برخی از روزنامه‌های پرتغالی، این شبح را یکی از طرفداران جیمز رودریگس، ستاره کلمبیایی پورتو خوانده‌اند.

دکتر ابن الکساندر در دانشگاه بزشکی معلم بوده و شهرت زیادی رو به عنوان جراح مغز و اعصاب به دست آورده است
و زمانی که خودش را یک مسیحی مینامید.
هرگز به زندگی پس از مرگ و اعتقادات عمیق مذهبی دست نیافت.
اما پس از یک هفته کما در پاییز 2008 که در طی آن مجبور به عمل نئوکورتکس شد تجربه یک سفر و زندگی در حال تغییر ،در پس از مرگ شد که به طور خاص آن را بهشت نامید.

با توجه به درک پزشکی در مورد مغز و ذهن که من دارم .هیچ راهی که بتوان مغز و ذهن وآگاهی رو به طوری کاملا آگاه در زمانی مثل کما کنترل کند وجود ندارد و این تجربه ای جدید برای من بود .
مثل اینکه اودیسه را طور واضح ببینید ! نه در تخیلات
الکساندر این را در جلد داستان های هفته جدید این را نوشت : واقعا بهشت چگونه است ؟
الکساندر میگوید برای اولین بار خودش را در بالای ابرهای شناور میدید و در بین آنها موجوداتی سحر آمیز میدید که انگار از خود تشعشع نور یا چیزی مانند پرچم به همراه داشتند.
او میگوید که زنی در میان آنها بود که انگار توسط آن موجودات اسکورت می شد و با زبانی خاص با آنها صحبت میکرد 
و پیامی خاص را برای من در حالتی آزادانه داشت با این مضمون که :
شما را دوست و گرامی میداریم
شما چیزی برای ترس ندارید
شما نمیتوانید کار اشتباهی انجام دهید
و از آنجا بود که الکساندر به سفری رفت که در آن خلاء بسیار زیاد کاملا تاریک ،بینهایت بزرگ و در عین حال بینهایت آرامش بخش بود
و معتقد بود که این خلاء خانه خداست.
بعد از دوره نقاهتی که به دلیل داشتن مننژیت ناشی از کما بود وقتی او میخواست که تجربه خود را با همکارانش به اشتراک بزارد احساس میکرد 
زمان بیان آن لحضات ، اینگار که در بین دیوارهای کلیسا بوده و به مغزش فشار وارد میشد
او قصد دارد کتابی در مورد سفر یک جراح قلب و مغز به مرگ و پس از آن را به عنوان اثبات بهشت در اواخر ماه اکتبر آینده منتشر کند
او میگوید : من هنوز دکتر هستم و هنوز انسان ، فقط با تجربه ای که قبلا با آن مواجه نشده بودم
او مینویسد : در سطح عمیقی از زندگی احساس میکردم که چیزی بودم که قبلا آن را درک نکرده بودم
میتوانستم تصاویری ببینم که واقعیت های زندگی را نشان میداد
و شما میتوانید حرف های من را باور کنید که هر لحظه از این زندگی را به ما داده اند که از آن لذت برده و کسانی که بعد از ما می آیند هم به دنبال همین موضوع هستند.

منبع:    http://ca.news.yahoo.com/blogs/sideshow/heaven-real-says-neurosurgeon-claims-visited-afterlife-213527063.html

در روز 24 فوریه سال 1942، در حالی که هنوز 3 ماه هم از حمله ی ژاپنی ها به بندر پرل هاربر نگذشته بود، آژیرهای خطر حمله ی هوایی در شهر لس آنجلس و اطراف آن به صدا در آمدند. مردمی که از قبل انتظار حمله ی ژاپنی ها را می کشیدند، از خانه های خود خارج شدند و به آسمان چشم دوختند. هیچکس دقیقا نمی دانست چه چیزی در حال پرواز بر فراز شهر لس آنجلس است. خیلی ها گفتند یک شی بزرگ دیده اند در حالی که بقیه گفتند شی مهاجم در اصل گروهی از اشیای پرنده ی کوچک تر بوده است.

