مرجع گردشگری تارا
معرفی جاذبه های گردشگری شهرها و هتلهای آنها برای اقامت
صفحه نخست       پست الکترونیک          تماس با ما              ATOM            طراح قالب
طراحی وب تارادیس
درباره وبلاگ


با توجه به اهمیت صنعت گردشگری و هتلداری، این وبلاگ بر آن است که شما را بیشتر با این مقوله آشنا سازد و در صدد آن است که جدیدترین و آسانترین راههای رزرو هتل که در قرن حاضر به عنوان رزرو آنلاین هتل معروف است را به شما معرفی کند. شما میتوانید با ورود به سایت گردشگری تارا http://tourismpedia.ir/ که دارای نرم افزار رزرو آنلاین هتل است به راحتی با دیدن هتلهای شهر مورد نظر، اطلاعات مورد نیاز خود را به دست آورده و در با پرداخت اینترنتی اتاق مورد نظر خود را رزرو نموده با آرامش به سفر بروید.
شرکت تارادیس، نویسنده نرم افزار رزرواسیون آنلاین هتل، سفری خوش و با آرامش را برای هموطنان عزیزمان آرزو دارد.

مدیر وبلاگ : تارا توریسم
نویسندگان
برف نو! برف نو! سلام، سلام

بنشین، خوش نشسته‌ای بر بام

پاكی آوردی ای امید سپید! همه آلودگی‌‌ست این ایام

این روزها هوای بیشتر مناطق کشورمان برفی است و شهرها رنگ سفید به خود گرفته اند. 

چرا حسی که با برف تجربه می کنیم فرق داره با حس های دیگه؟ً
و چه زیباست نشان از انتخاب داره نشان از برگزدین این لذت 





نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
حیات وحش یعنی گونه های جانوری 

که یکی از ثروت های یک کشور به شمار می آید ونشانگر فرهنگ و ساختار طبیعی کشور است . اینکه یوز ایرانی در ورزش و فوتبال نماد قرار داده شد برای جلوگیری از تخریب حیات وحش و نگهداری دارایی های طبیعی مهم بوده است. بهتر است نگاهی به حیات وحش بیندازیم.


حیات وحش ایران گونه‌های گیاهی و جانوری و زیستگاه طبیعی آنان را دربرمی‌گیرد. یکی از معروفترین گونه‌های جانوری ایران آخرین گونهیوز آسیایی است که یوز ایرانی هم خوانده می‌شود و امروزه فقط در ایران یافت می‌شود. ایران گونه‌های شیر و ببر مازندران را در اوایل قرن بیستم از دست داده‌است

فیل سوری که اکنون در ایران منقرض شده است.






نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
سری به تهران بزنیم نه زیاد دور به دور و برمون . جور دیگه ای ببینیم بگذریم از هر چه تو ذهنمون ساختیم از مشکلات و زشتی ها 

جور دیگر ببینیم از نو ببینیم





نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

استراحتگاه، مجتمع اقامتی، مجتمع رفاهی-تفریحی و مانند آن عناوینی است که به تأسیسات اقامتی که تلاش می‌کنند که بیشترین خدمات و امکانات لازم را برای مسافران در طول اقامتشان ارائه کنند، اطلاق می‌شود. چنین خدماتی شامل خوراک، نوشیدنیها، محل اقامت (هتل یا مهمانسرا)، امکانات ورزشی، سرگرمی و خرید می‌شود.






نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
در سیاهکلرود گیلان، منطقه ای ییلاقی وجود دارد که به قلهٔ سماموس تکیه داده و طبیعت بکر و بی نظیری را در خود جای داده است.
هر سال به هنگام بهار و تابستان گردشگران بسیاری راهی این منطقه می شوند تا با تنفس هوای پاک و چشیدن آب های گوارای آنجا تن و جان را صفا دهند.
نام این منطقهٔ سبز و با پوشش گیاهی و جانوری خاص جواهر دشت، عروس دشت های سبز گیلان است.



نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
تهران زیبا . آدم دلش می سوزه واسه تهران که زیباست ولی در هاله ای پوشیده مانده ...هاله ای از کشمکش همه چیز . تهران طفلک زیباییش درهم شده و کمتر آن حس آرامش یادآور می شود از تهران 



ادامه مطلب


نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
هر کس هر کشور چیزی صادر می کند و ما فرهنگ صادر کردیم و می کنیم. اگر بدانید که نوروز را ما صادر کردیم و امروزه در دنیا نوروز ارج نهاده می شود و سنت بیشتر کشورهایی با پیشینه ایرانی است. 





نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

اسفندارمذماه روز پنجم آن روز اسفندارمذ است و برای اتفاق دو نام آن را چنین نامیده اند و معنای آن عقل و حلم است و اسفندارمذ فرشته ی موکل به زمین است و نیز بر زن های درستکار و عفیف و شوهردوست و خیرخواه موکل است و در زمان گذشته این ماه بویژه این روز عید زنان بوده و در این عید مردان به زنان بخشش می نمودند و هنوز این رسم در اصفهان و ری و دیگر بلدان پهله باقی مانده و به فارسی مردگیران گویند…
آثار الباقیه عن القرون الخالیه
ابوریحان بیرونی
چاپ دیبا ، ۱۳۹۰
صفحه ی ۳۰۴

در اسطوره های همه ی ملل، زن و زمین هر دو نماد باروری و زایش بوده است .
از آنجایی که در ایران در فصل آخر سال شروع به کاشت درختان و گیاهان می کردند ، به امید جوانه زدن در بهار و رویش و میوه دادن، جشنی برای طلب نزول نعمت و رویش از دل زمین برپا می کردند.
این جشن علاوه بر ستایش زمین و باروری همراه با ستایش از زنان بوده .
باشد که زین پس اسپندارمذگان را نه روز عشق، بلکه صرفا روز زن بنامیم .

دلیل اختلاف نظر در روز ۵ اسفند و ۲۹ بهمن
از آنجایی که در تقویم زرتشتی ۱۲ ماه داشتیم که هر ماه ۳۰ روز بوده است و پنج روز آخر سال را ، پنجه می نامیدند.
هر روز در هر ماه اسم ویژه ای داشته . مثلا روز پنجم هر ماه اسپند با نامیده می شد .
اما پنج روز آخر سال نامی نداشت و آن را هدیه ای از سوی خداوند می دانستند. اما در تقویم جلالی که توسط حکیم عمر خیام و گروهی از دانشمندان تنظیم شد، شش ماه اول سال ۳۱ روز و پنج ماه دوم سال ۳۰ روز و ماه آخر ۲۹ روزه شد. لذا به دلیل ۳۱ روزه بودن ماه ها، در نیمه ی دوم، هر روز، ۶ روز به عقب بر می گردد که در این صورت ۵ اسفند تقویم دینی با ۲۹ بهمن تقویم جلالی مطابقت دارد.





نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

جشن بهمنگان در روز دوم بهمن ماه و به مناسبت همنام شدن روز و ماه برگزار مى گردید. این عیدى بود كه در آن روز طعام مى پختند و بهمن سرخ و بهمن زرد بر كاسه ها مى افشاندند.»

در حال حاضر به دلیل تغییراتى كه در گاهشمارى ها به وجود آمده است روز دوم بهمن ماه كه بهمنگان بوده است به۲۶ دى ماه تغییر كرده و در تقویم ها ثبت شده است.در ترجمه «خرده اوستا» چنین آمده است: «در جشن بهمنگان، ایرانیان به مناسبت این كه امشاسپند بهمن در جهان مادى نگهبان چارپایان سودمند است از خوردن گوشت پرهیز مى كنند.
ایرانیان قدیم این روز را به احترام آن جشن مى گرفتند و شادى مى كردند و خود را براى پیروى از صفات پسندیده آن كه راهنماى پیشرفت و سعادت است، آماده مى ساختند.» (جشن هاى باستانى ایران/ على خوروش دیلمانى)

ابوریحان بیرونى در آثارالباقیه در مورد جشن بهمنجه چنین مى نویسد:
«روز دوم آن روز بهمن عید است كه براى توافق دو نام آن را بهمنجه نامیده اند؛ بهمن نام فرشته موكل بر بهایم است كه بشر با آنها براى عمارت زمین و رفع حوایج نیازمند است و مردم فارس در دیگ هایى از جمیع دانه هاى ماكول با گوشت غذایى مى پزند و آن را با شیر خالص مى خورند و مى گویند كه حافظه را این غذا زیاد مى كند و این روز را در چیدن گیاهان و كنار رودخانه ها و جوى ها و روغن گرفتن و تهیه بخور و سوزاندنى ها خاصیتى مخصوص است و بر این گمانند كه جاماسب وزیر گشتاسب این كارها را در این روز انجام مى داد و سود این اشیا در این روز بیشتر از دیگر روزهاست.» (آثارالباقیه _ ص ۳۵۰)
ابوریحان در كتاب التفهیم خود آورده است: «بهمن نام گیاهى است كه اكنون در اطراف خوزستان و دشت میشان مى روید. ایرانیان در روز جشن این گیاه را با شیر مخلوط مى كردند و مى خورده اند.» (اصل و نسب و دین هاى ایرانیان باستان/ عبدالعظیم رضایى/ ص ۴۹۹)
چنانكه از عبارت ابوریحان و اسعدى توسى برمى آید، بهمن نیز نام گیاهى است كه به خصوص در جشن بهمنجه خورده مى شده كه به رنگ سفید یا سرخ و به شكل زردك بود. (یشت ها _ جلد اول/ ابراهیم پورداوود/ ص ۹۰)
امروز نیز بین مردم ما در زمستان به خصوص ماه بهمن خوردن برف و شیره مرسوم است و معتقدند كه خاصیت دارویى دارد.





نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :
یلدا و جشن هایی که در این شب برگزار می شود، یک سنت باستانی است. مردم روزگاران دور و گذشته، که کشاورزی، بنیان زندگی آنان را تشکیل می داد و در طول سال با سپری شدن فصل ها و تضادهای طبیعی خوی داشتند، بر اثر تجربه و گذشت زمان توانستند کارها و فعالیت های خود را با گردش خورشید و تغییر فصول و بلندی و کوتاهی روز و شب و جهت و حرکت و قرار ستارگان تنظیم کنند.
آنان ملاحظه می کردند که در بعضی ایام و فصول روزها بسیار بلند می شود و در نتیجه در آن روزها، از روشنی و نور خورشید بیشتر می توانستند استفاده کنند. این اعتقاد پدید آمد که نور و روشنایی و تابش خورشید نماد نیک و موافق بوده و با تاریکی و ظلمت شب در نبرد و کشمکش اند. مردم دوران باستان و از جمله اقوام آریایی، از هند و ایرانی - هند و اروپایی، دریافتند که کوتاه ترین روزها، آخرین روز پاییز و شب اول زمستان است و بلافاصله پس از آن روزها به تدریج بلندتر و شب ها کوتاهتر می شوند، از همین رو آنرا شب زایش خورشید نامیده و آنرا آغاز سال قرار دادند. بدین سان در دوران کهن فرهنگ اوستایی، سال با فصل سرد شروع می شد و در اوستا، واژه Sareda, Saredha «سَرِدَ» یا «سَرِذَ» که مفهوم «سال» را افاده می کند، خود به معنای «سرد» است و این به معنی بشارت پیروزی اورمزد بر اهریمن و روشنی بر تاریکی است. در آثارالباقیه ابوریحان بیرونی، ص 255، از روز اول دی ماه، با عنوان خور نیز یاد شده است
ابوریحان بیرونی از این جشن با نام میلاد اکبر نام برده و منظور از آن را میلاد خورشید دانسته است.
 سفره شب یلدا، «میَزد» نام داشت و شامل میوه های تر و خشک، نیز آجیل یا به اصطلاح زرتشتیان، لُرک که از لوازم این جشن و ولیمه بود، به افتخار و ویژگی «اورمزد» و «مهر» یا خورشید برگزار می شد.در آیین های ایران باستان برای هر مراسم جشن و سرور آیینی، خوانی می گستردند که بر آن افزون بر آلات و ادوات نیایش، مانند آتشدان، عطردان، بخوردان، برسم و غیره، برآورده ها و فرآورده های خوردنی فصل و خوراک های گوناگون، خوراک مقدس مانند «می زد» نیز نهاده می شد.
ایرانیان گاه شب یلدا را تا دمیدن پرتو پگاه در دامنهٔ کوه های البرز به انتظار باززاییده شدن خورشید می نشستند. برخی در مهرابه ها (نیایشگاه های پیروان آیین مهر) به نیایش مشغول می شدند تا پیروزی مهر و شکست اهریمن را از خداوند طلب کنند و شب هنگام دعایی به نام «نی ید» را می خوانند که دعای شکرانه نعمت بوده است. روز پس از شب یلدا (یکم دی ماه) را خورروز (روز خورشید) و دی گان؛ می خواندند و به استراحت می پرداختند و تعطیل عمومی بود (خرمدینان، این روز را خرم روز یا خره روز می نامیدند).خورروز در ایران باستان روز برابری انسان ها بود در این روز همگان از جمله پادشاه لباس ساده می پوشیدند تا یکسان به نظر آیند و کسی حق دستور دادن به دیگری نداشت و کارها داوطلبانه انجام می گرفت نه تحت امر. در این روز جنگ کردن و خونریزی حتی کشتن گوسفند و مرغ هم ممنوع بود این موضوع را نیروهای متخاصم با ایرانیان نیز می دانستند و در جبهه ها رعایت می کردند و خونریزی به طور موقت متوقف می شد و بسیار دیده شده که همین قطع موقت جنگ به صلح طولانی و صفا تبدیل شده است.






نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :


( کل صفحات : 18 )    1   2   3   4   5   6   7   ...   


آمار وبلاگ
  • کل بازدید :
  • بازدید امروز :
  • بازدید دیروز :
  • بازدید این ماه :
  • بازدید ماه قبل :
  • تعداد نویسندگان :
  • تعداد کل پست ها :
  • آخرین بازدید :
  • آخرین بروز رسانی :
امکانات جانبی
ایران لینکر
شبکه اجتماعی فارسی کلوب | Buy Mobile Traffic | سایت سوالات