|
داســـتـا نـــهـای دلـنـشـــیــن صـــــادق 
درباره وبلاگ مطالب اخیر
آرشیو وبلاگ نویسندگان فضائل و سیره امام حسین (ع) : 485 - تبدیل حكومت عدل اسلامى به رژیم شاهنشاه تبدیل حكومت عدل اسلامى به رژیم شاهنشاه ى مكتبى كه مى رفت با
كجروى هاى نقاله جاهلیت و برنامه هاى حساب شده احیاى ملى گرایى و عروبت با
شعار لا خبر جاء و لا وحى نزل محو و نابود شود و از حكومت عدل اسلامى یك
رژیم شاهنشاهى بسازد و اسلام و وحى را به انزوا كشاند كه ناگهان شخصیت
عظیمى كه از عصاره وحى الهى تغذیه و در خاندان سید رسل محمد مصطفى و سید
اولیا على مرتضى تربیت و در دامن صدیقه طاهره بزرگ شده بود قیام كرد و با
فداكارى بى نظیر و نهضت الهى خود، واقعه بزرگى را به وجود آورد. (565) ------------------------------------------------------------------------------- 565-صحیفه نور، ج 12، ص 18
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 484 - نابود كردن اسلام نابود كردن اسلام بنى امیه قصد داشتند كه اسلام را از بین ببرند. (564) -------------------------------------------------------------------------------
564-ایثار شهادت در مكتب امام خمینى ، ص 210
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 483 - براندازى حكومت فاسد اموی براندازى حكومت فاسد اموى امام حسین علیه السلام نیروى
چندانى نداشت و قیام كرد. او هم اگر نعوذ بالله تنبل مى بود مى توانست
بنشیند و بگوید تكلیف شرعى من نیست كه قیام كنم . دربار اموى خیلى خوشحال
مى شد كه سیدالشهداء بنشیند و حرف نزند و آنها بر خر مراد سوار باشند اما
او مسلم بن عقیل را فرستاد تا مردم دعوت كند به بیعت تا حكومت اسلامى تشكیل
دهد و این حكومت فاسد را از بین ببرد. اگر او هم در مدینه سر جایش مى نشست
و وقتى آن مردك آمد و بیعت خواست نعوذ بالله مى گفت : بسیار خوب ! خوشحال
مى شدند و دستش را هم مى بوسیدند. (563) ------------------------------------------------------------------------------- 563-صحیفه نور، ج 1 ص 174.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 482 - رسوا كردن قدرت ناحق رسوا كردن قدرت ناحق او سیدالشهداء علیه السلام
تكلیف مى دید براى خودش كه باید او با این قدرت مقاومت كند و كشته بشود تا
به هم بخورد این اوضاع ، تا رسوا بكند این قدرت را با فداكارى خودش و این
عده اى كه همراه خودش بود. او دید كه یك حكومت جائرى است كه بر مقدرات
مملكت او سلطه پیدا كرده است ، تكلیف خودش را تكلیف الهى خودش را تشخیص داد
كه باید نقضت كند و راه بیفتد برود و مخالفت بكند و اظهار مخالفت و
استنكار كند هر چه خواهد شد. در عین حالى كه به حسب قواعد معلوم بود كه یك
عدد اینقدرى نمى تواند با آن عده اى كه آنها دارند مقابله لكن تكلیف بود.
(562) ------------------------------------------------------------------------------- 562-صحیفه نور، ج 4، ص 15.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 481 - زنده كردن اسلام زنده كردن اسلام سیدالشهداء علیه السلام هم كشته شد، نه
اینكه رفتند یكى ثوابى ببرند. ثواب براى او خیلى مطرح نبود، آنطور رفت كه
این مكتب را نجاتش بدهد، اسلام را پیشرفت بدهد، اسلام را زنده كند. (561) --------------------------------------------------------------------------------------- 561-صحیفه نور، ج 8، ص 81.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 480 - مصلحت هاى واقعه كربلا مصلحت هاى واقعه كربلا از كار بزرگان دنیوى و سیاستمداران
بعضى اوقات انسان سر در نمى آورد،بنابراین بشر كوچكتر از آن است كه سر از
مصلحت كارهاى خداوند عالم در آورد. آنچه به نظر مى رسد چند مصلحت عمده مى
باشد: 1 - احیاى دین اسلام و آشكار كردن حقیقت ایمان . 2 - احقاق حق
و ابطال باطل (پیش از قضیه كربلا ظاهر سازى و حقه بازى ها كرده بودند و به
قسمى كه حق و باطل كاملا در هم بود و از هم تشخیص داده نمى شد و چه بسا حق
را به جاى باطل و باطل را به جاى حق مى گرفتند، حسین علیه السلام با این
كارش حق را آشكار فرمود و باطل را رسوا ساخت ). 3 - حسین علیه
السلام با این كار مى خواهد در مقام محبت ورزى به حدى برسد كه براى هیچ
پیغمبرى هم پیش نیامده است حتى براى ابرهیم خلیل كه پس از خاتم الانبیا از
همه انبیا اشرف است . خداى مى خواهد حسین علیه السلام را به مقام
رفیعى برساند كه بى سابقه است . محبت ورزى به رب العالمین ، سعادتى است كه
براى هیچ كس این طور پیش نیامده كه هر چه مورد علاقه است بدهد، از همه براى
خطا صرف نظر كند. لذا رسول خدا علیه السلام به او فرمود: براى تو نزد خدا درجه اى است كه جز به سبب شهادتت به آن نمى رسى . (559)
4 - از مصالح خفیفه در امضاى خداوند نسبت به قضایاى كربلا بركاتى است كه
به دیگران مى رسد در دنیا و برزخ و قیامت . ضرب المثلى است كه مى گویند:
فلانى یك تیر چند نشان مى زند، خداوند با امضاى قضیه كربلا بركات و خیرات
فراوانى عنایت نمود. (560) --------------------------------------------------------------------------------------- 559-بحار الانوار، ج 61، ص 182، ح 46. 560-سید الشهدا علیه السلام ، شهید دست غیب ، ص 173.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 479 - نجات مردم از جهالت و گمراهى نجات مردم از جهالت و گمراهى در زیارتى از زیارت هاى
امام حسین علیه السلام كه در روز اربعین خوانده مى شود، جمله بسیار پرمعنا
وجود دارد و آن ، این است : بذل مهجته فیك لیستنقذ عبادك من الجهاله .
(556) فلسفه فداكارى حسین بن على علیه السلام در این جمله گنجانده
شده است زائر به خداى متعال عرض مى كند كه این بنده تو، این حسین تو، خون
را نثار كرد، تا مردم را از جهالت نجات بدهد. و حیره الضلاله (557)مردم را
از سر گردانى و حیرتى كه در گمراهى است نجات بدهد. ببیند، این جمله چه قدر
پر مغز و داراى چه مفهوم مترقى و پیشرفته اى است . (558) --------------------------------------------------------------------------------------- 556-مفاتیح الجنان ، زیارت اربعین . 557-مفاتیح الجنان ، زیارت اربعین . 558-حدیث ولایت ، ج 5، ص 147.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 478 - كار حسین (ع ) دعوت به آخرت است نه دنیا كار حسین (ع ) دعوت به آخرت است نه دنیا كار حسین علیه
