با سلام به وبلاگ معراج خوش آمدید امیدوارم این وبلاگ گامی موثر در شناخت نماز و فضایل آن باشد .

باشد که این وبلاگ مورد پسند شما دوستداران نماز و مذهب باشد .

نظرهایتان موجب  دلگرمی من می شود و می تواند با انتقاد های سازنده ی شما ترقی حاصل نماید. التماس دعا

گفتم  : که روی ماهت ، از من چرا نهان است ...

گفتا : تو خود حجابی ، ورنه رخم عیان است ! ...

گفتم : که از که پرسم ، جانانشان کویت ...

گفتا : نشان چه پرسی ، آن کوی بی نشان است ! ...

گفتم : مراغم تو ، خوشتر زشادمانی ...

گفتا : که در ره ما ، غم نیز شادمان است ! ...

گفتم که سوخت جانم ، از آتش نهانم ...

گفت آنکه سوخت او را ، کی ناله یا فغان است ! ...

گفتم : فراق تا کی گفتا که تا توهستی ! ...

گفتم : نفس همین است گفتا سخن همان است ! ...

گفتم : که حاجتی هست ، گفتا بخواه از ما! ...

گفتم : غمم بیفزا ، گفتاکه رایگان است ! ...

گفتم : زفیض بپذیر ، این نیم جان که دارد ...

گفتا : نگاه دارش ، غمخانه تو جان است !...

فیض کاشانی

بسم الله الرحمن الرحیم……

نماز عشق مناجات با خدا الهی…بک عرفتک…تو را با تو شناختم و برایت می خوانم….

می خوانم توئی را که هر وقت می خوانمت اجابتم می کنی و چه بسیار لحظه هایی که خواندی مرا و کاهلی کردم…

می ستایم توئی را که تنها کسی هستی که ناله های تمنایم را میشنوی….

می ستایم توئی را که تنها کسی هستی که چشم امیدم به سویش است….

می ستایم توئی را که گرامیم داشتی,به غیرم وانگذاشتی تا خوارم کنند,دوستم داشتی….

می ستایم تو را و صبرت را بر تمام خطاهایم…

الهی….همه ی کائنات به گرد تو می گردند,چشم امیدشان به سوی تو می گرید,”یا رب” “یا رب” گفتنشان,”الغوث” “الغوث” خواندنشان, می دانم که می شنوی….

می دانم که می بینی پریشان خاطریمان را,آشفته حالیمان را….

می دانم که مراقبمان هستی…..

خدایا…می جویم تو را,به درگاهت استغاثه می کنم,به تو پناه می آورم,متوسلت می شوم تا بگویم: لایقش نیستم اما…. ببخش مرا…

لا رب لی غیرک….لا اله الا انت…..وحدک لا شریک لک….

می خوانمت با زبانی لال شده از فرط گناه,با دلی هلاک شده از شدت خطا… با حالی

هراسان….ترسان….مشتاق….امیدوار….

می بینی حالم را؟ زار می زنم از همه ی گناهانم و امید دارم به احسانت….

مرا و نا له هایم را بشنو….کردارم زشت است,عفوی هدیه فرما….

رفتارم ناپسند است,مواخذه مفرما…منت گدار و رحمتی عطا فرما……

رحمتی به وسعت صفت رحمانیت……

یا ارحم الراحمین…….

شیطان اولین کسی که ...

خدا را سپاس

من میتونم تمام زیبایی های پیرامونم را ببینم

کسانی هستند که دنیا یشان همیشه تاریک و سیاه هست

خدا را سپاس

من میتونم راه برم

کسانی هستند که هیچوقت نتونسته اند حتی یک قدم بردارند

خدا را سپاس

که دل رئوف و شکننده ای دارم

کسانی هستند که این قدر دلشون سنگ شده که هیچ محبت  و احساسی رو درک نمیکنن

خدا را سپاس

به من این شانس رو دادی که بتونم به دیگران کمک کنم

کسانی هستند که از این نعمت و برکت وافری که به من داده ای بی بهره اند

خدا را سپاس

من میتونم کار کنم

کسانی هستند که برای رفع کوچکترین نیازهای روزمره شون هم به دیگران محتاجند

خدا را سپاس

که کسی هست که منو دوست داره

کسانی هستند که بود و نبودشون واسه هیچکس مهم نیست

قطاری كه به مقصد خدا می رفت ، لختی در ایستگاه دنیا توقف كرد و پیامبر رو به جهانیان كرد و گفت:
مقصد ما خداست . كیست كه با ما سفر كند؟
كیست كه رنج و عشق توامان بخواهد ؟
كیست كه باور كند دنیا ایستگاهی است تنها برای گذشتن ؟


