"♥ "♥ "♥ "تمـــــــــــام نا تمــــــــام من با تـــــو تمـــــــــــام میــــــــــشود"♥ "♥ "♥ "
ای رهـــــگذر عـــــاشق
بــه "خــــــلوت تنهـــایی" من خوش آمـــــدی
تنهایـــــی من "حـــُــرمـت" دارد
پس خــــواهشمندم "حــــرمت شکنی" نکنیـــد
دل نــــوشتــــه ها از قلــــم خودمـــــه
کپــــــی بـــــدون ذکــــر ِمنبــــــع ممنـــــوعه
" با تشکـــــــــــــر فـــــراوان هـستـــــــــــــــــــــــــی "
).jpg)
سهــــم مَــــن از پاییـــز
باران اســـت
و آبــــان
اینجا حوالیِ پاییــــز
دِلـَـــم پَـــر میکشــد
بـــرای
قــــدم زدن زیــــر باران
به آسمــــان نگاه میکنـــم
دیدنش چقـــدر
آرامم میکنـــد
کـــاش میشـــد بغــــض هایم
را به ابـــرهایش
هدیـــه میـــدادم
و دلتنـــگی هایــــم
را به ستــاره هایـــش
اِی آسمــــان
بگیـــر از مَـــــن بغـــض های
گاه و بی گاهــــم را
بگیـــر از مـَـــن دلشوره های
شبـــانه ام را
بگــــذار این آبــــان بـــرای مـَـــن باشد
بگذار این آبــــان
شعرهایــــم
رنگ و بوی
دیگــــری به خـــود بگیرد
رنــــگی از جنـــس عِشــــق
رنــــگی از
جنـــس احســـاس
معبـــودا:
تقویـــم زندگیـــم بار دیگـــر رقــم خــورد
با تمـــام تلخـــی
ها و شیرینـــی هایــش
قـَــــــد کشیـــدم
خـــــــودم
آرزوهایــــــم
احساســــــم
بـــزرگا:
در این شب پاییـــــزِ آبـــانـی
تـــو خــود برایـــــم
دعـــا کن
دعایـــی از
جنـــس آرامـــش
پ.ن: روح مَـــن می گوید
تولدتـــــــــ مبارکــــ دختــــــــرِ پاییزیِ
مـَـــن...
نوشته ای از خـــــودم
ســـــرانجام رسید
آبـــــانِ بدون پـــــدر
آبــــان های زیادی از رفتنت میگذرد و
هنــــوز لحظه هایــــم ســــرد است بی تــــو
چه زود حســــرتِ
نداشتنت را تجـــربه کردم
حســــرتِ آبــــان هایی
که باید میبــــودی و نبــــودی...
تنهاییــــم را میبینی پــــدر...
مچالــــه شدنـــم به
دست روزگار را میبینی؟
این روزهــا اصلا حواست
به دختـــر ِ
پاییزت هســـت؟
حواست هست که غریـــب
افتاده ام بین مَــــردم؟
آنقــــدر نگاهم نکــــردی
که از یادت رفتـــه ام...
در این آبان برایـــم دعا کن پــــدر...
دعا کن روح آشفتـــه ام آرام گیـــرد
دعا کن دیـــدنِ جـــای خالیـــت
در این آبـــان، زیر پایــم را خالــــی نکند...
کـــاش آبـــان های بیشتــری داشتَمَـــت
اصـــلا کـــاش تولــــدِ مَــــن
میمانـــد بــرای بعـــد...
پ.ن1: تـــوده ایی از حـــرفای نـــاگفته...
پ.ن2: خستـــه ام از ایـــن همه کـــم آوردن
خستـــه از ایـــن آبـــان
پــردرد...
نوشته ایی از خودم
آدمهـــــای ایـــن زمانـــه را
نه میتــــوان فهمیــــد
نه میتــوان درک کرد
همــــان آدمهــــایی که ادعـــای عاشقـــی میکننــــد
اما در سختــــی ها
چنـــان پشتت را خالــــی میکننــــد
که حتــــی فکــــرش را هـــم نمیتوانی بکنی
چنان رنـــگ عوض میکننـــد
که انگشـــت به دهـــان میمانــــی
همـــــان آدمهایــــی که
در ســـرازیــــری
زندگــــی یشــــان
سایه به سایه که نه
شانـــه به شانـــه
پا به پایشـــان همقـــدم بودی
خستــــه ام از این آدمهــــا
خستــــه از دنیایشـــــان
میخواهــــم فاصلــــه بگیـــــرم
میخواهــــم دور شـــــوم
چنـــــان دور
که گویــــی هیچ وقت
ســــر راهــــم نبودنــــد
آری
از چنیـــن آدمهایــــی
فقــــط باید فاصلــــه گرفـــت
که اگر حفظ فاصلــــه نکنی
تــــو را هــــم همانند خــــود میکننـــد...
