سلام.
خیلی وقته که نیومدم.
تقصیر آقای شاه بلوطه
دلم میخواست درمورد هفت مرداد سالگرد عقدمون بنویسم.
از قبل شیفتمو آف کرده بودم.
چون برام روز مهمی بود.
خیلی خوش گذشت.
قرار بود بریم رشت .کلی هم برنامه ریختیم.اما چون هوا به شدت گرم و شرجی شده بود
 از همسر خواستم تا سفر رو به روز دیگه موکول کنیم.
قبول کرد.
به جاش حسابی خوش گذروندیم.
هفت مرداد تولد صدف هم بود.
یه شب شام درست کردم.اول رفتیم آمل و کلی گشتیم و خرید کردیم.
بعدش اومدیم دریا و شام خوردیم سه تایی.
خیلی خوبه که حواسمون به فرصتها باشه
مثلا اگه روزی بیکاریم ،حروم نشه و ازش استفاده کنیم.
شناختم از شاه بلوط داره بیشتر میشه
درسته که گاهی خواسته و ناخواسته اذیتش میکنم اما تازه دارم میفهمم
 تو شرایط بحرانی چجوری عکس العمل نشون بدم.
همسری رو نمیدونم اما من خیلی عجله دارم برا جشن عروسی.
راستش الان یجورایی بلاتکلیفیم.
دروغ چرا گاهی غر میزنم و میگم خسته شدم اما دلم نمیاد زیاد تحت فشار بذارم
هم اونو و هم خانواده هارو.
جمعه جاتون خالی رفتیم دریا.
کلی شنا کردیم.
یعنی یه دل سییییییییییییییییییر.
شاید جمعه هم دوباره بریم دریا.
من خیلی به شلیل و شیدا اصرار میکنم که بیان اما متاسفانه.........
قدر این دوستیها و لحظات رو بدونیم.

شنبه عید فطر اولین سالگرد ازدواج قمری مون بود
انگار همین دیروز بود
چقدر زود گذشت
یک ساااااااااااااااااااال
باورم نمیشه
روز عقد یادم میاد.
جشنمون عصر بود
بعد ازینکه از آرایشگاه برگشتیم تو خونه عقد کردیم و بعدش رفتیم سالن
جاتون خالی دوستا...
امسال جمعه کنار همسر بودم
براش کلی دسر درست کردم.شب شام دونفره رو بردیم کنار ساحل
خیلی آروم بود.
صبح بارون وحشتناکی میبارید
به هرحال اومدیم خونه پدرم
بازم تاکید کنم که ماهنوز نامزدیم و جشن و جهاز و....مونده
غروب رفتیم با خواهر و بچه هاش و مامانم رفتیم بیرون
شیرموز بستنی دعوتشون کردیم . شب هم دوباره شام بین خانواده بودیم
وقتمونو پر کردیم تا خوش باشیم.
جای دوستان رو هم خالی کردیما
تشریف ببرین ادامه مطلب در خدمت باشیم

به پیشنهاد شیدایی دیشب خاطرات گذشته رو مرور کردم
دلم قییییییییییییییج رفت برا اون روزا
حتی بعضی پستاشو که میخوندم فکرشم نمیکردم خودم نوشته باشم.
این بود که دوباره اون هیجانه اومد سراغم.
خدارو شکر که کشیک نیستم.امروز مال خودمم.
سخته که بخوای از مشکلاتت اینجا بنویسی اما شهامتشو دارم...
اوایل همه چی شیرین بود.مشکلات ،اختلاف سلیقه ها ،عقاید عین آتیش زیر خاکستر بود.
فقط جرقه لازم داشت.
جرقه هاشو زدیم.هم من و هم همسرم.
گاهی با دستای خودمون خاموشش کردیم.سربلند شدیم و
 گاهی که به رکود میرسیدیم دوباره برا تنوع جرقه ایجاد میکردیم.
خواسته و ناخواسته.
نه فقط خودمون که بعضی شرایط دست به دست هم میداد.
گاهی حس فداکاری و از خود گذشتن یادمون میرفت.
اما گاهی هم به اوج میرسید
این فراز و نشیب شاید شاید برا همه باشه.و من و همسر هم مستثنی نبودیم.
خونه دار شدیم خیلی زود.اما دغدغه های بعدش خستمون کرد.
بهونه گیر میشدیم و بارها از اول شروع میکردیم.از صفر
از صفر شروع کردن هیچم بد نیست که خیلی هم عالیه.
دستامون حسابی خالی شد.اما سلامت دستامون هنوز هست.
دیشب سر نماز خداروشکر کردم.
اینکه خدای من هنوزم اقلا در حد چند رکعت نماز منو به عنوان بنده سراپا تقصیر قبول داره
قبولم داره چون هنوزم اون وجدان انسانیم بیداره
قبولم داره چون هنوزم دلم برا کسی که مشکلی داره میسوزه و
تا جاییکه توانم باشه کمکش میکنم
قبولم داره و منو تو شرایطی قرار میده که میتونم نفس عمیق بکشم و بگم شکرت
قبولم داره و هنوزم اطرافم پره از آدمایی که با افتخار ازشون اسم میبریم.
خدایا شکرت
برای اینکه اگه وضع اقتصادی ما این زوج جوون خام زیادم تعریفی نداره
 به جاش سالمیم ،شاغلیم ،انگیزه داریم ،وقت تفریح داریم ،دوستایی داریم
 که هرکدومشون یه جاهایی به دردمون خوردن،همش دنبال شاد کردن همیم.
دنبال راضی کردن هم.
حتی شکر که غر میزنیم،این یعنی اینکه ما دنبال شرایط بهتریم.دنبال پیشرفتیم.
حتی شکر  بخاطر شبهای دلتنگی،این یعنی اینکه ما همو دوست داریم
 و دلمون برای هم میتپه.
برای یه زندگی آروم و شاد مگه چی لازمه؟؟؟
قرار نیست به همینایی که داریم بسنده کنیم قراره همشو ارتقا بدیم
این وسط مطمئنا بارها زمین خواهیم خورد
بحث و جدل خواهیم داشت
اختلاف عقیده خواهیم داشت
اما گذشت هم داریم.گاهی یادمون میره یا شایدم دیر به ذهنمون میرسه اما هست.
خاطرات بد و خوب با هم همراهمون هستن.
تو سختیها یادمون میاد و بیشتر آزارمون میدن.اینا همش واقعیته.
نباید فرار کرد.
باید بلد باشیم چجوری دوتا خاطره تلخ طرف مقابلو با چهار تا خاطره شیرین جبرانش کنیم.
خلاقیت لازمه و صبوری!
خدایا بابت همه چی شکر

