با سلام خدمت دوستان عزیز 
همین طور که میدانید وجود شبکه های اجتماعی و شبکه های سفر در سطح جهانی سبب شده تا افرادی به قصد سفر به ایران بیایند و به دنبال میزبان بگردند، لازم است قبل از هر چیز نسبت به روند قانونی یک میزبان در پذیرش یک میهمان خارجی آشنا شوید.

آنچه که  بسیاری از دوستان گفته اند آن است که میزبان می بایست به اطلاع پاسگاه محل خود زندگی برسانید که میزبان شخصی با مشخصات(نام فلان و شماره پاسپورت فلان) می باشد، این روال قانونی است که از دو سه جنبه میتوان به آن پرداخت و بررسی نمود.
1- اولین جنبه آن است که شما به عنوان یک شهروند ایرانی از قانون تخلف نکردید و عملکرد شما کاملا قانونی خواهد بود. 
2- برای امنیت شخصی که میزبان او هستید و به عنوان یک میهمان و توریست میهمان شماست ضرورت خواهد داشت چرا که  میهمان پذیر ها و هتل ها هم نیز باید این موارد را اطلاع دهند که میزبان چه افرادی هستند، پس فرقی نداره بین شما و آن ها اگر واقعا هدف میهمان شما گردشگری و سفر باشد.
3- برای امنیت خودتان نیز نیاز هست که اگر با مشکلی مواجه شدید(میتونه هر مشکلی باشه) مشخصات شخص متخلف را خواهید داشت و .... توضیحات اضافی نیاز نداره و خودتان می توانید برداشت کنید.
حال می پردازیم به مواد قانونی که شما ملزم به رعایت آنها هستید :
قانون راجع به ورود و اقامت اتباع خارجه در ایران مصوب تاریخ ۲۳ اردی بهشت ماه ۱۳۱۰ اولین قانونی بود که اتباع خارجه که به ایران ورود پیدا میکردند را ملزم به رعایت مفاد قانون می کرد.
ماده 8 این قانون چنین اعلام میداشت 
ماده هشتم - هر یك از اتباع خارجه مكلف است در ظرف ۴۸ ساعت پس از ورود بهر نقطه از ایران محل توقف خود را كتبا بنظمیه اطلاع دهد. 
‌هر خارجی كه در ایران توقف مینماید باید در ظرف هشت روز پس از ورود به محل توقف شخصا بنظمیه محل حاضر شده اسم خود را در آنجا ثبت‌ و تصدیقنامه تحصیل نماید صاحبان منازل عمومی نیز موظفند توقف هر تبعه خارجی را كه بیش از ۴۸ ساعت در ان منازل توقف مینماید بنظمیه‌اطلاع دهند. 
‌احصاییه خارجیان در دفتریكه در تشكیلات كل نظمیه مملكتی تنظیم میشود تمركز خواهد یافت وظایفی كه بموجب این ماده خارجیان در اطلاع‌دادن منزل و ثبت اسم بعهده خود دارند ممكن است بموجب نظامنامه بتوسط اشخاص دیگر انجام داده شود 

برخی از مواد این قانون در سال 1350 اصلاح گردیدند که ماده 8 مورد بحث ما نیز اصلاح گردیده است.
 به شرح زیر می باشد 
ماده ۸ قانون بشرح زیر اصلاح میشود:

‌ماده ۸ - هر خارجی كه بخواهد در ایران اقامت نماید مكلف است ظرف ۸ روز پس از ورود بایران خود را برای تحصیل پروانه اقامت بشهربانی ‌محل معرفی نماید

‌تبصره - مسئولین اماكن عمومی و خصوصی و صاحبان یا متصرفان اماكن شخصی حسب مورد موظفند توقف هر تبعه خارجی را كه یك شب یا بیشتر‌نزد آنها توقف مینماید ظرف ۲۴ ساعت پس از ورود خارجی بكلانتری یا ژاندارمری محل اطلاع دهند. فهرست اسامی خارجیان در دفتری كه در‌شهربانی كل كشور تنظیم میشود تمركز خواهد یافت

حال با آمدن اصلاحات جدید در این قانون مواد قبلی منسوخ می شوند و می بایست مطابق مواد قانونی جدید عمل نمود .

با توجه به توضیحات فوق شاید تا کنون بسیاری از افراد که بی خبر از قانون مذکور بوده اند اینگونه اقدام نمی کردند و برای همین برخی افراد تذکر گرفته اند، به نظر من اگر مطابق قانون عمل کنید هیچ ممنوعیت و محدودیت ندارید. 
کسانی هم که خواستار یافتن میزبان هستند(خارجی ها)  می بایست  از شرایط میزبان و محل اقمت در نظر گرفته شده تبعیت کنند و باید بدون هیچ مشکلی مشخصات پاسپورت خود را در اختیارتان بگذارند و بهتر است شما قبل از پذیرش آنها موارد را به اطلاعشان برسانید، اگر مایل نبودند میتوانند از هتل ها ومیهمان پذیرهای موجود استفاده کنند. 
بستگی به شما دارد که چگونه آنها را تفهیم نمائید و باید برایشان شرح دهید این مسئله قانون است و برای هر دو نفر هم میزبان و هم میهمان مفید است.

البته اگر شما برای شخص خارجی درخواست ویزا کرده باشید دیگر این مشکل را نخواهید داشت و نیازی به اطلاع رسانی نمی باشد.

قوانین و مقررات محیط زیست ایران

کاملترین مجموعه اندرویدی حقوق محیط زیست ایران برای اولین بار توسط عقیل جاسمیان کارشناس ارشد حقوق محیط زیست طراحی و در اختیار شما قرار داده شده است. هزینه ای که شما برای این نرم افزار پرداخت می کنید در مقایسه با آنچه در اختیار میگیرید بسیار ناچیز می باشد. همان طور که میدانید مبلغی از پرداخت شما سهم بازار و بخشی دیگر مالیات و در نهایت باقی مانده سهم توسعه دهنده است. توسعه دهنده بر آن است تا مبلغی را برای کمک به حیوانات هزینه نماید که شما نیز در آن سهیم خواهید بود.

-----------------------------------------------

بلاخره تکمیل شد و به زودی منتشر خواهد شد..........
گفته بودم خبری در راه است، خبری در مورد پروژه ای که بیش از 3 ماه زمان برد و اکنون آماده شد، بگذارید در این مورد با مقدمه ای کوتاه شروع کنم.
با توجه به تحصیلات و مطالعات ام نسبت به حقوق محیط زیست با این واقعیت روبرو شدم که قوانین و مقررات محیط زیست زودتر از آنچه تصورش را میکنید دستخوش تغیرات می شوند، این تغیرات و اصلاحات و تصویب قوانین جدید هر چند بنا به قانون از طریق روزنامه رسمی منتشر و به اطلاع عموم میرسد(برای این است که میگویند جهل به قانون رافع مسئولیت کیفری نیست) اما تغیرات قوانین هیچ گاه در کتاب هایی که قوانین ومقررات محیط زیست را مدون و منتشر کرده اند لحاظ نمی شود، چرا که هیچ مسئولیتی از سوی نویسنده و ناشر کتاب نسبت به خریدار آن کتاب احساس نمی شود. واقعیت امر این است که کتاب هایی که در قالب مجموعه قوانین ومقررات محیط زیست ایران تا کنون منتشر شده اند دارای اشکالاتی به شرح ذیل هستند: