|
تـــبـــرّی ( دشــمـن شـــناسـی ) آمریكا دشمن شماره 1 مردم محروم و مستضعف جهان است . حضرت امام خمینی (ره) 
درباره وبلاگ مطالب اخیر
آرشیو وبلاگ نویسندگان  در
ادامه حملات شهرداران و فرمانداران آمریکا به «دونالد ترامپ»، شهردار
سانفرانسیسکو نیز طی مصاحبه‌ای رئیس‌جمهور این کشور را تروریست و دیکتاتور
خواند. به
نوشته خبرگزاری «اسپوتنیک»، «لاندن برید» در مصاحبه‌ای گفت: «ما یک
رئیس‌جمهور تروریست داریم، ما دیکتاتوری داریم که کشور را می‌گرداند و
نانسی پلوسی رئیس‌مجلس نمایندگان در خط مقدم مبارزه با او ایستاده است،
گرچه نمی‌خواهم برای اتفاقی که افتاده، توجیهی بیاورم». منظور شهردار سانفرانسیسکو از اتفاق، مراجعه پلوسی به آرایشگاهی در این شهر، آن هم در حالی است که دموکرات‌های آمریکا اصرار دارند کسب‌وکارهای کوچک باید به‌خاطر شیوع ویروس کرونا تعطیل بمانند.او در پاسخ به سؤال خبرنگاری در این خصوص که چرا پلوسی بابت این اقدام خود، عذرخواهی نمی‌کند گفت:« من تنها مسئول کارهای خود هستم و نمی‌توانم به دیگران بگویم چکار کنند.» بر اساس گزارش‌ها در آمریکا، شمار مبتلایان به کرونا، از 6 میلیون و 400 هزار نفر عبور کرده و تعداد فوتی‌های کرونا نیز به 192 هزار نفر رسیده است. گفتنی است،
ترامپ با شهرداران و فرمانداران دموکرات طی ماه‌های گذشته به شدت درگیر
بوده و بارها آنها را در توئیتر و سخنرانی‌های خود، به بی‌کفایتی و
بی‌لیاقتی در اداره شهرها و ایالت‌های آمریکا متهم کرده است. قابل توجه لیبرال‌های داخلی! ترامپ رئیس‌جمهور صربستان را تحقیر کرد رفتار
تحقیر‌آمیز «دونالد ترامپ» با رئیس‌جمهور صربستان در کاخ سفید گویای این
واقعیت است که نگاه آمریکا به ارتباط با کشورهای دیگر نگاهی زورگویانه و
خارج از قواعد و عرف‌های رایج در عرصه بین‌الملل است. این مسئله پاسخی به
تمام هواداران و حامیان «ارتباط با آمریکا به هرقیمتی» است. پیش از این
باراک اوباما نیز رفتار مشابه با نخست‌وزیر وقت عراق داشت...! صربستان
که عضو اتحادیه اروپا نیست، و متحد روسیه و چین محسوب می‌شود، تاکنون از
شناسایی کشور مستقل کوزوو خودداری کرده است. دونالد ترامپ رئیس‌جمهور
آمریکا در ماه‌های گذشته با هدف پیروزی در انتخابات ریاست جمهوری و دستاورد
سازی در حوزه سیاست خارجی، تلاش‌هایی برای نزدیک کردن این دو کشور به
یکدیگر کرده بود. سرانجام توافق عادی سازی روابط این دو کشور در حوزه
اقتصادی به سال‌ها مناقشه پایان داد. «عبدالله هوتی» نخست‌وزیر کوزوو و
«الکساندر ووچیچ» رئیس‌جمهور صربستان این توافق اقتصادی را امضا کردند. اما
در کنار این توافق اقتصادی توافقاتی نیز درمورد رژیم صهیونیستی به امضا
رسید تا شاید به رئیس‌جمهور نامحبوب آمریکا برای پیروزی در انتخابات پیش رو
کمکی کرده باشد.رئیس‌جمهور آمریکا روز جمعه ۱۴ شهریور اعلام کرده بود
صربستان متعهد شده سفارت خود در فلسطین اشغالی را به اورشلیم منتقل کند و
همین‌طور جمهوری کوزوو و رژیم صهیونیستی نیز برای برقراری مناسبات میان خود
به توافق رسیده‌اند. تغییر در مناسبات رژیم صهیونیستی با صربستان و کوزوو
سه هفته پس از اعلامیه رئیس‌جمهور آمریکا درخصوص توافق امارات و رژیم
صهیونیستی برای عادیسازی رابطه به دست آمده است. اما دیدار رئیس‌جمهور
آمریکا با «الکساندر ووچیچ»رئیس‌جمهور صربستان در کاخ سفید باحاشیه‌های
معنا داری همراه شد که بازتاب زیادی در فضای مجازی و رسانه‌های دنیا داشت.