قرن ها گذشت اما از بیشمار آدمیان جز اندكی بر آن قطار سوار نشدنداز جهان تا خدا هزار ایستگاه بود.

در هر ایستگاه كه قطار می ایستاد ، كسی كم می شد قطار می گذشت و سبك می شد ، زیرا سبكی قانون راه خداست .

قطاری كه به مقصد خدا می رفت، به ایستگاه بهشت رسید . پیامبر گفت اینجا بهشت است . مسافران بهشتی پیاده شوند،اما اینجا ایستگاه آخر نیست .

مسافرانی كه پیاده شدند ، بهشتی شدند .اما اندكی ،باز هم ماندند ،قطار دوباره راه افتاد و بهشت جا ماند.

آنگاه خدا رو به مسافرانش كرد و گفت :
درود بر شما ،راز من همین بود .آن كه مرا میخواهد ، در ایستگاه بهشت پیاده نخواهد شد .

و آن هنگام كه قطار به ایستگاه آخر رسید دیگر نه قطاری بود و نه مسافری....

خدایا !

کسی غیر از تو با من نیست …

خیالت از زمین راحت ، که حتی روز روشن نیست …

کسی اینجا نمیبینه ، که دنیا زیر چشماته !

یه عمره یادمون رفته ، زمین دار مکافاته !

فراموشم شده گاهی ، که این پایین چه ها کردم !

که روزی باید از اینجا ، بازم پیش تو برگردم !

خدایا وقت برگشتن ، یه کم با من مدارا کن !

شنیدم گرمه آغوشت ، اگه میشه منم جا کن

چقدر خنده داره
که یکساعت خلوت با خدا دیر و طاقت فرساست. ولی 90 دقیقه بازی یک تیم فوتبال مثل بادمیگذره!

چقدر خنده داره
که صد هزارتومان کمک درراه خدا مبلغ بسیار هنگفتیه اما وقتی که با همون مقدار پول به خریدمیریم کم به چشم میاد!

بقیه این متن جالب را با کلیک بر رو ادامه،واقع در سمت چپ و پاییناین کادر مطالعه بفرمای

چقدر خنده داره

که یک ساعت عبادت در مسجدطولانی به نظر میاد اما یک ساعت فیلم دیدن به سرعت

میگذره!

چقدر خنده داره
که وقتی میخوایم عبادت و دعا کنیم هر چی فکر میکنیم چیزی به فکرمون نمیاد تا بگیم اماوقتی که میخوایم با دوستمون حرف بزنیم هیچ مشکلی نداریم!

چقدرخنده داره
که وقتی مسابقه ورزشی تیم محبوبمون به وقت اضافی میکشه لذت میبریم و از هیجان توپوست خودمون نمیگنجیم اما وقتی مراسم دعا و نیایش طولانی تر از حدش میشه شکایت میکنیم و آزرده خاطر میشیم!

چقدر خنده داره
که خوندن یک صفحه و یا بخشی از قرآن سخته اما خوندن صدسطر از پرفروشترین کتاب رمان دنیاآسونه!

چقدر خنده داره
که سعی میکنیم ردیف جلوصندلیهای یک کنسرت یا مسابقه رو رزرو کنیم اما به آخرین صف نماز جماعت یک مسجد تمایل داریم!

چقدر خنده داره
که برای عبادت و کارهای مذهبی هیچ وقت زمان کافی در برنامه روزمره خود پیدا نمیکنیم امابقیه برنامه ها رو سعی میکنیم تا آخرین لحظه هم که شده انجام بدیم!