ساعت ها قبل از به صدا در آمدن آژیر، هواپیماهای مسافربری گزارش داده بودند که شی ای در حال نزدیک شدن به ایالت کالیفرنیا است اما کسی به آن ها اعتنایی نکرد. وقتی که این شی ناشناخته آن قدر نزدیک شد که با چشم غیر مسلح قابل دیدن بود، معلوم شد که قضیه جدی است. بر طبق برنامه ریزی های قبلی برق تمامی شهرهای اطراف قطع شد و ضد هوایی ها به حالت آماده باش در آمدند.

این شی ناشناخته همین طور به پروازش ادامه داد، تا اینکه بالاخره در ساعت 3:16 صبح ضد هوایی ها شروع به تیراندازی کردند. تیراندازی تا ساعت 7:21 صبح ادامه داشت تا این که شی پرنده ناپدید شد. همه فکر می کردند که واقعا ژاپن حمله کرده است ولی دولت ژاپن اعلام کرد که هیچ جنگده ای به سمت کالیفرنیا پرواز نکرده است. دولت آمریکا گفت آژیر خطر اشتباهی به صدا درآمده و خطری وجود نداشته است اما در سال 1983 اعلام کرد که آژیر خطر واقعی بوده و شی پرنده احتمالا یک بالون هواشناسی گمشده بوده است.

ایده ی حمله ی موجودات فضایی ها وقتی به فکر مردم رسید که روزنامه ی لس آنجلس تایمز عکسی از این شی ناشناخته چاپ کرد. همان طور که می بینید در این عکس این شی پرنده خیلی شبیه یک بشقاب پرنده است! این عکس هنوز هم اساس کار بسیاری از علاقمندان به یوفوهاست. اما اصلا معلوم نیست که عکس گرفته شده واقعی است یا تقلبی.

ادعای بالون هواشناسی گمشده کمی دروغ به نظر می رسد. واقعا چه بالونی می تواند در برابر 1400 گلوله ی ضد هوایی مقاومت کند و به پروازش ادامه بدهد؟ صدها هزار نفر هم گزارش داده اند که آن شب یک بشقاب پرنده ی بزرگ را دیده اند. اگر داستان بالون واقعیت داشته باشد، پس تکلیف آن ها چه می شود؟

مخالفان یوفولوژیست ها می گویند هیچکس نمی تواند به گفته های شاهدان عینی واقعه اعتماد کند. بین ترس و وحشت و صدای تیراندازی، معلوم نیست که مردم لس آنجلس چه چیزهایی دیده اند و چه چیزهایی ندیده اند. گفته های آن ها هم آن قدر با هم متفاوت است که اصلا نمی توان تصمیم گرفت که کدامشان درست هستند و کدامشان غلط. بعضی ها می گفتند که هواپیماهای ژاپنی را دیده اند، در حالی که ژاپن اصلا حمله نکرده بود. بعضی ها می گفتند دو تا از اشیای پرنده سقوط کردند، در حالی که اصلا لاشه ای پیدا نشد. بعضی ها می گفتند که جنگنده های آمریکایی به نبرد بشقاب پرنده رفتند در حالی که دولت آمریکا آن را تکذیب می کند.