فعالان شبکه‌های اجتماعی تصاویر و ویدیوهایی را از جریان سفر الکساندر
ووچیچ، به آمریکا و دیدار وی با دونالد ترامپ، منتشر کردند که در شبکه‌های
اجتماعی جنجال زیادی به پا کرده است.یکی از این تصاویر که بسیاری از رسانه‌ها مانند ایسنا، مهر، باشگاه خبرنگاران جوان و المیادین آن را منتشر کرده‌اند نشان می‌دهد که ترامپ همتای صربستانی خود را مانند یک دانش‌آموز در مقابل میزش نشانده! اقدامی که بسیاری آن را نشان دهنده خوی واقعی آمریکا در برخورد حتی با دوستانش تعبیر کردند. بخشی از تصاویر ویدئویی نیز نشان می‌دهد هنگام قرائت بیانیه‌ای توسط ترامپ درباره دیدار با رئیس‌جمهور صربستان و صحبت‌های او درباره انتقال سفارت صربستان از تل‌آویو به قدس اشغالی تا تیرماه سال آینده، الکساندر ووچیچ با شنیدن این جمله غافلگیر شده و انگار که از گنجانده شدن آن بی‌اطلاع بوده باشد به برگه‌های در دستش نگاه می‌کند تا از وجود چنین بندی در آنها اطمینان حاصل کند! انتشار این تصویر تاسف‌آور از برخورد «متکبرانه» رئیس‌جمهور آمریکا، گویای نکات مهمی است. آمریکا رابطه با کشورهای دیگر را نه برای نفس«رابطه» بلکه با نگاه یک قدرت هژمون به یک قدرت تحت سلطه دنبال می‌کند. رفتار رئیس‌جمهور آمریکا با کشورهای عربی مانند عربستان، امارات و بحرین و تحقیرهای سریالی حکام عرب توسط وی گویای این مسئله است. به همین دلیل ذوق زدگی برای ارتباط با آمریکا لزوما به ایجاد یک رابطه متوازن بین کشورهای مختلف با واشنگتن نخواهد انجامید و خوی استکباری آمریکا هیچ‌گاه اجازه رفتار محترمانه و متوازن با کشورهای دیگر را نخواهد داد. ترامپ نیز در شرایط فعلی تلاش‌های زیادی برای ارتباط با ایران و کره شمالی انجام داده‌اما خیلی زود نمایشی بودن و تبلیغاتی بودن این رفتارها مشخص شده‌اند. ترامپ با خروج از توافق هسته‌ای با ایران و خیلی از توافقات بین‌المللی دیگر نشان داد که به هیچ توافق و پیمانی یایبند نیست و این پیام را به جامعه بین‌الملل مخابره کرد که آمریکا نگاهی ارباب رعیتی به جامعه بین‌الملل دارد و خبری از روابط متقابل و توام با احترام اقتصادی-سیاسی بین آمریکا و دیگر کشورها شکل نخواهد گرفت. امیدواریم این اتفاق ناخوشایند عبرتی باشد برای گروه‌های سیاسی که تصور می‌کنند، تنها راه‌حل مشکلات کشور، دخیل بستن به کشوری در مختصات آمریکاست. این عده به این نکته نیز توجه داشته باشند که، این رفتار ترامپ با کسی است که، برای کمک به او در پیروزی انتخابات پیش روی آمریکا به کاخ سفید رفته بود! واکنش‌ها اما نفسِ اقدام کوزوو و صربستان در انتقال سفارت کشورش به قدس اشغالی که خیانت به مسلمانان جهان و فلسطینی‌هاست با واکنش‌های گسترده‌ای در جهان اسلام مواجه شده است. دبیرکل اتحادیه عرب تصمیم «کوزوو» و صربستان برای انتقال سفارت خود به قدس اشغالی را محکوم و شدیداً از آن ابراز انزجار کرد. احمد ابوالغیط شنبه در واکنش به توافق کوزوو و رژیم اشغالگر قدس بر سر عادیسازی روابط بین خود و انتقال سفارت به شهر قدس را اقدامی «باطل» و «مخالف