نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز پنجشنبه 12 اسفند 1389 در ساعت 01:01 ب.ظ | نظرات()
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز پنجشنبه 12 اسفند 1389 در ساعت 12:16 ب.ظ | نظرات()
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز چهارشنبه 11 اسفند 1389 در ساعت 12:26 ق.ظ | نظرات()
inam ali hate yeki az behtarin raperaye uromieh
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز چهارشنبه 11 اسفند 1389 در ساعت 12:25 ق.ظ | نظرات()
به گفته این محققان هنگام رودررو شدن با شخصی که از آن تنفر دارید، بخشی از مغز فعال می شود که این بخش، ناحیه مربوط به نقد و نکوهش (البته با اندیشه صحیح) رفتارهای احتمالی افراد است.
چنین کنش های مغزی در پوتامن و اینسولا - دو ناحیه یی که هنگام مشاهده فرد مورد علاقه فعال می شوند - نیز رخ می دهد. به گفته زکی، دانشمندان منطقه مربوط به اعمال پرخاشگرانه و شرایط پریشانی آور را به یکدیگر مربوط دانسته اند. اما تفاوت بزرگی در این بین وجود دارد. بخش بزرگ تری از قشر مخ - منطقه مربوط به قضاوت و نتیجه گیری - زمان عشق غیرفعال می شود اما در زمان نفرت نه. این شاید همان مصداق جمله معروف «عشق انسان را کور می کند»، باشد. در جای دیگری از تحقیقات آمده با وجودی که هر دو احساس حواس و مناطق یکسانی را درگیر می کند، اما انسان های عاشق در مورد شریک شان کمتر قضاوت می کنند یا خرده می گیرند، اما زمان روبه رو شدن با رقیب نفرت انگیزشان بیشتر در این موارد تمرکز می کنند؛ «به نظر می رسد در زمینه نفرت، شخص مورد تنفر می خواهد قضاوت شما را در مجموع کارها و اعمالش ببیند، هر چند بیشتر این مسائل به نوعی به آسیب رساندن ختم می شوند.» طبیعی است مثل هر نظریه و تحقیق دیگری، نتایج منتشرشده این آزمایش هم مخالفان یا موافقان خود را داشته باشد. به عنوان مثال دکتر کامرون کارتر استاد روانشناسی و مدیر مرکز منابع تصویری دانشگاه کالیفرنیا در دیویس با طرح این پرسش نظرش را مطرح می کند؛ «آیا این مطالعات با چیزهایی فراتر از نشان دادن عکس فرد مورد نفرت هم، همین نتایج را به دست می دهد؟» وی می گوید؛ «به نظرم جالب است و البته آزمایشی مقدماتی انجام شده. آنها فعالیت های متفاوت را در بخش های متفاوت مشاهده کرده اند و سپس در مورد اینکه این فعالیت ها چه مفهومی می دهند، تفکر کرده اند.» طبق ادعای زکی تجربیات وی این مطلب را می رساند که نفرت بیشتر محاسبه گر است در حالی که عشق اعتمادگر است.کارتر می افزاید؛ «افراد آزمایش های مختلفی را انجام داده اند که حالات و چهره های گوناگون در آن دخیل بوده؛ چهره افراد داخل گروه، چهره افراد خارج گروه، چهره افراد خندان، چهره افراد نژادهای متفاوت. اما این انسان ها نمی توانستند استنتاج مطمئنی از آن چهره ها داشته باشند.»او به این نکته اشاره می کند که در آزمایش زکی و رومایا با حداکثر سرعت از داوطلبان پرسیده اند چه احساسی نسبت به چهره نمایش داده شده دارند و سپس اسکنر را فعال کرده اند.
با این وجود تیم تحقیق مایل است از نتایج به دست آمده به عنوان راهنمایی برای آزمایش های بعدی استفاده کند؛ «ما آزمایش های اکتشافی زیادی برای پیگیری داریم و حتی یکی از آنها می توانند مطالعه عشق باشد. به عنوان مثال عشق های رمانتیک مستقیماً به یک شخص ربط پیدا می کنند، اما نفرت می تواند به یک گروه یا فردی از اعضای آن گروه مربوط باشد.» برای زکی چنین چیزی کینه و عداوت را بسیار پیچیده تر از عشق نشان می دهد.
