ســــآل هـــآے  ســـــآل بَـــعـــد . . . 

وَقــتـی ڪِــه مُــوهــآے سَـــرَم بـ ـَ ـرفــــ بــآزیــشـــآن گِـــرِفــت . . . 

دَر آن زَمــآن پِــزِشـکــآن بَـــرآے مَـــردهـآ پـیـش بـیـنـی ِ آلــزآیـمـر میـڪُـنَـنـد 

وَ مَــن مُطـمَـعِـنَـم هَـمِــه چـیــز وَ هَـمِـه ڪَـس رآ اَز یـآد خـوآهَـم بُـــرد . . . 

وَلــی تَـنـهــآ . . . 

تَـنــهآ یِــکــ مــیـلـیــآردُم ِ ثــآنـیــه زَمـــآن مـیـخــوآهَــم تــآ بِــه یــآد آوَرم

دُخــتَــرَڪ ِ زِمــســـتـآن ِ ســـآل ِ یـکــ هِــزار وُ سیـصَـد وُ نَــوَد وُ چــهــار رآ . . .

کــاش مــی شـــد مـــــُرد !

مــثـــل راه رفـتــن . . .

خـوابـیــدن . . .

خـــــریـــد ڪــردن . . .

کاش مـی شـــد خــواســت و مـــُرد . . .

حق بدهیم  ! ! !

هیچ آدمی یک شبه تغییر نمیکند . . !

هیچ آدمی یک شبه تصمیمات بزرگ نمیگیرد . . !

آدمی که یک روز بی خبر می رود . . . 

شک نکنید خیلی قبل تر از آن رفته است !

آدمی که یک روز فریاد میزند " خسته ام " . . .

شک نکنید که مدت ها قبل از آن منتظر یک " خسته نباشید " ساده بوده است !

آدمی که ناغافل میزند زیر " گریه " . . .

مطمین باشید که از مدت ها قبل ؛ یک بغض سنگین را با خود به این طرف و آنطرف میبرده است !

آدمی که با تمام وجود می آید و می گوید " دوستت دارم " . . .

قبل از گفتن این جمله ؛ شب های زیادی را نخوابیده و رویا بافی کرده است !

پس نه " رفتن " آدم ها را قضاوت کنیم . . !

و نه " آمدنشان " را . . ! 

بعضــــــی از آدم ها را نمیشود داشت . . .

فقط میشود یک جور خاصـــــی دوســــــــــتشان داشت  . . . !

بعضی آدم ها اصلا برای این نیستند  ، که برای تو باشند یا تو برای آنها . . .

اصلا به آخـــرش فکر نمیکنی . .  .

آنها برای اینند ، که دوستـــــــشان بداری . . !

آن هم نه دوســــــت داشتن معـــمولی و نه حتی عشــــــق . . .

یک جور خـــــاص دوســــــت داشتن که اصلا هم کم نیست . . .

این آدم ها حتی وقتی که دیگر نیستند هم ،  در کنج قلبـــــــت تا ابد

یک جور خـــــاص دوســـــــت داشته خواهند شد. . .

مــــــــــــرد من . . .!

تا ابد زنانــــــه پشتت میمانم . . .

ناآرامــــــی هایت را با جان و دل میخرم . . .

دلیل آرامــــــــــشت میشوم . . .

این را " زنــــــــــانه " قول میدهم . . . !

در عجبم . . .

از ســـــــیب خوردنمان . . . !

که از آن فقط چوبــــــش باقی میماند . . .

مگر اینهمه چـــــوب که خوردیم ،

از یک ســـــــیب شروع نشد ؟ ؟ ! ؟