چقدر خنده داره
که شایعات روزنامه ها روبه راحتی باور میکنیم اما سخنان قران رو به سختی باورمیکنیم!

چقدر خنده داره

که همه مردم میخوان بدون اینکه به چیزی اعتقاد پیدا کنند و یا کاری در راه خدا انجام بدندبه بهشت برن!

چقدر خنده داره
که وقتی جوکی رو از طریق پیام کوتاه و یا ایمیل به دیگران ارسال میکنیم به سرعت آتشی که در جنگلی انداخته بشه همه جا رو فرا میگیره اما وقتی سخن وپیام الهی رو میشنویم دو برابردر موردگفتن یا نگفتن اون فکر میکنیم!

خنده داره

اینطورنیست؟
داریدمیخندید؟

 خدا: بنده ی من نماز شب بخوان و آن یازده رکعت است.
 بنده: خدایا !خسته ام!نمی توانم.
 خدا: بنده ی من، دو رکعت نماز شفع و یک رکعت نماز وتر بخوان.
 بنده: خدایا !خسته ام برایم مشکل است نیمه شب بیدار شوم.
 خدا: بنده ی من قبل از خواب این سه رکعت را بخوان
 بنده: خدایا سه رکعت زیاد است
 خدا: بنده ی من فقط یک رکعت نماز وتر بخوان
 بنده: خدایا !امروز خیلی خسته ام!آیا راه دیگری ندارد؟
 خدا: بنده ی من قبل از خواب وضو بگیر و رو به آسمان کن و بگو یا الله 
 بنده: خدایا!من در رختخواب هستم اگر بلند شوم خواب از سرم می پرد!
 خدا: بنده ی من همانجا که دراز کشیده ای تیمم کن و بگو یا الله
بنده: خدایا هوا سرد است!نمی توانم دستانم را از زیر پتو در بیاورم
خدا: بنده ی من در دلت بگو یا الله ما نماز شب برایت حساب می کنیم
بنده اعتنایی نمی کند و می خوابد 

داستان و قصه حضرت سلیمان نبی (ع ) و مورچه

 روزی حضرت سلیمان (ع ) در کنار دریا نشسته بود،

نگاهش به مورچه ای افتاد که دانه گندمی را باخود به طرف دریا حمل می کرد.

سلیمان (ع) همچنان به او نگاه می کرد که دید او نزدیک آب رسید.

در همان لحظه قورباغه ای سرش را از آب دریا بیرون آورد و دهانش را گشود…

مورچه به داخل دهان او وارد شد و قورباغه به درون آب رفت.

سلیمان مدتی در این مورد به فکر فرو رفت و شگفت زده فکر می کرد.

ناگاه دید آن قورباغه سرش را از آب بیرون آورد و دهانش را گشود.

آن مورچه آز دهان او بیرون آمد، ولی دانه ی گندم را همراه خود نداشت.

سلیمان(ع) آن مورچه را طلبید و سرگذشت او را پرسید.

مورچه گفت :

” ای پیامبر خدا در قعر این دریا سنگی تو خالی وجود دارد و کرمی در درون آن زندگی می کند.
خداوند آن را در آنجا آفرید او نمی تواند از آنجا خارج شود و من روزی او را حمل می کنم.
خداوند این قورباغه را مامور کرده مرا درون آب دریا به سوی آن کرم حمل کرده و ببرد.
این قورباغه مرا به کنار سوراخی که در آن سنگ است می برد و دهانش را به درگاه آن سوراخ می گذارد
من از دهان او بیرون آمده و خود را به آن کرم می رسانم و دانه گندم را نزد او می گذارم و سپس باز می گردم
و به دهان همان قورباغه که در انتظار من است وارد می شود او در میان آب شنا کرده مرا به بیرون آب دریا
می آورد و دهانش را باز می کند و من از دهان او خارج میشوم.”

سلیمان به مورچه گفت :

“وقتی که دانه گندم را برای آن کرم میبری آیا سخنی از او شنیده ای ؟”

مورچه گفت آری او می گوید :

ای خدایی که رزق و روزی مرا درون این سنگ در قعر این دریا فراموش نمی کنی

رحمتت را نسبت به بندگان با ایمانت فراموش نکن.

