من وخــــــــــــــــــدا

تاخدابنده نوازاست به خلقش چه نیازاست

حـــواســت هــســتــ ؟

زهیر بن قین بجلی ،زنش را در کربلا طلاق می دهد

تا در رکاب حسین شهید شود!

و ما حسین را طلاق می دهیم

تا در کنارحوریان زمینی خیابانی،

و با عکس وفیلم عروسکان خیمه شب بازی مجازی و واقعی،

زندگی کنیم!!

حسینی شدن بها دارد… و ما هنوز دنبال صفا کردنیم…!

الو مادر، نشد برسیم

«امان از شب که همیشه اشتهای زیادی دارد. چه در بالش خودت غرق خواب باشی و چه سرت را مثل آن سرباز، زیر پرده چرک‌گرفته اتوبوس به شیشه تکیه داده باشی و خواب به چشمت نیاید بابت همه تصویرهایی که از مقصد این سفر برای خودت ساخته‌ای.»



«آره بابا خوب کردی کچل نکردی، خبری نیست که. امروز میریم لباس مباسا رو میگیریم میایم». دارد اینها را به دوستش می‌گوید. «نذار تو رو قرآن، اولا ماه رمضونه نمیذارن چیزی بخوریم، دوما خبری نیست که. امروز میریم لباس مباسا رو میگیریم میایم». دارد اینها را به مادرش می‌گوید. «نمیخوام، زیاده. گفتن پول نقد نذارید جیبتون زیاد. به اندازه‌ای که تو راه یه چیزی بخرم واسه خوردن بسه. بعدشم خبری نیست که. امروز میریم لباس مباسا رو میگیریم میایم». دارد اینها را به پدرش می‌گوید. «الان این قیافه چیه؟ می‌خوای اصلا نَرَم؟ خب هر چی نَرَم که زندگی خودمون عقب میفته. زشته به خدا گریه میکنی. تازه خبری نیست که. امروز میریم لباس مباسا رو میگیریم میایم». دارد اینها را به نامزدش می‌گوید. «برنگردم ببینم اتاق و زندگیمو صاحاب شدی. البته زیادم خوشحال نباش. خبری نیست. میریم لباس مباسا رو میگیریم میایم». دارد اینها را به خواهرش می‌گوید، شاید هم به برادرش ...

لیسانسه‌ها اول ماه‌های زوج می‌روند. استرس دارند. هر چه قدر آب می‌خورند باز هم گلویشان خشک است. نمی‌خواهند به روی خودشان بیاورند که چقدر از اینکه نمی‌دانند قرار است وارد چه محیطی بشوند، نگرانند. تا برگه سفید را می‌گیرند و می‌بینند نوشته «محل آموزش: پادگان فلان»، سریع می‌خزند توی گوگل و پادگان فلان را سرچ می‌کنند. وبلاگ پشت وبلاگ و خاطره پشت خاطره پیدا می‌کنند و با خواندنشان، تصویری از جایی که قرار است بروند در ذهن خود می‌سازند و این تصاویر، بدترین تصاویرند؛ چیزهایی که با واقعیت خیلی فاصله دارند.



حالا نوبت به شنیدن حرف‌های خدمت‌نرفته‌ها و خدمت‌رفته‌ها می‌رسد: «ما نرفتیم هیچی هم نشد. نرو بابا فوقش چند سال دیگه میخری. برو، مرد میشی. کلاهتو بچرخونی تموم شده. به کسی رو ندیا. اگه عادت داری تو خواب وول بخوری تخت بالایی نخواب. پودر بچه برداشتی؟ دستمال مرطوب بردار. اسیتامینوفن بعضی پادگانا گیر میدن ولی اگه بتونی ببری خوبه. ویتامین ث جوشان همراهت باشه روزی یه دونه بخور سرما مرما نخوری. ساقه طلایی بگیر. نخ سوزن ببر. پوتینا رو ببر عوض کن، اونایی که میدن خیلی سفته. چند تا کیسه فریزر و کیسه زباله بردار به دردت میخوره. نمیخواد واکس ببری، خودشون میدن اونجا ...» و یک جمله، پای ثابت همه دلداری‌ها و توصیه‌هاست: «روز اول خبری نیست. میرین لباس مباسا رو بهتون میدن، میگن برید اندازه کنید برگردید. این وسطا یکی دو روزی میاید مرخصی» و همه، از همان اول، قول رفتن و بازگشت زودهنگام را می‌دهند.

