نمی دونم از کجا شروع کنم قصه تلخ سادگیمو

نمی دونم چرا قسمت می کنم روزای خوب زندگیمو

چرا تو اول قصه همه دوسم می دارن

وسط قصه می شه سر به سر من می ذارن

تا می خواد قصه تموم شه همه تنهام می ذارن

می تونم مثل همه دورنگ باشم دل نبازم

می تونم مثل همه یه عشق بادی بسازم

تا با یک نیش زبون بترکه و خراب بشه

تا بیان جمعش کنن حباب دل سراب بشه

می تونم بازی کنم با عشق و احساس کسی

می تونم درست کنم ترس دل و دلواپسی

می تونم دروغ بگم تا خودمو شیرین کنم

می تونم پشت دلا قایم بشم کمین کنم

ولی با این همه حرفا باز منم مثل اونام

یه دروغگو می شم همیشه ورد زبونام

یه نفر پیدا بشه به من بگه چیکار کنم

با چه تیری اونی که دوسش دارم شکار کنم ؟؟؟

من باید از چی بفهمم چه کسی دوسم داره ؟؟؟

توی دنیا اصلا عشق واقعی وجود داره ................؟؟؟


...............................................



کفیتو بپوشو لباس تن کن //

میخوام ببرمت جایی که ماجراس چند دور //

بزنی ببینی چند چنده شهر //

تا بعد بشی من یه نمه پر کنده تر //

من؛ همون که خوش بود // یه وقتی سر حال مث سنگ سفت بود

میفهمی همه چی پیچید رو همین حساب // روزاشم مثل همه حتی روز تحویل سال ...

هه! همیشه متنا بلند بوده مشتی // رفیق هر نوعش با هر نوعی گشتیم ...

و دیدیم که تش با زخمی تنهاییم // ولی خب خوش گذشت یه وقتایی ...

غصه که مال قصه هاس // ما خوشیم همه جوره رو زمین با چشم باز ...

همین دلیلی شد بیمارو بی دل // یا ساده ترش میشی یه گرگ بارون دیده ... هه هه ...


تمام طول روزتو میکنی تخمی سپری // فکر به چیزی که باختی ببری ...

اون مغزتو م**اد مثل سگ پشیمونی // تو گفته بودی که راه سختو میتونی ...

اما بعد دیدی تویی ــو کمی مایه تو جیب // به جایی نمیرسی با این قدمای کوچیک ...

این زندگی گفت یه چیزو یاد پس بگیر // امید بده به جاش بیلاخ پس بگیر ...

یاد میگیری که ناشتا نرینی // جاهایی میری که یه موقع آشنا نبینی ...

نه حسشو داری نه حال ِ فک زدن // تو خودت پیچ میشی دیگه آره مثلا ...

حرفات همیشه بوی غم میده // تو آینه هم تصویره دیگه گندیده ...

هنوز بالا سرت گرماشو داری // راستی دلخوشی هاشو سیری چند میده ؟! ...


گرگ باش، مث ِ من // مث ِ ببر // مث ِ جغد تو پرسه های شب ...

مث سنگ تو لحظه های سخت // تو عرصه های تنگ ...

نعرتو بزار تو بارونو // بشکون رد شو حتی قانونو ...

دل نبند که تش تلخیه // میشی مثل من؛ نفس تخلیه ...

و دستات همیشه خسته رو تنت // روو زاخماتم نمک ِ وابسته بودنه ...

ترجیح میدی جای اینکه نقشه بچینی // واسه بعد زندگیتو توی لحظه ببینی ...

میشه شب، میشه روز، میشه فردا // تو میخواستی نهرو کنی دریا
هه ...

شدی شبیه مردمت // ببین تو رویا همیشه حقیقت گمه ...