|
عقیده 12 و اعْتَصِموا بِحَبْلِ اللَّهِ جمیعاً و لا تَفَرَّقوا
|
آیا متولی وقف ضامن است از نظرمذاهب اسلامی؟ مذاهب اتفاق دارند که متولی امین است و جز به واسطه تعدی یا تقصیر ضامن نیست . و نیز غیر از مالک اتفاق دارند که واقف می تواند تولیت وقف را مستقلاً به خود اختصاص دهد یا شرط کند که در مدت حیات یا مدت معینی کس دیگری او را همراهی کند و یا امر تولیت را به غیر خود بسپارد . از کتاب ((فتح الباری)) نقل شده که مالک گفته است : جایز نیست واقف تولیت وقف را برای خود قرار دهد تا تصور نشود که او وقف بر خود کرده و یا بعد از مدتی وقف فراموش شود و یا احیاناً واقف تهی دست شده و در آن تصرف کند یا بمیرد و ورثه او آن را تصرف کنند. اگر از این خطرها آسوده خاطر بود، ضرر ندارد ولایت را خود بر عهده بگیرد. طبقه بندی: وقف، برچسب ها: وقف، ولایت، تعدی، ناقصات وضو از نظر مذاهب اسلامی؟
استفراغ استفراغ نزد حنابله وضو را باطل می کند و نزد حنفیه اگر دهان پر شد وضو باطل می شود ولی نزد شافعیه و شیعه و مالکیه باطل نیست. خون و چرک نزد شیعه و شافعیه و مالکیه چنانچه خون و چرک از بدن - غیر از دو مخرج - خارج شود وضو را باطل نمیکند و نزد حنفیه اگر از محل اگرخروجش تجاوز کند وضو باطل است. نزد حنابله اگرخون و چرک زیاد باشد وضو باطل است. خنده صدادار با اجماع مسلمین خنده با صدای بلند نماز را باطل می کند ولی وضو را در صورتی که داخل یا، نماز خارج آن باشد باطل نمیکند مگر نزد حنفیه، چون گفته اند: خنده صدادار هرگاه در اثنای باشد وضو باطل می شود ولی در خارج از نماز وضو صحیح است. گوشت شتر نزد حنابله با خوردن گوشت شتر وضو باطل می شود. خون استحاضه علامه حلی از فقهای بزرگ شیعه درکتاب تذکره گوید : خون استحاضه هرگاه کم بود وضوواجب است .علمای شیعه جز ابن عقیل چنین گفته .اما مالکیه گفته:برزن مستحاضه وضو نیست طبقه بندی: مطهرات نجاسات، برچسب ها: ناقصات وضو، موجبات و ناقضات وضو از نظر مذاهی اسلامی؟ ۱- میزان الشعرانی ، مبحث اسباب الحدث . ۲- البدایه و النهایه لابن رشد ، مبحث نواقض الوضو، .بول. غایط ، باد تمام مذاهب اتفاق دارند که اخراج بول و باد و مدفوع وضو را باطل می کند، اما از نظر شافعیه و حنفیه و حنابله بیرون آمدن کرم و ریگ و خون و چرک نیز وضو را باطل می کند و مالکیه گفته اند : اگر اینها از معده به وجود آمده باشد باطل نمی کند و هرگاه در آن به وجود نیامده، مانند اینکه سنگ خورده و از مخرج بیرون آمده باطل می کند و شیعه گفته اند : اگر به کثافات معده ملوث شده باشد وضو را باطل می کند در غیر این صورت آن را باطل نمی کند. مذی و وذی نزد مذاهب چهارگانه مذی و وذی وضو را باطل می کند ولی نزد شیعه باطل نیست ، مالکیه استثنا کرده اند که اگر کسی عادت به آمدن مذی داشته باشد وضو را باطل نمی کند. رفتن عقل نزد تمام مذاهب رفتن عقل چه از مستی و یا جنون یا بیهوشی یا اغما باشد وضو را باطل می کند. شیعه گفته اند : خواب اگر بر قلب و گوش و چشم به طوری غلبه کرد که شخصی خوابیده سخن حاضرین را نشنود و نفهمد و کسی را نبیند،(1) اعم از اینکه دراز کشیده و یا ایستاده و یا نشسته بخوابد وضویش باطل است و رأی حنابله نزدیک به این مضمون است حنفیه نیز گفته اند : اگر شخصی که وضو دارد دراز بکشد یا به کسی تکیه کند یا به یکی از دو پایش تکیه کند و بخوابد وضویش باطل است و همچنین هرگاه نشسته