کودکان عاشق خاک‌بازی هستند چون غریزتاً می‌دانند که خاک برایشان خوب است.

  امروز مردم نسبت به میکروب‌ها، نظافت و بهداشت بسیار حساس شده‌اند، والدین دائماً در حال شستن دست‌های فرزندانشان هستند و از صابون‌های آنتی‌باکتریال، دستمال مرطوب، استفاده می‌کنند. ولی اشکالی ندارد که فرزندانمان را به طبیعت نزدیک کنیم و حتی تحقیقاتی صورت گرفته‌است درباره این‌که چه رابطه‌ای بین خاک‌بازی و قوی‌تر شدن سیستم ایمنی بدن وجود دارد. دانشمندان کشف کرده‌اند که حساسیت و وسواس انسان‌ها درباره بهداشت و نظافت ممکن است منجر به آلرژی، آسم و بیماری‌های التهابی شود.

چرا کودکان به خاک‌بازی علاقه دارند؟                 

به گفته مری روبوش، پزشک و نویسنده کتاب "چرا خاک خوب است" علاقه کودکان به خاک به میلیون‌ها سال پیش برمی‌گردد.

دستگاه ایمنی مانند عضلات بدن باید تمرین داشته باشند تا کاملاً  رشد کند و قوی شود تا در برابر بیماری‌ها مقاومت نماید. این‌که کودکی خاک بخورد، یک تمرین ایده‌آل برای دستگاه ایمنی بدن او و رسیدن به تناسب است.

وقتی کودک  چیزهایی را در دهانش می‌گذارد، در واقع به دستگاه ایمنی بدنش امکان کشف محیط زیست پیرامون را می‌دهد. نه تنها این کار باعث می‌شود که واکنش‌های ایمنی بدن قوی‌تر شوند که برای محافظت از بدن لازمست، بلکه بهترین واکنش‌ها را به دستگاه ایمنی نابالغ آموزش می‌دهد.

ثابت شده است که بچه‌هایی که در مزرعه بزرگ می‌شوند و در معرض انواع و اقسام حشرات، کرم‌ها و عناصر طبیعی محیط زیست قرار دارند، آلرژی‌های کمتر و مشکلات کمتری در دستگاه ایمنی‌شان دارند تا بچه‌های شهری که بیشتر وقت خود را در خانه می‌گذرانند.

بیرون بازی کردن با پای برهنه و خاک‌بازی کردن، برای سلامت بچه‌های امروزی اهمیت زیادی دارد.

پژوهش‌های اخیر نشان می‌دهند که ممکن  است بچه‌هایی که خیلی تمیز هستند، باید به غریزه طبیعی خود رو بیاورند. در سال 2012 آزمایشی انجام شد تا ببینند که موش‌هایی که بدون باکتری معده به دنیا می‌آیند و بزرگ می‌شوند، دستگاه ایمنی‌شان چطور عمل می‌کند.

مشخص شد که قرارگرفتن در معرض میکروب‌ها در ابتدای زندگی به تقویت سلول‌های ایمنی در برابر بیماری‌هایی که بعداً شخص بدان مبتلا می‌شود بسیار اهمیت دارد.

وقتی همان کودک بزرگ می‌شود و در برابر همان میکروب قرار می‌گیرد، دیگر آن میکروب اثر قبلی را بر روی او ندارد.

مهم‌ترین نکته‌ای که از این آزمایش کشف شد این بود که در سال‌های اولیه زندگی، رشد بیولوژیکی قابل توجهی صورت می‌گیرد که در سال‌های بعدی زندگی دیگر اتفاق نمی‌افتد و ساخته شدن دستگاه ایمنی قوی یکی از آن رشدها است.

به هیچ وجه نباید بگذارید که کودکتان خاک بخورد، ولی اضطراب هم نداشته باشید.

والدین بچه‌ها آنقدر نگران آن‌ها و سرما خوردن و آنفولانزا گرفتن‌شان هستند که دائماً وسواس دارند که کودکشان تمیز و بدون میکروب باشد.

ولی ظاهراً این بر خلاف ریتم طبیعی زندگی است.

علم ثابت کرده است که خاک برای زندگی کودک مفید است.

کودکان عاشق خاک بازی هستند چون غریزتاً می‌دانند که خاک برایشان خوب است و باعث می‌شود که دستگاه ایمنی قویتری داشته باشند.

حالا می‌توانیم بگذاریم که آن‌ها خاک‌بازی‌شان را بکنند و خیالمان راحت باشد که با این کار قوی‌تر و سالم‌تر می‌شوند. نفس عمیقی بکشید و از خوشحالی کودکتان به هنگام خاک‌بازی خوشحال باشید.

صفحه پزشکی روزنامه آفرینش

یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که کودکان چاق دارای اسکلت استخوانی ضعیفی هستند.

