آیا پرده حرمت دختران پیامبر را مى درى ؟

اى فرزند آزاد شدگان ! آیا درست است كه بانوان و كنیزانت را در پس پرده و حجاب قرار داده اى ، در حالى كه دختران پیامبر صلى الله علیه و آله در حال اسارت و با دستانى بسته در مقابلت باشند؟ پرده هاى حرمت ایشان را دریده و آنان را با صورت هایى باز، در حالى كه دشمنان شان آنها را شهر به شهر مى گردانند تا مردم شهرها و بیابان ها و هر دور و نزدیك و هر انسان پست و شریفى آنها را ببینند، در حالى كه هیچ جایى ندارند. (616)

  آرام باش اى یزید!

آرام باش و صبر كن ! آیا سخن خداى تعالى را به بوته فراموشى سپرده اى كه : آنان كه راه كفر را در پیش گرفته اند، گمان نبرند مهلتى كه به ایشان داده ایم ، به نفع و سود آنهاست ، این مهلت فقط به منظور آن است كه بار گناهانشان سنگین تر و بیشتر شود و عذابى دردناك براى آنها مهیا(615) كرده ایم .

اى یزید چه خیال كرده اى ؟!

حضرت زینب علیهاالسلام دختر امام على علیه السلام در مجلس یزید از جاى برخاست و (روى به یزید كرده و) گفت :

حمد و سپاس مخصوص خدایى است كه پروردگار جهانیان است ، و درود خدا بر پیامبر و اولاد او.

خداوند سبحان به راستى سخن گفت ، آنگاه كه فرمود: سرانجام كار كسانى كه مرتكب كارهاى زشت و گناه شدند، به آن جا رسید كه آیات الهى را تكذیب كرده و آن را مسخره نمودند.

اى یزید! تو گمان كردى كه اگر زمین و آسمان را بر ما تنگ گرفته و ما را همانند كنیزانى به اسارت بگیرى ، ما را نزد خدا خوارى كرده اى و خود در پیشگاه او، صاحب احترام خواهى بود، و این نشاندهنده مقام و ارزش تو در نزد خداوند است ؟ كه به این خاطر باد در بینى انداخته اى و با غرور و نخوت به اطراف مى نگرى ؟ (آیا) از اینكه كارهاى دنیایت رو به راه گشته و رشته امورت به هم پیوسته و منصبى كه حق ما خاندان است ورا از آن خود نموده اى ، خوشحال و شادمانى ! (614)

  اى فرزند مكه و منا، اى حسین !

حضرت زینب علیهاالسلام هنگامى كه نگاهش بر سر بریده برادر افتاد، دست برد و گریبان خویش را پاره كرد، سپس با ناله اى حزین كه دله ها را مى لزاند فریاد برآورد كه : اى حسین ! اى محبوب رسول خدا! اى فرزند مكه و منى ! اى پسر فاطمه زهرا بزرگ زنان عالم ! اى پسر دختر مصطفى

راوى گفت :

به خدا سوگند كه (حضرت زینب علیهاالسلام ) با این سخن (جگر سوز) مجلس را به گریه انداخت ، و یزید كه خدا او را لعنت نماید، ساكت نشسته بود. (613)

دفاع حضرت زینب از امام زمان (ع )

امام سجاد علیه السلام فرمودند: خداوند است كه جان ها را هنگام مرگ آنها مى گیرد و كسانى را كه نمرده اند، به هنگام خواب قبض روح مى فرماید.

ابن زیاد گفت : آیا تو هنوز جرات دارى كه جواب مرا بدهى ! این را بیرون برده و گردنش را بزنید!

حضرت زینب علیهاالسلام به محض شنیدن این فرمان (قبیح )، فرمودند: ابن زیاد! تو كه دیگر كسى را براى ما باقى نگذاشتى ، حال اگر مى خواهى او را بكشى ، پس مرا نیز همراه او بكش !

امام على بن الحسین علیهاالسلام فرمودند: عمه جان ! آرامش خود را حفظ نما و ساكت باش تا من با او صحبت كنم

امام سجاد علیه السلام سپس به ابن زیاد نگریست و فرمود: اى پسر زیاد! آیا مرا با كشتن تهدید مى كنى ؟ آیا هنوز نمى دانى كه كشته شدن عادت ما و شهادت مایه بزرگوارى ماست ! (612)

  مگر خدا على بن الحسین (ع ) را نكشت ؟!

