تمام رازهایت را با سکوتِ شب در میان بگذار
برملا که نمیکند هیچ آرامشی عجیب میبخشد.
شب رفیقی بـی ادعـاست...
تمام رازهایت را با سکوتِ شب در میان بگذار
برملا که نمیکند هیچ آرامشی عجیب میبخشد.
شب رفیقی بـی ادعـاست...
وقتى به یه مگس بال هاى پروانه رو بدى
نه قشنگ میشه نه میتونه باهاش پرواز كنه
میدونى دارم از چى حرف میزنم؟!
“اصالت” !!!!!!
بال و پر بیخود به کسی دادن اشتباهه...
دیوانه ای در شهر بود... میگفتن از رفتن عشقش دیوانه شده است!
روزی دیوانه از کنار جمعی میگذشت بزرگان جمع به تمسخر به دیوانه گفت:
هوی دیوانه !! میتوانی برای ما شعری بخوانی که ﺩﻩ ﺗﺎ ﮐﻠﻤﻪ " ﺩﻝ " ﺩﺍﺧﻠﺶ ﺑﺎﺷﻪ ﻭ ﻫﺮﮐﺪﻭﻡ ﻣﻌﺎﻧﯽ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ؟
دیوانه گفت: بله میتوانم!!!
ﺩﻟﺒﺮﯼ ﺑﺎ ﺩﻟﺒﺮﯼ ﺩﻝ ﺍﺯ ﮐﻔﻢ ﺩﺯﺩﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ...
ﻫﺮﭼﻪ ﮐﺮﺩﻡ ﻧﺎﻟﻪ ﺍﺯ ﺩﻝ , ﺳﻨﮕﺪﻝ ﻧﺸﻨﯿﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ...
ﮔﻔﺘﻤﺶ ﺍﯼ ﺩﻟﺮﺑﺎ ﺩﻟﺒﺮ ﺯ ﺩﻝ ﺑﺮﺩﻥ ﭼﻪ ﺳﻮﺩ؟
ﺍﺯ ﺗﻪ ﺩﻝ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﯾﻮﺍﻧﻪ ﺩﻝ ﺧﻨﺪﯾﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ....
یادتان باشد تا راه کسی را نرفته اید؛ تا درد های کسی را نکشیده اید؛ تا جای او زندگی نکرده اید؛ او را قضاوت نکنید...!
این روزها هوا خیلی غبارآلود است ! گرگ را از سگ نمیتوان تشخیص داد ... هنگامی گرگ را می شناسیم که دریده شدهایم !
آلپاچینو
ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﺁﺩﻣﻬﺎ ،
ﺑﻪ ﺣﻀﻮﺭﺷﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﻪ ﺩﻟﻬﺮﻩ ﺍﯼ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻧﺒﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺍﺣﺴﺎﺱ ﻣﯿﺸﻮﺩ
ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻧﻬﺎ ﺭﺍ
ﻫﯿﭻ ﺑﻮﺩﻧﯽ،ﭘﺮ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ
ﺣﻮﺍﺳﻤﺎﻥ باشد!!!
ﺩﻟﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺪﺍﺩ ﺳﻔﯿﺪ ﻣﯿﺴﻮﺯﺩ!!
ﭘﯿﺮ ﺷﺪﻡ و ﺁﺧﺮ ﻧﻔﻬﻤﯿﺪﻡ ﮐﺎﺭﺑﺮﺩ ﻣﺪﺍﺩ ﺳﻔﯿﺪ ﺗﻮ ﺟﻌﺒﻪ ﻣﺪﺍﺩ ﺭﻧﮕﯽ چی ﺑﻮﺩ؟
ﺷﺎﯾﺪ ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ!!
ﻣﺜﻞ ﺧﯿﻠﯽ ﺍﺯ ﺁﺩما..!!
ﺑﻪ ﺟﺮﻡ ﺍﯾﻦ ﮐﻪ ﺭﻧﮕﯽ ﻧﺪﺍﺭﻥ...
از جدال با کسی که قدردان محبت های تو نیست بپرهیز
اینکه تصور کنی روزی میتوانی او را متوجه اشتباهش سازی درست مثل آب کردن کوه یخ با " ها " است...
چارهای نیست!
باران هم باشی برای کاسه های وارونه کاری نمیشه کرد...
الهی قمشه ای
آدمهاى خوب مثل درخت پر شكوفه اند لگد هم كه بهشون بزنى با باران شكوفه شرمندت میكنند...
آیا زندانی وجود داره که دیوارش بلند تر از جمله "مردم چه میگن" باشه ؟
به زندگی فکر کن اما برای زندگی غصه نخور!
با شروع هر صبح فکر کن تازه به دنیا آمده ای،
مهربان باش و خوب دوست بدار و عاشق باش
شاید فردایی باشد اما عزیزی نه...
رو پاکت سیگار بجای اونهمه عکس داغون ،مینوشتن:
دوست دارم
همه سیگارو ترک میکردن!
حرف هایت را برای کسانی که لیاقت سکوتت را دارند هدر نده،
گاهی اوقات، قدرتمندترین کلام، چیزی نگفتن است…
حواستان به آدمهاى آرامِ زندگیتان باشد!
آدمهایى كه از صبح تا شب هزار بار خودخورى میكنند كه مبادا با یك حال و احوالپرسىِ ساده، مزاحمِ كارتان شوند!
آدمهایى كه وقتى تنهاترین هستید، فرقِ بینِ "ترك كردن" و "درك كردن" را تشخیص میدهند.
آدمهایى كه "دمِ دستى" نیستند،
كه یك روز با شما، یك روز با دوستِ شما، و یك روز با دهها نفر مثلِ شما باشند!
آدمهایى كه شما را براى پرُ كردن جاى ِخالى نمىخواهند.
بیشترین انتظارشان، چند دقیقه وقت ِ خالیست كه برایشان كنار بگذارى، تا كنارت بنشینند و یادآورى كنند یك نفر هست كه به بودنت نیاز دارد...
قدر آدمهاى آرامِ زندگیتان را بدانید قبل از آنكه ناگهانى رفتنشان،
شما را به آشوبى همیشگى بكشاند!
علی قاضی نظام
ملک الشعرا یه بیتش اندازه پنجاه سال تجربهی زندگیه، اونجا که میگه :
هر که را دوست شدم دشمن جان گشت مرا ..!