عکاسی از زاویه دید عریض بسیار سرگرم کننده است. این امکان را برای شما فراهم می کند تا از زیبایی های بزرگ صحنه که در مقابل شما نمایان می شود استفاده کنید: پیش زمینه جالب ، میانه برجسته و پس زمینه زیبا عکاسی با لنز زاویه باز ، لزوماً ساده نیست. ایجاد تأثیر بصری مورد نظر شما هنگام گرفتن این همه اطلاعات در یک فریم ، دشوار است. در حقیقت ، تصاویر به سرعت بیش از حد شلوغ می شوند و سوژه های مهم اهمیت خود را از دست می دهند برای عکاسی از چشم انداز با زاویه دید گسترده ، استفاده از دید کم است. استفاده از دیدگاه پایین شما را با دنیای جدیدی از فرصت های ترکیب آشنا می کند و خطوط اصلی جدیدی را پیدا خواهید کرد.

با استفاده از دید کم می توانید حتی ویژگی های کوچک در چشم انداز را برجسته کرده و به یک قسمت مهم از تصویر تبدیل شوید. من اغلب قبل از نصب دوربین روی سه پایه ، دیدگاه های مختلفی را کشف می کنم تا جالب ترین گزینه را پیدا کنم.توجه داشته باشید که حرکت نزدیک به پیش زمینه بر تمرکز و انتخاب دیافراگم تأثیر می گذاردقدرت بزرگ دیگر لنزهای زاویه دید ، توانایی داشتن عمق میدان باورنکردنی است. می توانید همه چیز را از دو فوت دور تا بی نهایت در کانون توجه قرار دهید. البته این به عدسی دقیق و دیافراگمی که انتخاب می کنید بستگی دارد ، اما همه لنزهای زاویه باز نسبت به لنزهای تله ای توانایی تمرکز بیشتری دارند (که در تاریکی عمق میدان با تاری شدن پس زمینه بسیار عالی است). به سختی می توانید پس زمینه را با لنز زاویه دید تار کنید.

تعریف دقیقی از لنزهای زاویه دید عریض وجود ندارد ، اما شامل فاصله کانونی تا حدود 40 میلی متر در یک دوربین فول فریم ، 25 میلی متر در دوربین APS-C و 20 میلی متر در دوربین میکرو چهار سوم است. این تعریف مبهم است زیرا برخی از لنزهای بزرگنمایی دامنه فاصله کانونی را از زاویه باز در یک سر تا تله فوتو در سر دیگر پوشش می دهند. مشخص کردن جایی که یکی به پایان می رسد و دیگری شروع می شود دشوار است.بزرگترین مزیت لنزهای بزرگنمایی ، وجود چندین فاصله کانونی در لنز کاملاً واضح است. این در عکاسی از چشم انداز مفید است زیرا مواقعی وجود دارد که نمی توانید به سوژه خود نزدیک شوید (یا حتی از آن فاصله بگیرید). اگر مثلاً در لبه صخره ایستاده اید ، از نظر جسمی حرکت به جلو امکان پذیر نیست.

نور یکنواخت به این معنی است که دامنه روشنایی سوژه به چیزی کاهش می یابد که حسگر دوربین من به راحتی از پس آن برمی آید. هیچ سایه ای وجود ندارد. گل به طور مساوی روشن می شود و این رنگ های عمیق خوبی به من می دهد. کیفیت نور از سخت و زشت به نرم و زیبا تبدیل شده است  از نمای نزدیک عکس می گیرید ، نور ملایم به شما امکان می دهد رنگ و جزئیات را ضبط کنید و از نورهای برجسته ، حواس پرتی یا کنتراست زیاد جلوگیری می کند. باز هم کیفیت نور زیبا و متناسب با موضوع است اگر خورشید تنها منبع نور باشد - مسلماً استفاده از بازتابنده می تواند به شما کمک کند تا نور شدید نور مستقیم خورشید جبران شود. با استفاده از فلاش برای پر کردن سایه ها یا حتی غلبه بر خورشید می توانید در زیر تابش مستقیم آفتاب نتایج خوبی بگیرید

این نوری است که دارای یک منطقه خاکستری گسترده است. این بدان معناست که نور باعث سایه های شدید زیر بینی افراد ، یا زیر چانه ها و غیره نمی شود. نور نرم بافت (مانند جوش ، چروک ، لکه ، جذام و غیره) و همچنین نور سخت را نشان نمی دهد. این یکی از دلایلی است که نور ملایم بیشتر تحت تأثیر عکاسی پرتره قرار دارد ، زیرا ما می خواهیم نور به اطراف بافت ما بپیچد تا لکه های خود را نشان ندهیم. به یاد داشته باشید: هرچه نور ملایم تر باشد ، منطقه خاکستری آن نیز گسترده تر است. هرچه نور سخت تر باشد ، منطقه خاکستری باریک تر می شود.روشنایی کوتاه زمانی اتفاق می افتد که چانه سوژه به سمت منبع نور زاویه داشته باشد و اکثر چهره سوژه را در سایه قرار دهد. به طور کلی ، این جهت نور باعث می شود نگاه چاپلوسانه تری برای سوژه های زن و مرد ایجاد شود. سایه انداختن بیشتر چهره سوژه معمولاً به صورت باریک و صورت او منجر می شود.

