ثانیه ها بی وقفه درعبورند ومن هنوز با حسرت به تو می نگرم

به آن همه زیبایی که تا امروز از آن غافل بودم

و به آن همه محبتی که تا به امروز به وسعتش پی نبرده بودم و امروز غبطه می خورم

به روزهایی که بودی و من بی تفاوت از کنارت عبور کردم

و به روزهایی که شیرینی بودنت را نفهمیدم

و اینک تلخی نبودت را تا اعماق وجودم حس می کنم

به راستی چه غریب است غم نبودت

دلم پر است ،پُر پُر

انقدر که اضافه اش از چشمم می چکد

نمی دانم چرا فکر میکنم اسمان عاشق دریاست

و قصه این دو ،چیزیست شبیه قصه خورشید و ماه اما

برخلاف برخی از افسانه ها از روی عشق به هم نمیرسند

خانه دوست کجاست؟

در فلق بود که پرسید سوار

آسمان مکثی کرد

رهگذر شاخه نوری که به لب داشت به تاریکی شن ها بخشید

و به انگشت نشان داد سپیداری و گفت

نرسیده به درخت،

کو چه باغیست که ار خواب همه سبز تر است

و در آن عشق بع اندازه پر های صداقت آبیست

می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر به در می آرد

پس به سمت گل تنهایی میپچی

دو قدم مانده به گل،

پای فواره جاوید اساطیر می مانی

و تو را ترسی شفاف فرا می گیرد

در صمیمیت سیال فضا،خش خشی می شنوی

کودکی می بینی

رفته از کاج بلندی بالا،جوجه بردارد از لانه نور

و از او می پرسی

خانه دوست کجاست".

تو به من خندیدی

و نمی دانستی

من به چه دلهره ای از باغچه همسایه

سیب را دزدیدم

باغبان در پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب آلوده به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد به خاک

و تو رفتی و هنوز،

سالهاست که در گوش من آرام

خش خش گام تو تکرار کنان،

می دهد آزارم

و من اندیشه کنان

غرق این پندارم

که چرا

خانه کوچک ما

سیب نداشت

وقتی به گل نیلوفر نگاه می کردم,ترس تمومه وجودمو برداشت که شاید منم یه روز مثل نیلوفرتنها بشم. سریع از کنار مرداب رد شدم ,وقتی می بینم خودم مرداب شدم ,دنبال یه گل نیلوفرمیگردم تا از تنهایی نمیرم.و حالا می فهمم گل نیلوفر مغرور نیست اون خودشو وقف مرداب کرده ,برای اینکه مرداب نمیرد.

زندگی حکایت مرد یخ فروشی بود که ازش پرسیدن:

فروختی؟

گفت:

نخریدن اما تموم شد!

کشتی هایم به دریا رفته اند

حتی اگر بادبان ها ودکل هایم شکسته برگردند

به دستی اعتماد دارم که هرگز شکست نمی خورد

و از پلیدی، نیکی به بار می آورد

حتی اگر همه کشتی هایم بشکنند

و همه امید هایم غرق شوند

فریاد میزنم:به "تو"اعتماد دارم

عشقها ای خاطرات ای آرزو های جوانی

اشکها،فریادها،ای نغمه های زندگانی

سوز ها افسانه ها،ای ناله های آسمانی

دستتان را میفشارم با این دو دست استخوانی

اخر امشب رهسپارمسوی خواب جاودانی

هر چه کردم یا نکردم،هر چه بودم در گذشته

عدز میخواهم کنون با تنی در هم شکسته

میخزم با سینه تا دامان یارم را بگیرم

آرزو دارم که زیر پای دلدارم بمیرم

تا لباس عقد خود،پیچد به دور پیکر من

تا نبیند بی کفن فرزند خود را مادر من

وقتی کسی رو دیدی،احساس کردی میخواد بغلت کنه و فقط تو میبینیش،

زبونت بند اومده،صدایی نمیشنوی و زمان نمیگذره...

...

...

...

مطمئن باش ازرائیله!

.

وقتی خودمو تو آینه میبینم میفهمم خوشگلی چقدر دردسر داره ...

خوش بحالتکه دردسرنداری

.

سخت ترین تست کنکور:

در کدام گزینه گل مراد داره گریه میکنه؟

1)هاهاهاها 2)هاهاهاها 3)هاهاهاها 4)هاهاهاها

میدونی ب.م.م چیه؟ یعنی بزرگ ترین مقسوم علیه مشترک. حالا میدونی م.ب.ب یعنی چی؟یعنی مربا بده بابا

زندگی سه استگاه داره ،1- تولد 2- عشق 3- مرگ...آقا ایستگاه دوم نگه دار!

الهی میدون بشی ،وانت بشم دورت بگردم

سیب ، هلو ،موز ، آناناس،انجیر پرتقال...

این همه میوه تو چرا شبیه شلغم شدی؟

.

خوابی؟ اشکال نداره ،هر وقت بیدار شدی بهت میگم ...بخواب

اگر قلبم چوب بود آن را به آتشکده چشمان تو می سپردم!

غم دانه دانه می افتد روی گونه های

آری شور است طمع نبودنت

یارانه محبت هات رو قطع نکن ،من زیر خط فقر مهربونیاتم

............................................................