در خبرها به نقل از رئیس انجمن روانپزشکی ایران آمده بودکه:"بیماری های روانی حدود 20درصد در جامعه شایع است که با آمارهای بین المللی تفاوت فاحشی ندارد."
(خبرگزاری ایسنا-یکشنبه 31شهریور 1392)
باچنین آماری می توان انتظار داشت که ازهر 5 نفر ،یک نفر به یک یا چند بیماری یا اختلال روانی مبتلاست و بدیهی است که اگر دربرابر چنین میزان بالایی از اختلالات روانی به فکر پیشگیری و درمان نباشیم ،آثار و هزینه های غیر قابل جبرانی برجامعه تحمیل خواهد شد . برای دستیابی به جامعه ای توسعه یافته ،تأمین بهداشت جسمی و روانی اعضای جامعه ضرورتی غیرقابل انکار محسوب می شود.
برای درمان اختلالات روانی دو رویکرد "دارودرمانی" و "روان درمانی"وجود دارد که در رویکرد نخست که به حوزه ی روانپزشکی مربوط می شود از طریق تجویز داروهای مرتبط با اعصاب و روان ،و در رویکرد دوم که مرتبط با روانشناسی است به وسیله ی شیوه های روان درمانی و رفتاردرمانی ،برای درمان اختلالاتی همچون اضطراب ،افسردگی ،ترس های مرضی ،وسواس ،اختلالات دو قطبی و....تلاش می شود .
به طور کلی علل اختلالات روانی را می توان در سه عامل خلاصه کرد:
علل زیستی،روانی و اجتماعی.
علل زیستی:در مغز انسان واسطه های عصبی (نوروترانسمیترها) متعددی وجود دارند که عبارتند از سروتونین،دوپامین،نوراپی نفرین و استیل کولین.وقتی تعادل این واسطه های عصبی به هم بخورد اختلالات روانی پدید می آید.
علل روانی:به مسائلی هم چون تعلیم و تربیت و نحوه ی تعامل خانواده با فرد در دوران رشد وی اشاره می کند که می تواند بر بهداشت وسلامت روانی فرد اثر مثبت یا منفی داشته باشد.
علل اجتماعی:شرایط اجتماعی ناسالم مثل بیکاری ،تورم اقتصادی ،جنگ و ناامنی می تواند موجب اختلالات روانی در فرد شود.
نکته ی مهم این است که سه عامل یاد شده با سهم مشترک غیر یکسان در ایجاد اختلال روانی سهیم هستند .به عبارت دیگر یک فرد برای این که به اختلال روانی مثل افسردگی دچار شود فقط به خاطر یکی از این عوامل نیست بلکه هم درانتقال دهنده های عصبی اختلالی پدید آمده است و هم شرایط روانی و اجتماعی به گونه ای شده است که فرد افسرده می شودبه همین دلیل است که اگرمثلاًهرکسی که بیکار شد فقط به خاطر بیکار شدن(عامل اجتماعی) ،افسرده و بیمار نمی شود بلکه باید هم زمینه های زیستی و هم زمینه های روانی وجود داشته باشند.پس جمع این سه عامل اما با درصدهای متفاوت باعث بیماری روانی می شود.
همان گونه که اشاره شد یکی از شیوه های درمانی استفاده از داروست.داروهای مربوط به اختلالات اعصاب و روان را می توان به طور کلی چنین تقسیم بندی نمود:
1 – داروهای درمان بیخوابی:مانند دیازپام.
2 – داروهای ضد اضطراب :مانند لورازپام،کلردیازپوکساید،آلپرازولام .
3 – داروهای ضد افسردگی :مانند آمی تریپ تیلین،ایمی پرامین،سیتالوپرام،فلوکستین.
4 – داروهای ضد روان پریشی (از جمله بیماری اسکیزوفرنی):مانند هالوپریدون،پرفنازین.
5 – داروهای محرک دستگاه اعصاب:مانندآمفتامین ها.
6 – داروهای ضد تهوع و سرگیجه: مانند فنوتیازین ها.
7 – داروهای ضد درد :مسکن هایی مانند آسپرین و استامینوفن.
8 – داروهای ضد میگرن: مانند کاربامازپین،ارگوتامین.
9 – داروهای ضد تشنج:مانند کلونازپام،پریمیدون.
10 – داروهای ضد سخت شدگی ماهیچه ها:مانند لوودوپا،آمانتادین.
باوجود تنوع داروهای مربوط به اختلالات اعصاب و روان ،بسیاری از افراد از مراجعه به روانپزشک و مصرف دارو ،خود داری می کنند زیرا چنین داروهایی عمدتاً دارای عوارضی هم چون خواب آلودگی هستند. عده ای نیز از وابستگی پیدا کردن یا ایجاد نوعی اعتیاد به این داروها هراس دارند.نباید فراموش کرد که دارو درمانی نیز قسمتی از سیر درمان اختلالات روانی است و حتی گاهی اوقات ضروری محسوب می شود.در برخی مواقع شدت اختلال روانی مثل اضطراب یا افسردگی به اندازه ای زیاد است که فرد نمی تواند تحت هیچ تمرین رواندرمانی قرار گیرد و حتی اگر هم بخواهد نمی تواند با روانشناس همکاری کند. در چنین شرایطی استفاده از داروهای اعصاب و روان زیر نظر روانپزشک در یک دوره ی کوتاه مدت می تواند فرد را آماده ی به کارگیری شیوه های رواندرمانی نماید.
خلاصه ی بحث این که یک اختلال روانی ،ریشه هایی و نشانه هایی دارد. داروها باعث تضعیف نشانه ها می شوند امااغلب ریشه ها را درمان نمی کنند. برای پرداختن به درمان ریشه ها از طریق رواندرمانی و زیر نظر روانشناس و مشاور،ابتدا باید گاهی اوقات با استفاده از داروها تحت نظر روانپزشک ،نشانه ها را ضعیف نمود.استفاده از داروهای اعصاب و روان هیچ ترسی نداردبه شرط آن که چند نکته را فراموش نکنیم:
1 – از مصرف خودسرانه ی دارو به ویژه داروهای اعصاب و روان خودداری کنیم و حتماًتحت نظر روانپزشک به مصرف این داروها وطبق دستورداده شده بپردازیم.
2 – قبل از استفاده از دارو ،برای پیشگیری از تداخل های دارویی ،سوابق پزشکی و حساسیت های دارویی و غذایی خود را به روانپزشک اطلاع دهید.
3 – اثربخشی هر دارو به ویژه داروهای اعصاب و روان در یک دوره ی زمانی خود را نشان می دهد. پس نباید شتابزده بود.
4 – "از قضا سرکنگبین صفرا فزود"! برخی داروهای اعصاب و روان دارای اثرات وارونه هستند مثلاً ممکن است یک داروی ضداضطراب ،ایجاد اضطراب یا افسردگی نماید.در چنین شرایطی حتماً به روانپزشک خود اطلاع دهید.
5 – داروهای اعصاب و روان مثل لباسی هستند که باید در بدن شما پرو شوند و به اندازه ی شما در آیند.امروزه با پیشرفت دانش و تحقیقات داروسازی ،تنوع مناسبی در حوزه ی داروهای اعصاب وروان وجود دارد. بنابراین از عدم سازگاری برخی داروها با خود نگران نباشید زیرا روانپزشک می تواند از داروهای جایگزین استفاده کند.
6 – برخلاف اعتقاد رایج که استقاده از داروهای اعصاب و روان را اعتیادآورمی دانند،استفاده ی صحیح از داروها زیر نظر روانپزشک به هیچ وجه اعتیادآور نیست.
7 – استفاده از داروها را به عنوان یک شیوه ی موقت در نظر بگیرید و تلاش کنید پس از مصرف دارو،به طور دقیق و ریشه ای ،به شناخت و درمان اختلالات روانی زیر نظر روانشناس بپردازید.
یكی از مهارت‌های ارتباطی به ویژه در میان همسران، گفتگوست.
"گفتگو" فرآیندی دوسویه است یعنی صرفاًبا گفتن یكی به دیگری ،این فرآیند شكل نمی‌گیرد بلكه "گفت" و" گو" است یعنی هردوطرف باید گوینده و شنونده باشند. در این فرآیند دوسویه ،"گوش كردن" ،نقش مهمی در شكل گیری یك ارتباط انسانی دارد.بسیاری از همسران ،سخن می‌گویند اما این سخن گفتن بیش از آن‌كه فرآیندی دوسویه باشد مانند یك خیابان یكطرفه است كه هر دو می‌خواهند در دو جهت مخالف از آن عبور كنند و بدیهی است در چنین حالتی یا تصادف می‌كنند یا هردو از حركت باز می‌ایستند و نه خود عبور می‌كنند و نه به دیگری اجازه‌ی عبور می‌دهند.این همان حالتی است كه همسران پس از یك یا چند ارتباط گفتاری نامناسب،یا به مشاجره و دعوا می‌رسند ویا ترجیح می‌دهند اصلاً با هم حرف نزنند و این یك شكل از طلاق عاطفی است كه همسران به ظاهر كنار هم زندگی می‌كنند اما با هم ارتباطی سالم و عاطفی ندارند.
