1- امام على علیه السّلام فرموده اند : پوشیده و محفوظ داشتن زن مایه آسایش بیشتر و دوام زیبایى اوست . غرر الحکم(5820)
2- امام صادق علیه السلام می فرمایند: حجاب زن برای طراوت و زیبایی اش مفیدتر می باشد. ( المستدرک، ج5)
3- امیرالمومنین علیه السلام در وصیت خود به امام حسن مجتبی علیه السلام فرمود:«با پوشش و حجابی که برای همسرانت قرار میدهی، چشم آنان را از هوس و حرام بازمیداری، چرا که حجاب برای آنها ثبات بیشتری به ارمغان می آورد. از خروج بیحساب و بیرویه زنان جلوگیری کن، زیرا مفاسدی دارد؛ و اگر میتوانی، کاری کن که همسرانت غیر از تو را نشناسند و با مردان رفت و آمد نداشته باشند
چـادر به سـر بگیـر و به خـود ببــال
که هیـچ پادشـاهی !!!!
به بلنـدی چـادر تـو تـاج سـری ندیـده است ...
به یمن میلادت ذره ذره نور می شویم
و قطره قطره حضور
و دل را به سرای کرامتت دخیل می بندیم
تا در روز مقدس تولد تو با دست های پاکت تطهیر شویم!
میلاد مظهر عصمت و نجابت، حضرت فاطمه معصومه(س)
و روز دختر بر تمام دختران ایران زمین مبارک بادبانو!
هوا دوباره گرم می شود
و دوباره تو در زیر چادر مشکیت عرق می ریزی...
نه برای آنکه مبادا در آتش دوزخ بسوزی
برای آنکه خدایت خوشش بیاید و به ملائکه بگوید؛ ببینید، این همان کسی است که به خلقتش به خود آفرین گفته ام...
و این یعنی عشق
خدایا .......
برای خودم مردی شده ام !!!!!!!
بی صدا گریه میکنم این روزها !!!!!!
در سکوت سرسخت دنیا مواظبم باش
قلبم هنوز زنانه می تپد ...
عید فطر ضیافتی است برای پایان این میهمانی
عید فطر پاداش افطارهای خالصانه و بجاست
عید فطر قبولی انفاقهای به قصد قربت است
عید فطر پایان نامه دوره ایثار و گذشت است
پیشاپیش عید بر همه مبارک
ای اسوه عفافــــــ !
از تو می آموزیــم :
حیا و حجاب را در جامعه ، متانت و ادب را در گفتار ، سادگی و دوری از تجملات را در زندگی، تن پوش قناعت را در معاش، حسین پروری و زینب آفرینی را در تربیت!
ای زهرای نجابتـــــ !
از تو درس می گیریــم:
تعالی روح و جان را در سایه عبادت ، شکوه زندگی را درصفا وصداقت، حمایت از رهبری را در سیاست ، و استقامت و نستوهی را در دفاع ازامامت.
ای زهرای زندگــــی!
از تو می آموزیـــم:
سرنهادن برسجاده عبودیت را، دست نیاز گشودن به آستان خدای بی نیاز را، زمزمه و راز و نیاز و نماز را ، شیرینی کام جان با تلاوت قرآن را، یتیم نوازی و احسان و دستگیری از بینوا را ، تلاشروزانه و نجوای شبانه را، دین شناسی ، معرفت آموزی و پارسایی را. چگونه بودن را، و ... چگونه زیستن را.
ای بتول بیداری و بزرگواری!
سخنانت در زیبایی و عمق به وحی می ماند، رفتارت، آینه خلق و خوی" رسول الله"، قلب مهربانت، پناهگاه حسن و حسین و تکیه گاه شیر خدا بود.
وجودت، یادآورمحمد بود، سجودت، فرشتگان و قدسیان را به تسبیح و تقدیس وا می داشت، رضایت، رضای خدا و رسول بود و خشم و غضبت، خشم پروردگار!