خدایا نماز عشق بر پا کردم ، استجابت کردنش از تو
شب و روزم به درگاهت دعا کردم، قبول طاعتش از تو
خدایا دیوانه گشتم چو مجنونت ، لیلی گشتنش از تو
ببارد قطرهای اشک از چشمان دلم ، دریا کردنش از تو

. . .

خدایا یک دل پررازجویم
خدایا صبح یک آغازجویم
خدایا خسته ام از بال بی پر
خدایابال یک پرواز جویم

. . .

خدایا رها کن زدنیا مرا / که دنیا بود خار و ماخولیا
الها تو جامی بده تشنه ام / زاحوال دنیا سرگشته ام
خدایا کریمی و رحمان توئی / الهی انیسی و احسان توئی

. . .

از پنجره روزگار به درخت عمر که مینگرم
خوش تر از یاد خداوند ثمری نیست

. . .

خدایا مرا به خاطر گناهانی که در طول روز
با هزاران قدرت عقل توجیهشان می‌کنم ببخش

. . .

خدایا برمن مهر کردن را عطا کن / مهر و محبت خود رحمتت را عطا کن
خدایا مرگ را خود خواهم آموخت / بر من زیستن در خانه ات را عطا کن

. . .

صحبتی شد که خدا باب نجاتی بفرست
تلخی ذائقه را شاخه نباتی بفرست
می‏رسد با علم سبز، امامت بر دوش
از چه خاموش نشستی صلواتی بفرست

. . .

خدایا
دستم به آسمانت نمی رسد
اما تو که دستت به زمین می رسد
“بلندم کن “

. . .

ما که از ترس خدا او را عبادت می کنیم / بر تعصب های خود یک عمر عادت می کنیم
هر نمازی با خودش تجدید بیعت کرده و / ساعتی دیگر به او راحت خیانت می کنیم
ما که مغروریم ازاینکه مسلمان زاده ایم / با طلبکاری ، تقاضای شفاعت می کنیم
التماس دعا

. . .

خدایا به من تلاش در شکست، صبر درنومیدی، رفتن بی همراه
فداکاری در سکوت،خدمت بی نان، مناعت بی غرور، عشق بی هوس و
دوست داشتن بی آنکه دوست بداند روزی کن

. . .

چه زیبا خالقی دارم
چه بخشنده خدای عاشقی دارم
که میخواند مرا، با آنکه میداند گنه کارم

. . .

خدا مطلق است ، بی جهت است. این تویی که در برابر او جهت می گیری
(شریعتی)

. . .

گفتم خدایا همنشینم باش گفت: من مونس کسانی هستم که مرا یاد کنند!
گفتم چه آسان به دست می آیی؟!
گفت: پس آسان از دستم نده!

. . .

خدا را شکر از آنچه به ما دادی و آنچه به ما ندادی مصلحت دانستی
سپاس آفریدگار که بزرگترین وداناترین ومهربانترین هستی
بنده شکرگزار خودت را در غربت هم تنها نمی گذاری

. . .

همه‌کس کشیده محمل به جنابِ کبریایت
من و خجلتِ سجودی که نکرده‌ام برایت
نه به سنگش آزمودم، نه به خاکِ ره بسودم
به کجا برم سری را که نکرده‌ام فدایت؟

. . .

پروردگارا
به من آرامش ده تا بپذیرم آنچه را که نمی توانم تغییر دهم
و دلیری ده تا تغییر دهم آنچه را که می توانم تغییر دهم
بینش ده تا تفاوت ایندو را دریابم
مرا فهم ده تا متوقع نباشم دنیا و مردم آن مطابق میل من رفتارکنند

. . .

خدایا
خدایاچگونه تورابخوانم درحالی که من، من هستم
(بااین همه گناه ومعصیت)
و چگونه از رحمت تو نا امید شوم درحالی که تو ، تو هستی
(باآن همه لطف ورحمت)

. . .

خدایا !
سنگین آمده ام و با کوله باری از گناه ، سبک بازم گردان !
خدایا !
سبک آمده ام و با دستهایی تهی ، سنگین بازم گردان!