السلام عظیم است ابلاغ و پشتیبانى از دعوت جدش رسول خدا صلى الله علیه و
اله است ، مردم را به فكر آخرت انداختن است از پول پرستى و شهوت طلبى و خود
خواهى باز داشتن است ، كار حسین آشنا كردن مردم به این است كه اسم اسلام
هدف نیست كه به آن قناعت شود، هدف ایمان و تقوى است كه سفارش خداوند در
قرآن مجید بوده ، مكرر به آن دستور مى فرماید همچنین سفارش جد و پدرش مى
باشد كه مكرر در خطبه ها و مكتوب هایشان از آن یا كردند. (555) --------------------------------------------------------------------------------------- 555-سیدالشهدا علیه السلام ، شهید دستغیب ، ص 146.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 477 - ارسال نامه ها ارسال نامه ها در آن روزگاران كه از روزنامه و مجله و رادیو و
ماهواره خبرى نبود، پیام رسانى به جوامع اسلامى بسیار مشكل بود كه با شیوه
هاى گوناگونى تحقق مى یافت . یكى از آنها ارسال نامه به بزرگان شهرها و
كشورهاى اسلامى بود. وقتى نامه اى مى آمد و خبر مهمى را مى رساند، فورا در مجامع عمومى و مساجد مطرح مى شد و به گوش مسلمانان مى رسید. امام حسین علیه السلام در آغاز و خروج از مدینه نامه هاى گوناگونى براى
اشخاص و بزرگان شهرهاى اسلامى نوشت ، تا قیام خود را به گوش جهانیان برساند
مانند: نامه اى براى بنى هاشم در مدینه نامه براى مردم مصر نامه براى بصره نامه براى شیعیان كوفه حمزة بن حمران نقل مى كند: وقتى امام حسین علیه السلام تصمیم گرفت از مدینه خارج شود، در جمع بنى هاشم كاغذى خواست فورا آوردند امام بر آن كاغذ چنین نگاشت : به نام خداوند بخشنده مهربان ، این نامه از حسین بن على بن ابى طالب براى
بنى هاشم نوشته مى شود، همانا هر كس از شما در این قیام به من ملحق شود
كشته خواهد شد، و هر كس با من نباشد به پیروزى نخواهد رسید با درود. (554) --------------------------------------------------------------------------------------- 554-بصائر الدرجات ، ص 481، حدیث 5.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 476- مجموع دو نگاه به قیام امام حسین (ع ) مجموع دو نگاه به قیام امام حسین (ع ) یك جمله در زیارت
اربعین امام حسین علیه السلام ذكر شده است كه مانند بسیارى از جملات این
زیارت ها و دعاها، بسیار پر مغز و در خور تاءمل و تدبر است . امروز به
مناسبت روز تاسوعا و روز عزا، در خطبه اول قدرى پیرامون همین جمله ، كه
ناظر به جهت قیام حسینى است ، عرایضى عرض مى كنیم ؛آن جمله این است : و
بذل مهجته فیك . این زیارت اربعین است ؛منتها فقره هاى اول ، دعاست ؛ كه
گوینده این جملات خطاب به خداوند متعال عرض مى كند: و بذل مهجته فیك یعنى
حسین بن على ، جان و خون خود را در راه تو داد؛لیستنقذ عبادك من التجهاله
؛تا بندگان تو را از جهل نجات بدهد؛و حیره الضلاله ؛از سرگردانى ناشى از
ضلالت و گمراهى آنها را برهاند. این یك طرف قضیه است كه طرف قیام كننده است
، كه حسین بن على علیه السلام است ، طرف دیگر قضیه ، در این فقره بعدى
معرفى مى شود: و قد توازر علیه من غرته الدنیا و باع حظه بالا رذل الادنى ؛
نقطه مقابل ، آن كسانى بودند كه فریب زندگى ، آنها را به خود مشغول كرده
بود؛ دنیاى مادى ، زحارف دنیایى ، شهوات و هواهاى نفس ، آنها را از خود بى
خود كرده بود؛ و باع حظه بالارذل الادنى ؛سهمى را كه خداى متعال براى هر
انسانى در آفرینش عظیم خود قرار داده است ، كه این سهم عبارت فروخته بودند.