پ:ن رفتــــن همیشــــه هم بـــــد نیســـــت
نوشته ایی از خودم
ایـن روزهـــــا
تلاشــــم بیهـــــــــــوده اســت
بــرای پــَـــرت کــــــردن ِ حــــَــــــواس ِ دلــــــــــــم
دلـــی که بیشتــــر از
هــَـر زمــــان ِ دیگــــــر
بهـــــــــــانه گیـــر شــــده اسـت
دلــی که ایــن روزهـــــــا
حالــــش رو به ویــــــــــــــــرانی ست
امـــا وانمــــــود می کنــــد
به قــــــــوی بـــودن
به محکــَــــــم بــودن
محکـــم تـَر از هـَـر زمـــان ِ دیگــر
فقــط چنـــد قــــدم مــــانده
تا اردیبهشــــــــــت
اردیبهشتــــی که با آمــــدَنـش
به مـن یــــــــادآوَر می شــود
بـــی پنــــــــــــاهیم را
بــــی تکیـــه گاهیــــم را
ایـن روزهــــا
لبخنـــــــــد می زنـم
لبخنـــــدی تلــــخ
همچـــون دقیقـــــــــه هایم
لبخنــــد می زنــم
تا کســـی نفهمــــد
که چـه می گُــــذَرَد
به لحظــــه هایم
لحظــــه هایی که
پــُر است از دلتنگــــــی
خـــدایــــا ...؟!
دِلتَنگــــــــــم ...
دِلتنگـــــــــــــــ ِ پــــدرم
دِلتنگــــــــــ ِ
نگـــاه های ِ زیبــــــــایش
دلتنگــــــــــــــــــــ ِ
آغـــوش ِ پُــر مهـــــرَش
دلتنگـــــــــــــ ِ
گرفتنـــن ِ دستـــان ِ مــــــــــَـــردانه اش
دلتنگـــــــــــ ِ
یک درد و دل ِ ســـــاده با پـــدر
دلتنگـــــــــــ ِ
گفتـــن ِ یکـــــ پــــدر
و شنیــــدن ِ یکـــــــ جـــان ِ دلـــــــــــم
دلتنگــــــــــ ِ
گفتـــن ِ روزَت مبـارکـــــــــــــــ
دلتنگــــــــــ ِ
گفتـــن ِ تولـــــدت مبارکـــــــــــــــــ
دلتنگــــــــــ ِ ...
خــدایـــــا ؟؟؟!!
می شــود ایـن روزهـــــا
بیشتـــر از قبــــل
حــــــَـــــــواست
به دلـــــَـــم باشـــد ؟؟!!
