هدایت به بالا

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیم

الرَّحْمَنُ ﴿١﴾ عَلَّمَ الْقُرْآنَ ﴿٢﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ ﴿٣﴾ عَلَّمَهُ الْبَیَانَ ﴿٤﴾ الشَّمْسُ وَالْقَمَرُ بِحُسْبَانٍ ﴿٥﴾ وَالنَّجْمُ وَالشَّجَرُ یَسْجُدَانِ ﴿٦﴾ وَالسَّمَاءَ رَفَعَهَا وَوَضَعَ الْمِیزَانَ ﴿٧﴾ أَلا تَطْغَوْا فِی الْمِیزَانِ ﴿٨﴾ وَأَقِیمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَلا تُخْسِرُوا الْمِیزَانَ ﴿٩﴾ وَالأرْضَ وَضَعَهَا لِلأنَامِ ﴿١٠﴾ فِیهَا فَاکِهَةٌ وَالنَّخْلُ ذَاتُ الأکْمَامِ ﴿١١﴾ وَالْحَبُّ ذُو الْعَصْفِ وَالرَّیْحَانُ ﴿١٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٣﴾ خَلَقَ الإنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ کَالْفَخَّارِ ﴿١٤﴾ وَخَلَقَ الْجَانَّ مِنْ مَارِجٍ مِنْ نَارٍ ﴿١٥﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٦﴾ رَبُّ الْمَشْرِقَیْنِ وَرَبُّ الْمَغْرِبَیْنِ ﴿١٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿١٨﴾ مَرَجَ الْبَحْرَیْنِ یَلْتَقِیَانِ ﴿١٩﴾ بَیْنَهُمَا بَرْزَخٌ لا یَبْغِیَانِ ﴿٢٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢١﴾ یَخْرُجُ مِنْهُمَا اللُّؤْلُؤُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٢٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٣﴾ وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَآتُ فِی الْبَحْرِ کَالأعْلامِ ﴿٢٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٥﴾ کُلُّ مَنْ عَلَیْهَا فَانٍ ﴿٢٦﴾ وَیَبْقَى وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَالإکْرَامِ ﴿٢٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٢٨﴾ یَسْأَلُهُ مَنْ فِی السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ کُلَّ یَوْمٍ هُوَ فِی شَأْنٍ ﴿٢٩﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٠﴾ سَنَفْرُغُ لَکُمْ أَیُّهَا الثَّقَلانِ ﴿٣١﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٢﴾ یَا مَعْشَرَ الْجِنِّ وَالإنْسِ إِنِ اسْتَطَعْتُمْ أَنْ تَنْفُذُوا مِنْ أَقْطَارِ السَّمَاوَاتِ وَالأرْضِ فَانْفُذُوا لا تَنْفُذُونَ إِلا بِسُلْطَانٍ ﴿٣٣﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٤﴾ یُرْسَلُ عَلَیْکُمَا شُوَاظٌ مِنْ نَارٍ وَنُحَاسٌ فَلا تَنْتَصِرَانِ ﴿٣٥﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٦﴾ فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّمَاءُ فَکَانَتْ وَرْدَةً کَالدِّهَانِ ﴿٣٧﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٣٨﴾ فَیَوْمَئِذٍ لا یُسْأَلُ عَنْ ذَنْبِهِ إِنْسٌ وَلا جَانٌّ ﴿٣٩﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٠﴾ یُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِیمَاهُمْ فَیُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِی وَالأقْدَامِ ﴿٤١﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٢﴾ هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِی یُکَذِّبُ بِهَا الْمُجْرِمُونَ ﴿٤٣﴾ یَطُوفُونَ بَیْنَهَا وَبَیْنَ حَمِیمٍ آنٍ ﴿٤٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٥﴾ وَلِمَنْ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِ جَنَّتَانِ ﴿٤٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٧﴾ ذَوَاتَا أَفْنَانٍ ﴿٤٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٤٩﴾ فِیهِمَا عَیْنَانِ تَجْرِیَانِ ﴿٥٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥١﴾ فِیهِمَا مِنْ کُلِّ فَاکِهَةٍ زَوْجَانِ ﴿٥٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٣﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَى فُرُشٍ بَطَائِنُهَا مِنْ إِسْتَبْرَقٍ وَجَنَى الْجَنَّتَیْنِ دَانٍ ﴿٥٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٥﴾ فِیهِنَّ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جَانٌّ ﴿٥٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٧﴾ کَأَنَّهُنَّ الْیَاقُوتُ وَالْمَرْجَانُ ﴿٥٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٥٩﴾ هَلْ جَزَاءُ الإحْسَانِ إِلا الإحْسَانُ ﴿٦٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦١﴾ وَمِنْ دُونِهِمَا جَنَّتَانِ ﴿٦٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٣﴾ مُدْهَامَّتَانِ ﴿٦٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٥﴾ فِیهِمَا عَیْنَانِ نَضَّاخَتَانِ ﴿٦٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٧﴾ فِیهِمَا فَاکِهَةٌ وَنَخْلٌ وَرُمَّانٌ ﴿٦٨﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٦٩﴾ فِیهِنَّ خَیْرَاتٌ حِسَانٌ ﴿٧٠﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧١﴾ حُورٌ مَقْصُورَاتٌ فِی الْخِیَامِ ﴿٧٢﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٣﴾ لَمْ یَطْمِثْهُنَّ إِنْسٌ قَبْلَهُمْ وَلا جَانٌّ ﴿٧٤﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٥﴾ مُتَّکِئِینَ عَلَى رَفْرَفٍ خُضْرٍ وَعَبْقَرِیٍّ حِسَانٍ ﴿٧٦﴾ فَبِأَیِّ آلاءِ رَبِّکُمَا تُکَذِّبَانِ ﴿٧٧﴾ تَبَارَکَ اسْمُ رَبِّکَ ذِی الْجَلالِ وَالإکْرَامِ ﴿٧٨﴾

