از خدا دیگر هیچ نمیخواهم

عشق تو

شوخی زیبای بود که خداوند با قلب من کرد 

تو حالا بی تقصیری ! خدای تو هم بی تقصیر است 

من تاوان اشتباه خود را پس میدهم 

تمام این تنهایی تاوان جدّی گرفتن آن شوخی است

گاهی وقتا مجبوری احمق باشی
روی کاغذ می نویسم دستهای تو
و روی آن دست میکشم

برایم سیگاری آتش بزن
میان لبهایم بگذار و دور شو ...
پر از باروتم

آرام آرام به خواب میروم
بی آنکه کسی برایم لالایی بخواند
بی هیچ قصه ای
در خواب نمیخندم
بالشم نمناک نمی شود
بیدار میشوم
بی هیچ بوسه ای
.
.
.
.
.
یادم نبود
دیگر کودک نیستم

خسته ام
تکیه زدم بر دیواری از سکوت
گاه گاهی هق هق تنهایی هایم سکوتم را می خراشد
و نقشی میزند از یادگاری
یادگاری هایی که سواد خواندنش را کسی
جز خدا ندارد

حالم خوب است
اما دلتنگ آن روزهایی شده ام
که می توانستم از ته دل بخندم

بعضی حرفارو نمیشه گفت
باید خورد ...
ولی بعضی حرفارو نه میشه گفت نه میشه خورد
میمونه سر دل
میشه دلتنگی
میشه بغض
میشه سکوت
میشه همون وقتایی که خودتم نمیدونی چته ..... !!

آخیش که چقدر گریه آدمو سبک میکنه
اونم بعد از یه هفته پر حاشیه 
دلت میخواد زودتر آخر هفته بشه و یکم دور شی از این همه افکار آزار دهنده 
ولی ناخواسته یه بغض بزرگ مثل یه کوه تو گلوت سنگینی میکنه 
اونقدر که صدای هق هق گریه هات تمام فضای اتاقتو پر میکنه 
اشکات پهنای صورتت رو می پوشونه 
ولی با یه دنیا احساس سستی و بیحالی از اونهمه گریه 
نفس عمیقی میکشیو احساس سبکی میکنی
احساسی که می ارزه به تمام احساسا 
همین احساس سبکی کافیه واسه جبران یه هفته پر درد
و این تنها چیزیه که این روزا به عمق وجودم میشینه

خدایا سرده این پایین
از اون بالا تماشا کن
اگه میشه فقط گاهی بیا دست منو ها کن
خدا گاهی که دلتنگم از اون بالا تو میبینی
بگو گاهی که غمگینم
تو هم دلتنگو غمگینی ...!!

دلم گرفته
باید برم

همون  موقع
همون لحظه
با اون احوال خیلی بد
درست وقتی که می رفتی
دلم شور تورو می زد
همون وقت که تورو داشتم
یهو از دست می دادم
از اون شب به خودم هر شب
چقدر لعنت فرستادم



























رفتی که تنها بمونم با خودم
هیزم آتیش تنهایی شدن
باعث اون همه تنهایی منم
عاقبت باید که تنها می شدم ...

ای کاش دنیام با همه خوبی ها و بدی هاش آتیش بگیره

همه ی عمرم را جمع می کنم
و برای دیدن تو
آماده می شوم
عجله کن

فرصت برای فکر کردن نیست
با همین یک نگاه

باید عاشق شویم …

بودنت را دوست دارم وقتی مرا دربر می گیری 
و به آغوشت سفت مرا می فشاری
وادارم می کنی که به هیچ کس فکر نکنم جز تو
و چه شیرین است این اجبار ...