یا ایستاده یا در حال رکوع یا در سجود بخوابد وضویش باطل نیست، پس اگر کسی در یکی از حالات نماز بخوابد وضویش باطل نمی شود، اگرچه خوابشی طول بکشد . شافعیه گفته اند : اگر محل خروج باد محکم باشد به طوری که شبیه دهانه بطری بسته باشد و بخوابد وضویش باطل نمی شود. مالکیه بین خواب سبک و سنگین فرق قائل شده اند، هرگاه خواب سبک باشد یا وضودار به خوابی سنگین و کوتاه برود در صورتی که مخرج او بسته باشد وضو باطل نمی شود ، ولی هرگاه خواب سنگین و طولانی بود خواه مخرج بسته یا باز باشد وضو باطل است . منی نزد حنفیه و حنابله و مالکیه با بیرون آمدن منی وضو باطل می شود، ولی نزد شافعیه باطل نیست و شیعه گفته :منی موجب غسل هست نه وضو لمس شافعیه گفته اند : چنانچه شخصی با وضو زن نامحرم را بدون حائل لمس کند وضویش باطل است و اگر زن ، نامحرم نباشد، مانند مادر و خواهر وضویش باطل نمی شود . حنفیه گفته اند : اگر لمس با بلند شدن آلت باشد وضو باطل است. شیعه گفته اند : لمس هرگز اثر ندارد. این راجع به لمس زن بود، اما اگر وضودار قبلی و دبر خود را بدون مانع لمسی کند، شیعه و حنفیه گفته اند : وضو درست است، ولی شافعیه و حنابله گفته اند: لمس چه با کف دست یا پشت دست باشد مطلقاً وضو را باطل می کند اما از مالکیه روایتی است که اگر مس با کف دست باشد ناقض وضو است، ولی اگر با پشت دست باشد باطل نیست.(2) (لمس تلاقی پوست بدن است، مطلقاً اما مس تلاقی کف دست و انگشتان دست است به خصوص). .................................................................................... طبقه بندی: مطهرات نجاسات، مطهرات از منظر مذاهب اسلامی؟
دباغی حنفیه گفته اند : دباغی ، پوست میته و هر حیوان نجسی را جز خوک، پاک می کند . پوست سگ هم با دباغی شدن پاک میشود و بر آن می توان نماز خواند(1) و شافعیه گفته اند : دباغی جز پوست سگ و خوک بقیه را پاک می کند، مالکیه و حنابله و شیعه، دباغی را از مطهرات نشمرده اند جز اینکه حنابله استعمال دباغی شده نجس را غیر از مایعات جایز می دانند، آنجا که استعمال ان مسری نجاست نیست . حلاجی حنفیه گفته اند : پنبه با حلاجی پاک می شود . تصرف حنفیه گفته:اگر مقداری از گندم یا مانند ان نجس شود چنانچه مقداری از کل ان بخشیده شود یا به فروش برسد بقیه پاک است (2) فرک (دست مالیدن) حنفیه گفته :اگر منی با دست مالیدن برطرف شودبدون اینکه حاجتی به اب داشته باشد پاک است مسح حنفیه گفته :هر جسم سنگینی مثل اهن ومس و شیشه به مجرد دست کشیدن بی انکه احتیاج به اب داشت پاک می شود وشیعه گفته:برطرف کردن نجاست از بدن حیوان به هر نحو کفایت میکند اما در ظرف وجامه ها وبدن انسان بر طرف کردن عین نجاست با اب پاک می شود آب دهان حنیفه گفته :پستان یا انگشت نجس با سه مرتبه لیسیدن پاک می شود(3) جوشیدن حنفیه گفته اند: اگر روغن یا گوشت نجس با آتش بجوشد پاک می شود و عده ای از فقهای شیعه گفته اند: اگر انگور جوشید نجس می شود و هرگاه دو ثلث آن با جوشیدن از بین رفت بقیه پاک است. ........................................................................................ 1-۱الفقه علی المذاهب الاربع ج1-مبحث ازاله نجاسه 2- ابن عابدین ، ج ۱، ص ۰۲۱9 3-ابن عابدین ، ج ۱، ص 215 طبقه بندی: مطهرات نجاسات، برچسب ها: دباغی حلاجی تصرف اب دهان جوشیدن، نجاسات از نظر مذاهب اسلامی؟ منی شیعه و مالیکه و حنفیه به نجاست منی آدمی و غیر او قائل اند، ولی شیعه منی حیوانی را که خون جهنده ندارد، استثنا کرده، به طوری که به طهارت منی و خون آن حیوان حکم داده اند و شافعیه قائل اند : منی آدم و هر حیوانی جز سگ و خوک پاک است و حنابله قائل اند: منی انسان و منی حیوان حلال گوشت پاک است، ولی منی حیوان حرام گوشت نجس است . چرک(1) نزد مذاهب چهارگانه نجسی و نزد شیعه پاک است . بول و غائط آدمی نزد تمام مذاهب نجس است . فضله حیوان حیوان (غیرانسان) پرنده یا غیر آن ، از هرچه نوع حلال گوشت و یا حرام گوشت، پرنده حلال گوشت مانند کبوتر و مرغ و حرام گوشت مانند باز و عقاب (مالک خوردن آن ها مباح می داند) حیوانات غیر پرنده که حلال گوشت اند : مانند گاو و گوسفند و حرام گوشت مانند گرگ و گربه، (مالک خوردن آنها را مباح می داند). مذاهب در فضله حیوانات چند رأی دارند. شافعیه قائل اند که فضله (تخلیه یک باره) تمام حیوانات نجس است : مانند فاضله کبوتر و گنجشک و مرغ و همچنین پشکل شتر و گوسفند و اسب و قاطر و گاو و غیره . شیعه فضله پرندگان را چه حلال گوشت باشند یا حرام گوشت پاک دانسته اند . اما پشکلی حیواناتی که خون جهنده دارند، اگر حلال گوشت باشند مثل شتر و گوسفند پاک ، ولی اگر حرام گوشت باشند مانند خرس و درندگان دیگر باشند، نجس دانسته اند و هر آنچه حلال یا حرام گوشت بودنش مشکوک بود فضله آن پاک است. حنفیه فضله غیر پرنده مانند شتر و گوسفند را نجس دانسته اند ، اما پرندهای را که در هوا فضله بیندازد، مانند کبوتر و گنجشک پاک می دانند، ولی اگر در زمین فضله بیندازند، مانند مرغ و مرغابی ان را نجس میدانند. جهنده دارد و پرنده باشد و یا غیرپرنده نجس است، تمام مذاهب متفق الرأی اند که فضله جلال(2)نجس است جلال حیوانی است که نجس می خورد. مسکر مایع تمام مذاهب آن را نجس می دانند. ولی شیعه یک قید اضافه کرده و گفته اند : روان بالاصاله، دوری جستن از مسکری که خشک شده زیرا به نجاست خود باقی است. و حسن اتفاقی است که از بعضی مؤلفین فقهای شیعه نقل کنیم که علمای شیعه و سنی بر نجاست خمر اجماع کرده اند، مگر عده قلیلی از آنها و هر دو فرقه ، به مخالفت آنها بی اعتنا هستند. استفراغ نزد مذاهب چهارگانه نجس و نزد شیعه پاک است . وذی و مذی نزد شافعیه و مالکیه و حنفیه نجس و نزدشیعه پاک است. حنابله بین مذی و وذی حلال گوشت و حرام گوشت تفصیل دادهاند و قائل اند ولی پاک و دومی نجس است، مذی آب رقیقی است که هنگام عشق بازی از جلو خارج میشود و وذی آب غلیظی است که پس از بول خارج می شود . همان طور که مذاهب چهارگانه به نجاست استفراغ و وذی و مذی با هم یکی شدند، شیعه هم در نجاست عرق جنب از حرام از سایر مذاهب جدا شده است، به طوری که حکم کرده اند به اینکه هرکس از زنا یا لواط و یا وطی حیوانات یا استمناء جنب شد سپس قبل از اینکه غسل کند عرق کرد، آن عرق نجس است.(3) ....................................................................................................................... 1-(به کسر اول و سکون دوم) ماده سفیدرنگی که از دمل و زخم بیرون می آید - م – 2 حیوان حلال گوشت که مدفوع آدمی بخورد - م . 3- این حکم نزد تمام فقها یکسان نیست - م. طبقه بندی: مطهرات نجاسات، برچسب ها: منی چرک مسکر مایع، |
............................
|
| [قالب وبلاگ : تمزها] [Weblog Themes By : themzha.com] |
