خدایا! آیا شود که از هر آنچه رنگ غیر توست ، نهان خود تهی کرده و به جز رنگ تو نپسندد و به جز یاد تو نیاندیشد و راه و رسم آدمیت پیشه خود ساخته و دأب وخوی انسانیت به خود گرفته واز هر چه و هرکس بوی متعفن حیوانیت دهد بی زار گردد و به حقیقت و باطن گناه و نا فرمانی واقف شود و گناه را نجاستی متعفن پندارد که چون نجاسات ظاهری که جسم وبدن را آلوده ومتعفن سازد ؛ گناه نیز روح و جان را آلوده و متعفن نماید ؟

خدایا ! نیک می دانم آنچنان که طبع آدمی از نجاست ظاهری بی زار است و از فرد آلوده به نجاست متعفن ظاهری گریزان ، موجودات معنوی همچون فرشتگان درگاهت نیز از روح و جان و باطن آلوده به نجاست و پلیدی گناه بی زار و گریزانند .

خدایا ! این بنده و تمام بندگان ناسپاس و نا فرمانت به هدایت های باطنی و فطری ، نیک می دانند ؛ آنچه از پلیدی و نجاست در گناه نهان است با قوه جاذبه ای منفی و غیر الهی ، به نام ابلیس ، آنان را به سوی خود فرا می خواند وآنان فریب خوش خط و خالی این اژدهای سمی و مخوف را خورده و طعمه دهان آتشین او شده ودار و ندار خویشتن را قربانی لذت های اندک و آنی درک این زیبایی فریبنده می نمایند وخویشتن را به قعر پرتگاه سقوط و حضیض ذلت و خواری دره فنا و نابودی می اندازند.

خدایا ! از تو می خواهم اسباب هدایت به سوی کویت را فرا رویم قرار دهی و مرا از در خانه ات نرانی .

پروردگارا ! تو را به فرشتگان مقربت ، به پیامبر عزیزت ، به اولیایت ، به خاندان پاک پیامبرت،به ماه رحمت و میهمانیت تو را قسم می دهم ؛ چشم نابینای باطنم را بینا فرما و گوش جانم را شنوای امر و نهیت کن و دل بیمارم را با ذکر و یاد تو ، شفا بخش . الا بذکرالله تطمئن القلوب.

آمین