برای دست یافتن به مهارت سالم و اثرگذاری به نام گفتگو ،هردوطرف باید بیش و پیش از اقدام برای گفتن،به مهارت شنیدن و گوش كردن برسند.اگر دو طرف گفتگو مثل یك زن و شوهر،به جای اشتیاقِِِِ ِ گفتن،مشتاق شنیدن باشند،نخستین ثمره‌ی آن نشان دادن علاقه و احترام خود به طرف مقابل خواهد بود .
برای اطمینان از دستیابی به هنر شنیدن،بهترین شیوه، تمرین پرسشگری و بازگویی شنیده‌هاست یعنی هنگام گفتگوی دو همسر،گوینده از شنیده‌های شنونده ،پرسش نماید. هنگامی كه شنونده از شنیده‌هایش به گوینده می‌گوید دو فایده‌ی گرانقدر در پی خواهد داشت:
نخست این كه با بازگویی شنیده‌ها ،نشان می‌دهد كه به سخنان گوینده گوش می‌داده است زیرا گاهی اوقات به دلیل عدم تمركز ،به گوینده نگاه می‌كنیم اما تمامی یا بخشی از سخنان او را نمی‌شنویم.
فایده‌ی دوم این كه علاوه بر شنیدن صدای گوینده آیا معنا و مفهوم پیام او را درك كرده‌ایم؟در اغلب مشاجرات زوج ها ،آنها دچار سوءبرداشت شده اند و بر اساس همین عدم فهم دقیق پیام با هم به مجادله‌های توهین‌آمیز ادامه می‌دهند.پس می‌توانیم در جریان گفتگو،به عنوان شنونده ،پیام‌های شنیده شده‌ی خود را به گوینده اعلام كنیم و در صورتی این پیام‌های دریافتی را درست بدانیم كه گوینده،آنها را تایید نماید،در چنین حالتی ،از مشاجره و قهرهای محبت سوز و ویرانگر پیشگیری نموده‌ایم.
با توجه به بررسی‌های انجمن روانشناسی ایالات متحده، نزدیک به دو سوم افراد تحت استرس‌های مزمن در این کشور اعلام کرده‌اند که از اثرات جسمی مرتبط با آن نیز رنج می‌برند.
استرس می‌تواند حداقل 8 علامت خاموش روی بدن داشته باشد. ابتلا به کهیر، نوسانات وزن، سردرد، مشکلات گوارشی، ضعیف شدن سیستم ایمنی بدن، آکنه، مشکلات حافظه و ریزش مو از اثرات خاموش ناشی از استرس هستند.
کهیر: اگر شما به طور ناگهانی دچار برجستگی‌های قرمز رنگ شدید، نباید آلرژی را مقصر بدانید چون احتمالا تحت استرس شدید این علامت در شما بروز کرده است. هنگامی که بدن استرس بیش از حد را برای یک دوره کوتاه یا طولانی تجربه میکند، سیستم ایمنی بدن ضعیف شده و بدن شروع به انتشار هیستامین برای مبارزه با بیماری‌ها میکند. زمانی که سیستم ایمنی بدن در اثر استرس ضعیف می‌شود، پوست می‌تواند توسط موادی که هرگز به آنها حساسیت نداشته‌اید، مانند صابون، سرما، گرما، لوسیون و مواد شوینده تحریک شود و واکنش‌های آلرژیک از خود نشان دهد.
نوسانات وزن: استرس باعث انتشار هورمون کورتیزول می‌شود که خود منجر به اختلال در توانایی بدن شما برای پردازش قند خون و اختلال در سوخت و ساز چربی، پروتئین و کربوهیدرات می‌گردد. این روند افزایش و یا کاهش وزن را به دنبال دارد. علاوه بر این استرس می‌تواند شما را تشویق به انجام رفتارهای ناسالم تغذیه ای مانند پرخوری کند.
