نحوه قصاص ابن ملجم/ وصیت
حضرت علی(ع) در مورد عامل
شهادت خویش
در کتاب حوادث الایام صفحه 221 نوشته
شده است:
ابن ملجم مرادی یکی از از خوارج بود که به قصد جان حضرت علی(ع) به کوفه آمد و با تحریک "قطام" به این کار ترغیب‌تر شد، وی نوزدهم ماه مبارک رمضان با شمشیر آلوده به زهر خود فرق مبارک حضرت را شکافت و بنا به وصیت امیرالمؤمنین با یک ضربه شمشیر قصاص شد.
پس از به خاک سپردن پیکر مبارک حضرت على(ع)، در روز 21 رمضان امام حسن(ع) به منبر رفت و خطبه اى خواند.
پس از خواندن خطبه فرمان داد تا ابن ملجم را حاضر کنند، امام(ع) به او فرمود: چه چیز تو را بر آن داشت تا امیرالمؤمنین را شهید و رخنه در دین انداختى.
ابن ملجم گفت: با خدا عهد کرده بودم پدر ترا به قتل برسانم، لاجرم به عهد خود وفا نمودم، اگر مى خواهى امان ده به شام روم و معاویه را به قتل برسانم و دوباره به نزد تو بازگردم، اگر خواستى مرا مى کشى و یا اینکه مرا مى بخشى.
امام فرمود: هیهات! آب سرد نیاشامى، تا اینکه به جهنم واصل شوى.
در تاریخ آمده ابن ملجم گفت: مرا سرّى است که مى خواهم در گوش تو بگویم، حضرت مانع شد و فرمود: اراده کرده از شدت عداوت گوش مرا با دندان برکند.
حضرت علی(ع) در آخرین ساعات زندگی به مدارا با ابن ملجم وصیت کرد. پس از وفات علی، ابن ملجم را برای قصاص نزد حسن پسر علی آوردند. حسن پسر علی به وصیت پدرش، با یک ضربه شمشیر ابن ملجم را قصاص کرد.
طبقه بندی: مذهبی :امام علی (ع)،
این شیوه مبارزان یاران اهل بیت، در بسیاری از مقاطع، به پیروزی نزدیک می‌شده، اما هر بار ضربه بر محور و مرکز اصلی نهضت، یعنی شخص امام
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام رضا (ع)،
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام رضا (ع)،
رضا به رضای خدا
نکته: «ارادت و خواست سالک سائر[21] به جانب حق با رضای حق [تعالی] منضّم[22] شود و اصلاً غیر رضای حق, در هیچ امری طلب ننماید و ارادت خود از میانه بردارد و در جمیع اقوال و افعال نظرش بر رضای الهی باشد؛ نه به حَظِّ نفس خود, و ارادت و رضای او در ارادت و رضای حق محو و متلاشی گشته, خواست الهی خواست او شده باشد. قوله تعالی [23] اشارت با بشارتی است بر آنکه سیر رجوعی, مشروط به رضاست؛ گویا این معنی دارد که راه رجوع به جانب حق نیست؛ مگر رضا.
نقل است که
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسین(ع)،
امام حسین(ع) اسوه تواضع
پیشوایان معصوم(ع) الگوی فضیلت های اخلاقی اند. در بیان فروتنی امام حسین ـ علیه السلام ـ در کتاب شرح شهاب الاخبار چنین آمده است:
حکایت: «امام حسین(ع) می گذشت، به قومی درویش[13] رسید و از آن پاره های نان که از خانه ها جمع کرده بودند بر سر گلیمی کرده بودند و می خوردند, چون امام حسین(ع) را دیدند گفتند: «یابن رسول الله به چاشت خوردن مساعدت کن.» از اسب فرود آمد و گفت: «خدای تعالی متکبران را دشمن دارد» و با ایشان بنشست چون قدری خورده بود, گفت ایشان را که «شما نیز مرا اجابت کنید.» با وی برفتند و آنچه حاضر بود بخوردند».[14]
فرزند رسول خدا(ص)
حکایت: «به وقتی حجاج ظالم مردی را از علمای دین بیاورد و گفت که از تو به من رسانیدند که تو همی گویی که حسن و حسین فرزندان مصطفی(ص) بودند؟ عالم گفت: از کتاب خدا گفتم, حجاج گفت: اگر درست نگردانی, به زشت ترین وجهی بفرمایم تا بکشندت, مرد عالم برخواند:
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسین(ع)،
نویسنده: حجّت الاسلام عبّاس جعفری(دانش آموخته حوزه ی علمیه قم)
اشاره:
در پانزدهم ماه رمضان المبارک سال سوّم هجرت(1) و در خانه دخت گرامی رسول خدا حضرت فاطمه زهرا(س) فرزندی چشم به جهان گشود که ولادت او باعث شادی و سرور نبی مکرّم اسلام(ص) گردید. او را "حسن" نام نهادند. از پیامبر بزرگوار اسلام، حضرت محمّد(ص) نقل شده است که خطاب به ایشان فرمودند:"اشبهت خلقی و خلقی". (2)یعنی؛ ای حسن[ جان]، تو از جهت آفرینش(صورت) و اخلاق (سیرت و رفتار) شبیه من هستی.