طبق مطالعه‌ی محققان دانشگاه جورجیا امریکا، داشتن ماهیچه‌های بیشتر عامل تعیین‌کننده بسیار قوی‌ای در نحوه رشد استخوان‌ها در دوران کودکی و نوجوانی است.

"جوزف کیندلر" سرپرست تیم تحقیق، می‌گوید: در حالی‌که کودکان چاق باید ماهیچه‌های بیشتری داشته باشند، ما انتظار داشتیم که دارای استخوان‌های بزرگ‌تر و قوی‌تری هم باشند. اما این رابطه در کودکان دارای حجم بالای چربی متفاوت است.

چربی اضافی بدن که عامل چاقی است می‌تواند در درون ماهیچه‌ها رسوب کند.

یافته‌های این مطالعه نشان می دهد که این چربی انباشت شده تأثیر منفی بر رشد استخوان‌ها دارد.

به گفته‌ی محققان، وجود این ارتباط هنوز مشخص نیست، اما کودکان باید با داشتن سبک زندگی سالم و فعالیت بدنی مناسب  مانع از رشد ضعیف اسکلت استخوانی‌شان شوند.

صفحه پزشکی روزنامه آفرینیش

-         هر زمان که کودک اقدام به رفتارهای تهاجمی نمود، محیط را ترک نمایید.

این کار را بدون پرخاشگری انجام دهید ولی قاطع باشید.

-         اگر کودکتان همسرتان را می‌زند برای مدتی او را نادیده گرفته و به همسرتان توجه نمایید.

  بدون اینکه حرفی به کودک بگویید یعنی فقط به او بی‌توجهی نمایید.

-         وقتی کودک می‌خواهد به خواسته‌اش برسد تحت هیچ شرایطی کوتاه نیایید و اگر اصرار کرد قاطعانه اما با مهربانی بگویید تا زمانی که اینگونه رفتار نماید خواسته‌اش را بر‌آورده نخواهید کرد.

بعد از آن چنان‌چه کودک رفتار مطلوبی نشان داد به سمتش بروید و او را مورد توجه و محبت خود قرار دهید.

-         در یک گفتگوی دوستانه و با محبت به طور دقیق آسیب‌های این رفتارش را به او گوشزد نمایید.

مثلاً : من این کار را دوست ندارم و خیلی غصه می‌خورم. همچنین پیامد آن را گوشزد نمایید

به عنوان مثال اگر به کتک زدن ادامه دهی برایت بستنی نمی‌خرم( محروم کردن کودک از چیزی که به آن علاقه دارد)

-         شرایطی که ختم به این رفتار می‌شود را بررسی نمایید.

مثلاً پیش از این، رفتارتان با او چگونه بوده است؟

آیا برای مدت طولانی به او توجه نکرده بودید و او برای جلب نظر شما، این واکنش را بروز می دهد؟

آیا هر گاه ساعت خواب یا غذا خوردنش تغییر می‌کند بیشتر از این رفتارها نشان می‌دهد؟

-         او را از دیدن کارتون‌ها و یا انجام بازی‌هایی که در آن اعمال زور و پرخاشگری نمایش داده می‌شود، منع نمایید.

-         ابراز محبت خود را افزایش دهید و به او هم راه‌های ابراز محبت را بیاموزید.

-         آن قدر برای کارهای کم اهمیت روی او فشار نیاورید که او رنجیده شود و دائم مخالفت نماید.

وقتی مکرراً باعت درگیری‌های کوچک میان خود و فرزندتان می‌شوید جایگاه خود را در چشم او حقیر می‌سازید و او هم نمی‌آموزد که شما در مقام والد هستید بلکه به دید فردی به شما می‌نگرد که با او رفتار خصمانه دارد.

(2 تا 4 سالگی سن رهایی کودک است به این معنا که برای کارهای کم اهمیت نباید به کودک فشار آورد از سن 4 تا 6 سالگی به کودکتان رفتارهای صحیح را آموزش دهید ولی سخت‌گیری اِعمال ننمایید مثلاً لزومی ندارد که کودک با اعضای خانواده غذا بخورد و ... از 6 سالگی به بعد می توان برای رفتارهای صحیح، به کودک سخت گیری نمود)    

-         هر لحظه آمادگی داشته باشید، در صورتی که کودکتان اقدام به زدن شما نمود بدون هیچ کلامی و حتی عصبانیتی دست‌های کودک خود را بگیرید و نگذارید کودک، عمل زدن را انجام دهد.

کودک شما با این عمل بازدارنده ‌می‌آموزد که کتک‌کاری کارِ بدی می‌باشد.

