گرجیان ایران

"რაც კახეთის ქართველობას ხოცვა ჟლეტვა, რბევა, ძარცვა, ტყვევნა და ნგრევა თავს დაატყდა არ გაგონილა ისლამის გაჩენის დროიდან დღემდე. ინგრეოდა , ირღვნებოდა, იმზვლეოდა და იჟლიტებოდა კახეთი. იავარყოფას ვერ გადაურჩა ვერცერთი ქალაქი და სოფელი, ციხე და სასახლე, ტაძარი და ეკლესია, სახლი და შრამელი. მრავალი სოფელი სამუდამოდ ამოწყდა და აღიგვა პირისაგან მიწისა. ანგრევდნენ ყოველ ნაშენებს. ჩეხდნენ და ძირფესვიანად თხრიდნენ ვენახებს, ბაღებს. იტაცებდნენ ქართველი კაცის ნაოსტატარ-ნაჭედ ნივთებს, სამკაულებს, შაჰ-აბასის სახაზინოდ და ხარჭათა აღსამკობლად. მოერეკებოდნენ ტყვეებს, - ზოლეიხას მსგავს საოცრად ლამაზ ქალწულებს, და უწვერულ ყმაწვილებს. 100 000 კაცი შეაწყდა მტერს იმ უბოროტეს წელიწადს. 150 000 ტყვედ გაირეკეს ყიზილბაშებმა. ქართველი ქალის მოთქმა-გოდება ჰზრახავდა სიცხით გათანგვულ ირანის ცისგვამს. სამშობლო წართმეული ბავშვის მდუღარე ცრემლი ადუღებდა ირანულ მიწას. მათვის აღარ არსებობდა სამშობლო კახეთი, სამშობლო საქართველო. მათი საქართველო ამიერიდან იქნებოდა ირანი, ხოლო კახეთი ფერეიდანი"

آنقدر که کشتار و قتل عام، ویرانی و دزدی، اسارت و نابودی بر سر کاختی آمد، از ابتدای پیدایش اسلام تا به امروز مشاهده نشده. کاختی قتل عام و ویران گردید. تمام شهرها و روستاهای آن با خاک یکسان شده و هیچیک از دژ و قلعه های آن، هیچ معبد و صومعه ای و هیچ بنا و سرایی از ویرانی در امان نماند. بسیاری از آبادی ها بطور کل و برای همیشه نابود و محو گردیدند. تمام بناها را ویران کردند. باغات و تاکستانها را قلع و قمع کرده و از ریشه سوزاندند. گرجیان را ربوده و دارایی و زیورآلاتشان را به سرقت و یغما برده و به روسپیان حرمسرای شاه عباس تحفه دادند. اسیران و دوشیزگان و کودکان زیبا روی را دسته دسته رانده و میبردند. صد هزار نفر در آن سالهای نحس کشته، و قزلباشان صد و پنجاه هزار نفر را به اسارت بردند. صدای ناله و ندبه مادران در عزای کودکانشان فلک را اندوهگین و ماتم زده میکرد. اشک طفلانِ دور از وطن مانده، خاک ایران را بجوش آورده بود. سرزمین مادریشان کاختی و ساکارتولو دیگر وجود نداشت و نابود شده بود. و از آن پس وطن ایشان ایران، و فریدن برایشان کاختی بشمار می آمد.

تقویم