دانای رازها بودی و عالمه غیر معلمه!
ای چشمه سار حکمت، دریای بیکران خصال نکوی تو از " دانش " و " وفا" و " حیا" موج می زند!
در چهره ات حیای محمد (ص) نهفته است ، در گفته ات، کلام پدر هست جلوه گر ، ای مادر پدر!
ای فاطمـــــــــــــه!...
عشق را هم ز تو باید آموخت، و مناجات و عبودیت را، وصمیمیت را، و خدا را هم، باید از کلام تو شناخت خانه از نام تو عرفان دارد و ... شب، از یاد تو عطر آگین است.
خدایا!
من از آن زمان که شنیدهام «محبوبمان ناشناس در میان ما میگردد و در همین فضا تنفس میکند و وقتی ظهور کند همگان میگویند که ما پیش از این او را دیدهایم» به همه سلام میکنم. شاید که لااقل پاسخی هر چند به ناشناس از او بشنوم. «عَجِّل لِوَلیّکَ الفَرَج»
فرارسیدن میلاد دوازدهمین نشانه عشق خداوند،
حضرت مهدی موعود (عج) مبارک باد
آهای دختــــــــــــر
حیای فاطمه زهرایت چه شد؟!
آهای پســــــــــــر
غیرت امیرالمومنینت کجاست؟!
نمیخواهی کمی به خودت بیایی؟
به خدا درد دارد.....مهدی را می گویم
از بس تنهایی و غربت کشیده....
ای محرم اسرار دل ، و ای کسی که همه درون انسانها را بهتر از خودشان میدانی. آیا میشود ندای این بنده حقیر را که از عمق درون و وجودش بر خاسته است ، با
همت بلندت لبیک گویی ، و فریادش را بنگری و مرادش را بدهی، آیا میشود این ناله و فریاد را که از بغض کلوی خشک شده بلند شده و نای و رمق خویش را از
دست داده به امیدواری و رجا تبدیل به احسن نمایی ، که باز هم با صدای رسا فریاد بزند و، درخواست دیگری را مطرح سازد و با جود و منش تو ، شرمنده و
خجلت زده از درخواست مجدد نباشد.
پس ای معبودا دستم را گرفته و تا لحظه آخر رهایم نساز ، که از شرم پاسخ گو نباشم و خجلت زده شوم .
تو را به عظمت و بزرگواریت مرادم ده و دستگیریم بنما ، ای کریم ای معبود ، و ای عزیز منتظرم ای
فریاد رس فریاد رسان
منبع : مذهبی اجتماعی
چرا تو ای شکسته دل خدا خدا نمی کنی؟
خدای چاره ساز را چرا صدا نمی کنی؟
به هر لب دعای تو فرشته بوسه می زند
برای درد بی امان چرا دعا نمی کنی؟
ز پرنیان بسترت شبی جدا نبوده یی
پرند خواب را ز خود چرا جدا نمی کنی؟
به قطره قطره اشک تو خدا نظاره می کند
به وقت گریه ها چرا خدا خدا نمی کنی؟
سحر ز باغ ناله ها گل مراد می دمد
به نیمه شب چرا لبی به ناله وا نمی کنی؟
دل تو مانده در قفس جدا ز آشیان خود
پرنده ی اسیر را چرا رها نمیکنی؟
ز اشک نقره فام خود به کیمیای نیمه شب
مس سیاه قلب را چرا طلا نمی کنی؟
به بند کبر و ناز خود از آن اسیر مانده ای
که روزی عجز و بندگی به کبریا نمی کنی؟
مهدی سهیلی
منبع: غزلخانه
فاطمیه آمد و آن همدم و مونس کجاست
شمع می پرسد زپروانه گل نرگس کجاست
در عزای مادرت یا بن الحسن یکدم بیا
تا نپرسند این جماعت بانی مجلس کجاست...
ایام فاطمیه تسلیت باد.