❤️عاشــــــــــقــــانـــــــــه از بقــــیـــــــــــع تـــا کـــــــــــــربـــــــــــلا❤️

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حَبِیبَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِفْوَةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَمِینَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا حُجَّةَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نُورَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا صِرَاطَ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا بَیَانَ حُکْمِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا نَاصِرَ دِینِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا السَّیِّدُ الزَّکِیُّ ،السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْبَرُّ الْوَفِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْقَائِمُ الْأَمِینُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْعَالِمُ بِالتَّأْوِیلِ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْهَادِی الْمَهْدِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الطَّاهِرُ الزَّکِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا التَّقِیُّ النَّقِیُّ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الْحَقُّ الْحَقِیقُ السَّلامُ عَلَیْکَ أَیُّهَا الشَّهِیدُ الصِّدِّیقُ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ الْحَسَنَ بْنَ عَلِیٍّ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ.
زیارت امام حسین (علیه السلام) :
السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ سَیِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ أَشْهَدُ أَنَّکَ أَقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزَّکَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصا وَ جَاهَدْتَ فِی اللَّهِ حَقَّ جِهَادِهِ حَتَّى أَتَاکَ الْیَقِینُ فَعَلَیْکَ السَّلامُ مِنِّی مَا بَقِیتُ وَ بَقِیَ اللَّیْلُ وَ النَّهَارُ وَ عَلَى آلِ بَیْتِکَ الطَّیِّبِینَ الطَّاهِرِینَ.أَنَا یَا مَوْلایَ مَوْلًى لَکَ وَ لِآلِ بَیْتِکَ سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَکُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَکُمْ مُؤْمِنٌ بِسِرِّکُمْ وَ جَهْرِکُمْ وَ ظَاهِرِکُمْ وَ بَاطِنِکُمْ لَعَنَ اللَّهُ أَعْدَاءَکُمْ مِنَ الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ وَ أَنَا أَبْرَأُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى مِنْهُمْ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا مُحَمَّدٍ یَا مَوْلایَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ هَذَا یَوْمُ الْإِثْنَیْنِ وَ هُوَ یَوْمُکُمَا وَ بِاسْمِکُمَا وَ أَنَا فِیهِ ضَیْفُکُمَا فَأَضِیفَانِی وَ أَحْسِنَا ضِیَافَتِی فَنِعْمَ مَنِ اسْتُضِیفَ بِهِ أَنْتُمَا وَ أَنَا فِیهِ مِنْ جِوَارِکُمَا فَأَجِیرَانِی فَإِنَّکُمَا مَأْمُورَانِ بِالضِّیَافَةِ وَ الْإِجَارَةِ فَصَلَّى اللَّهُ عَلَیْکُمَا وَ آلِکُمَا الطَّیِّبِینَ.
_____________________________________________________
❤️دعای سفارش شده حضرت زهرا سلام الله علیها❤️
اللّهُمَّ إِنّی أَسْئَلُکَ قُوَةً فی عِبادَتِکَ، وَ تَبَصُّرَاً فی کِتابِکَ، وَ فَهْمَاً فِی حُکْمِکَ، اََللّهُمَّ صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ لاتَجْعَلِ الْقُرآنَ بِنا ماحِلاً، والصِّراطَ زائِلاً وَ مُحَمَّداً صَلّی اللهُ عَلیْهِ وَ آلِهِ عَنّا مُوَلِّیَاً .
« خداوندا!‌من از تو قدرتی خواهم در عبادت تو، و بصیرتی در قرآن تو،‌و فهمی از احکام و دستورات تو . خداوندا! بر محمد و آل محمد درود فرست، خدایا به خاطر اعمالمان قرآن را دشمن ما قرار مده و بر اثر رفتارمان ما را از صراط ملغزان و روی محمد(ص) از ما بر مگردان.

