نمی توان مومن و خدا باور بود و به اصول الهی و دینی پیبند بود ولی دارای موضع و جهت نبود و وضعیت و جایگاه اعتقادی خود را به دیگران اعلام نكرد و با همه انسان ها در رفتار و مشی و سلوك برخوردی یكسان و مشابه داشت . فلسفه دیگر تولی و تبری تصحیح جهت اعتقاد و رفتار خود با ملاك های حق در گذر زمان و پرهیز از انحراف از جاده حق و حقیقت است . انسان مومن و خدا جو با تولی و تبری خود را همواره در وسط راه حق و صراط مستقیم نگه داشته و از فرو افتادن به گرداب كجی ها و انحرافات مصمون می سازد . تولی و تبری یاد آوری جایگاه اعتقادی و باور و مسئولیت های انسان مومن و نشانه ایمان پا بر جا و عمیق و ریشه دار او است .

توضیحات : تئاتر برای همه یا علیه همه! به هر قیمتی با هر کیفیتی! بفروشید! این شعار جدید این هنر است. هنری که انگار آرمان هایش از دامان آن پر کشیدند.

از زمان روی کار آمدن دولت اعتدال حسن روحانی، و با رای اعتماد آوردن علی جنتی از مجلس شورای اسلامی، اتفاقاتی در زمینه فرهنگ – به معنای کامل آن- و نیز وزارت ارشاد دولت رخ داده که به نظر می رسد همان تفکرات مهاجرانی – که اکنون در پناه ملکه انگلیس مشغول پادویی است- در حال پر وبال گرفتن است. اینکه بلافاصله پس از آنکه رهبری در بیانی ، مقدمه سازی برای نیل جامعه به سعادت و جلوگیری از شقاوت جامعه را به عنوان مسئولیت اصلی حکومت و به ویژه دولت بر می شمرند، اما رئیس دولت اعتدال در سخنانی، مبحث بهشت اجباری را مطرح می سازد و اعلام می کند که دولت متولی فرهنگ نیست و مردم باید خود فرهنگ خود را بسازند به خوبی نمایانگر آن است که دولت در مقوله فرهنگی آهنگی ناموزون با آهنگ نظام در سر می پروراند.

عدم توجه به مقوله فرهنگ بومی، رشد پر وبال دادن به مظاهر ضد فرهنگی، عدم اهتمام دولت و شانه خالی کردن از مقوله فرهنگ، توجه به فیس بوک، خوانندگی بانوان، رفع فیلتر سایت های ضد ارزشی، پر وبال دادن به مطبوعات شبهه پراکن و مقابله با نیروهای ارزشی و دهها و صدها نمونه جزئی دیگر نشان دهنده آن است که فرهنگ امروز کشور متولی اجرای خوبی ندارد و نبض آن نیز نامنظم می زند.

اعتراف میکنم وقتی من کوچیک بودم مامانم برای اینکه خرابکاری یا شیطونی نکنم بهم میگفت من پشت سرم هم دوتا چشم دارم اگه کار بد کنی خیلی زود متوجه میشم.!منم از ترسم هیچ وقت به پشت سرش نگاه نمی کردم چون میترسیدم دو تا چشم ببینم

********* اعترافات خنده دار *********

اعتراف میکنم یه روز صبح که شدیدا خوابم میومد مامانم اشغال داد بندازم سطل زباله منم که چشمام وا نمیشد کیفمو انداختم سطل اشغال و با کیسه زباله رفتم مدرسه …قیافه ی دوستام سر صف هیچ وقت یادم نمیره