-         اگر با وجود این‌که دست‌های کودک ِ خود را هنگام کتک‌کاری گرفته‌اید ولی باز هم او به خشونت ادامه می‌دهد می‌توانید یکبار پشت دستِ کودک بزنید

( این کار فقط توسط مادر انجام گیرد)

در این صورت کودک متوجه دردِ ناشی از کتک زدن می‌شود و می‌فهمد که با این کار، دیگران را آزار می‌دهد.

-         هرگز سر فرزند خود فریاد نکشید یا برایش دلیل و نظیر نیاورید. وقتی فرزند شما در کوران طغیان احساسات است هیچ راهی برای نفوذ منطقی در وی ندارید، فقط باید صبر کنید تا کودک کمی آرام شود.

-         اگر کودک در یک مکان عمومی قشقرق به پا کرد، او را به یک مکان خصوصی‌تر مثل اتومبیل خودتان یا لااقل دستشویی ببرید و اگر باز هم کنترل وی غیر ممکن بود او را به خانه ببرید.

در مواردی که امکان ندارد محل را ترک نمایید مثل هواپیما و قطار بهترین کار لبخند زدن و تحمل است. البته ممکن است باعث رنجش دیگران بشود اما شما باید نگران فرزند خود باشید، نه کس دیگر

-         اگر فرزند شما شروع کرد به گاز گرفتن، لگد زدن، کتک کاری یا هر رفتار نامناسب دیگر، آن موقع باید فوراً او را تا زمانی که آرام شود از موقعیتی که در آن است دور کنید.

-         زمانی که کج خلقی کودک پایان یافت، در مورد آنچه اتفاق افتاد با عصبانیت یا آشفته حالی صحبت نکنید زیرا مرور دوباره و دوباره‌ی اتفاقات می‌تواند کودک را برآشفته و باعث شروع مجدد یک بداخلاق بشود.  کودک را در آغوش بگیرید و ببوسید و به آرامی تکان دهید و اگر فکر می‌کنید نیاز است که راجع به آن حرف بزنید بگذارید چند ساعتی بگذرد و وقتی هر دوی شما آرامش خود را بازیافتید راجع به آن با هم حرف بزنید.

-         از کودک توضیحی راجع به رفتارش نخواهید.  وقتی از کودک بپرسید به چه دلیل فلان کار را کردی، با خود فکر می‌کند بعضی مواقع هست که کار او درست است و حق دارد فلان کار را انجام دهد. این هم به این معنا نیست که دنبال دلیل کار او نگردید.  

-         ارتباط کلامی را یاد دهید. کودک باید بیاموزد که از کلمات برای بیان احساسات منفی‌اش استفاده نماید. به کودک یاد بدهیم در زمان مناسب بگوید (الان عصبانی هستم)

وقتی کودک بتواند احساسات خود را مستقیماً و مانند افراد بالغ بیان کند، شیوه کتک‌زدن به تدریج متوقف می‌شود.

-         سعی کنید نتیجه بگیرید. بعضی کودکان هر نوع توجهی را دوست دارند.

از این رو زمانی که کودک کار اشتباهی را انجام می‌دهد و شما خشمگین می‌شوید، کودک ذوق می‌کند ( با خود می‌گوید مامان را دیوانه کردم) و انگیزه پیدا می‌کند که دفعه بعد هم این کار را تکرار کند.

-         احساساتش را تصدیق نمایید.

مثلاً: حتما از اینکه به تو اجازه ‌ام این کار را بکنی خیلی ناراحت هستی! با این جمله به او نشان می‌دهید که احساس او را درک کرده‌اید و به او حق می‌دهید و به او می آموزید که با روشی غیر از کتک‌زدن عصبانیت خود را ابراز کند.

-         کودک باید بداند که دوستان او چه احساسی پیدا می‌کنند، وقتی او آن‌ها را کتک می‌زند.

-         مهارت‌های حل مشکل را با بازی‌های ساختگی به او آموزش دهید. با کودک خود هم بازی شوید و بدین طریق راه‌های مثبت برای حل مشکل را به او یاد دهید.

-         حفظ آرامش والدین، محروم‌سازی موقتی بلافاصله پس از پرخاشگری، آموزش روش‌های جایگزین به کودک مانند نفس عمیق کشیدن و صحبت کردن به جای پرخاشگری، آموزش روش‌های کنترل رفتاری به ویژه در کودکان 4 ساله بهترین راهکار برای مقابله با این پدیده‌ی رفتاری در کودکان است.

          یادداشت‌برداریِ شخصی از مشاوره‌ی حضوری

برای تجربه دوباره مادرشدن 3 سال وقت لازم دارید!