بسم رب الهدی

برای شناخت حضرت مهدی علیه السلام وویژگیهای شخصی وکیفیت غیبت وظهورایشان هیچ وسیله ای بهترازآیات شریفه قرآن کریم وروایات معصومین علیهم السلام نیست. بااینکه دراین زمینه وبا اتکای به همین آیات وروایات ،بیش ازهزارکتاب ورساله نوشته شده است .بازهم به طوریقین میتوان گفت که درتمامی آنها ،جزبخش کوچکی ازمعارف مربوط به این آخرین ذخیره الهی تبیین نشده است .زیرا ابعادوجودی ایشان را –همچنان که درباره ی امیرالمومنین علیه السلام فرموده اند –کسی جزخدا وپیامبر(ص) به تمام وکمال نشناسد .وبازکلام خدا وپیامبرواهل بیت را هرکسی به درستی فهم نتواند کرد.

علاوه براین ،خاصیت دوران غیبت است که نمیتوان مطمئن بود که همه فرمایشات آنان به مارسیده باشد . بااین همه ،آنچه در کتاب هاآمده است بسان برگرفتن قطره هایی ازدریایی بیکرانه ،که گفته اند:

آب دریارااگر نتوان کشید*** هم به قدرتشنگی بایدچشید

ازکتابهای خوب وبه روز درمهدویت کتاب آقای مجتبی تونه ای به نام موعودنامه (فرهنگ الفبایی مهدویت ) است.

ویامیتوان اینگونه جواب داد:

مابرای شناخت حضرت ولی عصر(عج) 4راه معرفی میکنیم :

1)قرآن وسنت،عرفان وحکمت

قبل ازتوضیح این اصول 4گانه درشناخت امام زمان (عج) ذکریک مقدمه ضروری است ، مساله مهدویت علاوه براینکه یک امرمسلم دینی واسلامی است ، تقریباً به عنوان یک موضوع عمومی در میان بسیاری ازمجامع وامتهای گذشته مطرح بوده وموردانتظاربشری قرارگرفته است .[دایرة المعارف فارسی]

بعدازذکراین مقدمه کوتاه به معرفی چندراه برای شناخت حضرت امام زمان (عج)می پردازیم

الف) قرآن کریم : قرآن کریم تجلی ذات باری تعالی برنبی مکرم اسلام (ص) است.برخی از آیات قرآن،ظهوردرمساله مهدویت داشته ومباحث پایان وآینده جهان را بررسی میکنندوبرخی دیگر ازآیات باعنایت به روایات به تأویل برده شده است .

