فضائل و سیره امام حسین (ع) : *** فصل سى و یكم - بخش اول : سخنان معصومین (ع )

بــســـم الله الـــرّحــمـــن الــــرّحــیــم

 بخش اول : سخنان معصومین (ع )

* پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله نسبت به حسین بن على علیه السلام ، فرمود: حسین منى و انا من حسین احب الله من احب حسینا ؛حسین از من است از حسینم ؛خدا دوست مى دارد هر كسى را كه حسین من را دوست بدارد (926)

* امام صادق علیه السلام فرمود: سوره والفجر را در نوافل و فرائض خودتان بخوانید كه سوره جدم حسین بن على است .

عرض كردند: به چه مناسبتى سوره جد شماست ؟

فرمود: آن آیات آخر سوره والفجر مصداقش حسین است ، آنجا كه مى فرماید: یا ایتها النفس المطمئنه ، ارجعى الى ربك راضیه مرضیه ، فادخلى فى عبادى و ادخلى جنتى . (927)

* پیغمبر اكرم صلى الله علیه و آله در عالم رویا به او (امام حسین علیه السلام ) فرموده بود: حسینم ! مرتبه و درجه اى هست كه تو به آن مرحله و درجه نخواهى رسید مگر از پلكان شهادت

* در سفارش موسى بن جعفر علیه السلام به هشام آمده كه حضرت فرمود: حسین بن على علیه السلام فرمود: تمامى چیزهایى كه خورشید بر آن مى تابد در مشرق و مغرب زمین و دریا و خشكى و زمین هموار و كوه ها، همه و همه نزد ولى خدا و اهل معرفت به حق خداوند چون سایه اى بیش نیست . آیا آزاد مردى پیدا نمى شود كه دست از این لقمه جویده شده بردارد؟ براى شما جز بهشت بهایى نیست پس خود را به غیر از بهشت نفروشید، كه هر كسى از خدا به دنیا راضى شود به چیز پستى راضى گشته است .

* امام صادق علیه السلام فرمود: رحم الله عمى العباس لقد آثر وابلى بلاء حسنا . (928) خدا رحمت كند عمویم عباس را، عجب نیكو امتحان داد، ایثار كرد.

* امام زین العابدین فرمود: ما دوازده نفر بودیم و تمام ما دوازده نفر را به یك زنجیر بسته بودند كه یك سر زنجیر به بازوى من و سر دیگر آن به بازوى عمه ام زینب بسته بود. (929)

* امام باقر علیه السلام فرمودند كه : سى هزار نفر جمع شده بودند كه جد ما حضرت حسین علیه السلام را بكشند و كل یتقرب الى الله بدمه (930) و هر یك با كشتن او به خدا تقرب مى جستند، چون مى گفتند یزید خلیفه پیامبر است و حسین بن على بر او خروج كرده است ، باید با او جنگید. (931)

* (رسول گرام اسلام صلى الله علیه و آله فرمودند:) ان لقتل الحسین حراره فى قلوب المومنى لا تبرد ابدا ؛از قتل حسین در دل هاى مومنان سوزشى است كه هرگز به سردى نگراید. (932)

* در حدیث است كه امیرالمؤ منین علیه السلام در صفین از سرزمین كربلا عبور كرد و تربت آنجا را بویید و فرمود: واها لك ایتها التربه لیحشرن منك اقوام یدخلوون الجنه بغیر حساب ؛شگفتا از تو اى خاك پاك ! كه اقوامى از درون تو محشور مى شوند كه بى حساب داخل بهشت می گردند. (933)

-----------------------------------------------------------------------------

926-آشنایى با قرآن ، ج 8، ص 315.

927-حماسه حسینى ، ج 1، ص 297.

928-ابصار العین ص 26.

929-حماسه حسینى ، ج 1، ص 177.

930- مقتل الحسین مقرم صحفه 6، به نقل از ابى بكر ابن العربى الاندلسىدرعواصم صفحفه 232.

931-حق و باطل ، ص 53.

932-مستدرك الوسائل ، ج 2، س 217

933-بحارالانوار، ج 44، ص 255.