این ، خلاصه نهضت حسینى است . با مداقه اى در این بیان ، انسان
احساس مى كند كه نهضت حسینى در واقع با دو نگاه قابل ملاحظه است ، كه هر دو
هم درست است ؛ اما مجموع دو نگاه نشان دهنده ابعاد عظیم این نهضت است : یك
نگاه ، حركت ظاهرى حسین بن على است ؛كه حركت علیه یك حكومت فاسد و منحرف و
ظالم و سركوب گر، یعنى حكومت یزید است ؛اما باطن این قضیه ، حركت بزرگ ترى
است كه نگاه دوم انسان را به آن مى رساند و آن حركت بر علیه جهل و زبونى
انسان است . در حقیقت ، امام حسین اگر چه با یزید مبارزه مى كند، اما
مبارزه گسترده تاریخى امام حسین با یزید كوته عمر بى ارزش نیست ؛بلكه با
جهل و پستى و گمراهى و زبونى و ذلت انسان است ؛ امام حسین با این ها دارد
مبارزه مى كند. یك حكومت آرمانى به وسیله اسلام به وجود آمد. اگر بخواهیم ماجراى امام حسین را در سطورى خلاصه كنیم ، این طور مى شود:
بشریت ، دچار ظلم و جهل و تبعیض بود؛ حكومت هاى بزرگ دنیا، كه حكومت قیصر و
كسراى آن زمان است ، چه در ایران آن روز، چه در امپراطورى روم آن روز
حكومت اشرافى گرى و حكومت غیر مردمى و حكومت هاى كوچك تر هم ، مثل آنچه كه
در جزیره العرب بود، از آن ها هم بدتر بود؛مجموعا جاهلیتى دنیا را فرا
گرفته بود. در این میان ، نور اسلام به وسیله پیامبر خدا و با روشن كند و
بعد به تدریج گسترش پیدا كند و شعاع آن همه جا را فرا بگیرد. وقتى پیامبر
از دنیا مى رفت ؛این حكومت ، حكومت مستقرى بود كه مى توانست الگوى همه
بشریت در طول تاریخ باشد؛و اگر آن حكومت با همان جهت ادامه پیدا مى كرد،
بدون تردید تاریخ عوض مى شد؛یعنى آنچه بنا بود در قرن ها بعد از آن در
زمان ظهور امام زمان در وضعیت فعلى ، پدید بیاید، در همان زمان پدید آمده
بود. دنیاى سرشار از عدالت و پاكى است زندگى حقیقى انسان در این عالم ،
مربوط به دوران بعد از ظهور امام زمان است ؛كه خدا مى داند بشر در آن جا به
چه عظمت هایى نایل خواهد شد. بنابراین ، اگر ادامه حكومت پیامبر میسر مى
شد و در همان دوره هاى اول پدید مى آمد و تاریخ بشریت عوض مى شد. فرجام كار
بشرى مدتها جلو مى افتاد؛اما این كار به دلایلى نشد. خصوصیت حكومت
پیامبر این بود كه به جاى ابتناء بر ظلم ، ابتناء بر عدل داشت ؛به جاى شرك و
تفرقه فكرى انسان ، متكى بر توحید و تمركز بر عبودیت ذات مقدس پروردگار
بود؛به جاى جهل ، متكى بر علم و معرفت بود؛به جاى كینه ورزى انسان ها با هم
متكى بر محبت و ارتباط و اتصال و رفق و مدارا بود؛یعنى یك حكومت از ظاهر و
باطن آراسته . انسانى كه در چنین حكومتى پرورش پیدا مى كند، انسانى با
تقوا، پاكدامن ، عوض شد؛اسم ، اسم اسلام ماند؛نام ، نام اسلامى بود؛ اما
باطن دیگر اسلامى نبود؛به جاى حكومت عدل ، باز حكومت ظلم بر سر كار آمد؛به
جاى برابرى و برادرى ، تبعیض و دودستگى و شكاف طبقاتى به وجود آمد؛ به جاى
معرفت ، جهل حاكم شد. در این دوره پنجاه ساله ، هرچه به طرف پایین مى آییم ،
اگر انسان بخواهد از این سر فصل ها بیشتر پیدا كند، صدها شاهد و نمونه
وجود دارد كه اهل تحقیق باید این ها را براى ذهن هاى جوان و جوینده روشن
كنند. امامت به سلطنت تبدیل شد! امامت با ماهیت سلطنت ، مغایر و
متفاوت و مناقض است ؛این دو ضد همند. امامت ، یعنى پیشوایى روحى و معنوى ؛
پیوند عاطفى و اعتقادى با مردم ؛اما سلطنت ، یعنى حكومت با زور و قدرت و
فریب ؛ بودن هیچ گونه عقله معنوى و عاطفى و ایمانى ؛ این دو، درست نقطه
مقابل هم است . امامت ، حركتى در میان امت ، براى امت و در جهت خیر است .
