رقص قلم بی ریا ترین کلام عشق...
I`m back
سیلاااااااااام...
بعد از مدت هااااا تصمیم گرفتم این وبلاگو آپ کنم.... منتظر نظراتون هستم... راستی کپی می کنید منبع رو ذکر کنید لدفن... وگرنه خعلی بدین.. 
[ دوشنبه 1 دی 1393 ] [ 10:40 ب.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
تو نمی‌فهمی ... تو نمی‌فهمی من حالم خوب می‌شود وقتی با یک شاخه نیلوفر زیبا… هر روز برای ندیدنت کنار اسکله می‌روم... تو نمی‌فهمی، من حالم خوب می‌شود! وقتی با همان یک شاخه نیلوفر هر روز نمی‌بینمت… اصلا تو از کجا بفهمی من , هر روز با یک شاخه نیلوفر " غرق "می‌شوم...؟ [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 11:37 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
تماشا میکنم!! یِـ ـک وَقت هآیے دَر زِندِگے مے رِسَد که بآیَد دَستَت رآ بِزَنے زیـ ـر چآنه اَت وَ جَریانِ زِندِگے ات رآ فَقَط تَمآشآ کُنے آهـ ـآے آدَمآ ؟!جَواب "دوسـ ـتَت دارَم" مِرسے نیسـ ـت... [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 01:42 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
زندگی خواهم کرد... ﯾﮏ ﻭﻗﺘﯽ ... ﺑﺪﻓﻬﻤﯽ ﻫﺎ ﺁﺯﺍﺭﻡ ﻣﯽ ﺩﺍﺩ ! ﻧﺎﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ ﺷﺪﻡ ؛ ﺍﺯ ﻗﻀﺎﻭﺕ ﻫﺎ ... ﮐﺞ ﻓﻬﻤﯽ ﻫﺎ ... ﺳﻮ ﺗﻔﺎﻫﻢ ﻫﺎ ... ﻫﻤﻪ ﺍﺵ ﻣﯽ ﺗﺮﺳﯿﺪﻡ ... ﮐﻪ ... ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﺑﺪ ﺑﻔﻬﻤﻨﺪ ﻣﺮﺍ ... ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ﻗﻀﺎﻭﺗﻢ ﮐﻨﻨﺪ ... ﻭﻗﺖ ﺯﯾﺎﺩﯼ ﺻﺮﻑ ﻣﯽ ﮐﺮﺩﻡ ؛ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩﻥ ﺧﻮﺩﻡ ... ﺭﻓﻊ ﺳﻮﺀ ﺗﻔﺎﻫﻢ ... ﮐﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﮐﻨﻢ ؛ ﻣﻦ ﺁﻥ ﭼﯿﺰﯼ ﮐﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯽ ﮐﻨﻨﺪ ، ﻧﯿﺴﺘﻢ! ﺍﺷﺘﺒﺎﻩ ، ﻗﻀﺎﻭﺗﻢ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ... ﺣﺎﻻ ﺍﻣﺎ ... ﻣﻮﺿﻊ ﺍﻡ ، ﺳﮑﻮﺕ ﺍﺳﺖ ، ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻭ ﻧﮕﺎﻩ ﺷﺎﻥ ... ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ﻭ ﺳﮑﻮﺕ ! ﺗﺎﺯﮔﯽ ﻫﺎ ... ﺩﺭ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﯽ ﻣﻬﺮﯼ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻫﯿﭻ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﻢ! ﺍﻧﮕﺎﺭ ﮐﻪ ﻻﻝ ﺷﺪﻩ ﺑﺎﺷﻢ ... ﺷﺎﯾﺪ ﻫﻢ ﮐﻮﺭ ﻭ ﮐﺮ ... ﮐﻪ ﻧﻪ ﻣﯽ ﺑﯿﻨﻢ ، ﻧﻪ ﻣﯽ ﺷﻨﻮﻡ ... ﺩﯾﮕﺮ ... ﻧﻪ ﺍﻧﺮﮊﯼ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺩﺍﺩﻥ ﺩﺍﺭﻡ ! ﻧﻪ ﺣﺘﯽ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺍﺵ ﺭﺍ ... ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﺟﺎﻥ ِ ﺩﻝ ، ﻣﻦ ... ﻣﺴﺌﻮﻝ ﻃﺮﺯ ﻓﮑﺮ ﺁﺩﻡ ﻫﺎ ﻧﯿﺴﺘﻢ ... ﺑﮕﺬﺍﺭ ﻫﺮ ﮐﻪ ، ﻫﺮﭼﻪ ﺧﻮﺍﺳﺗﻨﺪ؛ ﺑﮕﻮﯾﻧﺪ ﻭ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﮐﻨﻧﺪ ! ... ﺑﯽ ﺧﯿﺎﻝ ... ﺁﺭﺍﻡ ﻭ ﺑﯽ ﺩﻏﺪﻏﻪ ... ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩ.... [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 01:33 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
داشته باش قضیه بیل گیتسو... از بیل گیتس پرسیدند:از تو ثروتمندتر هم هست؟ گفت:بله، فقط یک نفر! پرسیدند:چه کسی؟ گفت:سال ها پیش در فرودگاه نیویورک بودم. قبل از پرواز، چشمم به نشریه ها و روزنامه ها افتاد و از تیتر یک روزنامه خیلی خوشم آمد. دست کردم توی جیبم که آن را بخرم، دیدم پول خرد ندارم...از خرید منصرف شدم. همان موقع دیدم پسر بچه ی سیاه پوست روزنامه فروش گفت:این روزنامه مال خودت. گفتم:آخه من پول خرد ندارم. گفت: برای خودت... و این داستان هم زمان بود با اخراج شدن من از شرکت قبلی که در آن کار می کردم و پی ریزی اولیه برای شرکت مایکروسافت... زمانی که به اوج قدرت رسیدم (بعد از 19 سال)، تصمیم گرفتم آن پسر بچه را پیدا و گذشته را جبران کنم؛ بعد از مدتی جستجو متوجه شدیم که فرد مورد نظر سیاه پوستی مسلمان و دربان سالن تئاتر است. او را به شرکت دعوت کردم و پرسیدم:مرا میشناسی؟ گفت: بله، شما آقای بیل گیتس معروف هستید. ماجرا را برایش تعریف کردم و گفتم:حالا می خواهم جبران کنم. گفت: آقای بیل گیتس،نمی توانی جبران کنی... فرق من با تو در این است که من در اوج نداری بخشیدم،ولی تو در اوج داشتن می خواهی ببخشی؛ و این چیزی را جبران نمی کند! [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 12:23 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
