باد وزیدن گرفت
در چشم به زدنی شهر تاریک شد
شاخه های خشکیده درختان  شکست
افتادن یکی از شاخه ها برای صدمه زدن به مردم کافی بود
گویا رستاخیزی رخ داده باشد
ناگهان برق بیمارستان قطع گردید
پرستاران به جنب وجوش شدند
برق اضطراری وصل شد
شهر خلوت و ماشین های امدادی در حرکت بودند
و من هر چند به بخش مطمئن بودم
اما دلشوره خفیفی مرا فرا گرفت
داشتن همکاری چون فرجود به آدم دل آرامی می داد!
از همکارانم خواستم
اگر گرافی بیمار اورژانسی نیست در وقت دیگری گرفته شود

دلم گرفته است
شیفت های پی در پی آدم را خسته می کند
اما درد من که خستگی نیست
درد من بی دردی است !
در این پایان جوانی
حسرت نرسیدن به آرمان ها بیشتر از هر چیز تو را می آزارد

در بخش مراقبت های ویژه که باشی
زندگی برایت معنای دیگری می یابد
در همین بخش عزیزترین ها روز های آخر خود را گذراندند
آن طرف بیماری بعد از خارج کردن تومور از سر به کما رفته
دور تر دختری از مسمومیت دارویی!
یکی برای یافتن زندگی ودیگری  برای فرار زندگی.
بیماران بر روی تخت های بیمارستان، مدهوشند
شاید آنان شرایط مرا بهتر درک کنند
از یک سو آنان را بیدار می دانم
و از سویی نا هوشیار
فرصت کم است
بخش باید خلوت باشد
دستگاه رادیولوژی قدرت مانور پرستاران را کم کرده است

به بیماران که نگاه می کنم
غصه هایم کم می شود
دلم خوش است برای کسانی کار می کنم که جز خدا شاهدی ندارند
آیا آنان هم می توانند غصه های مرا درک کنند
غصه هایت را باید با آب روان بگویی تا با خود ببرد
دلم نمی آید
آنان زنده اند اما به سختی
نیازمند به مراقبت ویژه
نمی توانم به آنان سنگ صبور بگویم
دست کم زندگی نباتی که دارند
گل هایی که پژمرده اند
آنان آیینه حضورند.
نیاز به ویرایش

لطفا چراغ های بخش را خاموش کنید!

 نمی خواهم دومین باری باشد که گرافی بیمار خراب می شود!

شب میلاد امام رضا است