روشن است که مصاحبت با انسان کاملی، همانند پیامبر عظیم الشان اسلام(ص) و رشد و نموّ نمودن در منزل شخصیتی بزرگ، همانند حضرت امام علیّ(ع) و زن نمونه و کامل مانند حضرت فاطمه زهرا(س)، نتیجه اش تولّد انسان کاملی همانند حسن بن علیّ(ع) است. هیچ انسانی در جهان هستی از جهت کمالات و مقامات انسانی همانند اهل بیت عصمت و طهارت(ع) نبوده و نخواهد بود، سلام الله علیهم اجمعین.
ضمن عرض تبریک به مناسبت ولادت امام مظلوم و کریم آل محمّد(ص)، توجه خوانندگان گرامی را به مقاله ای کوتاه که پیرامون زندگانی سیاسی، اجتماعی حضرت امام حسن مجتبی (ع) و بررسی صلح تحمیلی بر ایشان نگارش یافته، جلب می کنم:
شخصیت علمی، اخلاقی امام حسن مجتبی (ع)
پیرامون مقام و شخصیت علمی، اخلاقی حضرت امام مجتبی(ع)، سخن بسیار است که فقط به ذکر چند حدیث در این باره اکتفا می شود:
قال الرسول(ص):"لوکان العقل رجلا لکان الحسن".(3) یعنی؛ اگر قرار بود عقل به صورت انسانی مجسم شود همانا به صورت "حسن بن علیّ[ع] " جلوه می کرد.
قال الصادق(ع):«انّ الحسن بن علیّ(ع) کان اعبد الناس فی زمانه و ازهدهم و افضلهم»(؟)یعنی؛ به راستی که [امام حسن مجتبی(ع)] در زمان خویش عابدترین، زاهدترین و داناترین مردم بود.
در باره ابعاد علمی و صفات پسندیده اخلاقی مانند تواضع، جود و بخشش، کرامت، سخاوت، علم و دانش، شجاعت ؛ نقلهای تاریخی فراوانی وجود دارد که در کتب تاریخ اسلام و تاریخ زندگانی ائمه معصومین(ع) مکتوب می باشد، مانند داستانی که در باره تواضع و بر خورد
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسن(ع)،
امام از جمله کسانی بود که از آغاز تا پایان به دفاع از حریم رهبری پرداخت و در جنگ های جمل، صفین و نهروان فعالانه شرکت جست، بلکه در بسیج نیروها از کوفه برای مقابله با فتنه طلحه و زبیر، گام های بسیار مثبت و موثری برداشت.
هر چند زندگی پر رنج و محنت امام، پر از مسائل و دشواری ها است اما ما در اینجا فقط به بُعد جایگاه علمی امام مجتبی علیه السلام اشاره می کنیم.
الف) امام در نگاه پیامبر صلی الله علیه و آله
امام حسن مجتبی علیه السلام کودک بود که پیامبر بزرگوار اسلام از او به عظمت و بزرگی یاد می کرد. به یقین این برخوردهای محبت آمیز که هیچگاه در زمان خاص و یا در محدوده خاصی ابراز نمی شد، نشان دهنده این بود که آن حضرت می خواست نقاب از چهره امام حسن علیه السلام کنار زده و شخصیت والای او را بیش از پیش، به مسلمانان معرفی کند.
حذیفه گوید: روزی صحابه رسول خدا صلی الله علیه و آله در نزدیکی کوه حرا- یا غیر آن - گرد پیامبر جمع شده بودند که حسن در خردسالی با وقار خاصی به جمع آنان پیوست. پیامبر صلی الله علیه و آله با نگاه طولانی که بر او داشت، همه را مخاطب قرار داد و فرمود: "آگاه باشید که همانا او - حسن- بعد از من راهنما و هدایتگر شما خواهد بود.
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسن(ع)،
حضرت پس از رسیدن به مسجد بر فراز منبر رفته چنین فرمودند:
«خدای یكتا برای بندگان خود جهاد را واجب نموده و آنرا «كُره» و شیئی ناخوشایند نامیده است. هان ای مردم! شما به آنچه دوست دارید دست نخواهید یافت.، مگر آنكه در برابر ناملایمات صبر پیشه كنید. به من خبر داده اند كه معاویه چنین شنیده كه ما تصمیم به نبر با او داریم و به سوی شام حركت كرده ایم، لذا با سپاه خود بجانب عراق روانه شده است. حال شما برای رودررویی با او و پیشگیری از ورود وی به سرزمین خودتان به جانب لشگر گاه اسلام «نُخَیلَه» حركت نمایید.»
