مصونیت نظامیان آمریکایی در فیلیپین پایان یافت

   ۱۳۹۸/۱۱/۱۹

رئیس‌جمهور فیلیپین به «توافق نیروهای بازدیدکننده» (وی‌اف‌ای) که مصونیت حقوقی برای نظامیان آمریکایی حین برگزاری مانورهای نظامی فراهم می‌کرد، پایان داد، اقدامی که در تلافی لغو روادید آمریکا برای یک سناتور این کشور جنوب‌شرقی آسیا صورت می‌گیرد.

«دلفین لورنزانا»، وزیر دفاع فیلیپین، جمعه به «ای‌بی‌اس-سی‌بی‌ان» گفته، «رودریگو دوترته»، رئیس‌جمهور فیلیپین پایان «وی‌اف‌ای» را اعلام کرده و تأکید دارد تغییر عقیده نخواهد داد. رئیس‌جمهوری فیلیپین ماه گذشته خطاب به آمریکا گفته بود: «به شما هشدار می‌دهم... به توافق نیروهای بازدیدکننده خاتمه می‌دهم.» توافق مذکور برای سربازان آمریکایی مصونیت حقوقی ایجاد می‌کرد. «دوترته» خشمگین از تصمیم ماه گذشته آمریکا برای لغو روادید سناتور «رولاند دلا روزا» که پیشتر رئیس‌پلیس بود، یک ماه به واشنگتن فرصت داده بود تا‌اشتباه خود را تصحیح کند.

