بیا که گریه کنم لحظه‌های آخر را

دلم قرار ندارد بیا که تا دم صبح

پریده خواب رباب از خیال حرمله باز

خدا کند که بمیرم در این شب و فردا

خدا کند که نبیند دو چشم مبهوتم

خدا کند که نبینم به روی تشت طلا

شاعر: حسن لطفی