ارسال به

زین گفته سعادت تو جویم           پس یاد بگیر هرچه گویم

می باش به عمر خود سحر خیز     وز خواب سحرگهان بپرهیز

با مادر خویش مهربان باش         آماده ی خدمتش به جان باش

با چشم ادب نگر پدر را            از گفته ی او مپیچ سر را

چون این دو شوند از تو خرسند   خرسند شود ز تو خداوند

چون با ادب و تمیز باشی         پیش همه کس عزیز باشی

می کوش که هرچه گوید استاد    گیری همه را به چابکی یاد

ز نهار مگو سخن به جز راست   هر چند تو را در آن ضرر هاست

هر شب که روی به جامه ی خواب   کن نیک تاّمل اندر این باب

کان روز به علمِ تو چه افزود        وز کرده ی خود چه برده ای سود

روزی که در آن نکرده ای کار        آن روز ز عمر خویش مشمار