سلطنت ، یعنى یك سلطه مقتدرانه بر علیه مصالح مردم و براى طبقات خاص ؛براى
ثروت اندوزى و براى شهوت رانى گروه حاكم . آنچه كه ما در زمان قیام امام
حسین مى بینیم ، این دومى است ، نه علم داشت ، نه ذره اى به معنویات اسلام
اعتقاد داشت ، نه رفتار او رفتار یك مؤ من بود، نه گفتار او گفتار یك حكیم
بود؛ هیچ چیزش به پیامبر شباهت نداشت . در چنین شرایطى ، براى كسى مثل حسین
بن على - كه خود او همان امامى است كه باید به جاى پیامبر قرار بگیرد،
فرصتى پیش آمد و قیام كرد
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 475 - دوران غربت اهل بیت (علیهم السلام ) دوران غربت اهل بیت (علیهم السلام ) دوره سوم ، دوره بعد از
شهادت امیرالمؤ منین است ؛یعنى دوره غربت اهل بیت امام حسن و امم حسین علیه
السلام باز در مدینه اند امام حسین ، بیست سال بعد از این مدت ، به صورت
امام معنوى همه مسلمان ، مفتى برزگ همه مسلمانان ، مورد احترام همه
مسلمانان ، محل ورود و تحصیل علم همه ، محل تمسك و توسل همه كسانى كه مى
خواهند به اهل بیت اظهار ارادتى بكنند، در مدینه زندگى كرده است ؛شخصیت
محبوب ، بزرگ شریف ، نجیب ، اصیل و عالم . او به معاویه نامه مى نویسد؛نامه
اى كه اگر هر كسى به هر حاكمى بنویسد، جزایش كشته شدن است . معاویه با
عظمت تمام این نامه را مى گیرد، مى خواند، تحمل مى كند و چیزى نمى گوید.
اگر در همان اوقات هم كسى مى گفت كه در آینده نزدیكى ، این مرد محترم شریف
عزیز نجیب ، كم مجسم كننده اسلام و قرآن در نظر هر بیننده است ممكن است به
دست همین امت قرآن و اسلام كشته بشود، آن هم با آن حیرت انگیز، اتفاق
افتاد. جه كسانى كردند؟ همان هاى كه به خدمتش مى آمدند و سلام و عرض اخلاص
هم مى كردند این یعنى چه معنایش این است كه جامعه اسلامى در طول این پنجاه
سال ، از معنویت و حقیقت اسلام تهى شده است ؛ظاهرش اسلامى است ، اما باطنش
پوك شده است ؛ خطر این جاست . نمازها برقرار است ، نماز جماعت بر قرار است
، مردم هم اسمشان مسلمان است و عده اى هم طرفدار اهل بیتند!
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 474 - دوران جوانى حضرت امام حسین (ع ) دوران جوانى حضرت امام حسین (ع ) دوره دوم ، دوره بیست و پنج
ساله بعد از وفات پیامبر تا حكومت امیرالمؤ منین است ؛جوان ، بالنده ،
عالم و شجاع است ، در جنگ ها شركت مى كند، در كارهاى بزرگ دخالت مى كند،
همه او را به عظمت مى شناسند، نام بخشنده ها كه مى آید، همه چشم ها به سوى
او بر مى گردد، در هر فضیلتى ، در میان مسلمانان مدینه و مكه ، هر جایى كه
موج اسلام رفته است ، مثل خورشیدى مى درخشد؛همه براى او احترام قایلند،
خلفاى زمان ، براى او و برادرش احترام قایلند، در مقابل او، تعظیم و تجلیل
مى كنند و نام آن ها را به عظمت مى آوردند، جوان نمونه دوران و محترم پیش
همه اگر آن روز كسى مى گفت كه همین جوان ، به دست همین مردم كشته خواهد شد،
هیچ كس باور نمى كرد.