سردرد: اگر شما سابقه سردردهای جدی نداشته‌اید و به طور ناگهانی دچار این نوع دردهای تپش‌دار و مداوم می‌شوید، ممکن است بیش از حد تحت استرس باشید. استرس باعث آزاد شدن مواد شیمیایی می‌شود که می‌تواند تغییرات اعصاب و عروق خونی را در مغز به دنبال داشته باشد و سردرد را به ارمغان بیاورد. اگر شما مستعد ابتلا به میگرن باشید، استرس می‌تواند آغازگر حملات میگرن باشد یا سیر آن را وخیم‌تر کند.
مشکلات گوارشی: استرس می‌تواند عملکرد دستگاه گوارش را نیز مختل کند و آن هم با افزایش میزان اسید گوارشی و ایجاد سوزش سر دل. همچنین این عامل مخل روانی باعث تخلیه آهسته‌تر مواد غذایی از معده شده و نفخ و گاز و حتی دل درد و اسهال را به همراه دارد.
تضعیف سیستم ایمنی بدن: استرس با سرکوب سیستم ایمنی بدن، شما را در معرض ابتلای آسان‌تر به بیماری‌های ویروسی قرار می‌دهد در حالی که توانایی بدن شما برای مبارزه با آنها کاهش می‌یابد.
ابتلا به آکنه: ابتلا به آکنه فقط کابوس مربوط به دوران بلوغ نیست و اگر شما به طور ناگهانی دچار این عارضه شدید، بدانید که شاید یک عامل استرس‌زا در اطرافتان است. افزایش تولید هورمون کورتیزول در نتیجه استرس باعث می‌تولید چربی بیشتر توسط غدد پوست می شود و این چربی اضافه در داخل فولیکول های مو به دام می افتد و تولید جوش می کند.
اشکال در تمرکز: انتشار بیش از حد هورمون کورتیزول منجر به بروز مشکلات تمرکز و همچنین ابتلا به افسردگی و اضطراب توأمان می‌شود.
ریزش مو: ممکن است شنیده باشید که استرس باعث ریزش مو می‌شود. استرس‌های شدید و حمله‌ای نظیر صدمات و جراحی‌ها، بیماری و ... می‌تواند به دو نوع ریزش مو منجر شود: در نوع شایع‌تر ریزش مو ناشی از استرس، رشد موها متوقف شده و برای مدتی به جای موهای ریخته شده، مویی رشد نمی‌کند. از این رو 2 تا 3 ماه بعد فرد به شدت کم‌مو به نظر میرسد. طبیعتاً این وضعیت با تاثیر بر روحیه فرد، او را دچار استرس بیشتر میکند. در صورتی که حملات استرس تخفیف یابد، این ریزش مو طی مدت 6 تا 9 ماه برطرف خواهد شد.
به گزارش آوای سلامت،در نوع دیگری از ریزش موی ناشی از استرس، گلبول‌های سفید خون به فولیکول‌های مو حمله میکنند. در این نوع ریزش مو، معمولا موها به طور منظم می‌ریزند (سکه‌ای). گسترش و شدت یافتن استرس و ریزش مو می‌تواند به ریزش مو در تمام سطح سر، و حتی در موارد شدید در تمام سطح بدن منجر شود. در این نوع ریزش مو، رشد موها به مرور شروع خواهد شد، ولی قطعاً درمان‌های پزشکی نیاز خواهد بود.
میزان هورمون تستوسترون در آقایان از حدود 30 سالگی به مرور رو به کاهش می‌گذارد و این مسئله نیز روی میل جنسی تأثیر می‌گذارد. در واقع کاهش میزان تستوسترون به کاهش میل جنسی، بروز اختلالات نعوظی، نوسان خلق‌وخوی و مشکلاتی در تمرکز و حافظه منجر می‌شود. در این مطلب چند ماده‌ی غذایی مفید و سالم را معرفی می‌کنیم که باعث افزایش میزان تستوسترون در آقایان می‌شود.
عسل
عسل یک ماده غذایی طبیعی است که علاوه بر تقویت بدن باعث التیام هر چه سریع تر زخم می‌شود. این ماده‌ی غذایی حاوی بور است. بور یک عنصر شیمیایی و سرشار از تستوسترون است. اکسید نیتریک موجود در این ماده‌ی غذایی باعث انبساط رگ‌های خونی می‌شود و این مسئله نیز در داشتن نعوظی کامل تأثیر زیادی دارد.