پ.ن :
2 اردیبهشـــــــت
پـــــدر روزت مبـارکــــــــــــــــــــــــــ
7 اردیبهشــــــت
پــدر تولــــــــــدت مبـارکــــــــــــــــــــــــــــــ
دلنوشته از خودم
ایــــن روزهــــــا
عجیـــــب حـــــال دلــــــم گـــرفتـــه
ایــــن روزهـــــا
عجیـــــب دلتنـــــگم
دلتنـــــگ بودنــــــی
که نبـــودنــــــش
سهـــــمم
شـــــده
نمیـــــدانـــــم بـــایـــد
خوشحــــــال بــــاشم
یا نــــاراحــت
نمیـــــدانـــــم بـــایـــد
جشــــن بگیــــــرم
یـــا نبــــودنــــش
را بـــه
ســــوگ بنشــــینــــم
خــــدایـــا چــــه میـــــکنــــی؟؟؟
چــــه میــــکنــــی بـــا
""دل مـــــن""؟؟؟؟
میبـــینـــــی ایــــن
اردیبـــــهشــــت
چــــه اردیبــــهشتـــــی
شــــده بــــرای مــــن؟؟؟
7 اردیبــــهشـــــت
روز میـــــلاد پــــــدرم
12 اردیبـــــهشــــــت
روز
پـــــــــدر
چنـــــد ســــالــــی اســـــت
کـــه در رویـــاهـــایــــم
جشــــن
میـــلادش را
بــــا یـــــادش بــــرگــــزار میــــکنــــم
چشــــمــهایــــم را میبنــــدم و
تصـــــور
میـــــکنــــم
بــــودنــــش را کنــــارم
خــــــدایـــــا
دلتنـــــگــــش هســــتم
دلتنـــــگ پــــدرم
پــــدری کــــه ســــالهاســــت
حســـــرت داشتــــنش را دارم
پــــدری کــــه ســـــالهاســـت
حســــرت بــــودنــــش را
دارم
دلتنــــگ مهــــربانــــی هــــایــــش
هستم
دلتنــــگ دستــــانــــش
دلتنـــــگ آغــــوشش
آری آغـــــوشش
پــــدر، بغـــــلم کــــن
بغــــلم کــــن کـــه
تنــــها
در آغــــوش تــــو
آرام میـــگیــــرم
بغــــلم کــــن شـــایــد
ایــــن "بـغــــض" لـــعنتــــی
کـــه
مـــدتـــهاســـت کنـــج
گلـــویـــم خانـــه کــــرده
بشــــکنـــد
شــــایـــد بـــا شـــکستــــن
ایــــن "بغـــض" انــــدکــــی
آرام شـــوم
امـــا نـــه
بـــرای آرام شـــدنــــم
بـــه "دعــــای تــــو"
احتیــــاج دارم
پـــــس "دعـــــایـــــم کـــــن
پـــــدر"
دعـــــایــــی از "جنـــــس آرامــــــش"
7 اردیبــــهشــــت بــــر
ســــر مــــزارت
مــــی آیــــم و
بــــا اشـــک چشــــمانــــم
بــــوســــه میــــزنـــم بـــر
دستــــان پــــر مهــــرت
و 12 اردیبـــــهشــــت بـــا یــــک
سبــــد
گــــل رز بــــه دیــــدنــــت می
آیــــم
ای پــــادشــــاه زنــــدگیــــم
روز میـــــلادت مبــــارک پــــدر
روزت
مبــــارک پـــــدر
هستی نوشت: دلنوشته ای از خودم...
بـــا "چشــــــمهایت" حــرف
دارم
چشــــــمهایی که عــاشــقــش هــستم
میــخواهم نــاگفته هــای بسیــاری را
بــرایت بــگویم
حــال مــانــده ام از
کــجا و چــگونه شــروع کنــم
از بــاران چشــمهایم شــروع کنم خــوب
اســت؟
یــا نــه !!! از بــغض نبــودنت آغــاز کنــم؟
از زخـــمهای عمــیقی کــه بر دلــم هست؟
یــا از دلتنــگی هــایی کـه بـه
استخـــوان رســیده اند؟
از بــی خــوابی شبهـــایم یــا از دل
شــکسته ام؟؟؟
""تــــــو"" خــود بگو از کــجا شــروع کنــم؟؟؟
تــو کــه نیستی امــا ایــن روزها
لــحظه هایــم تنــها بــه دیــدن
"عــکســــــهایـــت" میــگذرد
عــکســـــهایــی کــه معــصومانـــه
تـــرین
لــبخند هــا را بــر لـــب داری
عـــکسهایـــی کـــه "دنیـــای
مـــن" اســـت
آری اکنـــون مــن مـــانـــده
ام و
" دنــــــیایــــــی
خــــــاطــــــره"
"تنـــهایــــی"
پــــس از ایـــن همــــه شــــکست آســــان نــــیست
هیـــچ کــــس نمــــی فهمد
کـــه چـــه مــــی کشــــم
ســــکوت بـــر ســـر ایـــن درد
مــــرا از درون هــــر لحــــظه
نــــابــــود میــــکند
خــــــدایا!؟
ایــــن چـــه عشــــقی اســـت در قـــلبم؟؟؟
عشــــــقی کــــه
ممنــــــوع بــــودنش را
"مـــن
میـــــدانم و دلـــــم"
چـــرا نمیتوانـــم ایـــن عشـــــق را
از وجــــودم دور کنــــم؟؟؟
حــــکمت ایـــن عشــــق چیـســـت معبـــــودم؟؟؟
عشــــــقی کــه رفــت
و مــــن پـــس از آنـــکه از دستـــش دادم
فـــهمیدم کـــه او را داشـــته ام
عشـــــقی کـــه
دیـــگر نیست و مــــن ایـــن چنین
بـــه بـــودنش
نیــــازمنــــدم
عشـــــقی کــــه رفت
و مــن بــه انتــظار آمـــدنش نشســته ام
عشـــــقی کـــه دیــگر نمیتـــواند
مـــرا دوســـت بــدارد
و مــن دیــوانــه وار دوســتش دارم
عشــقی کــه تمــام شــد...