مردم پس از شنیدم این سخنان آرام نشستند و از هیچكس كلامی شنیده نشد و حتی یك حرف نیز در پاسخ گفته نشد. عدّی بن حاتم چون چنین دید، از جای برخاست و خشمگیانه با مردم سخن گفت:
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسن(ع)،
به گزارش جهان به نقل از فارس، همزمان با فرارسیدن سیزدهم جمادی‌الثانی و سالروز وفات خانم «امالبنین» مادر گرامی علمدار کربلا، ماجرای ازدواج آن بانوی بزرگوار با امام علی(ع) از کتاب «ماه به روایت آه» به قلم ابوالفضل زرویی نصرآباد روایت میشود.
راوی این داستان، «لبابه» همسر حضرت عباس(ع) است.
مهربان‌تر از مادر، محرم‌تر از خواهر، مقاوم‌تر از کوه، زیباتر از حور و روح‌نوازتر از نسیم صبح... این صفات نادره، تنها چند شاخه گل از گلستان وجود مادر همسرم، فاطمه امالبنین است. آن قدر مؤدب و محجوب و آرام است که جز به وقت ضرورت سخن نمی‌گوید و در عین هیمنه و شکوهمندی، چنان لطیف و نجیب است که بی‌ترس از ملامت و سرزنش، می‌توانی ساعت‌ها با او سخن بگویی و به تمام اشتباهات و خطاهایت اعتراف کنی.
ادامه مطلب
طبقه بندی: مذهبی :امام علی (ع)،
شیخ مفید طبرسی وسایر محدثان روایت کرده اند که وقتی حضرت رسول اکرم (ص) به جنگ بنی مصطق می رفت نزدیک وادی ناهمواری فرود امد. هنگامی که اخر شب شد جبرئیل نازل شد وبه حضرت خبر که طایفه ای از کافران جن در این وادی کمین کرده اند و میخواهند به اصحابت ضرر رسانند . ان حضرت پس از دریافت این خبر امیرالمومنین (ع)را به حضور طلبید وبه او فرمود :به سوی این بیابان برو و اگر جنیان بتو تعرض کنند به وسیله قدرتی که خدا به تو بخشده انان را دفع کن وبه خدا پناه ببراز جنیان وبه نام های بزرگ که خداوند علم به ان ها را خاص توگردانیده است متوسل شو .سپس پیامبر (ص) یکصد تن از صحابه را با علی (ع) همراه کرد وبه انان فرمود : با علی باشید وانچه بفرماید اطاعت کنید . بعد از ان امیر المومنین (ع) بطرف ان بیابان رفت ونگامی که به نزدیک بیابان رسید به اصحابش فرمود در کنار بیابان توقف نمایید وتا به شما اجازه ندادم حرکت نکنید سپس خود حضرت پیش رفت واز شر دشمنان خدا به خداوند پناه برد بهترین نامهای خدا را یاد کرد وبه اصحاب اشاره کرد تا نزدیک او بروند وقتیکه اصحاب نزدیک شدند انان را همان جا نگاه داشت وخودش ئارد بیابان شد در این هنگام باد تندی وزید ونزدیک بود که شمشیر ان حضرت بر زمین بیفتد واز شدت ترس پاهایشان میلرزید. حضرت فریاد زد منم علی ابن ابیطالب و وصی رسول خدا (ص) وپسر عم او ، اگر میتوانید در برابر او بایستید . در این هنگام صورت هایی ظاهر شد که مانند زنگیان بودند وشعله های اتش به دست داشتند واطراف بیابان را فرا گرفتند. حضرت به پیش می رفت وقران میخواند وحضرت بنزدیکشان رفتند وانها دود سیاهی شدند و به اسمان رفتند پس از مدتی حضرت از بیابان خارج شد و از حضرت سوال کردند حضرت گفت خداوند در دل انها ترس انداخت و عده ای از انها در حضور پیامبر مسلمان شدند و شر شان از سر مسلمانان کم شد
طبقه بندی: مذهبی :امام علی (ع)،
|
» داستان ضربت معروف حضرت علی (ع) بر عمروبن عبدود در جنگ خندق و مبارزه آن دوچیست؟ |
|
» عمرو در یكی از روزهای جنگ، برای نبرد تن به تن آماده شد، لباس رزم در بر پوشید و از نقطه باریكی از خندق كه از تیر رس سپاهیان اسلام نسبتاً دور بود با اسب خود، به جانب دیگر خندق پرش كرد، و در برابر لشكر اسلام حاضر شد. |
منبع : http://www.porseman.org/q/showq.aspx?id=4775 |
طبقه بندی: مذهبی :امام علی (ع)،
و از حوادث سال هفتم و به دنبال جنگ خیبر (1) داستان رد شمس است كه فضیلت بزرگ دیگرى را براى على (ع) در بردارد و ما آن را از روى كتابهاى اهل سنت براى شما نقل مىكنیم.