یک چیز و یک چیز به تنهایی باعث نرم شدن نور می شود: اندازه. این در مورد میزان روشن بودن منبع نور ، و نه میزان انتشار منبع نور و نه چیز دیگری نیست. همه چیز در اندازه است. هرچه منبع نور بزرگتر باشد ، نور نرم تر می شود. این توضیح می دهد که چرا عکاسان (وحشتناک) استودیوی عکس فروشگاه های همسر شما را مجبور می کند تا واحدهای فلاش آنها را به داخل چترها شلیک کنید. واحد فلش خودش فقط چند اینچ عرض دارد ، اما وقتی آن را به چتر شلیک کنید ، 43 اینچ می شود (متاسفم ، من متریک نمی کنم ، اما مطمئن هستم که می دانید چتر چه شکلی است) قطر دارد! بزرگ بودن نور باعث نرمی آن می شود. همین امر در مورد اندازه نسبی نیز صادق است. اگر در حال عکاسی از شخصی هستید و نور خیلی سخت است ، آیا فلاش را از فرد نزدیکتر یا دورتر قرار می دهید؟ شاید تعجب شما باشد که پاسخ این است که فلاش را به موضوع نزدیک کنید. هنگامی که نور نزدیکتر است ، به نظر می رسد بزرگتر از فاصله دورتر از نور است. این اندازه نسبی فلاش بر نرمی نیز تأثیر می گذارد.

نور یکنواخت به این معنی است که دامنه روشنایی سوژه به چیزی کاهش می یابد که حسگر دوربین من به راحتی از پس آن برمی آید. هیچ سایه ای وجود ندارد. گل به طور مساوی روشن می شود و این رنگ های عمیق خوبی به من می دهد. کیفیت نور از سخت و زشت به نرم و زیبا تبدیل شده است  از نمای نزدیک عکس می گیرید ، نور ملایم به شما امکان می دهد رنگ و جزئیات را ضبط کنید و از نورهای برجسته ، حواس پرتی یا کنتراست زیاد جلوگیری می کند. باز هم کیفیت نور زیبا و متناسب با موضوع است اگر خورشید تنها منبع نور باشد - مسلماً استفاده از بازتابنده می تواند به شما کمک کند تا نور شدید نور مستقیم خورشید جبران شود. با استفاده از فلاش برای پر کردن سایه ها یا حتی غلبه بر خورشید می توانید در زیر تابش مستقیم آفتاب نتایج خوبی بگیرید

این نوری است که دارای یک منطقه خاکستری گسترده است. این بدان معناست که نور باعث سایه های شدید زیر بینی افراد ، یا زیر چانه ها و غیره نمی شود. نور نرم بافت (مانند جوش ، چروک ، لکه ، جذام و غیره) و همچنین نور سخت را نشان نمی دهد. این یکی از دلایلی است که نور ملایم بیشتر تحت تأثیر عکاسی پرتره قرار دارد ، زیرا ما می خواهیم نور به اطراف بافت ما بپیچد تا لکه های خود را نشان ندهیم. به یاد داشته باشید: هرچه نور ملایم تر باشد ، منطقه خاکستری آن نیز گسترده تر است. هرچه نور سخت تر باشد ، منطقه خاکستری باریک تر می شود.روشنایی کوتاه زمانی اتفاق می افتد که چانه سوژه به سمت منبع نور زاویه داشته باشد و اکثر چهره سوژه را در سایه قرار دهد. به طور کلی ، این جهت نور باعث می شود نگاه چاپلوسانه تری برای سوژه های زن و مرد ایجاد شود. سایه انداختن بیشتر چهره سوژه معمولاً به صورت باریک و صورت او منجر می شود.

یک چیز و یک چیز به تنهایی باعث نرم شدن نور می شود: اندازه. این در مورد میزان روشن بودن منبع نور ، و نه میزان انتشار منبع نور و نه چیز دیگری نیست. همه چیز در اندازه است. هرچه منبع نور بزرگتر باشد ، نور نرم تر می شود. این توضیح می دهد که چرا عکاسان (وحشتناک) استودیوی عکس فروشگاه های همسر شما را مجبور می کند تا واحدهای فلاش آنها را به داخل چترها شلیک کنید. واحد فلش خودش فقط چند اینچ عرض دارد ، اما وقتی آن را به چتر شلیک کنید ، 43 اینچ می شود (متاسفم ، من متریک نمی کنم ، اما مطمئن هستم که می دانید چتر چه شکلی است) قطر دارد! بزرگ بودن نور باعث نرمی آن می شود. همین امر در مورد اندازه نسبی نیز صادق است. اگر در حال عکاسی از شخصی هستید و نور خیلی سخت است ، آیا فلاش را از فرد نزدیکتر یا دورتر قرار می دهید؟ شاید تعجب شما باشد که پاسخ این است که فلاش را به موضوع نزدیک کنید. هنگامی که نور نزدیکتر است ، به نظر می رسد بزرگتر از فاصله دورتر از نور است. این اندازه نسبی فلاش بر نرمی نیز تأثیر می گذارد.