و مـــــن آغــــــاز کـــــردم
امــــــا نــــــــــه
بـــاور نمیـــکنم
هـــرگــــز بـــاور نمیــــکنم
تــــمام شـــدنـــش را
چـــرا کـــه تمـــام شـــدن ایـــن
عشـــق مقـــدس
مســـاوی اســـت بـــا تمـــام شـــدن مـــن
بـــاور نمیـــکنم
ایـــن چـــنین بـــی رحـــــــمی عشــــق
را
بـــی رحـــمی کـــه بـــند بـــند
وجــودم را بـــه آتـــش کشــیده اســـت
خـــدایا!
چـــه شــد کــه ایـــن چــنین شــد؟
بـــاورش بـــرایـــم
ســـخت اســـت
بـــاور ایـــن همـــه بـــی رحـــمی
دیـــگر بــــــس اســـت
مـــن دیـــگر تـــاب نـــدارم
دیـــگر تحمــل بـــی رحـــمی آدمـــهایت را نـــدارم
آدمـــهایی کـــه ظـــاهــر و
بــاطنـــشان یــکی نیـــست
آدمهـــایی کـــه دم از عشـــق
میـــزنند ولـــی عشـــق را نمـیـــفهمنـــد
ایـــن همـــه تــــظاهـــر را نـــمی
خواهـــم بــبـــینــم
اصـــلا نمــی خواهـــم از هـــمین اتـــاق خـــاکستـــری
کـــه دنیـــای پـــاک و بـــزرگ مـــن اســـت
ســـرم را بـــیرون کنـــم
در ایـــن اتـــاقکـــم حســـاب و
کتـــاب نیســـت
در ایـــن جـــا محـــو شــدن اســـت
و خــود را بـــی حساب فـــدا کـــردن
بـــی هیـــچ انتــظاری بـــرای
کســـی بـــودن و جـــان دادن
بیـــرون از ایـــن اتـــاق
خــــــاکستری مـــن
آدمـــها بــه
گونـــه ای دیـــگر هستنـــد
ســـخن گفتنشــــان
بـــا هـــم شـــریـــک شــدنشــان
هـــم ســـفر
بـــودنـــشان
عـــاشقـــی کـــردنشـــان
مـــن میـــترســـم از ایـــن دنـــیا
میـــترســـم هــوای بیـــرون
بـــه
درون اتـــاقـــک قشنــــگم آیـــد
اتـــاقــی کــه "مــن" و
"او" بــا هــم زنـــدگی میــکنیــم
"مـــــــن"
"یـــــــــاد او"
"خــــــاطــــــرات"
"یـــــــادگــاریــــــها"
مـــن هـــمه ی عـــمرم را
در ایـــن اتـــاق بـــه ســر میــبرم
و بــه ســر
خـــواهــم بــرد
و هــرگــز هــوس ســرزدن
و آشنـــا شــدن بــا واقعیــت هــا
را در ســر
نخــواهـــم داشــت
واقـــعیت هــایــی کـــه ســخت آزارم
میــدهنــد...