شبلنجى در كتاب نور الابصار (ص 28) در معجزات رسول خدا (ص) آورده استكه رسول خدا در«صهباء»از اراضى خیبر نماز خواند،آن گاه على را به دنبال كارى فرستاد و خود آن حضرت نماز عصر را خواند (و على نماز نخوانده بود،همین كه على برگشت) رسول خدا سرش را در دامان على گذارد و حركت نداد تا خورشید غروب كرد،سپس رسول خدا فرمود:
«اللهم ان عبدك علیا احتبس نفسه على نبیه فرد شرقها»
سیدهاشم رسولى محلاتى
ادامه مطلب
طبقه بندی: مذهبی :امام علی (ع)،
روز هفتم محرم الحرام سال ۶۱ هجری قمری، عبیدالله بن زیاد نامه اى به نزد عمر بن سعد فرستاد و به او دستور داد تا با سپاهیان خود بین امام حسین و اصحابش و آب فرات فاصله ایجاد کرده و اجازه نوشیدن حتى قطرهاى آب را به امام ندهد، همانگونه که از دادن آب به «عثمان بن عفان» خوددارى شد!
عمر سعد نیز فوراً «عمرو بن حجاج» را با پانصد سوار در کنار شریعه فرات مستقر کرد و مانع دسترسى امام حسین و یارانش به آب شدند، و این رفتار غیر انسانى سه روز قبل از شهادت امام حسین (ع) صورت گرفت.
در این هنگام مردى به نام «عبدالله بن حصین ازدى» که از قبیله «بجیله» بود فریاد برداشت که: اى حسین! این آب را دیگر بسان رنگ آسمان نخواهى دید! بخدا سوگند که قطرهاى از آن را نخواهى آشامید تا از عطش جان دهى! علامه مجلسی نام این مرد «تمیم بن حصین خرازی» گزارش کرده و عباراتش کمی متفاوت است ولی احتمالا هر دو گزارش حکایت از یک قضیه دارند.
امام حسین (ع)فرمود: خدایا او را از تشنگى بکش و هرگز او را مشمول رحمت خود قرار مده!
«حمید بن مسلم» مى گوید: به خدا سوگند
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام حسین(ع)،
(دو گانه پرستى به حضور امام صادق (ع ) آمد؛ و از عقیده خود دفاع مى كرد؛ عقیده اش این بود كه جهان هستى داراى دو خدا است ؛ یكى خدایى نیكیها و دیگرى خداى بدى ها و...).
امام صادق (ع ) در رد عقیده او و هرگونه دوگانه پرستى چنین فرمود: اینكه تو مى گوئى خدا دوتا است ؛ بیرون از این تصورات نیستند:
1- یا هر دو نیرومند و قدیم هستند.
2- یا هر دو ناتوان هستند.
3- یا یكى قوى ؛ و دیگرى ناتوان است .
پس چرا یكى از آنها دیگرى را از صحنه خارج نمى كند؛ تا خود به تنهایى بر جهان حكومت كند؟ (نظام واحد جهان حاكى است كه یك حاكم در جهان وجود دارد؛ بنابراین خدا؛ یك قوى مطلق است ).
نیز بیانگر یكتائى خدا است ؛ و گفتار ما را ثابت مى كند؛ زیرا همان قوى خدا است ؛ ولى دیگرى خدا
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام جعفر صادق(ع)،
!آیا می دانید که اگر شما در حال حمل قرآن باشید،
شیطان دچار سردرد شدید میشود ! و باز کردن قرآن ، باعث سرگیجه
شیطان وزمین خوردنش میشود !! و با شروع در خواندن قرآن ، شیطان
به حالت غش فرو میرود!!! و عمل به قرآن باعث در اغما رفتنش
میشود؟؟؟؟ .. و آیا شما می دانید که هنگامی که می خواهید دوباره به
این پیام را به دیگران ارسال کنید ، شیطان سعی خواهد کرد تا شما را
منصرف کند؟؟؟؟؟؟؟
کسی که قران بخواند به تدریج قران با گوشت وخونش
طبقه بندی: امام جعفر صادق(ع)،
۱- در شگفتم برای کسی که ترس بر او غلبه کرده، چگونه به ذکر «حسبنا الله و نعم الوکیل» (سوره مبارکه آل عمران آیه ۱۷۱) پناه نمی برد. در صورتی که خداوند به دنبال ذکر یاد شده فرموده است: پس (آن کسانی که به عزم جهاد خارج گشتند، و تخویف شیاطین در آنها اثر نکرد و به ذکر فوق تمسک جسند) همراه با نعمتی از جانب خداوند (عافیت) و چیزی زاید بر آن (سود در تجارت) بازگشتند، و هیچگونه بدی به آنان نرسید.
