امروز 6 فروردینه 1391  و امروز داداش عزیزم جعفر هفده ساله

شده   برات داداش گلم آرزو میکنم همیشه سالم و تندرست باشی

من و نعمت جونم  تولدتو تبریک میگیم

الهی جاده زندگیت هموار
آسمان چشمانت صاف و دریای دلت همیشه آرام و زلال باشد
و هیچ وقت از دنیا خسته نباشی . . .
تولدت مبارک

جعفر عزیز

عزیزتر از جانم
تو قلبی به بزرگی دریا و روحی به وسعت آسمانها داری
امیدوارم همیشه شاداب، خندان و سالم باشی
تولدت مبارک
.

سلام عزیز دلم امروز 18/12/1390 است و من دیشب با مرجان رفتم بازار ولی چون پول زیادی نداشتم نتونستم چیزی رو که میخوام برات بگیرم فقط برات یه ادکلن شالیز که خیلی دوست داری گرفتم میدونم کمه ولی

دوســـــــــــــــــتت دارم زیـــــــــــــــــــــاد نعمـــــــــــــــــــــــت جونم این دیگه کـــــــــــــــــم نیست

این جملات هم همش واسه تو

تو هیچی کم نداری؛
برای همه چیز من بودن
تولدت مبارک

.

.

.

.

هر روز برایت رویایی باشد در دست
نه دوردست
عشقی باشد در دل
نه در سر
و دلیلی باشد برای زندگی
نه روز مره گی
تولدت مبارک

.

.

.

.

در ستاره بارانِ میلادت
میان احساس من
تا حضور تو
حُبابی است از جنس هیچ
از دستان من
تا لمس نگاه تو
آسمانی است به بلندای عشق
جشن میلادت را به پرواز می روم
دراین خانگی ترین آسمانِ بی انتها
آسمانی که نه برای من
نه برای تو
که تنها برای “ما” آبیست

.

.

.

.

روز تولد تو
روز نگاه باران
بر شوره زار تشنه
بر این دل بیابان
روز تولد تو
گویی پر از خیال است
یاس و کبوتر و باد
در حیرت تو خواب است

.

.

.

.

هدیه ای از آسمان برای؛
روز تولدت رسید.
و دیدم هیچ چیز
گلم را
جز عشق
لایق نیست.
تولدت مبارک

همســـــــــــــــــــــــــــــر عزیزم ........................................ تولدت مبـــــــــــــــــــــــــــارک

لحظه نبودن نیستن ها ، اگر منت می نهی بر کلام من ، باحترام سلامت می گویم


و هزار گلپونه بوسه به چشمانت هدیه می دهم. قابل ناز چشمانت را ندارد.



دیرروز یادگاری هایت همدم من شدند و به حرفهای نگفته من گوش دادند.



و برایم دلسوزی کردند. البته به روش خودشان که همان سکوت تکراری بود و



یادآوری خاطرات با تو بودن.



دست نوشته ات را می بوسیدم و گریه می کردم. زیبا ، به بزرگی مهربانی ات ببخش



که اشکهایم دست خطت را بوسیدند. باز هم ستاره به ستاره جستجویت کردم.



ولی نیافتمت.



از کهکشان دلسپردگی من خسته شدی که تاب ماندن نیاوردی و بی خبر رفتی ؟



مهتاب کهکشان نیافتنی من ، آنقدر بی تاب دیدنت شده ام که دلتنگی ام را به قاصدک سپردم



و به هزار شعر و ترانه رقصان به سوی تو فرستادم.



روزها و شبها به دنبالت آمدند و تو را ندیدند. قاصدک هم برنگشت.



شاید او هم شیفته نگاه مهربانت شد. باشد،



اشکالی ندارد. تو عزیزی ، اگه یه قاصدک هم از من قبول کنی ، خودش دنیایی است.



کاش یاسهایی که برایت پرپر شدند و به سویت آمدند، دوست داشتنم را برایت آواز



کنند.کاش باران بعد از ظهرهایت، تو را به یاد اشکهای من بیندازد.



نازنین ، هر پرنده سفر کرده ای از تو می خواند و هر غنچه ای که می شکفد،



نام تو را بر زبان می آورد. نیم نگاهی به روزهای تنهایی ام کن و



لحظه های زرد و بی صدای مرا تو آبی و ترانه باران کن.



بگذار باز هم قاصدک ترانه های من در هوای دلتنگی تو پرواز کند.



همین حوالی بی قراری ها باز هم گلهای بی تابی شکفته.



زیبا ، امشب ، شام غریبان عاشقانه من و تو است. به



یادت مثل شمع می سوزم و ذره ذره وجودم آب می شود.



تو هم به یاد بی تابی هایم شمعی روشن کن و بگذار مثل من بسوزد.



مهربانی باران ، یادم کن در هر شبی که بی ستاره شد

کاش زندگی شعر بود تا برایش یک دنیا شعر می سرودم تا با آهنگش در خلوت بی کسی هایش هیچوقت تنها نماند کاش زندگی قصه بود تا برایش یک دریا قصه می گفتم تا همسفر با ماهیهای آزاد همیشه اقیانوس خوشبختی را پیدا کند
یادگارهای سبز سالهای بهار افشان تیک تیک لحظه های دور از تو و عبور غریبانه ترین چکاوک های عاشق... مسافر! انتقام غریبی است رفتنت!!

من پذیرفتم

که عشق افسانه است این دل درد آشنا دیوانه است

می روم شاید فراموشت کنم

با فراموشی هم آغوشت کنم

می روم از رفتن من شاد باش از عذاب دیدنم آزادباش

 گر چه تو تنها تر از ما می روی

 آرزو دارم ولی عاشق شوی آرزو دارم

بفهمی درد را تلخی بر خوردهای سرد را...

Love is afraid of losing you

عشق یعنی ترس از دست دادن تو

این هم شعری زیبا برای نعمت عزیزم

یه مدته وقتی شبا می خوابی      بیدار می مونم واسه لمس دستات

ساعت دیواری اگه بزاره             گوش میدم به آروم نفس هات

یه مدته وقتی شبا می خوابی         بیدار می مونم تا ببینمت خوب

یه دل سیر ببوسمت نفهمی             آروم تر بخوابی نازه محبوب

یه مدته وقتی شبا می خوابی       هوای کوچه دلــــــــــــــــم آبیه

تمامه حجمه بسته اتاقم                غرقه سکوته غرقه خوشحالیه 

زندگی کوتاهتر ازآن است که به خصومت بگذرد و قلب ها گرامی تر از آنند که بشکنند آنچه از روزگار به دست می آید با خنده نمی ماند و آنچه از دست برود باگریه جبران نمی شود فردا خورشید طلوع خواهد کرد حتی اگر ما نباشیم

دقایقی تو زندگی هستن که دلت برای کسی  اونقدر تنگ میشه که میخوای اونو از رویات بیرون بکشی و توی دنیای واقعی بغلش کنیبلبل نیستم که بر هر شاخه ای غوغا کنم،شمع هستم و میسوزم و جان را فدایت میکنم.روزگاریست که من رخساره توام فکر من باش که در این شهر گرفتاره توام گفته بودی که طبیب دل بیمار منی پس طبیب دل من باش که بیمار توام