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 473 - دوران كودكى امام حسین (ع ) دوران كودكى امام حسین (ع ) در آن دوران زمان پیامبر اكرم ،
امام حسین عبارت است از كودك نور دیده سوگلى پیامبر پیامبر اكرم دخترى به
نام فاطمه دارد كه همه مردم مسلمان در آن روز مى دانند كه پیامبر فرمود: ان
الله لیغضب لغضب فاطمه (551) اگر كسى فاطمه را خشمگین كند، خدا را خشمگین
كرده است . و یرضى لرضاها (552)، اگر كسى او را خشنود كند، خدا را خشنود
كرده است ببینید، این دختر چه قدر عظیم المنزله است كه پیامبر اكرم در
مقابل مردم و در ملاعام ، راجع به دخترش این گونه حرف مى زند؛این چیز عادى
نیست . پیامبر اكرم این دختر را در جامعه اسلامى به كسى داده است كه
از لحاظ افتخارات ، در درجه اعلاست ؛یعنى على بن ابیطالب علیه السلام ، او
جوان ، شجاع ، شریف ، از همه مؤ من تر، از همه با سابقه تر، از همه شجاع
تر و در همه میدان ها حاضر است ، كسى است كه اسلام به شمشیر او مى گردد؛هر
جایى كه همه در مى مانند، این جوان جلو مى آید، گره ها را باز مى كند و بن
بست ها را مى شكند. این داماد محبوب عزیزى كه محبوبیت او به خاطر خویشاوندى
و این ها نیست ، به خاطر عظمت شخصیت اوست ، پیامبر دخترش را به او داده
است ، حالا كودكى از این ها متولد شده است ، و او حسین بن على است . البته همه این حرف ها درباره امام حسن علیه السلام هم هست ؛اما من حالا
بحثم راجع به امام حسین علیه السلام است ؛عزیزترین عزیزان پیامبر؛كسى كه
رئیس دنیاى اسلام ، حاكم جامعه اسلامى و محبوب دل همه مردم ، او را در آغوش
مى گیرد و به مسجد مى برد همه مى دانند كه این كودك ، محبوب دل این محبوب
همه است او روى منبر مشغول خطبه خواندن است ، این بچه پایش به مانعى مى
گیرد و زمین مى افتد؛پیامبر از بالا پایین مى آید، این بچه را بغل مى گیرد و
او را آرام مى كند ببینید، مساءله این است . پیامبر درباره امام
حسن و امام حسین شش ، هفت ساله فرمود: سیدى شباب اهل الجنه (553) این ها
سرور جوانان اهل بهشتند یعنى در دوران شش ، هفت سالگى هم در حد یك جوان است
، مى فهمد، درك مى كند، عمل مى كند، اقدام مى كند، ادب مى ورزد و شرفت در
همه وجود او موج مى زند اگر آن روز كسى مى گفت كه این كودك به دست امت همین
پیامبر، بدن هیچ گونه جرم و تخلفى ، به قتل خواهد رسید، براى مردم غیر
قابل باور بود؛همچنان كه پیامبر فرمود و گریه كرد و همه تعجب كردند كه یعنى
چه ، مگر مى شود؟!