هواپیما... یک سری استاد دانشگاه رو دعوت کردن به فرودگاه و اون ها رو توی یه هواپیما نشوندن و وقتی درهای هواپیما رو بستن از بلندگو بهشون اعلام کردن که " این هواپیما ساخت دانشجوهای شماست!" وقتی اساتید محترم این خبر رو شنیدن، همه از دم اقدام به فرار کردن! همه رفتن به سمت در خروجی، به جز یه استاد که خیلی ریلکس نشسته بود! ازش پرسیدن: چرا نشستی؟ نگو که نمی ترسی! استاد با خونسردی گفت: اگه این هواپیما ساخت دانشجوهای منه که شک دارم پرواز بکنه، تازه اگه روشن بشه!!!! [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 12:11 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
خاطرات غبار گرفته ام شبیه خاطرات غبار گرفته ی پشت شیشه شده ام، خاطراتی که جا مانده است در دور افتاده ترین نقطه ی یک ذهن سرگردانِ آشفته،که هر چقدر بیشتر سعی میکند که به یاد آورد کمتر به نتیجه میرسد. جا مانده ام در این دالانِ تاریکِ هزار تو و تنها نور امیدم به آن لحظه ایست که تو دست از جست و جو برداری تا طلسم این غبار گرفته باز شود... [ سه شنبه 2 دی 1393 ] [ 12:01 ق.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
همین کافیست!! روزگاری بود ... آسمان آبی زمین پر از برگ های خزان پر از لحظه های عاشقی بود به آسمانش دل بستی ، غروب کرد زمینش ترک خورد زمانش شد پر از هوس ، دروغ ، خیانت حال کـــُـنج دیواری بگذار همه فکر کنند بیماری همین کافیست ... که خود میدانی ... ! [ دوشنبه 1 دی 1393 ] [ 11:42 ب.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
چقدر شبیه ...!! چقدر شبیه آرزویی هستم که نقشِ بر آب شده چقدر شبیه آبی هستی، که از سرم گذشته است.. چقدر سنگینم روی دلِ زمین.. چقدر شبیه مردابی.. چقدر غرق شدن به ظاهرت .... نمی آید.. چقدر چتر شوم تا باران دیده حسابم کنی.. چقدر دوگانگی بگیرم میان جزر و مدِ حرف هایت.. چقدر در تو فــرو روم.. چقدر به رو نمی آوری.. چقدر صرف غرق شدن شوم تا به نجاتم آلوده شوی.. چقدر.... چقدر شبیه دعایی شدم که اجابت نمی کنی.. چقدر شبیه آرزویی نیستی که نقش بر آب شدم.. [ دوشنبه 1 دی 1393 ] [ 11:37 ب.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
کاش می شد .... کاش می شد در چشم های آسمان اندکی یاد تو را پاشید... آن وقت حسرت دیدار تو باران می شد و روی این شهر غبارآلود می بارید... و من چقدر خوشبخت بودم در میان مردم شهر.... [ دوشنبه 1 دی 1393 ] [ 11:29 ب.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
تجربه !! به تجربه دریافتم که ... اونی كه بیشتر می گفت "نمیدونم"، بیشتر میدونست! اونی كه "قویتر" بود، كمتر زور میگفت! اونی كه راحت تر میگفت "اشتباه كردم"، اعتماد به نفسش بالاتر بود! اونی که صداش آرومتر بود، حرفاش با نفوذتر بود! اونی كه خودشو واقعا دوست داشت، بقیه رو واقعی تر دوست داشت! اونی كه بیشتر "طنز" میگفت، به زندگی جدی تر نگاه میكرد! و بالاخره اینكه ، اونی كه به تفاوت بین آدمها واقف بود، بیشتر نقاط مشترك باهاشون پیدا میكرد! [ دوشنبه 1 دی 1393 ] [ 11:09 ب.ظ ] [ nazanin ] [ نظرات() ]
|
درباره وبلاگ منتظر كسی باش كه حتی اگر در ساده ترین لباس بودی حاضر باشد تو را به همه دنیا نشان دهد و بگوید : این دنیای من است
نویسندگانآخرین مطالبلینک دوستانآرشیو ماهانهپیوندهاآمار سایتبازدیدهای امروز : نفر
بازدیدهای دیروز : نفر
كل بازدیدها : نفر
بازدید این ماه : نفر
بازدید ماه قبل : نفر
تعداد نویسندگان : عدد
كل مطالب : عدد
سایت آوازکدیگر امکاناتطراح قالب: آوازک |
|
| [ طراح قالب : آوازک | Theme By : Avazak.ir ] |