نگاه ابن زیاد متوجه امام على بن الحسین علیه السلام شد و گفت : این كیست ؟

گفتند: او على ، پسر امام حسین علیه السلام است !

ابن زیاد گفت : مگر خدا على بن الحسین را نكشت ؟!

امام سجاد علیه السلام فرمود: من برادرى داشتم كه نام او نیز على بن الحسین بود و این قوم او را كشتند!

ابن زیاد گفت : بلكه خدا او را كشت ! (611)

  قصد جان حضرت زینب (س )

ابن زیاد به حدى خشم و غضب آمد كه كمر به قتل حضرت زینب علیهاالسلام بست ، عمرو بن حریث خطاب به آن ملعون گفت : او زن است و كسى زن را به خاطر گفتارش مواخذه و كیفر نمى كند! (609)

 ما رایت الا جمیلا!

ابن زیاد گفت : رفتار خدا را با برادر و خاندانت چگونه دیدى !

حضرت زینب علیهاالسلام فرمودند: جز زیبایى چیز دیگرى ندیدم ، اینان كسانى بودند كه خداوند شهادت را برایشان رقم زده بود، و آنان نیز به سوى خوابگاه و آرامگاه ابدى خود شتافتند و به همین زودى ها، خداوند میان تو و آنان را جمع خواهد كرد و آنان با تو مخاصمه خواهند نمود، در آن دادگاه بنگر كه پیروز واقعى چه كسى است ؟! مادرت در عزایت گریه كند، اى پسر مرجانه !

  فاسق تویى اى ابن زیاد!

ابن زیاد روى (ره ) آن مخدره علیهاالسلام نمود و گفت : شكر خدا كه شما را رسوا كرد و دروغ هاى شما را آشكار ساخت !

حضرت زینب علیهاالسلام فرمودند: فاسق آن كسى است كه رسوا شد و دروغگو شخص بدكار است كه ما نیستیم ! (608)

  این زن كیست ؟

حضرت زینب علیهاالسلام دختر بزرگوار امام على علیه السلام به صورت ناشناس در گوشه اى از مجلس نشسته بود، ابن زیاد سؤ ال كرد: این زن چه كسى است ؟ گفتند این زن ، دختر على علیه السلام است . (607)

  ورود اسرا به مجلس ابن زیاد

ابن زیاد در قصر خود نشسته و به همه مردم اذن ورود داد، در این حال سر شریف امام حسین علیه السلام را وارد مجلس كردند و او را مقابل ابن زیاد نهادند، بانوان و دختران حرم حسینى را نیز وارد مجلس نمودند. (606)

  نسل شما بهترین نسل هاست !

به خدا سوگند، آن روز مردم را دیدم در حالى كه سرگشته و حران مشغول گریه و زارى بودند، آنها انگشت پشیمانى و اندوه بر دندان گرفته و مى گزیدند، پیرمردى در كنار من ایستاده بود، او را دیدم كه به شدت مى گریست ، به حدى كه محاسنش خیس شد و در این حال مى گفت :

پدرم و مادرم به فدایت شوند! كه كهنسالان شما، بهترین كهنسالان و جوانانتان بهترین جوانان و زنانتان ، بهترین زنان و نسل شما بهترین نسل هاست كه نه خوار مى شود و نه شكست مى پذیرد. (605)

بدانید كه عذاب خدا ننگین تر است !

هر آینه جنایتى كه شما مرتكب شدید، بسیار بزرگ و سخت ، كریه ، ناروا، خشن و شرم آور است به لبریزى زمین و گنجایش آسمان .

آیا متعجب شده اید كه از آسمان باران خون بارید، (بدانید كه ) همانا عذاب آخرت ننگین تر است و در آن حال كسى به فریاد شما نمى رسد.

از این فرصت و مهلتى كه خداوند به شما داده ، استفاده نكنید، زیرا كه سبقت گرفتن شما، خدا را در عذاب دادنتان به شتاب نمى اندازد و خداوند انتقام خود را خواهد گرفت و به درستى كه پروردگارتان در كمین گاه است . (604)