۲- در شگفتم برای کسی که اندوهگین است چگونه به ذکر «لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین*» (سوره مبارکه انبیاء آیه ۸۷) پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال این ذکر فرموده است: «پس ما یونس را در اثر تمسک به ذکر یاد شده، از اندوه نجات دادیم و همین گونه مومنین را نجات می بخشیم.» (سوره انبیاء آیه ۸۸)
۳- در شگفتم برای کسی که مورد مکر و حیله واقع شده، چگونه به ذکر «افوض امری الی الله، ان الله بصیر بالعباد» (سوره مبارکه غافر آیه ۴۴) … پناه نمی برد. زیرا خداوند به دنبال ذکر فوق فرموده است: «پس خداوند (موسی را در اثر ذکر یاد شده) از شر و مکر فرعونیان مصون داشت.» (سوره غافر آیه ۴۵)
۴- در شگفتم برای کسی که طالب دنیا و زیباییهای دنیاست چگونه به ذکر «ماشاءالله لاحول و لاقوة الا بالله» (سوره مبارکه کهف آیه ۳۹) پناه نمی برد، زیرا خداوند بعد از ذکر یاد شده فرموده است: «مردی که فاقد نعمتهای دنیوی بود، خطاب به مردی که از نعمتها برخوردار بود) فرمود: اگر تو مرا به مال و فرزند، کمتر از خود می دانی امید است خداوند مرا بهتر از باغ تو بدهد.»
بحارالانوار، ج ۹۰، ۱۸۴ – ۱۸۵
طبقه بندی: امام جعفر صادق(ع)،
سفر کردن امام جواد در یک چشم به هم‌زدن
علی بن خالد می گوید: در زمان خلافت معتصم شخصی را به اتهام آن كه ادعای پیامبری كرده است با بند آهنین به گوشه‌ی زندان افكندند، من كه كنجكاو شده بودم برای ملاقات او بدانجا رفتم و دربان را چیزی دادم تا مرا نزد او راه دهد. چون زندانی را دیدم و اندكی با او صحبت كردم دانستم كه مردی است در كمال فهم و فراست ذهن و كیاست.
پرسیدم: تو كیستی و چه ادعایی داری؟
گفت: من اهل شام هستم و سالها در مسجدی كه محل سر مبارك حضرت سیدالشهداء علیه السلام بود به عبادت مشغول بودم، روزی رو به قبله نشسته بودم و به ذكر حقتعالی مشغول بودم كه ناگاه شخص جوانی پیش روی من پدید آمد و گفت: برخیز برویم. پس برخاستم و همراه او راهی شدم، چون مقداری حركت كردیم خود را در مسجد كوفه دیدم. گفت: این جا را می‌شناسی؟ گفتم: آری، مسجد كوفه است. پس او به نماز ایستاد و من هم بدو اقتدا كردم و چون از نماز فارغ شدیم از مسجد خارج گشتیم، هنوز چند قدمی نرفته بودم كه خود را در مسجد النبی صلی الله علیه و آله در مدینه دیدم، با هم به روضه مباركه وارد شدیم. او به پیامبر صلی الله علیه و آله سلام كرد و من نیز سلام كردم. او به نماز ایستاد و من نیز مشغول نماز شدم. پس از ادای نماز بیرون آمدیم، باز چند قدمی نرفته، خود را در مكه مكرمه دیدم! فرمود: اینجا را
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام محمد تقی(ع)،
محمد بن علی هاشمی، یكی از مخالفان ولایت می گوید: بامداد روزی كه امام جواد علیه السلام با دختر مامون عروسی كرده بود خدمتش رسیدم و در آن شب دارویی خورده بودم كه تشنگی به من دست داده بود و من نخستین كسی بودم كه در آن صبح خدمتش رسیدم و نمی‌خواستم آب طلب كنم.
امام علیه السلام به چهره من نگاه كرد و فرمود: به گمانم تشنه ای!
جواب دادم: آری.
فرمود: ای غلام برای ما آب آشامیدنی بیاور.
من با خودم گفتم: اكنون آب مسموم می‌آورند.
از این جهت اندوهگین و پریشان شدم. غلام آمد و آب آورد. حضرت به چهره من تبسمی نمود و فرمود: ای غلام آب را به من بده.
آن را گرفت و آشامید (تا من یقین كنم كه مسموم نیست.) سپس به من داد، و من آن را آشامیدم. بار دیگر تشنه شدم و باز كراهت داشتم كه آب بخواهم آن حضرت فرمود: باز هم تشنه شدی؟
جواب دادم: بلی.