نگاهی به مشکلات آلمان و فرانسه در حفاظت از اروپای واحد

 آخرین تیر در کمان اتحادیه اروپا

امین الاسلام تهرانی
ایتالیا، فرانسه، آلمان غربی، بلژیک، هلند و لوکزامبورگ در ۲۵ مارس ۱۹۵۷ میلادی (5 فروردین 1336) پیمان رم را امضا و «جامعه اقتصادی اروپا» را پایه‌ریزی کردند که بعدها گسترش یافت و به «اتحادیه اروپا» تبدیل شد؛ البته توافق «ماستریخت» (1993-1372) چارچوب قانونی کنونی اتحادیه را پایه‌گذاری کرد. برای این اتحاد انگیزه‌های فراوانی بود که یکی از آنها تقویت «هویت اروپایی» بود تا بلکه به موجب آن از تکرار وقایع فاجعه‌باری چون جنگ جهانی دوم جلوگیری کنند. گویی اروپایی‌ها ملتفت بودند که اگر فکری نکنند باز هم با هم درگیر خواهند شد.
اما با خروج «بریتانیا» [البته با محوریت انگلستان] از اتحادیه اروپا، ارکان این سازمان به لرزه درآمد تا جایی که «امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه، آن را زنگ خطری برای همه اروپا خواند. اما آیا این ادعا که «اتحادیه اروپا در خطری جدی است» ادعای گزافی است؟
اگر دشمنان اصلی و درونی این اتحادیه و موقعیت آنها را بشناسیم، مشخص خواهد شد که این ادعا به واقعیت نزدیک است یا نه. احزاب دست‌راستی، به ویژه راست‌های افراطی در اروپا، جدی‌ترین دشمنان این اتحاد هستند. برای نمونه می‌توان به محافظه‌کاران در انگلستان‌اشاره کرد، محافظه‌کارانی که پروژه برگزیت را کلید زدند، با تمام هزینه‌های احتمالی‌اش آن را پیش بردند و بالاخره به فرجام رساندنش. باید توجه داشت که محافظه‌کاران انگلیسی از احزاب راست افراطی شمرده نمی‌شوند و اروپا در خودش احزابی افراطی پرورانده که در حمله به اتحاد اروپا بسیار تندترند؛ مثل احزاب دست‌راستی اتریش و چک که قدرت را در اروپای مرکزی چند وقتی است که به دست گرفته‌اند و یا احزاب راستی اسپانیایی که گرچه در ائتلاف با سوسیالیست‌ها هستند، اما نخستین بار است که در انتخابات پارلمانی چنین جایگاهی را به دست می‌آوردند، که این خود زنگ خطری برای اتحاد اروپاست.
اما دو خصم اصلی اتحاد اروپا در کشورهایی هستند که قدرتمندترین و آخرین حامیان اتحادیه اروپا هستند: یکی حزب راستی جبهه ملی فرانسه است به رهبری «مارین لوپن» که در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه رقابت سختی با «امانوئل ماکرون» داشت و هم اکنون نیز جانشینی و خطری بالقوه برای حزب حاکم فرانسه محسوب می‌شود و دیگری احزاب راست تندرو به ویژه حزب آلترناتیو آلمان که خطرشان در انتخابات اخیر آلمان از بیخ گوش حزب حاکم به عنوان حامی اصلی اتحادیه اروپا گذشت، اما همچنان تهدیدی جدی هستند.
با توجه به جنبش‌های مختلف اعتراضی که در فرانسه علیه «ماکرون» و دولتش به وجود آمد، پایگاه این حامیان اتحاد اروپا شدیداً متزلزل شده و دولتشان، دولتِ مستعجل می‌نماید و جدی‌ترین بدیل برای این دولت مستعجل حزب ضداروپاییِ جبهه ملی فرانسه است. اما در آلمان «آنگلا مرکل»، که صدر اعظم و یکی از رهبران مهم اتحاد اروپاست، گرچه هنوز یک دولتمرد دانا شناخته می‌شود و اروپا به رهبری به او متکی است، اما دیگر چون گذشته قادر به تنظیم دستور کار یک‌جانبه برای اتحادیه اروپا نیست. اگر ضعف فیزیکی این خانم را نادیده بگیریم و حتی تضعیفِ قدرتِ فراگیرش در اتحادیه را نیز در نظر نیاوریم، بر پایه یک نظرسنجی که دویچه‌وله در اواخر سال گذشته منتشر کرد، رهبر حزب دموکرات مسیحی آلمان (مرکل) از کمترین میزان محبوبیت از زمان تصدی این مقام برخوردار است و باید توجه داشت که این حزب اتکای شدیدی به این رهبرش دارد و تضعیف آن می‌تواند به تضعیف حزب حاکم و تقویت نسبی جریان‎‌های دست‌راستی بینجامد.
روابط نزدیک فرانسه و آلمان همواره مایۀ قوامِ اتحادیه اروپا بوده است. یکی از معماران اصلی این روابط -که مایۀ قوام اتحاد است- «ژاک شیراک»، رئیس‌جمهور اسبق و درگذشتۀ فرانسه بود که مناسبات رقابتیِ فرانسه با آلمان را که پس از نبرد سخت طرفین در جنگ جهانی دوم بر روابط این دو کشور سایه‌انداخته بود را تبدیل به همکاریِ استراتژیک در همه موضوعات دو جانبۀ منطقه‌ای و بین‌المللی کرد. اما جانشینان او هیچ کدام چنین توانایی را نداشتند و جانشین کنونی او (ماکرون) نیز گرچه خود را فیلسوف-رئیس‌‌جمهوری می‌داند که «حاکمیت اروپایی» را پیگیری می‌کند، اما با رقابتی که برای توسعۀ قدرت خود در تصمیم‌گیری‌های اروپایی با آلمان دارد، می‌تواند موجب تضعیف اتحاد دو کشور و در نتیجه اتحاد اروپا شود.
تمایل «ماکرون» برای تقویت جایگاه کشورش در اتحادیه اروپا شمشیر دو-دَمی است که خطرات بالقوه‌ای برای اتحاد دارد. برای مثال سوء ظن آلمان نسبت به تقسیم بیشتر میزان سود و زیان در منطقه یورو که بر دستورالعمل اصلاحاتی «ماکرون» در اتحادیه اروپا استوار است، می‌تواند به اتحاد دو کشور و در نتیجه به اتحاد اروپا بزند.
الگویی که «ماکرون» و «مرکل» به عنوان نمایندگان اصلی دموکراسی لیبرال اروپا پیگیری می‌کنند که پایۀ اتحاد اروپا نیز محسوب می‌شود، بنا بر آن‌چه گفته شد و عللی که فرصت ذکرش پیش نیامد، شدیداً در خطر است. در نتیجه شاید گزاف نباشد اگر تلاش‌های «ماکرون» و «مرکل» را آخرین تیر در کمان اتحادیه اروپا بدانیم. البته باید توجه کنیم که مسئله این نیست که اتحادیه اروپا فردا فرومی‌پاشد، بلکه ادعا این است که این اتحاد در مسیری است که تضعیفش می‌کند، نه تقویت. همچنین باید توجه داشت که فروپاشی اتحادیه اروپا اتفاق خوشایندی نیست، نه از آن رو که ساختاری دلربا باشد، بلکه برای تبعات سوء این فروپاشی که دودش در چشم خیلی‌ها خواهد رفت.
 