کلم
کلم سرشار از ویتامین‌ها و مواد معدنی هستند. علاوه بر این کلم حاوی میزان قابل‌توجهی ایندول 3 کاربینول است که میزان استروژن (هورمون زنانه) را کاهش داده و به این ترتیب اثرگذاری تستوسترون را بالا می‌برد. کلم‌ها حاوی خواص آنتی‌اکسیدانی و ضدسرطانی نیز هستند و سلامت بدن را ارتقا می‌دهند.
مارچوبه
مارچوبه یک داروی تقویت‌کننده‌ی جنسی طبیعی است. این ماده غذایی سرشار از اسیدفولیک، پتاسیم و ویتامین E است که در تولید تستوسترون نقش مهمی دارند.
سیر
آلیسین موجود در سیر باعث کاهش میزان کورتیزول شده و به این ترتیب به تستوسترون مجال کافی می‌دهد تا به وظیفه‌ی خود به درستی عمل کند. حتماً می‌دانید که کورتیزول هورمون استرس است و بالا بودن استرس به میل جنسی آسیب می‌زند. توصیه می‌کنیم سیر را به‌صورت خام مصرف کنید تا از بیشترین میزان خواص آن بهره‌مند شوید.
تخم‌مرغ
اسیدهای چرب امگا 3، اسیدهای چرب اشباع‌شده، ویتامین D، کلسترول و پروتئین‌های موجود در تخم‌مرغ در تولید تستوسترون لازم نقش مهمی دارند. بنابراین توصیه می‌کنیم که از مصرف این ماده‌ی غذایی مفید غافل نشوید.
موز
موز حاوی آنزیمی طبیعی به نام بروملوئین است. این آنزیم باعث تحریک ترشح تستوسترون می‌شود. موز همچنین منبع خوب قندهای دیرجذب است بنابراین تأمین‌کننده‌ی انرژی زیادی برای بدن است.
هندوانه
محققان دانشگاه تگزاس به این نتیجه رسیده‌اند که هندوانه حاوی اسیدآمینه‌ی «سیترولین» است که در بدن به «آرژینین» می‌شود. در نتیجه جریان خون تحریک می‌شود. به عقیده‌ی محققان این میوه‌ی آبدار و خوشمزه جایگزین طبیعی و مناسب ویاگرا است.
جینسینگ
در سال 2002 پژوهشی در دانشگاه اولسان کره انجام شد و نتایج آن نشان داد که گیاه جینسینگ قرمز کره‌ای به 60 درصد از افرادی که از مشکل اختلالات نعوظی رنج می‌بردند کمک کرد تا مشکلشان رفع شود. به عقیده‌ی محققان این گیاه باعث افزایش میزان تستوسترون و رفع مشکلات جنسی آقایان می‌شود.
بادام
فرقی ندارد که شما آقا باشید یا خانم. خوردن چند عدد بادام کافی است تا میل جنسی شما افزایش پیدا کند. بادام سرشار از زینک است که باعث تحریک ترشح تستوسترون شده و میل جنسی را بالا می‌برد.
برگ‌های کوچک و سبز اسفناج میزان استروژن را کاهش می‌دهند. این سبزی مفید سرشار از منیزیم، ویتامین C و E است و باعث افزایش میزان تستوسترون می‌شود.
بلغور جوی دوسر بلغور جو دوسر علاوه بر دارا بودن زینک و آل آرژینین حاوی میزان قابل‌توجهی ویتامین D نیز میباشد. باید بدانید که علاوه بر زینک و آل آرژینین که باعث تقویت قوای جنسی می‌شوند ویتامین D نیز باعث افزایش تستوسترون و افزایش قدرت جنسی آقایان می‌شود.
مرکبات
مرکبات کمک میکنند تا میزان کورتیزول یا همان هورمون استرس کاهش پیدا کند. این میوه‌های خوشمزه و آبدار همچنین باعث افزایش میزان ویتامین A بدن می‌شوند. مرکبات میزان استروژن را کاهش داده و هورمون مردانه‌ی تستوسترون را جایگزین میکنند.