هستی نوشت: دلنوشته ای از خودم
دیــــــگر مثــــل سابق
بهــــــانه گیر نیستم
دیـــــگر گلایه ای نمیــــکنم
از
نبـــــودنت
بهــــانه ای نمیگیرم
برای نیــــــامدنت
بــــــرای بی خـــــوابی شبـــــهایم
دنبــــــال
بهانه نیستم
""صبــــــور شده ام""
در بــرابــر بدی آدمـــها
نامــــردیشـــان
بی معــــرفتیـــــشان
از پشــــت خنجر
زدنشــــان
آزارم میــــدهـد بــودن کنــار چنین آدمـــهایی
آدمـــهایی که
هیچ بـــویی از آدمـــییت نبـــرده اند
آدمــــهایی که
ظـــاهر و
بـــاطنـــشان یکـــــی نیست
آدمــــهایی که عشــــق را درک نمیکنند
نمــــیدانم چه بگــــویم
و یا از کجا شــــروع کنم
تا مضحـــــکه دست خواننده نشــــوم
ســــرزنش نشوم
کـــــــــــاش
کــــــاش میــــتوانستم
به گــــذشته بروم
گــــذشته ایی که
""حـــــال مـــــرا""
اینچنین ویـــــران کرده است
بـــــه روزهـــــایی که
تنـــــها
دغــــدغــــه زندگیـــــم ""او"" بود
چـــــقدر دلتنـــــگ دیـــــدارم
دلتنـــــگ چشـــــمهایــــش
چشــــمهایـــی که
از ته دل عاشــــقـــش بوده ام و هستم
دلتنــــــگ نــــفس کشیدن در کنــــارش
دلتنــــگ شـــانه هایش
چقـــــدر دلـــــم
برای داشتــــنش
پـــــر که نه پــرپــر میزند
بـــــرای بــــودنش
بــــــرای آغــــــوشــش
برای خنـــده هایـــش
و ""مــــن"" چــقدر بیــــزارم از
""خنــــده هـــای امــــروزم""
اما میـــــخواهــــم برخیــــزم
برخیـــــزم و شــروع کنـــم
این بـــــار بــــدون تــکیــه بر کــــسی
و مـــن منتـــظر یـک اتـــفاق ســـــاده ام
کــــــه
""زنــــدگیـــم را""
""مــــن""
را تغییــــر دهــــد
یـــــــــک اتــــفاق کــــه
{{{بعیــــــد}}}
میــــدانــم...
هستی نوشت: دلنوشته ایی از خودم
پــــاییز
امســـال را ""تنـــــهای
تنــــها"" گذرانده
ام.
مــــهر را با بــــی مـــهری آدمــــها
آغـــــــاز کــــــرده ام
مــــهر برای ""مَــــــنِ تَنـــــها"" مـــــهری
به همــــراه نداشت.
""تنــــهای تنــــها"" مــــهر
را پشت ســــر
و قــــدم به آبــــان گذاشته ام،
آبــــانی که در آن متـــولد شـــده ام.
امــــا در این آبــــان چقدر غــــریب بوده ام،
رنگ شـــهر مثـــل وجودم سیـــاه
سیـــاه شده بـــود
گویــــی
همــــه از حـــال دلـــم خبر داشتند،
آبــــان را هم ""تنــــهای
تنـــــها""
حتی تنــــهاتر از
مـــــهر ســـــپری کرده ام.
چقــــدر خســــته پا به آذر گذاشته ام،
آذری که به مـــــن
فهـــــماند
هیچ کس و هیچ چیز مــــاندنی نیست
حتـــی پــــاییز
دیـــــدی پـــــاییز؟؟؟
دیــــدی تو هــــم مــــاندنی نبودی
همــــانند آدمـــها
تــــو چرا؟؟؟
تـــــو که از حــــال دلــــم خبر
داشتی،
تـــو که
شــــاهد درد کشیــــدنهایم بــــوده ای،
تـــو که شـــاهد
تنـــــهاییم بوده ای،
رفــــتن را
از آدمــــها یاد گــــرفتی؟؟؟
حــــال به مــــن بگو،
چگونه
رفتنت را بــــاور کنم؟؟؟
نبـــــودنت را چگونه تحمـــــل کنم؟؟؟
چگونه فصــــل دیگری را
آغــــاز کنم
وقتی در تــــو گــــم شـــده ام،
وقتی تــــو جــــزیی از وجــــودم شده ای،
غروبـــــت را، بــــارانــــت را،
بــــا نبود
اینـــــها چه کنم پــــاییز؟؟؟
کــــاش حداقل تـــــو می مـــــاندی...
کــــــاش رفتـــــن را بــــــلد نبـــــودی...
هستی نوشت: دلنوشته ای از خودم...
.jpg)
ســــــومین فصل سال
یعنی مـــــن...
آرزوهـــــای
محـــــال یعنی مــــــن...
