این مطلب رمزدار است، جهت مشاهده باید کلمه رمز این مطلب را وارد کنید.
ﺑﺎﯾﺪ ﯾﺎﺩ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ که در زندگی نمیﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﻣﺤﺒﻮﺏ ﻫﻤﮕﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﺪ. ﺷﻤﺎ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺁﻟﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎﺷﯿﺪ، ﺭﺳﯿﺪه، ﺁﺑﺪﺍﺭ، ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻭ ﺧﻮﺷﻤﺰه. ﺍﻣﺎ ﯾﺎﺩﺗﺎﻥ ﺑﺎﺷﺪ، ﻫﺴﺘﻨﺪ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺁﻟﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ.
ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻔﻬﻤﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﻣﺮﻏﻮﺑﺘﺮﯾﻦ ﺁﻟﻮ ﻫﺴﺘﯿﺪ، ﺍﻣﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺷﻤﺎ ﺁﻟﻮ ﺩﻭﺳﺖ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﺣﺎﻻ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﯿﺪ ﺍﻧﺘﺨﺎﺏ ﮐﻨﯿﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺯ ﺑﺸﻮﯾﺪ، ﺍﻣﺎ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺑﺎﺷﯿﺪ ﮐﻪ ﺍﮔﺮ ﺗﺼﻤﯿﻢ ﺑﮕﯿﺮﯾﺪ ﻣﻮﺯ ﺑﺸﻮﯾﺪ، ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮏ ﻣﻮﺯ ﺩﺭﺟﻪ ﺩﻭﻡ ﺧﻮﺍﻫﯿﺪ ﺑﻮﺩ، ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯿﮑﻪ ﻣﯽﺗﻮﺍﻧﺴﺘﯿﺪ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ ﺁﻟﻮﯼ ﺩﻧﯿﺎ ﺑﺎﻗﯽ ﺑﻤﺎﻧﯿﺪ ...
به گفتن نیست!
همیشه چشمای آدم همه‌ی
ناگفته‌ها رو داد می‌زنن،
فقط كافیه چند ثانیه بهشون خیره بشی.
اگر كسی حرفت رو از توی چشمات نتونه بخونه،
به زبون هم بیاری متوجه نمی‌شه.
بعضی حرفا رو نباید گفت،
بعضی حرفا رو نباید شنید،
بعضی حرفا رو فقط باید تماشا كرد …
حالا فکر نکنید اگه واسه یکی بمیرید
لزوماً باید واستون تب کنه.
گاهی شما میمیرید و ممکنه
طرف اصلا شمارو جزئی از آدمای دورش حساب نکنه ...
اگه قویترین آدم
روی زمین هم باشی،
یه روز جلوی کسی
که دوستش داری
بی دفاع و ضعیف میشی...
آدمهای امن، همون‌هایی هستند که میتونی بدون اینکه قضاوت یا تحقیرت کنند، یک دل سیر باهاشون درد و دل کنی، میتونی کنارشون احساس راحت بودن کنی. آدم‌هایی که فقط خودِ خودت هستی که براشون مهمی، آدم‌هایی که ﺩﺳﺘﺖ ﺭو می‌گیرن، ﺑﻪ ﺭﺳﻢ محبت، و ﻗﺮﺍﺭه ﻫﻮﺍی تو ﺭو داشته باشن، به رسم رفاقت. آدمهای امن مثل گل‌های قالی هستند، نه انتظار چیده شدن دارن، نه دلهره پژمردن، همیشگی‌اند، گنجینه‌اند، سرمایه‌اند، آرامش خاطرند، کاش هرکسی حداقل یک آدم امن در زندگیش داشته باشه …
ترسناک‌ترین ادما
اونایین که میان تو زندگیت
و باهاشون زندگی میکنی
حتی بعداز رفتنشون...
قدرت
دست کسیه که
میفهمه دوستش داری...
اگه مادرا نبودن
راحتتر میشد مُرد...
آدم به‌دلش
چیطوری حالی کنه
که اشتباه شده؟
هممون یه رفیق داریم
انقدر برامون مهم و دوست داشتنیه که
وقتی تو رابطه ش مشکل پیش میاد
ما بجاش غصه میخوریم و پیر میشیم...
(خواستم بگم همچین رفیقی دارم که
تو هر شرایطی کنارمه)
سلامتیش
#داداش_مهدی
گفت ما اونقدر ساده‌ایم که
اینقدر میبخشیمش
که دیگه باورش میشه
که هرکاری بکنه میبخشیمش باز
و اگر یه بار نبخشیمش،
دیگه جای معذرت خواهی،
ازمون شاکی هم میشه...
خیالش
یه درد شیرینه
که سالهای سال
تو وجودت میمونه...
انقد دوسش دارم
كه حاضرم صد سال
باهاش تو بلاتكلیفی بمونم،
اما تمومش نكنم...
تو تنها می‌توانی،
آخرین درمان من باشی
و بی شک دیگران،
بیهوده می‌جویند تسکینم …
به سویت آمده‌ام،
با دو همسفر در راه
دلِ شکسته یکی،
جانِ بی‌قرار یکی …
.: Weblog Themes By Pichak :.
