دور نیستم از تو
حال من خوب است
همین که ساعت های طولانی را در انتظار ثانیه ای با تو بودن سپری میکنم
همین که با هر واژه ات مرا از رویا پردازی می آوری تا حقیقت،اجازه میدهد شاد باشم
دور نیستم از تو ..
چه فرقی میکند که بدانی یا نه
جاذبه همه را سر به زیر کرده
همه را غیر از من و منجمان
منجمان که سر به هوای آسمانند و من که سر به هوای تو ام ...

و احساسم چنین می گفت :
مرا از خود نمی رانی ...
کمی دلسنگ و مغروری ،
ولی ... بی من نمی مانی

و بعضی وقت ها شاید
حضورت را نمی بینم
تو اما با شکیبایی
برایم شعر می خوانی
و باور کن بدون تو
دلم را پاره خواهم کرد
خودت این را نمی دانی ؟!

حسرت یعنی شانه هایت دوش به دوشم باشد
اما نتوانم از دلتنگی به آن پناه ببرم
حسرت یعنی تـــو که در عین بودنت
داشتنت را آرزو می کنم...

دلم تنگ میشود گاهی
برای حرف های معمولی
برای حرف های ساده
برای چه هوای خوبی....دیشب شام چی خوردی؟

و چه قدر خسته ام از "چرا؟ "

از " چه گونه ! " 
خسته ام از سوال های سخت، پاسخ های پیچیده
ازکلمات سنگین
فکرهای عمیق
پیچ های تند
نشانه های بامعنا، بی معنا
دلم تنگ میشود، گاهی
برای
یک "دوستت دارم" ساده
دو "فنجان قهوه ی داغ " 
سه " روز " تعطیلی زمستان
چهار "خنده ی" بلند
و
پنج "انگشت" دوست داشتنی.

می سوزم سراپا

و شمع های روی میز 

تمام حواسشان به من است

به سرانگشت های من

که قطره قطره تمام می شوند . . .

* حسـرت واقعـی را آن روزی میخــوری كـه مـی بینـى،بـه انـدازه سـن و سـالت، زندگـى نكـرده ای ...!

دور از این هیاهو

دلم کویر می خواهد و

 تنهایی و سکوت و

 آغوش ِ سرد ِ شبی  که آتشم را فرو نشاند.

 نه دیوار،

 نه در،

 نه دستی که بیرونم کشد از دنیایم،

 نه پایی که در نوردد مرزهایم،

 نه قلبی که بشکند سکوتم،

 نه ذهنی که سنگینم کند از حرف،

 نه روحی که آویزانم شود.

 من باشم و

 تنهایی ِ ژرفی که نور ستارگان روشنش می کند

 و آرامشی که قبل از  هیچ طوفانی نیست !

***

همیشـه نباید حرف زد

دیروز کودکی ...

در امتداد کوچه های پر از بی کسی این شهر شلوغ؛

دست تمنایی به سویم دراز کرد؛

خالی تر از تمامی آرزوهای کودکانه؛

. . .

دنیا عوض شده است؛

کودکان به دنبال نان اند و ما به دنبال عشق ...!

سرفه هایم صدای خرده شیشه می دهند

به گمانم

چیزی در درونم شکسته است...