به عنوان نمونه 2آیه راذکرمیکنیم :

1.مادر«زبور» بعدازذکر«تورات» نوشتیم،سرانجام بندگان شایسته من وارث وحاکم زمین خواهندشد. [انبیا،105]

امام باقرعلیه السلام درتاویل وتغییراین آیه شریفه فرموده اند: «این بندگان شایسته که وارثان زمین گردند ،حضرت مهدی (عج) واصحاب اودر آخرالزمان هستند»[طبرسی،ابوعلی الفضل بن الحسن؛مجمع البیان،ج 7ص66؛داراحیاءالتراث،بیروت1406]

2.خداوند برای آنهایی که ایمان آورده وعمل صالح انجام داده اند ،وعده داده است که آنان راخلیفه روی زمین نموده ،همانگونه که پیش ازآنها راخلیفه ساخته بود.....[نور،56]

امام سجاد علیه السلام بعدازتلاوت این آیه شریفه فرموده است :«اینان ازشیعیان ماهستند.خداوند این کاررادرحق آنان به دست مردی ازخاندان ما خواهدکرد.آن مردمهدی این امت است »[طبرسی ،همان ص152- مجمع البیان]

ب) سنت: روایات گسترده ای ازمنابع حدیثی امامیه همانند کمال الدین وتاج النعه(شیخ صدوق )،الغیبة(طوسی)، الغیبة(نعمانی)،اصول کافی (کلینی)و... به مساله مهدویت پرداخته ومباحث آن راشناسانده اند ودرکتابهای حدیثی اهل سنت نیزروایات نبوی متعددی درموردمساله مهدویت ذکرشده است که درذیل به عنوان نمونه چندروایت ذکرمیشود:

1.حضرت مهدی (عج) درصحیفة فاطمةزهراسلام الله علیها،جابرمیگوید: روزی برفاطمه (س) واردشدم ،صحیفه ای را دردست مبارک او دیدم که اسم پیامبر(ص) وتمامی اسامی ائمه دوازده گانه (ع) درآن ثبت شده بود. وجابرهمه آن اسامی راذکرکرده که ازجمله اسم مبارک حضرت مهدی (عج) دراین روایت چنین آمده است «اباالقاسم ،م ح م د بن الحسن وهوحجةالله تعالی علی خلقه امّه جاریه واسمها(نرجس)»

2.طبرسی ازامام باقرعلیه السلام آورده است که آن حضرت خطبة رسول اکرم (ص) درروزغدیررادریک حدیث طولانی آورده است که دربخشی ازآن درباره وجودمبارک امام مهدی (عج) این چنین فرموده است «بدانیدکه او(امام مهدی ) باقی مانده حجت هایی است که حجتی بعدازاونخواهدبود.اوولی خدادرزمین وحاکم درمیان خلق، وامین درنهان وآشکاراست »

3.ابن سعیدخدری ازرسول اکرم (ص) :« درامت من مهدی است که پس ازخارج شدن ازغیبت ،زمین راپرازعدل نموده ،چنان که ازجوروستم پرشده باشد»[ ترمذی ،ابی عیسی محمد،صحیح ترمذی،ص 270،چ قدیم،مصر]

4.ازرسول اکرم (ص) به مهدی بشارت می دهم ،مردی ازقریش وعشرت من می باشد »[ابن حجرهیثمی ،شهاب الدین احمدشافعی ،صواعق المحرقه،ص99،مکتبه القاهره،1385ق ] وهمچنین روایت زیادی ازفریقین دراین مورد رسیده است که زمینه بیان آن نمی باشد .

ج) عرفان

عرفان راه دیگری برای شناخت امام زمان (عج) .عرفای اسلامی که اصحاب کشف وشهودند مساله مهدی موعودرا مطرح کرده وبرعظمت مقام آن تاکید نموده اند .آنان این مطلب رادرقالبهای شعرونثربه دیگران رسانده اند.ودرعرفان این موضوع رادرحقایق مسلم دین ووقایع حتمی جهان می دانند. ازآن حضرت به قطب زمان ،ولی دوران ،خاتم اولیاءیادکرده اند .وبه چندنمونه از دیدگاه عرفانی اشاره می شود:

1.شیخ عطارنیشابوری،عطارکه مطالب عرفانی فراوانی دربعدشخصیتی حضرت مهدی (عج) گفته است ،به نمونه ای ازاشعاراودرباره آن حضرت اشاره می گردد:

اوست باب اولیاء عین الیقین اوست اسرار معانی را معین

اوست دانا درهمه روی زمین اوست بنیادوهمه اسراردین

اوست عالم برعلوم اولین اوست ظاهربرظهورآخرین ...