با شدت گرفتن جنگ جهانی دوم، خبر «جنگ لس آنجلس» آن قدر ها که ممکن بود پخش نشد. هنوز هم که هنوز است جنگ لس آنجلس موضوع بحث بسیاری از علاقمندان به موجودات فضایی و یوفوهاست و عکسی که مجله ی لس آنجلس تایمز چاپ کرد هم اکنون هم یکی از مهمترین مدارک یوفولوژیست ها در زمینه وجود موجودات فضایی است اما تا کنون کسی موفق نشده است چیزی را ثابت کند! نظر شما چیست؟ آیا واقعا فضایی ها در سال 1942 به زمین حمله کردند؟

اگر بیگانه های فضایی در گذشته های دور به زمین آمده باشند، آیا ممکن است فناوری هایی پیشرفته را در اختیار ما گذاشته باشند که با گذشتن از پستی و بلندی های تاریخ به دست ما رسیده باشد؟ آیا ممکن است همین فناوری ها رایش سوم را قادرکرده باشند سلاح ها و ماشین های اسرارآمیز خود را بسازد، ماشین هایی که فراتر از مرزهای علم بشری در قرن بیستم بودند؟ در جریان جنگ جهانی دوم گزارش هایی وجود داشت مبنی بر اینکه آلمانی ها بشقاب پرنده ای عملیاتی به نام ها نبو ساخته اند و گفته می شد فناوری کشف شده در متون باستانی هندی، ساخت آن بشقاب پرنده را ممکن کرده است. همچنین شایعات دیگری مبنی بر ساخت سفینه ای دیگر وجود داشت که گفته می شد بر اساس نقشه های دقیقی که موجودات فرازمینی دراختیار مدیوم ها و متخصصان ماوراءالطبیعه گذاشته اند، ساخته شده است.آیا ممکن است کشف دوباره ی فناوری های موجودات فرازمینی باستانی، به تلاش هیتلر برای حکومت بر دنیا کمک کردهباشند؟ و آیا ممکن است تجهیزاتی که ادعا می شود آلمانی ها بر اساس فناوری های کشف شده ی فرازمینی ساخته بودند، دربرنامه ی آمریکا برای فرود انسان بر روی کره ی ماه ، تاثیر گذاشته باشند؟

شفقنا – راز مجسمه ی مرموز بودائی با عنوان "مرد آهن" که از تبت دزدیده شده بود، کشف شد.

به گزارش سرویس ترجمه شفقنا این مجسمه ی سنگی 24 سانتی متری که در سال 1936 توسط دانشمندان نازی از تبت دزدیده شده بود بر روی یک شهاب سنگ حک شده است

این مجسمه ی هزار ساله یکی از 4 سمبل بودائی ها یعنی وزیروانا را تجسیم کرده است

هنریش هیملر فرمانده ی نیروهای اس اس نازی معتقد بود که ریشه ی نژاد آریا در تبت یافت خواهد شد. لذا دانشمندان ارتش نازی تحت فرماندهی او تلاش بسیاری کردند تا در میان مجسمه های بودا که بر صلیب شکسته طراحی شده است این ریشه را شناسایی کنند. صلیب شکسته نمادی بود که نازی ها برای خود برگزیده بودند.

اینکه این مجسمه چگونه یافت شده معلوم نیست اما پس از انتقال آن به آلمان توسط نازی ها به یک کلکسیون خصوصی منتقل شده بود و تنها پس از  2007 F,N   که دانشمندان توانستند به آن دسترسی لازم برای مطالعه را پیدا کنند.

در مطالعات جدید توسط دکتر المار بوچنر از دانشگاه اشتوتگارت بود که برای نخستین بار معلوم شد این مجسمه بر روی یک سنگ بسیار نادر آسمانی حک شده است.

دکتر بوچنر معتقد است این مجسمه از قطعه سنگی آسمانی ساخته شده که اصل آن در 15000 سال پیش در ناحیه ای بین مغولستان و سیبری فرود آمده است

مجسمه ی مرد آهن تنها نمونه ای در جهان از حک انسان بر روی سنگ آسمانی است و از این بابت می تواند ارزش بسیار بالایی داشته باشد.