مـــــن دختر پاییزم،
پاییز فصــــل من اســــت،
فصــــل باران، فصــــل برگریـــــزان
پـــــاییز را، غـــــروبش را،
هــــوای بـــــارانی اش را
دوســـــت دارم
قــــدم زدن زیر بـــــاران
حـــــالی به حــــــالی ام میکند،
حـــــالی که مـــــرا به گذشته میـــــبرد،
گــــــذشته
ای نه چندان دور...
دلـــــم گرفته، دلـــــم سخــــــت گــــــرفته
و هیـــــچ چیزجـــــز باران
حــــال دلــــم را خــــوب نمیکند
دلــــم باران میخواهـــــد
و جـــــاده ای بی انتــــــها،
شـــــاید قــــدم زدن زیر قطــــــره های بـــــاران
حـــــال دلــــــم را خــــوب کند ...
آخــــرین مـــــاه فصــــــل پــــاییز!
انــــــدکی صبر کن!
آرام آرام قــــــدم بــــــردار
بـــــگذار کــــــمی بیشتر با
تــــــو باشم
بـــــگذار کـــــمی بیشتر
با هـــــم عشــــق بـــــازی کنیم
بـــــا تـــــو، بـــــا، بـــــاران، بـــــگذار
انــــــدکی بیشتر خـــــاطره ســـــازم...
هستی نوشت: دلنوشته ای از خودم
حتـــــی اگر
تمام دردهایـــــم، غم و غصــــه هایم به کنار رود
دلتنــــگی ها را فراموش کنم،
بغض های شبانه
ام را نادیده بگیرم
با غم بی کسی بسازم،
چهره ی زرد و
پریشـــــانم را از آیینه بـــــدزدم
اشــــکهایم را میـــــان باران پاییزی پنهـــــــان کنــــــم،
دیگر زخمهــــــای خورده
و نمکهــــای پاشیده
شده طعـــــم شوری ندهند
باز هم یک نفر،
یک جا،
جوری زمینت میزند که
گویا فلج مادرزاد بودی
یکی که داوطلب همیــــــشگی
شنیدن
درددلهــــــایت بود
یکی که از تــــو به تـــــو نزدیـــــکتر بود
یکی که خاطـــــره ساز
لحظات زندگیـــــت بود
آری!!!
تنهــــا کسی میتواند
قامتت را بشکندکه
روزی
تمــــام زندگیت بود
کسی که همــــدم تنهاییت بود
ایــــن قــــدرت را خــــودم بــــه او دادم
اشــــکال ندارد،
رسم عاشقی را بلد نبود،
جســــــارت عاشقی را نداشت
شــــاید هم لیاقت عشـــــق پاک را
از ایـــــن پس با دردهایم،
غــــم و غصـــــه هایم،
دلتنـــــگی هایم،
بغــــض های شبانه ام،
بـــــا غم بی کسی ام،
بــــا چهره ی زرد و پریــــشانم،
بـــــا اشکهایم،
بــــا زخمــــهای عمیقم،
با تنـــــهاییم ، تنــــــها ادامــــه
خواهــــــم داد.
ایــــن "مــــــن" را بیشـــــتر
دوســـــت دارم
مَــــــــنِ تنــــــها را...
هســـــتی نوشت: دلنوشته ای از خـــــودم
| Design By : Pichak |
حــــــوالی ""مــــــــــن"" قضــــاوت ممــــنــــوع
آروم و منــــــــــطقی، اهــــــــــل دل، دلشکسته اما صبــــــــــور
عاشــــــــــق...
به نظر من عشــــــــــق رازی است مقدس.
برای کســــــــــانی که عاشــــــــــقند،عشــــــــــق برای همیشه بی کلام می ماند؛
اما برای کســــــــــانی که عشــــــــــق نمی ورزند،عشــــــــــق شوخیِ بی رحمانه
ای بیــــــــــش نیست...
خـــوانندهای مــــورد علاقـــه ام: داریــــوش، علیـــــرضا آذر، روزبــــه نعمـــت الهــــی، آرمـــــان گرشـــاســـبی(گـــروه چـــارتـــار) استــــاد شجـــریــــان، ســــالار عقیـــلی
دلــــنوشته ها از قلم خـــــودمه، کــــپی بـــــدون منبــــع ممـــــنوعــــه ممــــــنوعـــــه ممـــــنوعــــه. اگر کســـی به هر دلـــیلی از نوشتـــه هایـــم ســـواستفاده کـــند حـــق الــــناس کــــرده و او را هــــرگز نمــــیبـــخـــشم. کــــپی با مـــنبع هــــیچ ایرادی نـــدارد. والســـــلام...