نام او،نام محمد(ص) آمده خلق او،خلق احمدآمده...

صدهزاران اولیاروی زمین ازخداخواهندمهدی رایقین

یاالهی ،مهدی راازغیب آرتاجهان عدل گرددآشکار

2.محمودشبستری ،ایشان تحت عنوان «قاعدة ختم ولایت »می گوید: « غرض ازختم ولایت وجودمبارک حضرت مهدی (عج) است که سلسله ولایت به اوختم می گردد .حقیقت کمال به نقطةدائرة اخیربه ظهورمی رسدکه خاتم اولیاءباشد.یعنی دائره وجودولایت مطلقه حضرت مهدی (عج) که نقطه ختم ولایت است ،درحقیقت مظهر همه ولایتهاست که دروجودانبیاواولیاءگذشته فردفردوجودداشته اندودراین نشئه به وجودخاتم اولیاحضرت مهدی ظهوریافته است

ح) حکمت

حکما وفلاسفه اسلامی نیزبه مساله ولی کامل وخلیفه خدادرزمین توجه داشته وبرمبنای اندیشه خوداز آن سخن گفته وآن راشناسانده اندکه به چندنمونه ازنظریه بزرگان اهل حکمت اشاره می شود :

1.معلم ثانی ابونصرفارابی ،حکیم فارابی درتحلیلی که دارد ،زندگی صحیح اجتماعی رادرمدیریت کامل وآگاه به زمان ومکان می داند وآن مدیر کامل را به زمان حضوروغیبت پیش بینی کرده می گوید: رئیس مدینه فاضله ،نمی تواند هرکسی باشد. وکسی می تواند که دارای ملکة کامل باشد ،چنین انسانی ،انسان کامل است .که بالفعل هم عقل است وهم معقول ،هم مدیراست وهم مدبّر،هم معلم است هم مرشد.اواشراف کامل برهمه دارد.زیرا بقای مدینه فاضله ،به امام ورهبراست .واینگونه رهبرمتصل به عقل الهی است وازبرکت علم تأویل برخوردارمی باشد.وبه همه معارف حسی وغیرحسی آشنایی کامل دارد.وچنین انسانی شایسته ی خلافت الهی درزمین است .وارتباط باعالم غیب داشته ،دربیان معارف اشتباه نمی کند....وبعدمی گوید:اگرزمانی چنین انسانی درجامعه حضورنداشت وازمنظرها پنهان ودرحال غیب به سرمی برد،بایدشرائع واحکامی را که این رئیس ویاامثال آن درحال حضوروضع کرده اند ،بگیرند وهمان ها را قوانین قطعی جامعه قرار دهند وجامعه را به آن اداره کنند

2.شیخ اشراق ،شهاب الدین سهروردی می گوید:هیچ گاه عالم از حکمت وازوجود کسی که قائم به حکمت است وحجت های روشن خدا درنزداو می باشد ،خالی نخواهدبود. واین کس همان خلیفه خدا درزمین است .پس درهر زمانی چنین شخصی بهم رسد که نمونه کامل علم وعمل بوده ورهبری امت به اوبوده وخلافت الهی درزمین نیزبه عهده او می باشد . وزمین هرگز ازچنین انسانی تهی نخواهد ماند.اما این چنین رهبر وپیشوای جامعه ،گاهی درظاهربوده وحکومت تشکیل می دهد .وگاهی درنهایت نهانی بوده ودرغیبت به سرمی برد .وآن که درغیبت به سرمی برد مردم او را «قطب زمان» می نامند. او درجای بی نشانی زندگی کرده وازاونشانی دردست نمی باشد. هرگاه این امام ورهبرظاهرگردد ودرراس حکومت قرار گیرد ،زمان ،زمانی نورانی خواهدشد.