استاد لی هنگجی :
بر طبق تئوری تکامل داروین ، انسان ابتدا از گیاهان آبزی به جانوران آبزی تکامل یافت ، سپس به خشکی آمد و بعد روی درخت زندگی کرد ، دوباره به پایین آمد و به میمون تبدیل شد و پس از آن نهایتا به انسان امروزی صاحب فکر و تمدن تکامل یافت. با این حساب ، از زمان پیدایش تمدن بشری بیش از ده هزار سال نگذشته است. کمی عقب تر بروید، حتی چیزی مثل گره زدن ها که برای بخاطر سپردن چیزها استفاده می شد وجود نداشت و با برگ درختان خود را می پوشاندند و گوشت خام می خوردند، عقب تر بروید ، شاید حتی نمی دانستند چگونه از آتش استفاده کنند و کاملا وحشی و مردمی بدوی بوده اند.
اما مشکلی را یافته ایم. در بسیاری از مناطق دنیا مکانهایی وجود دارد که رد پای تمدنهای باستانی به جای مانده است و آنها خیلی قدیمی تر از تمدن ما هستند. این بقایای باستانی از نظر صنعت گری عالی هستند. از نظر هنرمندی فوق العاده هستند. اغلب اینطور است که انگار مردمان امروزی هنرهای مردم باستان را تقلید می کنند. آنها ارزش هنری بالایی دارند. اما آنها از بیش از صد هزار سال پیش ، صدها هزار سال پیش ، میلیونها سال پیش یا حتی بیش از صد میلیون سال پیش هستند. پس درباره ی آن بیندیشید، آیا این مسخره بودن » تاریخ » امروزی را نشان نمی دهد. اما این واقعا موضوعی سرگرم کننده نیست. چرا که نوع بشر همیشه در حال رشد و کشف مجدد خود بوده است. جامعه به این شکل توسعه می یابد، بنا براین احتمال آن وجود دارد که فهم اولیه کاملا درست نباشد.
بسیاری از شما احتمالا فرهنگ ماقبل تاریخ را شنیده اید، که تمدن ماقبل تاریخ نیز نامیده می شود.بگذارید درباره ی تمدن ماقبل تاریخ صحبت کنیم. در روی زمین ، آسیا ، اروپا ، امریکای جنوبی ، امریکای شمالی ، اقیانوسیه ، افریقا و قطب جنوب وجود دارد که زمین شناسان آن ها را صفحات قاره ای می نامند. ده ها میلیون سال از شکل گیری صفحات قاره ای گذشته است، یا اینطور می توان گفت که سرزمینهایی از کف اقیانوس بالا آمدند و سرزمینهایی به قعر دریا قرو رفتند و از زمان ثابت ماندن آنها به شکلی که امروز هستند ده ها میلیون سال گذشته است. اما در قعر بسیاری از اقیانوسها، بناهای باستانی بلند و بزرگی کشف شده است، بناها طرحهای زیبایی دارند و بقایای قرهنگی نژاد بشر امروزی نیستند. پس آنها بایستی قبل از این که در قعر دریا فرو روند ساخته شده باشند. در ده ها میلیون سال پیش چه کسی آن تمدنها را ایجاد کرد؟ در آ« زمان ، نژاد بشر ما حتی میمون هم نبوده ، چگونه می توانستیم این چیزهای هوشمندانه را بیافرینیم؟ امروزه باستان شناسان موجود زنده ای بنام تری لوبیت کشف کرده اند. این موجود بین ششصد میلیون سال پیش تا دویست و شصت میلیون سال پیش وجود داشته است و بعد از آن منقرض شد. دانشمندی امریکایی فسیل تری لوبیتی را کشف کرد که جای پای انسانی روی آن بود. جای پای فردی که کفش به پا داشته روی فسیل بطور واضح نقش بسته است. آیا این ، تاریخ نویسان را دست نمی اندازد. بر طبق تئوری داروین، آیا می توانسته در دویست و شصت میلیون سال پیش موجودات انسانی وجود داشته باشند؟