دلتنــــگ "بودنـــی" شده ام که دیـــگر" نیـــست"....
دلتنــــگ "آرزویـــی " شده ام که "حســـرت " شد....
دلتنــــگ "خوشــــی هایی " شده ام که "خــــاطره" شد....
و مـــن تمــــام دلتنــــگی هایم را در این جمــــله خلاصـــه می کنم :
یـــــکی بـــــود........کــــه دیـــــگر نیـــــست.....
ﭼﻪ شــــــــــیـشــــــــــهﺍﯼ ﺑﻮﺩﻡ ﺭﻭﺯﯼ، ﺣﺎﻻ ﺍﻣﺎ ﺑﻪ ﺳـــــــــــــﺨﺖ ﺷﺪﻥ
ﻫﻢ ﺭﺿﺎ ﻧﻤﯿﺪﻫـــــــــــــﻢ،ﺑﻪ ﺳـــــــــــــﻨﮓ ﺷﺪﻥ ﻣﯽ ﺍﻧﺪﯾـــــــــــــﺸﻢ
ﺍﯾﻨـــــــــــــﮕﻮﻧﻪ ﺍﻃﻤﯿﻨـــــــــــــﺎﻧﺶ ﺑﯿﺸـــــــــــــﺘﺮ ﺍﺳـــــــــــــﺖ !!!
متنــــــــــی که برام خاطــــــــــره است؛ خاطــــــــــره ی ماندگار :
"♥ "♥ "♥ "تمـــــــــــام نا تمــــــــام من با تـــــو تمـــــــــــام میــــــــــشود"♥ "♥ "♥ "...
بــــــــا آهنــــــــگهای داریــــــــوش زندگــــــــی کردم و زنــــــــدگی میکنــــــــم
مثـــــــل این آهنــــــــــــــگ:
ضیــــــــافتهای عاشــــــــق را ... خوشــــــــا بخشــــــــش ، خوشــــــــا ایثار
خوشــــــــا پیــــــــدا شــــــــدن در عشــــــــق ... برای گم شــــــــدن در یــــــــار
چــــــــه دریایــــــــی میــــــــان ماســــــــت ... خوشــــــــا دیــــــــدار ما در خــــــــواب
چــــــــه امیــــــــدی به این ســــــــاحل ... خوشــــــــا فریــــــــاد زیــــــــر آب
خوشــــــــا عشــــــــق و خوشــــــــا خون جــــــــگر خوردن
خوشــــــــا مردن ، خوشــــــــا از عاشــــــــقی مردن
اگر خوابــــــــم ، اگر بــــــــیدار ... اگر مســــــــتم ، اگر هوشــــــــیار
مــــــــرا یــــــــارای بودن نیســــــــت ... تو یــــــــاری کن مــــــــرا ای یــــــــار
تو ای خــــــــاتون خــــــــواب مــــــــن ... مــــــــن تــــــــن خستــــــــه را دریاب
مــــــــرا هــــــــمخانــــــــه کــــــــن تا صبــــــــح ... نــــــــوازش کــــــــن مــــــــرا تا صبح
هــــــــمیشه خــــــــواب تو دیــــــــدن ، دلیــــــــل بــــــــودن مــــــــن بــــــــود
چــــــــراغ راه بیــــــــداری ، اگــــــــر بــــــــود از تــــــــو روشــــــــن بود
ضــــــــیافتهای عاشــــــــق را ... خوشــــــــا بخشــــــــش ، خوشــــــــا ایثــــــــار
خوشــــــــا پیــــــــدا شــــــــدن در یــــــــار ... بــــــــرای گــــــــم شــــــــدن در یــــــــار
نــــــــه از دور و نــــــــه از نــــــــزدیک ... تــــــــو از خــــــــواب آمــــــــدی ای عشــــــــق
خوشــــــــا خــــــــود ســــــــوزی عاشــــــــق ... مــــــــرا آتش زدی ای عشــــــــق
خوشــــــــا عشــــــــق و خوشــــــــا خــــــــون جگر خــــــــوردن
خوشــــــــا مــــــــردن ، خوشــــــــــا از عاشــــــــقی مــــــــردن...ـ
آهنگی کـــــــــــه خـــــــــاطره ســـــــــاز لحـــــــــظه هـــــــــایم شـــــــــد:
تـــــــــو اون شـــــــــام مـــــــــهتاب کنـــــــــارم نـشـــــــــستی