مراکزمرتبط باموضوع

1.مرکزمطالعات وپژوهش های فرهنگی حوزه علمیه قم،گروه مهدویت

2.مرکزتخصصی مهدی موعود،تلفن 7737801.

3.موسسه فرهنگی انتظارنور،تلفن: 32- 7746830.

4.کتابخانه تخصصی مسجدمقدس جمکران.

5.کتابخانه تخصصی مهدویت،سازمان تبلیغات اسلامی ،291143و...

گفتنی است کتابهای ذیل ازاتقان خاصی برخورداربوده وبااطمینان می توانید برای شناخت آن حضرت ازآنها بهره ببرید:

1.کمال الدین ،شیخ صدوق 2.الغیبه،طوسی 3.الغیبه ،نعمانی4.امامت ومهدویت،آیت الله صافی گلپایگانی5.منتخب الاثر،آیت الله گلپایگانی6.مهدی موعود،علامه مجلسی 7. تاریخ عصرغیبت وعصرظهور،محمدصدرو.....  

 

بسم رب الهدی

دلیل عقلی : میدانیدکه همیشه مبدافاعلیت فاعل ،علت غائی است،همانگونه که اگرمیوه نباشد وجوددرخت لغووبی فایده است وچنان چه انسان در عالم وجودنباشد ،خلقت حیوان لغواست واگرحیوان روی زمین نباشد خلقت گیاه لغواست ،اگرهم انسان کامل روی زمین نباشد وجودانسان وبه تبع آن سایر مخلوقات لغووبیجاست .چون غایت وثمره ی خلقت انسان ،انسان کامل است .سایرمخلوقات مقدمه اند برای مرتبه مافوقشان وسایرانسانها مقدمه هستند برای انسان کامل واین ازنظرعقل ثابت است که ایجادمقدمه بدون ذی المقدمه کاری بیهوده است وخدای حکیم کارلغونمیکند.افرادبشربسان تنه ی درختندوانسان کامل ثمره ی آن واگراونباشد افرادانسان تنه ی درختی هستندبی ثمرواین لغووبی فایده است .

درنتیجه تایک موجوددرعالم وجودهست بایدانسان کامل که همان حجت الهی است نیزباشد،لذامیبینیم که اولین انسان خلق شده حجت خدابوده است .پس آخرین آنها هم بایدحجت خداباشد .عقل میگویددرطول تاریخ خلقت انسان همواره انسان کامل یا حجت خدا روی زمین بوده ،هست وخواهد بود.

ثانیاباتوجه به آن که مرتبه ی حجت خدامرتبه ی اشرف است وفیض بایدازاشرف به اخص برسد پس حجت خدا واسطه ی تمام فیوضات الهی برای موجودات است مانندفیض حیات ،روزی و....نخست به اومی رسد سپس به واسطه ودست او به سایرانسانها می رسد.

ثالثاعقل حکم میکندکه خداوند حکیم همواره سفیرانی دربین خلقش داشته باشد که خواسته ی اورابرای مخلوقات وبندگانش بیان نمایندوایشان را به منافع ومصالح ونیز موجبات تباهی وفنایشان رهبری کنند،ایشان همان پیامبران وبرگزیده های خلق اوهستندکه حجتهای اومیباشندوازجانب اوتربیت شده وبه حکمت مؤیدشده اند.نتیجتاً همیشه ودرهرزمان باید این سفیران وحجت های الهی روی زمین باشند تا حامل ورساننده ی دین الهی وپاسدار ومبلغ وتبیین کننده ی آن باشند .می بینیم که حداقل به این 3دلیل عقلی ،زمین دائماً باید انسان کامل داشته باشد تاباوجودآنان دین کهنه وفرسوده نشود وازمیان نرود وسنن الهی دگرگون نشود

دلیل نقلی : دلایل بسیاری هست یک نمونه راذکر میکنیم از پیامبر(ص) نقل شده :لولاالحجة لسخت الارض باهلها ( اگرحجت الهی نبود هرآینه زمین اهلش را می بلعید )ر.ک مسندامام رضا(ع)تالیف آقای عطاری