یادش بخیر
قبل ازدواج همش نگران این بودم که مبادا همسر آیندم خسیس باشه
اینکه وقتی رفتیم خرید روم نمیشه اون حساب کنه
اینکه اصلا نمیتونم بهش بگم برام چی بخره
خداروشکر
بعد ازدواج فهمیدم خدا حواسش به همه بنده هاش هست
به قول یه بنده خدایی که دیروز باهاش صحبت کردم و نگاهمو
تا حدودی به زندگیمون عوض کرد :خدا برا همه انسانها یه جفت آفریده تا درکنار هم به آرامش برسن.
اما قرار نیست همه صد در صد کامل باشن.
قرار نیست همه شناخت صد در صدی داشته باشن
که اگه اینطور بود امام حسن (ع) هرگز با همسرش اسما ازدواج نمیکرد و توسط اون کشته نمیشد.
خدا حواسش به منم بوده و مردی رو برام انتخاب کرده که که خسیس نیست
وقتی میریم خرید عمرا قبول کنه من حساب کنم
و خیلی اوقات به راحتی میگم چی دوست دارم
و شک ندارم که این اخلاقو خیلیا ندارن
برا یه زندگی بهتر لازمه یاد بگیریم داشته هامونو هر روز مرور کنیم
شکر کنیم، افتخار کنیم و عینک بزرگنمایی نداشته ها رو از چشممون برداریم
البته گفتنش راحته.یه همت دونفره میخواد و صبوری و مهربانی
زندگیتون شاد و اروم

ببخشید چند روز نبودیم. متاسفانه یه سفر سوپرایزی دونفره پیش اومد و وقت نشد اون پست شوخی را حذف کنم.
بعد از 8ماه بالاخره وقتش رسید و با ملکه یه سر رفتیم پایتخت ... شاید جالب باشه. ولی ملکه برای اولین بار بود که خونه پدرشوهرش می‌اومد برعکس من که تقریبا تبدیل به داماد سرخونه‌! شده بودم. از اونجا که برای یه کار اداری تهران رفته بودیم زیاد وقت نشد همه جاهای خوب خوب تهران رو به ملکه م نشون بدم. اما اکثر جاهایی که دوران مجردی و بچگی باهاش خاطره داشتم و باهم رفتیم. پارک لاله، امامزاده صالح و ... ایشالله سفر بعدی که خیلی هم دور نیست سعی می‌کنم برنامه های متنوع‌تری برای ملکه م بذارم.

امروز هم آفم.

اما نمیخوام بد بگذره یا تکراری یا بی هدف

صبح یه نذر داشتم که الحمدلله ادا شد.

وقتی برمیگشتم یه مجله موفقیت هم خریدم.قصد کردم بعد ازینکه خوندمش

 ببرم بیمارستان و بذارم بخش تا همکارا هم استفاده کنن.

بهتر از اینه که ساعتای بیکاری رو اختصاص بدیم به خاله زنک بازی

دفعه قبلم همینکارو کردم که استقبال کردن.البته نیتم چیز دیگه بود

ولی خب اینجوری شد که همه بخونن و کلی استفاده کنن.

روزا به شدت تکراری شده.

به قول خودم آسیستول(تو پزشکی یعنی یه خط صاف)

نه خبر جدیدی نه اتفاق تازه ای نه هیجانی

هرچند ،شنبه چهار تا مهمون به صرف شام تو خونه مشترکمون داشتیم

 که هم کلی خوش گذشت

و هم روحمون تازه شد.خیلی وقت بود که به یه دور همی اینجوری نیاز داشتیم.

دست رو دست بذاریم هیچی درست نمیشه.

یک کم کنجکاوی پشت “همین طوری پرسیدم” هست