به روزى در جهان ظاهر دو شمس عالم آرا شد
به فردوس برین رقصان شجر مانند حورا شد
زِه ها زِه حَبّذا این روز، روز وجد كبرى شد
سحرگه معنى نور على نور آشكارا شد
چو خوش باشد دو مولودى كنم اعلام عالم را
شدم از عشق هر یك زان دو سرور واله و مجنون
دل آشفته ام باشد به حبّ هر یكى مرهون
یكى كنزالله مكنون یكى سرالله مخزون
دو فیروزى دو دلشادى بشارت مى دهم اكنون
ظهور صادق و عید محمد فخر عالم را
پى تشریف میلاد نبى دانى كه چون گردید
سریر خسروان دهر آندم واژگون گردید
ز رودِ خشك و بى آب سماوه نم برون گردید
محمد چون ولادت یافت بت ها سرنگون گردید
دو مولود درخشان كرد نورانى دو عالم را
منور گشت از نورش تمام كوچه و برزن
مصفا كرد گیتى را رخش چون صحنه گلشن
تولایش به حفظ جان نكوتر باشد از جوشن
جهان شد از قدوم صادق آل نبى(صلى الله علیه وآله) روشن
به بام شادمانى ها بزن اى شیعه پرچم را
مه برج امامت سرور ما نجل پیغمبر(صلى الله علیه وآله)
دُرّ درج ولایت، یاور ما، حجّت داور
بلى دریاى رحمت، پرورد مانند این گوهر
رئیس مذهب شیعه، پناه مسلمین یكسر
ملك تبریك گوید بر فلك این جشن درهم را
طبقه بندی: دلنوشته، مذهبی،