و غلام بار دیگر آب آورد. به خیالم افتاد كه قطعا این بار آب مسموم آورده اند، لذا از نوشیدن آب وحشت كردم. در آن حال امام علیه السلام جام را گرفت و قدری آشامید و سپس باقیمانده را به من داد در حالی كه تبسم می فرمود. محمد می‌گوید: با دیدن این قضیه باور كردم كه عقیده شیعیان درباره وی صحیح است كه او از دلهای مردم و اسرار نهانی آگاهی دارد.(2)
طبقه بندی: امام محمد تقی(ع)،
امام جواد
صحنه‌ای شگفت‌آور از امام جواد (ع)
حكیمه - دختر حضرت موسى بن جعفر و خواهر امام رضا علیهم السلام – حكایت می كند:
وقتی زمان ولادت حضرت جواد الائمّه علیه السلام نزدیك شد، حضرت ابوالحسن، امام رضا علیه السلام مرا به همراه همسرش، خیزران - مادر حضرت جواد علیه السلام - با یك نفر قابله (ماما) داخل یك اتاق قرار داد و درب اطاق را بست. وقتى نیمه شب فرا رسید، ناگهان چراغ خاموش شد و اتاق تاریك گشت ؛ و ما ناراحت و متحیّر شدیم كه در آن تاریكى، در چنین موقعیّتى حسّاس چه كنیم؟
در همین تشویش و اضطراب به سر مى بردیم كه ناگاه درد زایمان خیزران شروع شد؛ و اندكى بعد وجود مبارك و نورانى حضرت ابوجعفر، محمّد جواد علیه السلام از مادر تولّد یافت و با ظهور طلیعه نورش تمام
ادامه مطلب
طبقه بندی: امام محمد تقی(ع)،
|
مشخصات معصوم چهاردهم: امام دوازدهم، حضرت مهدی (ع) |
(سرداب مقدس محل غیبت امام زمان) |
| نام: محمد (همنام پیامبر) | |
| لقب معروف: مهدی، موعود، امام عصر، صاحب الزمان، بقیه الله و... | |
| پدر و مادر: امام حسن عسگری(ع) و نرجس. | |
|
وقت و محل تولد: روز 15 شعبان سال 255 یا 256 هجری قمری. در سامرا متولد شد و حدود پنج سال تحت کفالت پدر به طور مخفی بود. | |
|
دوران زندگی: در چهار بخش: 1- دوران کودکی حدود پنج سال تحت سر پرستی پدر و در پشت پرده خفاء، تا از گزند دشمنان محفوظ بماند و هنگامی که در سال 260 پدرش شهید شد مقام امامت به او محول گردید. 2- غیبت صغری از سال 260 هـ ق شروع شد و در سال 329 که حدود 70 سال می شود پایان یافت.(اقوال دیگری نیز گفته شده است) 3- غیبت کبری که از سال 329 شروع شد و تا وقتی که خدا بخواهد و ظهور کند ادامه خواهد یافت. 4- دوران درخشان ظهور آن حضرت و حکومت جهانی او. |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم سیزدهم: امام یازدهم، حضرت حسن عسگری (ع) | |
| نام: حسن |  |
| لقب معروف: عسگری، ابن الرضا(ع)و سراج | |
| پدر و مادر: حضرت هادی و سلیل(سوسن، حدیث) | |
|
وقت و محل تولد: روز جمعه هشتم ربیع الثانی یا 24 ربیع الاول سال 232 هجری قمری در مدینه. | |
|
وقت و محل شهادت: هشتم ربیع الاول سال 260 هجری قمری به دسیسه معتمد(چهردهمین خلیفه عباسی) در شهر سامرا و در سن 28 یا 29 سالگی به شهادت رسید. | |
| مرقد: شهر سامرا واقع در عراق. | |
|
دوران زندگی: در سه بخش: 1- دوران قبل از امامت، 22 سال. 2- دوران امامت، در زمان خلفای قبل از متوکل دوازده سال( از سال 220 تا 232 هجری قمری) 3- دوران امامت 6سال از سال 254 تا 260 هجری قمری آن حضرت همواره تحت نظر و در زندان طاغوتهای عصر خود بود و سرانجام با زهر جفا به شهادت رسید. |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم دوازدهم: امام دهم، حضرت هادی (ع) | |
| نام: علی |  |
| لقب معروف: هادی، نقی. | |
| پدر و مادر: حضرت جواد(ع) و سمانه. | |
|
وقت و محل تولد: 15ذیحجه سال 212 هـ ق در روستای صریا،نزدیک مدینه | |
|
وقت و محل شهادت: سوم رجب سال 254 در سن 41 سالگی در شهر سامرا بر اثر زهری که با دسیسه معتز(سیزدهمین خلیفه عباسی) توسط معتمد عباسی به آن حضرت خوراندند به شهادت رسید. | |
| مرقد: شهر سامرا واقع در عراق. | |
|
