دارد. اگرچه کولر آبی کاهش تولید داشته، اما کولر گازی افزایش تولید داشته است، پس باید همه این مسائل را در کنار هم دید. در مدتی که از عمر دولت یازدهم و دوازدهم می‌گذرد، کدام کالای ایرانی به لحاظ تکنولوژی، روزآمد شده و قادر به رقابت با کالای خارجی است؟ اصلا چنین اتفاقی افتاده است؟ بله، در زمینه اجاق گاز، آب‌گرم‌کن، پکیج، لباسشویی و یخچال فریزر این اتفاق افتاده است و به لحاظ تکنولوژی روزآمد شده و قادر به رقابت با کالاهای خارجی است. پس چرا کارخانه‌های قدیمی مثل ارج و آزمایش تعطیل شدند و دولت‌ها برای حمایت از این صنعت باید چه اقداماتی انجام دهند که این اتفاقات نیفتد؟ کارخانه ارج بعد از انقلاب مصادره شد و دست دولت افتاد و مدیرانی را به کار گرفتند که تخصص این کار را نداشتند. طرف مدیر لاستیک‌سازی یا مدیر چوب و کاغذ بود، اما به‌عنوان مدیر لوازم خانگی به کار گرفته شد. این مسائل کارخانه ارج را از بین برد. این کارخانه قبل از انقلاب صادرات داشت، اما وقتی دست دولت افتاد، گرفتار شد و بدهی بالا آورد. بانک ملی این کارخانه را توقیف کرد و در حقیقت جای طلبش آن را برداشت. چرا می‌گویید این دولت؟ ربطی به این دولت ندارد. ارج و آزمایش اگر هم در این دولت از بین رفت، باید بپذیریم که در کنارش 50 کارخانه دیگر درست شده است. منظورم این است که دولت‌ها باید چه اقداماتی انجام دهند که این‌گونه اتفاقات نیفتد؟ اصلا به دولت‌ها ربطی ندارد. کارخانه پول می‌خواهد و البته در کنار پول و منابع به دانش و تکنولوژی نیاز دارد. کارخانه‌هایی که ماشین‌آلات قدیمی دارند و در عین حال تکنولوژی ندارند، یکی پس از دیگری تعطیل می‌شوند. ممکن است بگویید کارگران بیکار می‌شوند، خب کارخانه‌دار باید تکنولوژی بیاورد. یعنی کارخانه‌ای برای تولید در این مملکت ماشین‌آلات پیشرفته آورده است، اما کارخانه‌هایی که این امکانات را ندارند، گریه و زاری می‌کنند و می‌گویند نمی‌گذارند تولید کنیم. بعضی‌ها در این مملکت دنبال این نیستند که خودشان را به آن کسی که در بالاست، برسانند. می‌خواهند تلاش کنند تا آن کسی را که بالا رفته، پایین بیاورند. نمی‌خواهند خودشان را بالا ببرند، متاسفانه مشکل مملکت ما این است و آنقدر تنگ‌نظری وجود دارد که نمی‌خواهند رشد دیگری را ببینند. به همین علت مدام شعار می‌دهند که جلوی لوازم خانگی خارجی را بگیرید. کسانی که می‌گویند خارجی نیاید، به این خاطر است که تولیدات ایرانی رشد کند، اما همین‌ها خودشان خودروی داخلی سوار نمی‌شوند. پس اینها منافع خودشان را می‌بینند و منافع مملکت را نمی‌بینند؛ مساله این است. برای مثال به خیلی از کالاها نظیر اجاق‌گاز که متاسفانه وارد کشور می‌شود، نیازی نداریم و بازار از تولید داخلی اشباع است، پس چرا واردات این کالاها انجام می‌شود؟ این حرف خود من است و در همه جا هم گفته‌ام که ما در تولید اجاق‌گاز به جایی رسیده‌ایم که نیاز به واردات نداریم. اینکه چرا واردات انجام می‌شود را من هم نمی‌دانم، ولی در این زمینه نظر من هم مانند نظر شماست. چرا باید این واردات انجام شود؟ خب واردات انجام می‌شود، چون اجاق‌گاز خارجی مشتری خاص خودش را دارد. خارجی‌ها تکنولوژی جدید دارند. ما اجاق‌گاز فردار داریم، اما برخی می‌خواهند به جای اجاق‌گاز یک میلیونی ما، اجاق‌گاز 6 میلیون تومانی فلان برند را بخرند. یا اینکه برخی اجاق‌گازهای فردار وجود دارد که می‌توانید با تلفن همه برنامه‌ها را به آن بدهید و... باید قبول کنیم که ما در حال حاضر این تکنولوژی‌ها را نداریم. بعضی‌ها دوست دارند برند خارجی بخرند و این مشکلی ندارد و هر کالایی خریدار خودش را دارد. به نظرتان مهم‌ترین خواسته فعالان بازار و صنعت لوازم خانگی چیست؟ آنها چه انتظاری از دولتی‌ها دارند؟ مهم‌ترین خواسته فعالان لوازم خانگی این است که بانک‌ها پول بدون بهره به این صنوف بدهند و جلوی واردات کالا گرفته شود تا اشتغالزایی صورت بگیرد. اما اشتغالزایی باید به نفع مردم باشد. ما نمی‌توانیم بگوییم واردات اصلا نباشد، ما می‌گوییم امروز کالاهای کیفی خیلی خوبی داریم، اما مشکل ما قیمت است. قیمت تمام‌شده ما بالاتر از ترک‌هاست. فارغ از این مسائل دولت باید کاری به کار تولیدکنندگان خوب لوازم خانگی نداشته باشد، به قول معروف اگر دستم را نمی‌گیری، سنگ هم جلوی پایم نینداز. دولت باید دست تولیدکنندگان خوب ما را باز بگذارد و به اینها کاری نداشته باشد. یعنی چه؟ منظورتان از اینکه دولت‌ها کاری به کار اینها نداشته باشند، چیست؟ در حال حاضر مشکل مالیات بر ارزش افزوده داریم. ما چرا نمی‌توانیم صادرات داشته باشیم، این بحث‌ها به این مساله بازمی‌گردد. آن دسته از تولیدکنندگانی که تولیدات کیفی ندارند، دنبال پول از دولت هستند تا بدهی‌هایشان را استمهال کنند، اما دولت پولی ندارد. بانک‌ها هم پول مردم دست‌شان است، پول مفت ندارند و باید جواب مردم را بدهند. اگر بهره پول 20 یا 18 درصدی می‌دهند، نمی‌توانند بگویند که 18 درصد بهره به مردم بدهید و بعد پولی را که از مردم گرفتید چهار درصد به تولیدکننده سود بدهید. این مساله امکان‌پذیر نیست. این صحبت‌ها دیگر عامیانه شده و 30 سال است که مطرح می‌شود. در زمینه صادرات لوازم خانگی چقدر موفق بودیم؟ آنچنان موفقیتی نداشته‌ایم. دلیل اصلی این عدم موفقیت چه بوده است؟ این مساله جای بحث دارد. کجا و به کدام کشور می‌خواهیم لوازم خانگی صادر کنیم؟ یعنی به هر کشوری که بخواهیم لوازم خانگی صادر کنیم، آن کشورها در زمینه صادرات حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند؟ بله مساله همین است. شما فکر می‌کنید ما می‌توانیم به اروپا یا ترکیه لوازم خانگی صادر کنیم؟ مسلما نمی‌توانیم. در حال حاضر صادرات ما فقط به عراق و افغانستان است. در سال‌های گذشته چندین مرتبه طرح خرید با کارت اعتباری از سوی دولتی‌ها مطرح شد. سرانجام این طرح به کجا رسید؟ اصلا به نظرتان طرح خوبی بود؟ اگر خوب بود که من برای باطل کردن آن مقاومت نمی‌کردم. یک سال و نیم مقاومت کردیم. چون با اجرای این طرح سر مردم کلاه می‌رفت و نمی‌توانستند جنس خوب بخرند. در حال حاضر هم بانک‌ها به اسم خرید کالای ایرانی دارند به مردم وام می‌دهند و طرف 20 میلیون کارت می‌گیرد، در حالی که این مساله چاره‌ساز نیست. خب هدف از اجرای این طرح حمایت از تولیدکننده داخلی بود. هیچ‌کس به نفع هیچ‌کس کار نمی‌کند، همه نفع خود را در نظر می‌گیرند. اگر شما در مقابل این طرح مقاومت کردید، چگونه است که بانک‌ها دارند تحت همین عنوان به مردم وام می‌دهند؟ خیلی ساده است. بانک می‌خواهد کار خودش را پیش ببرد. می‌گوید من پول دارم و می‌خواهم وام بدهم. به کسی هم ارتباطی ندارد.
نوع مطلب : مصاحبه، برچسب ها : تولید داخلی، لینک های مرتبط : فرهیختگان آنلاین، آمار وبلاگ
|
||
 |