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:35 ق.ظ | نظرات()
آتشی سرکش و سوزنده هنوز
یادگاریست ز عشقی سوزان
که بود گرم و فروزنده هنوز
عشقی آن گونه که بنیان مرا
سوخت از ریشه و خاکستر کرد
غرق در حیرتم از این که چرا
مانده ام زنده هنوز؟
گاهگاهی که دلم می گیرد
پیش خود می گویم
آن که جانم را سوخت
یاد می آورد از این بنده هنوز؟
سخت جانی را بین
که نمردم از هجر
مرگ صد بار به از
بی تو بودن باشد
گفتم از عشق تو من خواهم مرد
چون نمردم، هستم
پیش چشمان تو شرمنده هنوز
گرچه ازفرط غرور
اشکم از دیده نریخت
بعد تو لیک پس از آن همه سال
کس ندیده ز لبم خنده هنوز
گفته بودند که
از دل برود یار چو از دیده برفت
دلم از مهر تو آکنده هنوز
دفتر عمر مرا
دست ایام ورق ها زده است
زیر بار غم عشق
قامتم خم شده و پشتم بشکست
در خیالم اما
همچنان روز نخست
تویی آن قامت بالنده هنوز
در قمار غم عشق
دل من بردی و با دست تهی
منم آن عاشق بازنده هنوز
« آتش عشق پس از مرگ نگردد خاموش
گر که گورم بشکافند عیان می بینند
زیر خاکستر جسمم باقیست
آتشی سرکش و سوزنده هنوز»
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:30 ق.ظ | نظرات()
نگاه اول
حس ام را تاب می دهی
تا دل ، بی تابِ
نگاه تابناک بعدی ات شود
چشمان ات آفتاب
بر تن تاب خورده ی
بی تابم
که می تابد
تاب اینهمه بی تابی نمی آورم.
خاطره هایت را به گوشه نگاه منسنجاق می زنی
و من سال ها است پلک نمی زنم
شعاعی که شوق چشمانم را
به قامت شانه هایت می رساند
می شود همان دایره چشمهایت
که تیرگی را بندگی نمی کند.
شب را سراسر
در حاشیه خواب های تو پرسه می زنم
تا تندیس تبسم صبح
از دست انداز بی قواره قرن های روی دست مانده
دست به دست
رد شود
نه !! دست روی دست نمی گذارم
به سان شبنمی سرد ، از اندام خیس تو
قطره قطره می چکم...
حالا که خورشید از گردن به پایین
لای کوه ها گیر کرده
می بوسمت
و بر عاشقانه های زندگی پرده می کشم
باور نداری؟
بیا عشقمان را عوض کنیم !!
پی نویس:
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:29 ق.ظ | نظرات()
دایره
وقتی پرواز بهانه ای است برای ماندن
روی دایره چشمانت می لغزم
و بر بستر سخت شب ماهرانه می غلتم
با غلط گیر افکار سیاهم هر بار که
هاشور می زنم ، ذهنم را
تصویرت ظاهر می شود
از پس زایش قطره ای دلتنگ
که شادمانه بر پهنای صورتم می غلتد
شاعرانه ، چون سنجاقکی
به گوشه لبهای من سنجاق می شود
گوشه لبهای من
همان خالکوبی رویاهای تو
یادآور ثانیه ای شد که رنگش کردم
و جای سالهای دراز فروختم...
حالا من در مرکز دایره به تماشای تو ایستاده ام
که در کنار نشسته ای
بچرخان ، این دایره را
که مرگ فاصله ها
تابع قانون گریز از مرکز است
آه... ، متنفرم از دایره
گوشه ای ندارد
خاطرم در آن
بی مخاطره آرام گیرد
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:28 ق.ظ | نظرات()
امشب
که ابرها در اغوش آسمان
غلت می خورند
و باد خود را به همه کوچه های هوس می ساید
واپسین گام های بی رمقم
تقارن خطوط خاک را به هم می ریزد
وقتی تردید رفتن
باور رسیدن را کودکانه به بازی می گیرد
به سان شبح لرزانی
بر مزار آرزوهایم از هوش رفتم
و لبانم که شرم التهاب داشت
برای بوسیدن پیشانی بلند انتظار تو
ضربان اشارتی می شود
تا معنی ام کنی
گر چه تا چشم انداز همه اشاره ها
نا مفهوم ام !
باید بروم خودم را فراموش کنم
تو را که نمی شود
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:28 ق.ظ | نظرات()
به سان بوسه ای خسته
در شبی كوتاه
بر حباب گونه هایم نشستی
چونان لبخندی بلند
از لبان سوگوارم برخواستی
و وا‍ژه سكوت را
در هیاهوی زندگی ام شكستی،
حالا با پلك زدنی
نگاهت را می تكانی
از خاطره هایت سر می خورم
به بن بست سرد ترانه ها
پایان صف بهانه ها
وقتی آسمان ، آبستن ستاره ها است
و ابر ، بارور باران
خورشید از پشت شانه های تو
طلوع می كند
روزهام رنگ تو می گیرد
و بی حضور تو
نعش ثانیه هایی روی دستم مانده
كه دستاورد پر التهاب
دردواره های پاییز است
كمی آسمان بپاش
بر این معبر تنگ زندگی ...
بوسه ای خسته
در به در ،
دنبال لب های توست...!!
نوشته شده توسط milad-arezoo m-a روز دوشنبه 9 اسفند 1389 در ساعت 01:24 ق.ظ | نظرات()
سلام دوستان عزیزم!امیدوارم هر جای ایران كه هستید شاد و سرحال باشید!من هر روز كه میگذره سعی بر این دارم كه مطالب جدیدو نو واستون بزارم.اگه شما دوستای منم مطلبی عكسی یا هر چیزی كه دارید میتونید به ایمیل شخصیم بفرستید.خیلی خوشحال میشم.دوستون دارم..............!!!!!!
صفحه اصلی
ایمیل مدیر
ارسال پیام به مدیر
نسخه موبایل
مدیر وبلاگ : milad-arezoo m-a
