ﯾﺎﺩ ﺍﯾﺎﻡ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﺑﯽ ﻭﺟﻮﺩﺕ ﻏﺼﻪ ﺑﻮﺩ

ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭﺍﻥ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﮔﻢ ﮔﺸﺘﻪ ﺑﻮﺩ

ﺍﯼ ﻗﺪﯾﻤﯽ ﺍﯼ ﺻﻤﯿﻤﯽ ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ

ﺍﯼ ﺗﻮ ﻫﻢ ﺑﺎﺯﯾﻪ ﻣﻦ ﺁﻥ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ

ﯾﺎﺩ ﺷﺎﺩﯾﻤﺎﻥ ﺩﻝ ﺍﻓﺴﺮﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ﺷﺎﺩ ﮐﺮﺩ

ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺷﯿﻄﻨﺘﻬﺎ ﺩﺭ ﺩﻟﻢ ﻏﻮﻏﺎ ﺑﮑﺮﺩ

ﺁﻧﻬﻤﻪ ﺷﻮﺭ ﻭ ﺷﻌﻒ ﺩﺭ ﮐﻮﺩﮐﻲ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ

ﻋﺸﻘﻬﺎﯼ ﺑﯽ ﺭﯾﺎ ﺁﻥ ﻗﻠﺒﻬﺎﯼ ﭘﺎﮐﻤﺎﻥ ﯾﺎﺩﺵ ﺑﺨﯿﺮ 

Sin of self-love possesseth all mine eye
And all my soul, and all my every part;
And for this sin there is no remedy,
It is so grounded inward in my heart.
Methinks no face so gracious is as mine,
No shape so true, no truth of such account;
And for myself mine own worth do define,
As I all other in all worths surmount.
But when my glass shows me myself indeed
Beated and chopp'd with tanned antiquity,
Mine own self-love quite contrary I read;
Self so self-loving were iniquity.
'Tis thee, myself, that for myself I praise,
Painting my age with beauty of thy days.
Shakespeare, Sonnet No. 62

گناه خودپرستی
تمامی چشمان من
و تمامی روح من
و تمامی هستیِ من را تصرف کرده است،
و این درد را هیچ درمانی نیست،
زیرا چنان در دلم پای گرفته است
که گمان دارم روی هیچ کس به لطف و صفای چهرۀ من نیست
و هیچ چهره ای، بدین حد از حقیقت برخوردار نیست
و هیچ حقیقتی بدین قدر و منزلت نیست،
و اوصاف و مکارم خویش را بر خود عرضه می کنم
و هیچ کس را در هیچ کمالی برتر از خود نمی یابم.
اما چون در آینه می بینم
که چهره ام از شکنج روزگار درهم شکسته
و فروغ طراوت از آن رخت بربسته است،
آنگاه قصۀ خودپرستی خویش را به گونه ای دیگر می خوانم
که آخر این چهرۀ ناموزون راچه جای ستایش است.
پس شاید این تویی که من به نام خود او را می ستایم،
و این تویی که با جمال و جوانیت
به نقش پیری من آب و رنگ می بخشی.

غزل 62 – ویلیام شکسپیر

دختر که باشیـ...

میدونی اولین عشق زندگیت پدرته

دختر که باشـیـ...

میدونی محکم ترین پناهگاه دنیا آغوش پدرته

دختر که باشیــ...

میدونی مردانه ترین دستی که میتونی توی دستت بگیری

و دیگه از هیچی نترسی

دستای گرم پدرته

هر جای دنیا که باشیـ...

چ باشه و چ... خدایی نکرده نباشه

میدونی و مطمئنی که قویترین فرشته نگهبان زندگیت پدرته

دختر که باشیـ...

میدونی تنها کسی که با عشق نازتو خریداره پدرته

دختر که باشیـ...

تموم روزای دنیا برات روز پدره

دختر که باشیـ...

دلت میخواد با نگاه دخترونه ات، با شرم ،چشم تو چشمای مهربونش بدوزی و براش حرف بزنی:

پدر! گرچه خانه ما از آینه نبود؛ 

                 اما خسته‏ ترین مهربانی عالم، 

                                 در آینه چشمان مردانه ‏ات، 

                                                  کودکی‏هایم را بدرقه کرد، تا امروز به معنای تو برسم.

می‏خواهم بگویمت، 

ببخش مرا اگر...

پای تک درخت حیاطمان، پنهانی، غصه‏هایی را خوردی که مال تو نبودند!

ببخش مرا اگر...

ناخن‏های ضرب‏ دیده ‏ات را ندیدم که لای درهای بسته روزگار، مانده بود و ...

ببخش مرا اگر... 

همیشه، پیش از رسیدن تو، خواب بودم؛ 

اما امروز، بیدارتر از همیشه، آمده‏ام تا به جای آویختن بر شانۀ تو، بوسه بر بلندای پیشانی‏ات بزنم. 

سایه‏ات کم مباد ای پدرم!

آن روزها، سایه‏ات آن‏قدر بزرگ بود که وقتی می‏ایستادی، همه چیز را فرا می‏گرفت؛ اما امروز، ضلع شرقی نیمکت‏های غروب، خمیدگی قدت را به رخ بلندای قدم می کشند... شرمسارم پدر!!!

                                                           دلم می‏خواهد به یک‏باره، تمام بغض تو را فریاد کنم.