دوران زندگی: در سه بخش: 1- دوران قبل از امامت، 8 سال. 2- دوران امامت، در زمان خلفای قبل از متوکل دوازده سال( از سال 220 تا 232 هجری قمری) 3- دوران امامت در سخت ترین شرایط در زمان خلافت پانزده ساله دیکتاتوری متوکل( دهمین خلیفه عباسی) و سپس خلفای بعدی که عبارت بودند از: منتصر، المستعین، و المعتز. آن حضرت حدود33سال امامت کرد. |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم یازدهم: امام نهم، حضرت جواد (ع) | |
| نام: محمد |  |
| لقب معروف: جواد، تقی. | |
| پدر و مادر: حضرت رضا(ع) و خیزران. | |
|
وقت و محل تولد: نهم یا پانزدهم رمضان سال 195، یا 10 رجب سال 195 در مدینه. | |
|
وقت و محل شهادت: آخر ذیغعده سال 220(یا 225) هجری قمری در سن 25 سالگی بر اثر زهری که به دستور معتصم عباسی، توسط ام الفضل، همسر آن حضرت(دختر مأمون) به او رسید، در بغداد به شهادت رسید. | |
| مرقد: شهر کاظمین نزدیک بغداد. | |
|
دوران زندگی: در دو بخش: 1- دوران قبل از امامت، 7 سال. 2- دوران امامت، 17 سال، که مصادف بود با حکومت دو طاغوت مرموز، مأمون و معتصم(هفتمین و هشتمین خلیفه عباسی) |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم دهم: امام هشتم، حضرت رضا (ع) | |
| نام: علی بن موسی |  |
| لقب معروف: رضا، صابر، رضی، وفی. | |
| پدر و مادر: امام موسی بن جعفر(ع) و نجمه | |
|
وقت و محل تولد: پنجشنبه 11 ذیقعده 128 هـ ق در مدینه. | |
|
وقت و محل شهادت: آخر صفر 203 هجری قمری در سن 55 سالگی، به وسیله مأمون، مسموم و در سناباد نوقان( که امروز یکی از محله های مشهد است) به شهادت رسید. | |
| مرقد: مشهد مقدس (یکی از شهرهای بزرگ ایران) | |
|
دوران زندگی: در سه بخش: 1- دوران قبل از امامت، 35 سال(148 تا 183 هـ ق) 2- دوران امامت، 17 سال در مدینه. 3- دوران امامت سه سال در خراسان که حساس ترین دوره زندگی اجتماعی و سیاسی آن حضرت در این سه سال بود. |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم هشتم: امام ششم، حضرت صادق (ع) | |
| نام: جعفر |  |
| لقب معروف: صادق | |
| پدر و مادر: امام باقر(ع) و ام فروه دختر قاسم بن محمد بن ابی بکر | |
|
وقت و محل تولد: 17 ربع الاول سال 83 هجری در مدینه | |
|
وقت و محل شهادت: شوال سال 148 هجری قمری در سن 65 سالگی به دستور منصور دوانیقی، مسموم و در مدینه به شهادت رسید. | |
| مرقد: مدینه در قبرستان بقیع. | |
|
دوران زندگی: در دو بخش: 1- دوران قبل از امامت، 31 سال(از سال 83 تا 114). 2- دوران امامت تا آخر عمر، 34 سال ( از سال 114 تا 148) که دوران شکوفایی اساس تشیع بود. آن حضرت در این دوران از فرصت جنگ بنی امیه و بنی عباس، استفاده نموده و حوزه ی علمیه در سطح عمیق و وسیع تشکیل داد، که چهارهزار نفر شاگرد داشت و اسلام ناب محمد(ص) و علی(ع) را از زیز حجاب تیره و تار اسلام بنی امیه و بنی عباس آشکار ساخت. |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم نهم: امام هفتم، حضرت کاظم (ع) | |
| نام: موسی |  |
| لقب معروف: عبد صالح، کاظم، باب الحوائج، صابر، امین. | |
| پدر و مادر: امام صادق (ع) و حمیده. | |
|
وقت و محل تولد: صبح روز یکشنبه، 7صفر سال 128 هجری قمری در روستای ابواء (واقع در بین مکه و مدینه). | |
|
وقت و محل شهادت: 25 رجب سال 183 هـ ق در زندان هارون، در بغداد در سن 55 سالگی، به دستور هارون مسموم شده و به شهادت رسید. | |
| مرقد: کاظمین ( نزدیک بقداد). | |
|
دوران زندگی: در دو بخش: 1- دوران قبل از امامت، از سال 128 تا 148 هـ ق (20 سال) 2- دوران امامت، از سال 148 تا 183 (35 سال) |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم سوم: حضرت زهراء (س) | |
|
نام: فاطمه |
( محل دفن نا معلوم می باشد و هیچ عکسی وجود ندارد.) یا فاطمه من عقده دل وا نکردم گشتم ولی قبرتو را پیدا نکردم چشم انتظارم مهدی بیاید تا تربتت را پیدا نماید. |
| لقب معروف:زهراء، صدیقه، کبری، طاهره، راضیه، مرضیه، انسیه، بتول، زهره، حوریه، محدثه و... کنیه: ام الحسنین، ام ابیها، ام الائمه. | |