در موزه ی ملی دانشگاه پرو ، سنگی وجود دارد که نقش انسان روی آن حکاکی شده است. مطالعه ای معلوم کرد که نقش در سی هزار سال پیش روی سنگ حکاکی شده بود، اما این بدن لباس پوشیده است، کلاه به سر دارد، کفش به پا دارد و با تلسکوپی در دست ، ستاره ها را مشاهده می کند. چگونه انسانهای سی هزار سال پیش می توانستند بدانند که چگونه پارچه ببافند و لباس بپوشند؟ چیز عجیب تر این است که او با تلسکوپی در دستش ستاره ها را مشاهده می کند و درباره ی نجوم چیزهایی می دانسته است. همیشه فکر کرده ایم که یک اروپایی ، گالیله بود که تلسکوپ را اختراع کرده و آن کمی بیش از سی صد سال پیش بوده است. اما چه کسی در سی هزار سال پیش تلسکوپ را اختراع کرد؟ هنوز هم معماهای حل نشده ی زیادی وجود دارند . برای مثال، بسیاری از غارها در فرانسه ، افریقای جنوبی و رشته کوههای آلپ ، نقاشی هایی روی دیوارشان دارند که خیلی واضح و شبیه زندگی واقعی حکاکی شده اند. تصاویر انسانی بسیار زیبا حکاکی شده و با نوعی رنگدانه معدنی رنگ آمیزی شده اند. آن بدن ها مثل مردم امروزی لباس پوشیده اند و برخی عصا در دست و کلاه بر سر دارند. چگونه میمونهای صدهزار سال پیش می توانستند به یک چنین سطح هنری پیشرفته ای برسند؟
بگذارید کمی عقب تر برویم، جمهوری گابن در آفریقا معدن اورانیوم دارد. این کشور نسبتا توسعه نیافته است و خودشان توانایی استخراج اورانیوم را از سنگ معدن ندارند و سنگ معدن را به کشورهای توسعه یافته صادر می کنند. در سال 1972 کارخانه ای در فرانسه آن سنگ معدن – اورانیوم را وارد کرد و پس از تجزیه تحلیل شیمیایی ، پی بردند که سنگ معدن اورانیوم استخراج و استفاده شده بود. فکر کردند عجیب است و عده ای دانشمندان و پرسنل فنی را برای انجام بررسی در محل به آنجا فرستادند. دانشمندان کشورهای زیادی برای بررسی به آن جا رفتند. درنهایت تایید کردند که سنگ معدن اورانیوم یک راکتور اتمی بزرگ بود و طرح آن واقعا فنی بنظر می رسید. حتی برای مردم امروزی غیر ممکن است بتوانند چنین چیزی را ایجاد کنند. در چه زمانی آن ساخته شد؟ دو میلیارد سال پیش، و به مدت پانصد هزار سال دایر بود. این اعداد کاملا نجومی هستند. به هیچ وجه نمی توان با تئوری تکامل داروین آن را توضیح داد. موارد زیادی مثل این وجود دارند.جامعه ی علمی و فنی به اندازه ی کافی چیزهای جدیدی را کشف کرده است که کتابهای درسی فعلی مان را تغییر دهد. یک بار که تفکر انسانها در یک عادت عمیق کهن گیر می کند، مشکل است که ایده های جدید را بپذیرند. حتی هنگامی که حقیقت آشکار می شود، مردم جرات نمی کنند آن را بپذیرند و بدون پیش اندیشی آن را رد می کنند. بخاطر تاثیر روشهای تفکر کهن ، امروزه هیچ کسی به شکل سازمان یافته ای چنین یافته هایی را جمع آوری نمی کند و بنابراین ذهنیت انسان ها همیشه از پیشرفت های جدید عقب می افتد. هرگاه درباره ی این چیزها که در حال حاضر کشف شده اند صحبت می کنیم ، گرچه هنوز بطور گسترده ای به عموم شناسانده نشده اند، برخی می گویند این چیزها خرافات هستند و آنها را رد می کنند.» کتاب شوآن فالون صفحه8