همه می‌روند، نه برای اینکه دوست دارند. یکی می‌خواهد برود خارج، آن یکی شرط ازدواجش است، این یکی به شغل خوبی فکر می‌کند، دیگری با خودش شرط بسته که برود ... . خوب می‌دانند که وقتی بروند، بهترین دستپخت جهان برایشان می‌شود دستپخت مادرشان، بهترین رختخواب دنیا برایشان می‌شود بالش و تشک خودشان و حتی بهترین دستشویی جهان برایشان می‌شود دستشویی خانه‌شان.

اما باید بروند. پای اتوبوس، زیر حجمی از دود و صدا و بغض و چشم‌هایی که می‌دزدند تا مبادا بشنوند «مرد که گریه نمیکنه»، سریع خداحافظی می‌کنند. بیخود عجله دارند. انگار اگر زودتر برسند، سربازی‌شان زودتر تمام می‌شود. از خیلی چیزها دل می‌کنند؛ از «مادر بیا غذاتو بخور»، «پسرم سر راه 2 تا نون بگیر»، «چقدر بداخلاق شدی امروز» و ...

حالا وقت حرکت است. می‌روند که مرد شوند. دل توی دل مادر و پدر و نامزد نیست تا وقتی که بروند و برسند و زنگ بزنند و بگویند سالم رسیدیم و لباس‌ها را گرفتیم و برمی‌گردیم.



اما امان از شب که همیشه اشتهای زیادی دارد. چه در بالش خودت غرق خواب باشی و چه سرت را مثل آن سرباز، زیر پرده چرک‌گرفته اتوبوس به شیشه تکیه داده باشی و خواب به چشمت نیاید بابت همه تصویرهایی که از مقصد این سفر برای خودت ساخته‌ای. شب که بیاید، همه چیز را می‌بلعد.

پلک‌ها کم‌کم سنگین می‌شوند، حتی پلک‌های اتوبوس و همه می‌خوابند. دیگر هر چه می‌روند، نمی‌رسند که ببینند واقعا خبری نیست. نمی‌رسند که لباس‌ها را بگیرند و برگردند. نمی‌رسند که تلفن بزنند بگویند «الو مادر، رسیدم، حالم خوب است ...».

امروز را "دعا" کن

برای همه اونایی که

یه درد گوشه قلبشون پنهونه

برای ناگفته هایی که کسی جز "خدا"

محرمش نیست

برای دلهای شکسته.

.. 

برای طاقت هایی که کم شده...

برای تمام مریض ها که رو تخت بیمارستانن....

برای کسانی که مشکلات خستشون کرده...

برای همه ادم ها...

می گفت....

ما نسل "غیرت روی خواهر" و

"روشنفکری روی دوست دختریم"

نسل کادوی یواشکی، نسل پول ماهانه vpn،

نسل شینیون زیرروسری

نسل خوابیدن با sms، نسل درددل باغریبه مجازی ،

نسل جمله های کوروش ودکتر

نسل ترس ازمنکرات،

نسل سوخته 

حال من برایت می گویم...

"ما" نسل "غیرتیم" روی "وطن"،"ناموس"،"دیــــن"

نسل "نمازشب یواشکی"

نسل پول ماهانه "صدقه"

نسل "چــادرروی روسری"

نسل "خوابیدن بانوای حسیـــــن "

نسل "درددل با بی‌بی "

نسل جمله های آقــا و شهـــدا

نسل ترس ازشیطان

نسل شکفتن

مولا

نمی گذارم نسلی را که تـــوصاحبش هستی

نسل سوخته بنامند

اینجا نسل غربتـــ بچه شیعه است.

پلاکش را در آورد و پرت کرد وسط جمعیت!

گفت: بچه ها حلال کنید ما رفتیم...

گفتیم: چرا پلاکت را در آوردی؟این طوری مفقود الاثر میشی ها...

گفت:به خدا آرزومه...

دوست دارم منم مثل مادرم زهرا بی نام و نشان باشم...

ای شهید گمنام...