| پدر و مادر: محمد رسول الله(ص)، خدیجه کبری(ع) وقت و محل تولد: در آستانه طلوع فجر روز جمعه 20 جمادی الثانی سال 5بعثت، در مکه متولدشد. | |
| وقت هجرت و وقت ازدواج: در سن حدود 8 سالگی همراه علی(ع) به مدینه مهاجرت کرد، و در سال دوم هجرت، در آغاز ماه ذیحجه، با علی(ع) ازدواج نمود، و دارای پنج فرزند به نام های: حسن، حسین، زینب، ام کلثوم و محسن گردید. | |
| وقت و محل شهادت: بین نماز مغرب و عشاء در 15 یا 13 جمادی الاول، با سوم جمادی الثانی سال 11 هجری، در سن 18 سالگی در مدینه به شهادت رسید. | |
| مرقد شریف: طبق وصیّت آن بانو به امیرالمومنین ، شبانه دفن گردید وقبر مطهر آن بانوی بزرگوار مخفی از نظر ها است تا اهل فکر و انصاف به حقّ و حقیقت راه یابند | |
| دوران عمر: در دو بخش: 1- دوران ملازمت با پدر و همسر. 2- دوران چند ماهه بعد از رحلت رسول خدا(ص) که از نظر اجتماعی و سیاسی بسیار مهم است | |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم ششم: امام چهارم، حضرت سجاد (ع) | |
| نام: علی |  |
| لقب معروف: سجاد، زین العابدین | |
| پدر و مادر: امام حسین(ع) و شهربانو(دختر یزدگرد سوم) | |
|
وقت و محل تولد: پنجم شعبان سال 38 هجری قمری(یا 15 جمادی الاولی سال 36) در مدینه | |
|
وقت و محل شهادت: در 12 یا 18 و یا بنا بر مشهور در 25 محرم سال 95 هجری در مدینه به تحریک هشام بن عبدالملک، مسموم شده و در سن حدود 57(یا 59) سالگی به شهادت رسید. | |
| مرقد: مدینه در قبرستان بقیع. | |
| دوران زندگی: در بخش بخش:
1- 22 یا 24 سال با پدر 2- 35 سال عصر امامت خود
|
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم پنجم: امام سوم، حضرت اباعبدالله الحسین (ع) | |
| نام: حسین |  |
| لقب معروف: سید الشهداء | |
| کنیه: اباعبدالله | |
| پدر و مادر: علی(ع) و فاطمه(س) | |
|
وقت و محل تولد: سوم شعبان سال 4 هجرت در مدینه. | |
|
وقت و محل شهادت: روز عاشورا سال 61 هجری قمری در کربلا و در سن 57 سالگی. | |
| مرقد: کربلاء، واقع در کشور عراق. | |
| دوران زندگی: در چهار بخش: 1- عصر پیامبر(ص) (حدود شش و نیم سال). 2- ملازمت با پدر (حدود 50سال).3- ملازمت با برادرش امام حسن(ع) (حدود 10 سال).4- مدت امامت (10سال). |  |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم هفتم: امام پنجم، حضرت باقر (ع) | |
| نام: محمد بن علی |  |
| لقب معروف: باقر، شاکر،امین و شبیه(زیرا شباهت به پیامبر(ص)داشت) | |
| پدر و مادر: امام سجاد و فاطمه(دختر امام حسن مجتبی(ع)) | |
|
وقت و محل تولد: اول رجب یا سوم صفر سال 57 هجری در مدینه | |
|
وقت و محل شهادت: روز دوشنبه 7 ذیحجه سال 114 هـ ق در سن 57 سالگی به دستور هشام بن عبدالملک(دهمین خلیفه بنی امیه) مسموم شده و در مدینه به شهادت رسید. | |
| مرقد: مدینه در قبرستان بقیع. | |
|
دوران زندگی: در سه بخش: 1- سه سال و شش ماه و ده روز با جدش امام حسین(ع) 2- سی و چهار سال و پانزده روز با پدرش امام سجاد(ع) 3- نوزده سال و ده ماه و 12 روز مدت امامت. در این دوره که فرصتهایی برای نهضت فکری به دست آمده بود،امام باقر(ع) کمال استفاده را در جهت تربیت شاگرد و استحکام و گسترش تشیع و انقلاب فرهنگی نمود. |
 |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،
|
مشخصات معصوم چهارم: امام دوم، امام حسن مجتبی(ع) | |
| نام: حسن |  |
| لقب معروف: مجتبی، سبط اکبر | |
| پدر و مادر: علی (ع) و فاطمه(س) | |
|
وقت و محل تولد: شب نیمه رمضان سال سوم هجرت در مدینه. | |
|
وقت و محل شهادت: 28 صفر سال 50 هجری در سن حدود 47 سالگی به دستور معاویه، توسط جعده، در مدینه، مسموم و به شهادت رسید. | |
| مرقد: در قبرستان بقیع، واقع در مدینه. |  |
| دوران زندگی: در سه بخش: 1- عصر پیامبر(ص) (حدود هفت سال). 2- ملازمت با پدر (حدود 30سال).3- عصر امامت (10سال). | |
طبقه بندی: مشخصات معصومین،