--------------------------------------------------------------------------------------- 551-ناسخ التواریخ ، زندگانى حضرت فاطمه علیه السلام ، میرزا محمد تقىسپهر، جر 3، چاپ سوم ، ص 287. 552-بحارالانوار، ج 43، ص 44 553-ناسخ التواریخ زندگانى حضرت امام حسن علیه السلام ج 5 (جزءاول )، ص 142
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 472 - بزرگى و عظمت حادثه كربلا بزرگى و عظمت حادثه كربلا (550) اولا حادثه
را باید فهمید كه چه قدر بزرگ است ، تا دنبال علتش بگردیم كسى نگوید كه
حادثه عاشورا، بالاخره كشتارى بود و چند نفر را كشتند همان طور كه همه ما
در زیارت عاشورا مى خوانیم : لقد عظمت لرزیه و جلت و عظمت المصیبه ، مصیبت ،
خیلى بزرگ است رزیه ، یعنى حادثه بسیار بزرگ این حادثه ، خیلى عظیم است
فاجعه ، خیلى تكان دهنده و بى نظیر است . براى این كه قدرى معلوم
بشود كه این حادثه چه قدر عظیم است ، من سه دوره كوتاه را از دورهاى زندگى
حضرت ابى عبدالله علیه السلام اجمالا، مطرح مى كنم شما ببینید این
شخصیتى كه انسان در این سه دوره مى شناسد، آیا مى توان حدس زد كه كار این
شخصیت به آن جا برسد كه در روز عاشورا یك عده از امت جدش او را محاصره كنند
و با این وضعیت فجیع ، او و همه یاران و اصحاب و اهل بیتش را قتل عام
بكنند و زنانشان را اسیر بگیرند؟ این سه دوره ، یكى دوران حیات
پیامبر اكرم است دوم ، دوران جوانى آن حضرت ، یعنى دوران بیست و پنج ساله
تا حكومت امیرالمؤ منین است سوم ، دوران فترت بیست ساله بعد از شهادت
امیرالمؤ منین تا حادثه كربلا است . -------------------------------------------------------------------------------------- 550-حماسه حسینى ج 2، ص 262
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : فضائل و سیره امام حسین (ع) : 471- نهضت انفجارى یا آگاهانه ؟ نهضت انفجارى یا آگاهانه ؟ یكى از مسائلى كه در مورد
نهضت امام حسین علیه السلام مطرح است این است كه آیا این قیام و نهضت از
نوع یك انفجار بود؟ از نوع یك عمل نا آگاهانه و حساب نشده بود،؟ نظیر اینكه
به دیگى كه حرارت بدهند، آبى كه در آن است تبدیل به بخار بشود، منافذ هم
بسته باشد، بالاخره منفجر خواهد شد و نظیرى انفجارهایى كه براى افراد انسان
پیدا مى شود كه انسان در شرایط قرار مى گیرد (حالا یا به علتى كه همان جا
پیدا مى شود یا به علل گذشته ، یك درون پر از عقده و ناراحتى دارد) كه در
حالى كه هرگز نمى خواهد فلان حرف را برند، ولى یك مرتبه مى بینید ناراحت و
عصبانى مى شود و از دهانش هرچه كه حتى دلش هم نمى خواهد بیرون بیاید، بیرون
مى آید این را مى گویند انفجار بسیارى از قیام ها انفجار است . یكى
از جاهایى كه در آن ، راه مكتب اسلام با راه مكاتب مادى امروز فرق مى كند،
این است كه مكاتب مادى امروز روى اصول خاص دیالكتیكى مى گویند تضادها را
تشدید بكنید، ناراحتى ها را زیاد بكنید، شكاف ها را هر چه مى توانید عمیق
تر بكنید، حتى با اصلاحات واقعى مخالفت كنید براى اینكه جامعه را به انقلاب
به معنى انفجار (نه انقلاب آگاهانه ) بكشانید اسلام به انقلاب انفجارى یك
ذره معتقد نیست اسلام ، انقلابش هم انقلاب صددرصد آگاهانه و از روى تصمیم و
كمال آگاهى و انتخاب است
نوع مطلب : برچسب ها : لینک های مرتبط : آمار وبلاگ
امکانات جانبی |
|