فاصله‌ی بین دو بارداری برای حفظ سلامت مادر و کودک دست‌کم باید به 3 سال برسد. نوع بارداری(سزارین یا طبیعی) تفاوتی در میزان فاصله بین دو بارداری متوالی ندارد. بارداری‌های متوالی که در آن‌ها این فاصله‌ی زمانی رعایت نمی‌شود نه تنها مادر بلکه برای کودک هم دردسرساز می‌شود. احتمال ابتلا به عوارضی مانند کم‌خونی، مشکلات شیردهی، از دست دادن ذخایر بدن مانند کلسیم و ریزمغذی‌ها از جمله مشکلاتی هستند که اغلب سلامت مادرانی که بدون توجه به این فاصله زمانی(3سال) بارداری دومشان را تجربه می‌کنند، هدف قرار می‌دهد. بدن مادر بعد از هر بارداری به زمان کافی نیاز دارد تا دوباره از نظر میزان مواد معدنی، کلسیم، ویتامین ها و... تأمین شود و به حالت اولیه برگردد.

بیشتر از 5 سال هم دردسرساز است!

فقط فاصله کم بین بارداری‌ها نیست که می تواند سلامت مادر و کودک را به خطر بیندازد.

فاصله بیش از اندازه بین دو زایمان هم گاهی می‌تواند همان‌قدر دردسرساز شود که زمان کم بین دو بارداری.

اگر فاصله بین دو بارداری بیشتر از 5 سال شود عوارض بین دو بارداری و متقاقب آن زایمان هم بیشتر می‌شود.

اغلب مادرانی که فاصله بارداری آن‌ها به 69 ماه یعنی 5 سال‌و‌نیم می‌رسد، نسبت به مادرانی که فاصله بارداری آن‌ها کمتر از 5 سال است با مشکلات مسمومیت مواجه می‌شوند.

یکی از شایع‌ترین این مشکلات مسمومیت دوران بارداری است.

افزایش فشار خون در دوران بارداری، دفع پروتئین از طریق ادرار و تورم بیش از حد دست و پا از نشانه‌های مسمومیت در دوران بارداری هستند که احتمال بروز آن در خانم‌هایی که فاصله بین دو بارداری آن‌ها بیشتر از 5 سال است، بیشتر از دیگران وجود دارند.

مجله شهرزاد/ دکتر آزیتا صفارزاده، متخصص زنان

فرزندپروری بر مبنای عشق

حمایت از اراده‌ی کودک پایه‌ای برای ایجاد اعتماد به نفس، روحیه‌ی همکاری، محبت و دلسوزی در بچه‌ها است، نه درهم شکستن آن.

بچه‌های با اعتماد به نفس، به راحتی تحت تأثیر فشار همسالان قرار نمی‌گیرند و همچنین نیاز به سرکشی را نیز در خود احساس نمی‌کنند.

تهدید به تنبیه تنها بچه‌ها را در برابر والدینشان قرار می‌دهد و باعث سرکشی آن‌ها می‌شود.

تنبیه از شما به عنوان والد، دشمنی می‌سازد که فرزندانتان از او پنهان می‌شوند، نه والدی که برای کسب حمایت به او رجوع کنند.

بچه‌های امروزی تهدید به تنبیه را نمی‌پذیرند و در مقابل آن طغیان می‌کنند.  

هر چه بچه‌ها حساس‌تر باشند، هر گونه رفتار خشونت‌آمیز در قبال آن‌ها موجب خشونت بیشتر در آن‌ها می‌شود.

مأخذ: مهارت های جدید برای تربیت فرزندان/جان گری

 1 st word:neh

neh means hungry

suggested solutions:feed your baby

neh  یعنی گرسنگی

راه حل‌های پیشنهادی: به کودک خود شیر دهید

2 nd word: owh

Owh means tired

Solution:Help your baby fall asleep

owh یعنی خستگی

راه حل: کمک کنید تا کودکتان بخوابد( اگر قبل از خواب احتیاج به باد گلو زدن دارد کودک را به حالت ایستاده بخوابانید)

3 rd word: eh

eh means burp me

eh یعنی باد گلویم را بگیر

4 th word: eairh

eairh means lower wind pain

Solution: use massage and lower wind holds

eairh  یعنی درد و نفخ در قسمت پایین شکم

راه حل: از ماساژ برای فروکش کردن نفخ استفاده نمایید

5 th word: heh

heh means uncomfortable

Solution:

A: if too cold add clothing bedding

B: if too hot remove clothing or bedding

C: if wet change nappy

D: if uncomfortable pick your baby up and change their position

heh  یعنی ناراحتی در وضعیت

1)       در وضعیت سرما به کودک لباس بپوشانید

2)       در وضعیت گرما لباس‌های کودک را کم نمایید

3)       اگر پوشک‌اش خیس است تعویض نمایید

4)       اگر در وضعیت ناراحتی قرار دارد بلندش کنید و وضعیت‌اش را عوض نمایید