فرض کن حضرت مهدی به تو ظاهر گردد ظاهرت هست چنانی که خجالت نکشی؟ باطنت هست پسندیده ی صاحب نظری؟ خانه ات لایق او است که مهمان گردد؟ لقمه ات درخور او هست که نزدش ببری؟ پول بی شبهه و سالم ز همه داراییت داری آن قدر که یک هدیه برایش بخری؟ حاضری گوشی همراه ترا چک بکند؟ با چنین شرط که در حافظه دستی نبری؟ واقفی بر عمل خویش تو بیش از دگران میتوان گفت تو را شیعه اثنی عشری....؟ شما میتونید دلنوشته یا پیامک های خودتونو راجع به امام عصر(عجل الله تعالی فرجه الشریف)در قالب نظرات برای ما بفرستین،شاید از بین کسانی که به وبلاگ سر میزنند،کسی باشه که با نوشته های شما دلش تکون بخوره. اللهم عجل لولیک الفرج
خدایــا در واپسین روزهای ماه رمضان دلمان را در جویبار زلال رحمتت چنان شستشو ده که هر کجا نفرت هست دوستی هر کجا یأس است امید و هر کجا زخم است درمان جای گیرد. پیشاپیش عید سعید فطر بر تمامی مسلمانان جهان مبارک باد.
حال و روز شیعه در این عصر از دو وجه بیرون نیست.یا امام زمان(عج)رامقتدای خویش میداند یا نمیداند. شیعه اگر گمان کند که حبیب و نجات بخشی جز او در عالم هست،خطا کرده است. شیعه اگر در حضور آب دل به سراب میسپارد،چگونه نام خود را شیعه میگذارد؟ شیعه بهتر از هر کس میداند که میزان و معیار محبت،امام هست و هر محبتی در راستای محبت امام معنا میشود. شیعه اگر مدعی است مرید و عاشق آن حضرت است،این حال و روز با عشق سر سازگاری ندارد. کدام عاشقی بی یاد معشوق میتواند زندگی کند؟ کدام عاشقی یک لحظه بی خاطره معشوق سر می کند؟ کدام عاشقی هر از گاه به یاد معشوق می افتد ومحبوب را در ردیف دیگر امور روزمره خویش می بیند؟ کدام عاشق هجران کشیده ای خورد و خوراک و خواب و لذت میفهمد؟ این اوج بی معرفتی عاشق نیست که بداند و بشنود که معشوق به شادی او شاد میشود ، با اندوه او غمگین می گردد، مریضیش محبوب را بیمار میکند، هر گاه دست به دعا بردارد معشوق آمین گوید و آن زمان که سکوت کند، محبوب برایش و به جایش دعا می کند،و او سر از پای نشناسد و قال تهی نکند؟ اری بلای جانسوز عصر ما غیبت نیست، غفلت است. او غایب نیست پرده بر چشمهای ماست. تا آن زمان که چشم به ابواب چندگانه داریم،دستمان به دامان امام نمیرسد. بعضی امام را طلب می کنند اما نه به خاطر امام،بلکه برای رسیدن به حاجات خویش. آنچه ما را از زیارت امام محروم می کند،غیبت امام نیست،غفلت ماست. بر گرفته از نوشته سید مهدی شجاعی