دوست من!

من و تو چقدر با هم شباهت داریم...

تو پلاکت را گم کردی،

و من هویتم را...

انشای یک پسرده ساله کردکه برنده جایزه بهترین انشادرسطح کشوری واستان اذربایجان غربی شد.بخوانیدمی ارزد.....

معلمی ازدانش آموزانش خواست فوایدگاوبودن رابنویسندونوشته ای که درزیرمیخوانیدتمام وکمال انشای آن دانش آموز است:

باسلام خدمت معلم عزیزم

وعرض تشکراززحمات بی دریغ اولیاومربیان مدرسه که درتربیت مابسیارتلاش میکنندواگرآنها نبوددمعلم نبودمااکنون کجابودیم؟

اکنون قلم به دست میگیرم وانشای خودراآغازمیکنم....

البته واضح است که اگربه اطراف خودبنگریم درمیابیم که گاوبودن فوایدزیادی دارد.من مقداری دراین موردفکرکردم وبه این نتیجه رسیدم که مهمترین فایده

گاوبودن این است که دیگرآدم نیست.

بلکه گاواست...

هرچندکه نتیجه گیری بایددراخرانشاباشدبیاییدکه یک لحظه فکرکنیم که ماگاویم.ببینیم چقدرگاوبودن فایده دارد،مثلادرموردهمین ازدواج،وقتی گاوی که

پدرخانواده است میخواهددخترش راشوهردهدنگران جهیزیه اش نیست.نگران نیست که بین فامیل ودروهمسایه آبرودارد

مجبورنیست بخواطراین که پول جهازدخترش راتهیه نماید،برای صاحبش زمین اضافه شخم بزند.یابدترازآن پاچه خواری کند

هیچ گاوی نگران کرایه خانه اش نیست.

گاوهاآنقدرعاقلندکه میدانندبهترین سالهای عمرشان رانبایدپشت کنکوربگذرانند....

گاوهاحیوانات مفیدی هستندوانگل جامعه نیستند....شماتاکنون یک گاومعتاددیده اید؟

گاوی دیده ایدکه سرکوچه بایستدومزاحم ناموس مردم شود؟

آخرگاوهاخودشان خواهرومادردارند.تاکنون شماگاو بیکاردیده اید؟

آیا دیده ایدگاوی زیرآب گاو دیگری راپیش صاحبش بزند؟تاکنون دیده ایدگاوی غیبت گاو دیگری رابکند؟

آیاتاکنون دیده ایدگاوی زنش راکتک بزند؟یاگاوماده ای شوهرخواهرش رابه رخ شوهرش بکشد؟

.مثلابگویدازاقای فلانی یادبگیرآخرتوهم گاوی؟

هیچ گاور غمبادنمیگیرد

هیچ گاوی رشوه نمیگرد

هیچ گاوی اختلاس نمیکند

هیچ گاوی آبروی دیگری رانمیریزد

هیچ گاوی خیانت نمیکند

هیچ گاوی دل گاو دیگررانمیشکند

هیچ گاوی دروغ نمیگوید

هیچ گاوی آنقدرعلف نمیخوردکه ازفرط پُرخوری تاصبح خوابش نبرد،درحالی که گاوطویله کناریشان ازگرسنگی شیرنداشته باشدتابه گوساله اش شیربدهد.

هیچ گاوی گاودیگررانمیکشد،هیچ گاوی....

گاوخیلی فایده هادارد

پوشاک ماازگاواست

خوراکمان ازگاو

شیروپنیروکره وخامه..

ولی باهمه منافع یادشده هیچ گاوی نگفت من....بلکه گفت:ماااااااااا

کاش می شد که خدا

اجازه ظهورت می داد

کاش می شد

که در این دیار غربت

ومیان موج غمها

به سکوت سرد وسنگین

رخصت خاتمه می داد

کاش می شد

جمعه ما

شاهد ابروی زیبای تو می شد

دیده نا قابل ما

فرش کیسوی تو می شد

کاش می شد

انتظار منتظر بپایان رسد

وهوا میزبان یاسها و

نسترنها

خاک پای مهدی زهرا شود

کاش می شد

تو هم از انتظار خسته شوی و

برای فرج دعا کنی

کاش می شد