دکتر مسعود مردانی عضو کمیته کشوری آنفلوآنزا علت این امر را که تاکنون و طبق آمار منتشرشده کودکان زیر ۱۰ سال به شمار مبتلایان و قربانیان کروناویروس اضافه نشدهاند ناشناخته خواند و گفت: هنوز کسی از علت این موضوع آگاه نیست، اما نکته قابل تامل این است که ممکن است بچهها بدون علامت به بیماری مبتلا شوند و امکان انتقال آن به سایرین را نیز داشته باشند. البته اطمینان کامل از این موضوع منوط به مطالعات بیشتر درباره این موضوع است.
برخی معتقدند که کودکان تاکنون از ابتلا به گونه جدید ویروس کرونا در امان بودهاند. یک پژوهش جدید به این پرسش پاسخ داده است که تا چه حد امکان مصونیت کودکان و نوجوانان در برابر این ویروس وجود دارد.
یک گروه تخصصی بینالمللی نتایج پژوهش خود در باره بیماران مبتلا به ویروس نوظهور کرونا (کووید ۱۹) را منتشر کرد.
آنها پروندههای بیماری ۳۹۱ تن از بیماران مبتلا به ویروس نوظهور در کلانشهر چینی شنزن و یک هزار و ۲۸۶ تن از افرادی را که با آنان در تماس نزدیک بودهاند بررسی کردهاند.
کارشناسان بینالمللی به این نتیجه رسیدهاند که میزان ابتلای کودکان و نوجوانان به این ویروس تقریبا همسطح ابتلای بزرگسالان است با این تفاوت که عارضههای ناشی از آن در میان کودکان ونوجوانان ناملموستر است.
جاستین لسلر، یکی از اعضای این گروه پژوهشی میگوید: «احتمال ابتلای کودکان به اندازه بزرگسالان است، اما علائم بیماری در آنها ظهور نمیکند»
به همین دلیل کودکان میتوانند "ناقلان نامحسوس" این ویروس باشند.
نامگذاری از جانب سازمان بهداشت جهانی
پیش از پرداختن به نتایج بیشتری از پژوهش، توضیحات مختصری در باره نام ویروس و بیماری حاصل از آن ارائه میشود:
ویروس کرونا (Coronavirus) نامی کلی برای خانواده بزرگی از ویروسهاست که بهطور طبیعی در پستاندارها و پرندگان شیوع پیدا میکند و از ویروسهای سرماخوردگی معمولی تا ویروسهای خطرناکتری مثل ویروس جدید را که "سارس کوو ۲" (Sars-CoV-2) نامگذاری شده دربر میگیرد.
از آنجایی که "سارس کوو ۲" تازه بروز کرده است، برای مدتی از آن به عنوان "ویروس کرونا نوظهور" نام برده میشد.
ابتلا به "سارس کوو ۲" باعث بروز عارضههای ملموس در همه بیماران نمیشود، بلکه برخی از آنها اصلا متوجه ابتلای خود نمیشوند.
در صورتی که این ویروس به ریه فرد مبتلا نفوذ کند و باعث بروز بیماری ریوی شود، این بیماری "کووید ۱۹" (Covid-19) نام دارد که مخفف Coronavirus-Disease-2019 (بیماری در برابر ویروس کرونا ۲۰۱۹ ) است.
به گفته کارشناسان، بروز بیماریهای ریوی مانند ذاتالریه یا سینهپهلو واکنش طبیعی بدن برای دفع ویروس است.
بهبودی بیش از نیمی از بیماران
پژوهشگران بینالمللی نکتههای زیر را در گزارش خود قید کردهاند:
متوسط سن بیماران ۴۵ سال بوده است، شمار زنان از مردان بیشتر بوده، حدود ۹۱ درصد از آنان عارضههای خفیف تا "متوسط" داشتهاند، دوران ابتلا به طور متوسط ۳۲ روز بوده و نیمی از بیماران بهطور کامل بهبود یافتند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدهاند که بین هفت تا هشت درصد از یک هزار و ۲۸۶ فردی که با بیماران از نزدیک در تماس بودهاند، مبتلا شدهاند.
در این راستا تصریح شده است، احتمال ابتلای افرادی که با بیماران در یک خانه زندگی میکنند "شش برابر" بیشتر از افرادی است که در بیرون از خانه با آنها در تماس نزدیک بودهاند.
مسافرت با فرد مبتلا در یک خودرو هم احتمال ابتلای همراهان در هر گروه سنی را به میزان زیادی بالا میبرد. به همین دلیل کارشناسان بهداشت به افرادی که قصد سفر با وسایل نقلیه عمومی را دارند، استفاده از ماسک را توصیه میکنند.
چگونه استرس کودکانمان را در مواجهه با بیماری کرونا کاهش دهیم؟
کودکان ممکن است به روشهای مختلفی نسبت به استرس واکنش نشان بدهند، مثلاً بیشتربه والدین بچسبند، مضطرب و گوشهگیرو یا عصبانی و آشفته شوند و حتی دچار شب ادراری شوند.
به واکنشهای کودکتان به گونهای حامیانه پاسخ دهید، به نگرانیهایشان گوش دهید و تا میتوانید عشق و توجه بیشتری نثارشان کنید.
کودکان در شرایط سخت به عشق و توجه بزرگترها نیاز دارند. بنابراین تا میتوانید به آنها توجه کنید و برایشان وقت بگذارید.
به خاطر بسپارید که به حرفهای کودکتان گوش کنید، با مهربانی با آنها صحبت کنید و به آنها اطمینان خاطر دهید.
حتیالمقدور فرصت بازی کردن با کودکان و آرامش آنها را فراهم کنید.
سعی کنید که کودکان به والدین و خانواده خود نزدیک باشند و تا حد امکان از جدا کردن آنها از سرپرستانشان خودداری کنید. چنانچه به دلایل مختلف (به عنوان مثال بستری شدن در بیمارستان) مجبور به جدایی شدید، مرتب با کودکتان تماس داشته باشید (مثلاً از طریق تلفن) و همچنان به آنها اطمینان دهید که همه چیز مرتب است.
تا حد ممکن برنامههای روزمره و منظم کودکتان را ادامه دهید، و یا برنامههای جدید در محیطهای جدید برایش بریزید، مثلاً در مدرسه/یک فعالیت آموزشی جدید و زمانی برای بازی کردن و آرامش.
واقعیتها را درمورد اتفاقات اخیر بگویید، و با کلماتی که برای سن کودکتان قابل درک باشد برایش توضیح بدهید که چه اتفاقی افتاده و اطلاعات واضحی درباره راههای کاهش خطر ابتلا به بیماری به او بدهید.
همچنین میتوانید با روشی اطمینانبخش اطلاعاتی راجع به آنچه میتواند اتفاق بیفتد به کودکتان بدهید (مثلاً اگر یکی از اعضای خانواده یا خود کودک احساس کنند که حالشان خوب نیست و مجبور شوند برای مدتی به بیمارستان بروند تا دکترها کمک کنند که حالشان بهتر شود).
منبع: سازمان بهداشت جهانی