عجـــــــــب شـــــــــاخه گـــــــــل وار بـــــــــه پـــــــــایم شکـــــــــستی
قـــــــــلم زد نـــــــــگاهـــــــــت به نقـــــــــش آفـــــــــرینـــــــــی
کـــــــــه صـــــــــورتگـــــــــری را نبـــــــــود ایـــــــــن چنینـــــــــی
پـــــــــریـــــــــزاد عشـــــــــقو مـــــــــه آســـــــــا کشـــــــــیدی
خـــــــــدا را بـــــــــه شـــــــــور تمـــــــــاشـــــــــا کـــــــــشیدی
تـــــــــو دونـــــــــسته بـــــــــودی، چـــــــــه خـــــــــوش بـــــــــاورم مـــــــــن
شـــــــــکفتی و گـــــــــفتی، از عشـــــــــق پرپرم مـــــــــن
تـــــــــا گفتـــــــــم کـــــــــی هستـــــــــی، تـــــــــو گفتی یـــــــــه بی تـــــــــاب
تـــــــــا گفتـــــــــم دلـــــــــت کـــــــــو، تـــــــــو گفتی کـــــــــه دریـــــــــاب
قســـــــــم خـــــــــوردی بـــــــــر ماه ، کـــــــــه عاشـــــــــقتریـــــــــنی
تـــــــــو یک جمـــــــــع عاشـــــــــق ، تـــــــــو صـــــــــادقـــــــــترینی
هـــــــــمون لـــــــــحظه ابـــــــــری رخ مـــــــــاهو آشـــــــــفت
بـــــــــه خـــــــــود گفتم ای وای مبـــــــــادا دروغ گـــــــــفت
گـــــــــذشت روزگاری از اون لحـــــــــظه نـــــــــاب
کـــــــــه معـــــــــراج دل بـــــــــود به درگاه مهـــــــــتاب
در اون درگه عشـــــــــق چـــــــــه محتـــــــــاج نشـــــــــستم
تـــــــــو هـــــــــر شـــــــــام مهتـــــــــاب بـــــــــه یادت شکســـــــــتم
تـــــــــو از ایـــــــــن شکـــــــــستن خبـــــــــرداری یـــــــــا نه
هنـــــــــوز شـــــــــور عشـــــــــقو به ســـــــــر داری یـــــــــا نه
هـــــــــنوزم تو شبـــــــــهات اگـــــــــه مـــــــــاهـــــــــو داری
مـــــــــن اون مـــــــــاهـــــــــو دادم بـــــــــه تو یـــــــــادگاری
هـــــــــنوزم تو شبـــــــــهات اگـــــــــه مـــــــــاهـــــــــو داری
مـــــــــن اون مـــــــــاهـــــــــو دادم بـــــــــه تو یـــــــــادگاری
مـــــــــن اون مـــــــــاهـــــــــو دادم بـــــــــه تو یـــــــــادگاری
مـــــــــن اون مـــــــــاهـــــــــو دادم بـــــــــه تو یـــــــــادگاری
مـــــــــن اون مـــــــــاهـــــــــو دادم بـــــــــه تو یـــــــــادگاری
حــــــــرف دل:
میـــــــدونی غــــــریبی چــــیه: هـــــروقت از صـــــدا و نـــــگاه اونــــی که آرومــــت میکنه دور شـــــدی، غـــــریبـــــی!
روزی میــــــــــرسد که متاســــــــــف میــــــــــشوی...
از خودت میپرســــــــــی چرا دوست داشتنــــــــــش را دست کم گرفتم؟!؟!
چرا حرف هــــــــــایش را باور نکردم؟!؟!
و خییییلییی چراهــــــــــای دیگر...
نداری خبـــــر زحــــــال من نداری , کــــه دل به جـــــاده میسپـــــــاری
سحـــــــــــر ندارد این شب تــــــــــار , مــــــــرا به خاطرت نگـــــــــه دار
سحـــــــــــر ندارد این شب تــــــــــار , مــــــــرا به خاطرت نگـــــــــه دار