قطعنامه‌های سازمان ملل و شورای امنیت» دانست. قطعنامه ۴۷۸ سازمان ملل هرگونه ایجاد مراکز دیپلماسی در قدس اشغالی را غیرقانونی و ممنوع می‌داند و مخالف هرگونه اقدامی است که وضعیت قانونی موجود در این شهر فلسطینی را تغییر دهد. دولت ترکیه نیز شنبه شب تصمیم کشورهای صربستان و کوزوو برای انتقال سفارتخانه‌های خود در فلسطین اشغالی از تل‌آویو به بیت‌المقدس را محکوم کرد. وزارت خارجه فلسطین هم تصمیم افتتاح سفارت صربستان و کوزوو در قدس اشغالی را «تجاوزی آشکار» به مسئله فلسطین توصیف کرد. تشکیلات خودگردان فلسطین نیز اعلام کرد که فلسطین روابطش را با هر کشوری که سفارتش را به قدس منتقل کند، قطع خواهد کرد. اینجا فرانسه است توهین آزاد، انتقاد ممنوع!  سبحان محقق «امانوئل ماکرون» رئیس‌جمهور فرانسه، در ارتباط با توهین اخیر نشریه فرانسوی «شارلی ابدو» نسبت به پیامبر اکرم(ص)، به صراحت اعلام کرد که کفرگویی در این کشور آزاد است و او نمی‌تواند جلوی آزادی بیان این نشریه را بگیرد. تاکنون و در همین چند روز گذشته، روزنامه‌نگاران و تحلیلگران پاسخ ماکرون را داده‌اند و جملات او را در مقابل اظهارات سال 2017 خودش، که گفته بود انتقاد علیه صهیونیسم و اسرائیل را برنمی‌تابد، گذاشته‌اند. این استدلال ماکرون را مجاب می‌کند و هیچ راه فراری برای او نمی‌گذارد و هر مخاطب دیگری را هم متقاعد می‌کند که رئیس‌جمهور فرانسه فردی دروغگو و حیله‌گر است. اما، استدلال مذکور پاسخ این سوال را نمی‌دهد که چرا فردی در حد و اندازه رئیس‌جمهور فرانسه چنین مواضع سخیفی را علیه پیامبر اسلام(ص) می‌گیرد و در عوض، هر صدایی را که علیه جنایات صهیونیست‌ها باشد، خفه می‌کند و برای منتقد اسرائیل و هولوکاست، مجازات در نظر می‌گیرد؟ در اینجا برای فهم این چرایی، در حد مقدور، دست به دیرینه‌شناسی می‌زنیم. شخص ماکرون مثل خیلی از سیاستمداران غربی و البته، غربگرایان شرقی، متأثر از حقه ایدئولوژی حرفه علمی هستند. همان‌طور که گفته شد، این یک «حقه» است و آن را فردی مثل «توماس کوهن» که متخصص «فلسفه علم» است، می‌گوید. به عبارت دیگر، این حقه را طرفداران ایدئولوژی حرفه علمی به اصل علم بار کرده‌اند. اما، این حقه چیست و چه ربطی به پیامبران دارد؟ کسانی که خود را مدرن می‌دانند و برچسب علمی به خود می‌زنند، برای خودشان یک پیشینه تاریخی می‌سازند و این پیشینه را تا دوران «هلنی» یونان باستان هم به عقب می‌برند، که البته، این کانالیزه کردن علم و منشأیابی آن در اروپای باستان، امری جعلی و ساختگی است. اما، درباره اینکه پیشینه‌سازی مذکور چه ربطی به پیامبران دارد، نکته این است که مومنان به ایدئولوژی علم، از علم مورد نظر خودشان و کسانی که در این روند نقش داشته‌اند، اسطوره‌سازی می‌کنند و بقیه روندهای تاریخی، مثل سنت‌های دینی، را نادیده می‌گیرند و یا به دیده تحقیر می‌بینند. در هر حال، این وجه اسطوره‌سازی برای علم، چند جنبه دارد؛ نخست، مومنان به ایدئولوژی علم، تنها گزاره‌های درست و قابل اتکا، را گزاره‌های علمی می‌دانند؛ دوم، از نگاه آنها، روند رشد علمی و رشد جوامع، روندی خطی و انباشتی است؛ سوم، جوامع اروپایی و آمریکا در راس این خط قرار دارند و چهارم، همان‌طور که گفته شد، پیروان ایدئولوژی حرفه علمی، تلاش می‌کنند یک پیشینه تاریخی تا گذشته‌های دور، از علم مورد نظر خود دست‌وپا کنند و یک شجره‌نامه ساختگی هم از دانشمندان به آن ضمیمه نمایند. نکته‌ای که در ارتباط با موارد فوق وجود دارد این است که باورمندان به آن، الزاماً کسانی نیستند که خود را دانشمند لیبرال می‌دانند، بلکه وجه اسطورگی علمی، طیف وسیعی از کسانی که لباس علم پوشیده‌اند، تا لیبرال‌ها و چپی‌ها و مردم عامی را دربر می‌گیرد و در جوامع غیرغربی نیز طرفدارانی دارد که ما آنها را «غربگرا» می‌خوانیم. این باورمندان چه غربی باشند، چه غربزده، چه سیاستمداری مثل ماکرون باشند و چه نشریه‌ای همچون «شارلی ابدو»، به‌طور کلی نگاه نازلی نسبت به ساحت دینی و پیامبران دارند. اما، ماکرون علاوه بر اینکه یک غربی باورمند به ایدئولوژی و حرفه علمی است، یک سیاستمدار نیز هست؛ او به‌عنوان نفر اول ساختار سیاسی فرانسه، پیرو یکی از پدران علم سیاست مدرن، یعنی ماکیاولی، نیز هست. چیزی که ماکرون را در سیاست عملی به تناقض‌گویی می‌اندازد، همین دو وجه تربیتی او است؛ از طرفی شعارهای دایره‌ًْالمعارف نویسان قرن هیجدهم فرانسه(مثل آزادی بیان) را لقلقه زبان می‌کند و اجازه می‌دهد که به ساحت پیامبر(ص) توهین شود، از طرف دیگر، به پیروی از ماکیاولی، برای حفظ و تقویت منافع نامشروع فرانسه، از هر وسیله‌ای بهره می‌برد. سیاست‌های دوگانه رئیس‌جمهور فرانسه، در همین تزاحم و تضاد ریشه دارد. در فرانسه‌ای که ماکرون رئیس‌جمهور آن است، کفرگویی و توهین به پیامبران آزاد است، اما هر کس علیه جنایات رژیم صهیونیستی و در مورد افسانه هولوکاست حرفی بزند، به سه سال زندان محکوم می‌شود. «روژه گارودی» و «تری میسان» دو اندیشمندی هستند که به همین اتهام، محکوم و یا طرد شده‌اند. در مجموع، وجدان فرانسوی از ناحیه بازگشت دین به عرصه اجتماع و سیاست، احساس خطر می‌کند و می‌داند در صورتی که این ایده تثبیت شود، همه میراث 300 ساله مادی و معنوی تمدن فرانسوی و غربی به باد فنا می‌رود. جریان روشنفکری فرانسه در اوایل قرن بیستم به این ایمان قاطع رسیده بود که در نتیجه تلاش‌های علمی‌دانشمندان اروپایی، دین برای همیشه به حاشیه رفته است. بر اساس همین ایمان قطعی بود که دولت وقت فرانسه در سال 1907 طی توافقی که با کلیسا به امضاء رساند، شروع عصر «لائیسیته»(دین‌زدایی) را رقم زد. اما اکنون مقامات فرانسوی که می‌بینند کسانی با شعارهای مذهبی وارد عرصه سیاست شده‌اند، حس می‌کنند که کل میراث مادی و معنوی و منافع سیاسی آنها به خطر افتاده است. با این تفاصیل، آیا رئیس‌جمهور فرانسه نباید کفرگویی را در این کشور، آزاد بداند و هرگونه اعتراض علیه جنایات رژیم صهیونیستی را سرکوب کند؟ نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : پیوند روزانه پیوندها آمار وبلاگ
امکانات جانبی |
|