اسفناج
برگ‌های کوچک و سبز اسفناج میزان استروژن را کاهش می‌دهند. این سبزی مفید سرشار از منیزیم، ویتامین C و E است و باعث افزایش میزان تستوسترون می‌شود.
انگور
نتایج پژوهشی که در دانشگاه هنگ‌کنگ انجام شده است نشان می‌دهد مصرف چند دانه انگور قرمز در روز باعث افزایش میزان تستوسترون شده و جنبندگی منی دانه‌ها را افزایش می‌دهد.
آووکادو
هنوز اکثر مردم آووکادو را به عنوان میوه‌ای قابل مصرف و مفید نپذیرفته‌اند. اما این میوه‌ی چرب بسیار مفید است و لیاقت این را دارد که در سبد میوه جای داشته باشد. محققان آمریکایی به این نتیجه رسیدند آقایانی که چربی‌های غیراشباع مونو مصرف میکنند کلسترول مضر کم و در عوض تستوسترون بیشتری دارند. این اسیدهای چرب در آووکادو، مغزها و دانه‌ها و همچنین روغن‌های گیاهی به میزان قابل‌توجهی وجود دارد.
ماهی تن
نتایج پژوهش‌های محققان دانشگاه «گراز» اتریش نشان می‌دهد که ویتامین D تستوسترون بدن را حتی تا 90 درصد افزایش می‌دهد. این ویتامین برای حفظ کیفیت اسپرم و میزان منی دانه‌ها لازم و ضروری است. اگر زیاد در معرض آفتاب قرار نمی‌گیرید سعی کنید ماهی تن و تخم‌مرغ بیشتری میل کنید.
انار
تبیان نوشت: نتایج یک پژوهش آمریکایی نشان می‌دهد که 47 درصد آقایانی که دچار ناتوانی جنسی شده‌اند با مصرف روزانه‌ی آب انار بهبود زیادی در وضعیت خود مشاهده کرده‌اند. آب انار باعث افزایش میزان تستوسترون و جریان خون در بدن می‌شود.
گوشت
در برخی موارد حذف کردن کامل گوشت از برنامه‌ی غذایی می‌تواند باعث کاهش میزان تستوسترون شود. البته باید به نوع گوشتی که مصرف می‌کنید دقت کنید. نتایج پژوهش‌های محققان دانشگاه اوتاه نشان می‌دهد که داشتن یک برنامه‌ی غذایی حاوی اسیدهای چرب اشباع‌شده (موجود در گوشت گاو و گوساله) می‌تواند به کاهش میزان تستوسترون منجر شود. به همین دلیل لازم است که از گوشت‌های طبیعی و کم‌چرب استفاده کنید. تبیان
فروش انواع ترازوی جیبی زرگری یا مینی ترازوی زرگری دیجیتالی با امکان دوستان عزیزی که دنبالترازوی دیجیتال کوچک و دقیق میگردن این ترازو با دقت
ترازوی دیجیتالی جیبی زرگری دو صفر با دقت فوق العاده
ترازوی دیجیتالی جیبی زرگری دو صفر با دقت استثنائی و حجم و وزن بسیار اندک مناسب برای طلافروشی و توزین کالاهای زیر گرم
این ترازوی دیجیتالی جیبی نیز از نظر ظاهری عین ترازوی 28 هزار تومانی موجود در سایت میباشد تنها تفاوت این ترازو با ترازوی دیجیتالی یاد شده فقط در دقت بیشتر این مدل میباشد بنحویکه مدل 28 تومانی از 0.1g را توزین میکرد ولی مدل اخیر قادر است اوزان زیر گرم 0.01g را نیز توزین نماید و بهمین دلیل به ترازوی دیجیتالی دو صفر معروف میباشد
ضمنا جهت مشاهده توضیحات تکمیلی میتوانید از لینک محصول قبلی نیز استفاده نمائید
میزان هورمون تستوسترون در آقایان از حدود 30 سالگی به مرور رو به کاهش می‌گذارد و این مسئله نیز روی میل جنسی تأثیر می‌گذارد. در واقع کاهش میزان تستوسترون به کاهش میل جنسی، بروز اختلالات نعوظی، نوسان خلق‌وخوی و مشکلاتی در تمرکز و حافظه منجر می‌شود. در این مطلب چند ماده‌ی غذایی مفید و سالم را معرفی می‌کنیم که باعث افزایش میزان تستوسترون در آقایان می‌شود.
