ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ ﺑﺮﻭﻯ؟
ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﻰ؟
ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻣﻦ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺩﺳﺘﺖ ﺩﻫﻢ..
ﺑﺮﻭ ﻭ ﻫﺮﻛﺲ ﭘﺮﺳﻴﺪ ﭼـــﺮﺍ؟
ﺑﮕﻮ ﻟﺠﻮﺝ ﺑﻮﺩ! ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺮﺳﺨﺘﺎﻧﻪ ﻋﺎﺷﻖ ﺑﻮﺩ..
ﺑﮕﻮ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ! ﻫﻤﻪ ﺟﺎ ﻓﺮﻳﺎﺩ ﻣﻰ ﻛﺮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﻂ ﻣﺮﺍ ﻣﻰ ﺧﻮﺍﻫﺪ..
ﺑﮕﻮ ﺩﺭﻭﻍ ﻣﻰ ﮔﻔﺖ! ﻣﻰ ﮔﻔﺖ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻢ ﻧﻜﺮﺩﻯ..
ﺑﮕﻮ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺑﻮﺩ! ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺩﺭﮔﻴﺮ ﺍﻓﺴﻮﻥ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺑﻮﺩ..
ﺑﮕﻮ ﺑﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﺑﻮﺩ! ﺑﻪ ﻫﻤﻪ ﻓﺮﯾﺎﺩ ﻫﺎ، ﺗﻮﻫﯿﻦ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺧﻢ ﻫﺎﯾﻢ، ﻓﻘﻂ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﻣﯽ ﺯﺩ..
ﺑﮕﻮ ﺍﻭ ﻧﺨﻮﺍﺳﺖ! ﻧـﺨـﻮﺍﺳـﺖ ﻛـﺴـﻰ ﺟـﺰ ﻣـﻦ ﺩﺭ ﺩﻟــﺶ ﺧـﺎﻧـﻪ ﻛـﻨد

دل من هرزه نـبـود ...
دل من عادت داشـت ، که بمانـد یک جا !!!
به کجا ؟!
معـلـوم است ، به در خانه تو !
دل من عادت داشـت
که بمانـد آن جا ، پـشـت یک پرده تـوری
که تو هر روز آن را به کناری بزنی ...
دل من ساکن دیوار و دری
که تو هر روز از آن می گـذری .
دل من ساکن دستان تو بود
دل من گوشه یک باغـچه بـود
که تو هر روز به آن می نگری
راستی ،دل من را دیدی...؟

     !