ساعت جیبی‏ات را که نگاه می‏کنی، یادم می‏آید که وقت غنچه‏ها تنگ شده؛ درست مثل دل من برای تو.

این، تصادف قشنگی است که امروز در تقویم، کلمات هم‏ معنی، کنار هم چیده شده‏اند. 

یعنی در دائرة المعارف عشق، پدر، ترجمه علی علیه ‏السلام است.

روزت آروم آروم مبارک ای معنای حیاتِ بی مقدارم...

الان که هنوز خیلی زوده اما برای کنکوریای عزیز چندتا نکته میخواستم بگم...

یکی اینکه با اینکه الان هنوز خیلی زوده اما هدف خودتونو مشخص کنید, یه راهنمای مطمئن و خوب داشته باشید و از وجود یک یا چند تا دوست خوب و موفق حتما استفاده کنید. اینجا من دانشگاه شیراز رو سعی کردم معرفی کنم , چون تو رشته های فنی بعد از شریف و تهران و امیرکبیر حرف اول رو میزنه... شریف و امیرکبیر و تهران که تقریبا نیازی به معرفی ندارن اما دانشگاه شیراز که متعلق به خودمونم هست هنوز خیلی جای صحبت داره...  تا اخرش بخونید خیلی وقتتونو نمی گیره,

دانشگاه شیراز دومین دانشگاه تاسیس شده در ایران بعد از دانشگاه تهران است و قبل از شریف و امیر کبیر تاسیس شده,

پیش از انقلاب ایران (۱۳۵۷)، دانشگاه شیراز، «دانشگاه پهلوی» نامیده می‌شد.

دانشگاه شیراز یکی از ۵ دانشگاه مادر در رشته‌های مهندسی به شمار می‌آید.   همواره جز 5 دانشگاه برتر کشور محسوب میشده و هنوز هم در میان دانشگاه های کشور و حتی دانشگاه های اروپایی و امریکایی برای پذیرش دانشجو بسیار معتبر است.  محوطه دانشگاه شیراز که توسط مینورو یاماساکی طراحی شده٬ از نظر وسعت در کشور ایران در رتبهٔ دوم قرار دارد.

دانشگاه شیراز (دانشگاه پهلوی قبل از انقلاب) در سال ۱۹۴۶ شروع به کار نمود. معمار اصلی این دانشگاه مینورو یاماساکی نام دارد، که از دیگر کارهای مشهور او مرکز تجارت جهانی (برج های دوقلو) نیویورک می‌باشد. به‌دنبال دعوت محمدرضا پهلوی از رییس دانشگاه پنسیلوانیا به ایران، پس از مذاکراتی چند، توسعهٔ دانشگاه شیراز مستقیماً تحت نظر و مدیریت این دانشگاه صاحب‌نام آمریکایی قرار گرفت تا جایی که روابط علمی و فرهنگی بین این دو دانشگاه از مستحکم ترین روابط علمی فرهنگی میان ایران و آمریکا گردید و تا روزهای آخر حکومت شاه ادامه داشت^.

 در سال ۱۹۶۲، عیسی صدیق مسئول پیاده سازی الگوهای این دانشگاه آیوی لیگ در دانشگاه پهلوی گردید. تدوین بسیاری از دروس، طراحی و توسعه پردیس‌های دانشگاه، تربیت اساتید، و بنیانگذاری بسیاری از مؤسسات تحقیقاتی دانشگاه پهلوی همه و همه در اختیار این دانشگاه آیوی لیگ قرار گرفتندبعده‌ها، در دوره هوشنگ نهاوندی، موسسه معروف دانشگاه ایالتی کنت نیز در شکل گیری و توسعه دانشگاه پهلوی نیز حضور پیدا کرد. در روز دوشنبه ۱۵ آبان‌ماه که مصادف با سالروز تولد امام چهارم شیعیان بود، محمدرضا شاه پهلوی، با فشار دادن تکمه‌ای که انفجاری در دل کوهستانهای شیراز ایجاد کرد فرمان شروع ساختمان دانشگاه بزرگ پهلوی را صادر کرد.

دانشگاه شیراز اولین دانشگاه کشور است که مدرکش بین‌المللی شد و همچنین " اولین دانشگاه ایران " که برنده جایزه نوبل در آن سخنرانی کرد. در زمان پهلوی نیز دانشگاه شیراز خواهر دانشگاه پرینستون ایالات متحده آمریکا خوانده می‌شد.

الان هرچند زوده اما به کنکوریا پیشنهاد میکنم قبل از انتخاب رشته و دانشگاه خوب فکر کنید, از افراد شایسته سوال بپرسید هم علایقتونو در نظر بگیرید هم تواناییهاتونو و هم شرایط خانواده و مسیر و خیلی چیزای دیگه که ممکنه الان وقتی بقیه بهتون میگن متوجه نباشید اما بدونید اونا قطعا این شرایطو تجربه کردن و بهتر میدونن, چون تقریبا بعد از قبولی راه برگشتی وجود نداره و هر پشیمانی بعد از قبولی کلی دردسر و ناراحتی برای همه و بیشتر از همه خودتون خواهد داشت...

با ارزوی موفقیت برای همه کنکوری های عزیز....

بچه ها داشتم تو گوگل سرچ میکردم... زدم دبیرستان فرزانگان اباده کلی وبلاگ اومد... یکیش یه وبلاگی بود که نویسندش خانم پورحمزه بود... اخیرا انگار حک شده...