انقلابیون یمن خطاب به ائتلاف سعودی

پاسخ نقض آتش‌بس الحدیده را در ریاض و ابوظبی خواهی دید!

یک مقام نظامی یمن اعلام کرد که پاسخ ارتش و کمیته‌های مردمی به نقض گسترده آتش‌بس توسط مزدوران ائتلاف سعودی-اماراتی تا ریاض و مابعدریاض (ابوظبی) خواهد رسید.

ائتلاف سعودی تاکنون بیش از 57 هزار بار توافق استکهلم درمورد آتش بس در الحدیده را نقض کرده است. این مسئله با واکنش شدید انقلابیون یمن مواجه شده است. در این راستا، یک مقام نظامی در صنعا تاکید کرده که هر گونه تشدید تنش در ساحل غربی یمن از سوی ائتلاف سعودی-اماراتی با پاسخی شدید و نامحدود روبه‌رو می‌شود که تا ریاض و بعد از ریاض(ابوظبی) هم خواهد رسید.
روزنامه لبنانی الاخبار در گزارشی با عنوان «صنعا برای مرحله پس از عملیات نِهِم آماده می‌شود. ریاض و ابوظبی حملات به الحدیده را شدت بخشیدند» نوشت:« درست همان زمانی که رزمندگان یمنی عملیات پاتک در جبهه راهبردی «نِهِم» در شرق صنعا را کلید زدند، فرماندهی نظامی در صنعا خود را برای سناریوی پاسخ ائتلاف که از طریق تحریک جبهه‌های الحدیده و به طور کلی ساحل غربی یمن صورت گرفت، آماده کرده بود.»
بر اساس این گزارش، ریاض و متحدانش با شکست سنگین در مأرب و الجوف به نقض گسترده آتش‌بس درالحدیده روی آوردند تا جایی که در این نبرد، امارات هم پس از مدتی طولانی غیبت به صفوف نیروهای ریاض برای جبران خسارات در نهم برآمد.
به گزارش فارس، وزارت خارجه دولت منصور‌هادی هم از اقدام برای پایان دادن به توافق سوئد (آتش بس در الحدیده میان دولت صنعا و منصور‌هادی) خبر داد و همزمان با آن تلاش شد تا دو حزب «التجمع الیمنی للإصلاح» (اخوان المسلمین یمن) با حزب «الموتمر الشعبی العام» (حزب جدا شده از صنعا و طرفدار امارات) با هم آشتی داده شوند تا صفوف مزدوران ائتلاف برای حفظ آنچه از دستاوردهای میدانی آنها باقی مانده است، ساماندهی شود. به دنبال این تحرکات و نقض آتش بس‌های متوالی در الحدیده انقلابیون تهدید کرده‌اند که ریاض و ابوظبی هدف حملات انتقام جویانه ما خواهد بود.

نوع مطلب :
برچسب ها :
لینک های مرتبط :

          

یکشنبه 20 بهمن 1398